სიტყუაჲ, ქმნილი უფლისა მიერ იერემიაჲს მიმართ წელსა მეათესა სედეკია მეფისა იუდაჲსსა, ესე წელი რვა და მეათე ნაბუქოდონოსორ მეფისა ბაბილოვნისაჲ.
და ძალმან მეფისა ბაბილოვნისამან შეიცვეს იერუსალიმი, და იერემია იცვებოდა ეზოსა შინა საპყრობილისასა, რომელ არს სახლსა შორის მეფისა იუდაჲსსა.
რომელსა შინა შეაყენა იგი მეფემან სედეკია, მეტყუელმან: რად სწინაჲსწარმეტყუელებ შენ, მეტყუელი. ესრეთ თქუა უფალმან: აჰა მივსცემ ქალაქსა ამას ჴელსა შინა მეფისა ბაბილონისასა, და დაიპყრას იგი.
და სედეკია, მეფე იუდაჲსი, არა განერეს ჴელთა ქალდეველთასა, რამეთუ მიმცემელმან მივსცე ჴელთა მეფისა ბაბილონისათა, და იზრახოს პირმან მისმან პირისა მიმართ მისისა, და თუალთა ამისთა თუალნი მისნი იხილნენ.
და ბაბილონდ შევიდეს სედეკია და მუნ დაჯდეს, ვიდრე არა ზედ-მივჰხედო მას, თქუა უფალმან, რამეთუ ჰბრძავს ქალდეველთა, რომელთა მიმართ ვერ წარემართოს.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდამო, მეტყუელი:
აჰა ანამეილ, ძე სალომისი, ძმისა მამისა შენისა, მოვალს შენდა, მეტყუელი; მოიგე თავისა შენისად აგარაკი ჩემი ანათოთს შინა, რამეთუ შენი არს სამართალი ნათესავობისაჲ დაპყრობად იგი მოსაგებელად.
და მოვიდა ჩემდა ანამეილ, ძე სალომისი, ძმ\ისა Page of ed. 1709: 104b მამისა ჩემისაჲ, სიტყჳსაებრ უფლისა ეზოსა საპყრობილისასა და მრქუა მე: მოიგე აგარაკი ჩემი ანათოთს შინა, ქუეყანასა ბენიამენისსა, რამეთუ შენი არს სამართალი და შენი ნათესავობაჲ მოგებად სამკჳდრებელად და შენ უხუცეს ხარ და ვცან, რამეთუ სიტყუაჲ უფლისაჲ არს;
და მოვიგე აგარაკი ანამელისაგან, ძისა სალომისა, ძმისა მამისა ჩემისა, ანათოთს შინა, ქუეყანასა ბენიამენისსა, და მიუწონე მას ვეცხლი შჳდთა სიკლათა და ათთა ცეცხლთა.
და დავწერე წიგნსა შინა და დავჰბეჭდე და ვიმოწმე მოწამენი და მიუწონე ვეცხლი სასწორითა.
და მოვიღე წიგნი მოგებისაჲ დაბეჭდული, და მცნებაჲ და სამართალი აღმოკითხული და გამოცხადებული,
და მივეც წიგნი მოგებისაჲ ბარუქს, ძესა ნირისსა, ძისა მაასისსა წინაშე თუალთა ანამეილისთა, ძისა სალომისთა, ძმისა მამისა ჩემისათა, და წინაშე თუალებსა მდგომარეთასა და დამწერელთა წიგნსა მოგებისასა და წინაშე თუალებსა ყოველთა იუდეანთასა, მსხდომარეთა ეზოს საპყრობილისასა.
და მიუწერე ბარუქს წინაშე თუალთა მათთა, მეტყუელმან:
ამათ იტყჳს უფალი ყოვლისამპყრობელი, ღმერთი ისრაილისაჲ: მიიღე წიგნი მოგებისაჲ ესე დაბეჭდული და წიგნი ესე აღმოკითხული და გამოცხადებული და დაუსხნე ესენი ჭურჭელსა შინა კეცისასა, რაჲთა ეგენ ვიდრე დღეთამდე მრავალთა.
რამეთუ ესრეთ თქუა უფალმან მერთისა-მპყრობელმან: მერმეცა მოიგებოდინ სახლნი და აგარაკნი და ვენაჴნი ქუეყანასა ამას შინა.
და ვილოცე უფლისა მიმართ შემდგომად მიცემისა ჩემგან წიგნისა მოგებისა[ჲსა] ბარუქსა, ძესა ნერისსა, მეტყუელმან:
მყოფო უფალო უფალო, აჰა შენ შეჰქმენ ცაჲ და ქუეყანაჲ ძალითა შენითა დიდითა Page of ed. 1709: 107=105a და მკლავითა შენითა მაღლითა, არა დაიმალოს შენგან არარაჲ.
მყოფელისა წყალობასა ათასეულთამდე და მომგებელისა ცოდვათა მამათასა წიაღთა შვილთა მათთასა [შემდგომად] მათთა; ღმერთო დიდო და ძლიერო, უფალი ძალთაჲ სახელი მისი.
რომელი დიდ არს განზრახვითა და ძლიერ საქმეებითა, ყოვლისა-მპყრობელი, სახელ დიდი უფალი, თუალნი შენნი განღებულ ყოველთა მიმართ გზათა ძეთა კაცთასა მიცემად თითოეულისა გზისა მისისაებრ და ნაყოფთაებრ სიმარჯუეთა მათთასა.
რომელმან ჰქმნენ სასწაულნი და ნიშნი ქუეყანასა შორის ეგჳპტისასა ვიდრე დღისამდე ამის და ისრაილისა შორის და კაცთა შორის, და ჰყავ შენდა სახელ ვითარცა დღე ესე,
და გამოიყვანე ერი შენი ისრაილი ქუეყანისაგან ეგჳპტისაჲსა სასწაულებისა მიერ და ნიშნებისა და ჴელისა მტკიცისა და მკლავისა მიერ მაღლისა და ჩუენებათა მიერ დიდთა.
და მიეც მათ ქუეყანაჲ ესე, რომელსა ეფუცე მამათა მათთა მიცემად მათდა ქუეყანაჲ, მადინებელი თაფლსა და სძესა.
და შემოვიდეს და მიიღეს იგი და არა შეისმინეს ჴმისა შენისაჲ და შჯულსა შინა შენსა არა ვიდოდეს ყოველნი, რაოდენთა ამცნებდ მათ ქმნად, არა ქმნნეს, და ჰყავ შემთხუევაჲ მათი ყოველთა ამათ ძჳრთა.
აჰა ერი მოსრულ არს ქალაქსა ამას ზედ დაპყრობად მისსა, და ქალაქი მიეცა ჴელთა ქალდაველთა, მბრძოლთა მისთასა პირისაგან მახჳლისა და სიყმილისა და სიკუდილისა; ვითარცა სთქუ, ეგრეთ იქმნა აჰა, შენ ჰხედავ.
და შენ იტყჳ ჩემდამო: მეუფეო უფალო, მოიგე თავისა შენისად აგარაკი ვეცხლითა და მოვიგე და დავწერე წიგნი და დავბეჭდენ და ვიწამენ მოწამენი, და ქალაქი მიეცა ჴელთა ქალდეველთასა.
და იქმნა სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდამო, მეტ\ყუელი Page of ed. 1709: 107=105b .
მე ვარ უფალი ღმერთი ყოვლისა ჴორცისაჲ, ნუ ჩემგან დაიმალვის რაჲ-მეა?
ამისთჳს ამას იტყჳს უფალი ღმერთი ისრაელისაჲ: მიცემული მიეცეს ქალაქი ესე ჴელთა ქალდეველთა და ჴელთა მეფისა ბაბილონისათა, და წარიღონ იგი,
და მოვიდენ ქალდეველნ, მბრძოლნი ქალაქსა ამას ზედა და მოწუან იგი ცეცხლითა და დაწუან სახლები, რომელთა შორის უკუმევდეს ერდოებსა მათსა ზედა ბოლსა და უგებდეს საგებთა ღმერთთა სხუათა განსამწარებელად ჩემდა.
რამეთუ იყვნეს ძენი ისრაელისანი და ძენი იუდაჲსნი მხოლონი მყოფელ ბოროტისა წინაშე თუალთა ჩემთა სიჭაბუკითგან მათით. გარნა რამეთუ ძეთა ისრაელისათა განმარისხეს მე საქმესა ზედა ჴელთა მათთასა, თქუა უფალმან.
რამეთუ რისხვასა ზედა ჩემსა და გულის-წყრომას ზედა ჩემსა იყო ქალაქი ესე, რომლით დღითგან აღაშენეს იგი, და ვიდრე დღისამდე ამის შევცვალო იგი პირისაგან ჩემისა.
ყოვლისათჳს უკეთურებისა ძეთა ისრაელისათა და ძეთა იუდაჲსთა, რამეთუ ყვეს განმწრებაჲ ჩემი მათ და მეფეთა მათთა და დიდებულთა მათთა და მღდელთა მათთა და წინაწარმეტყუელთა მათთა, კაცთა იუდაჲსთა და მკჳდრთა იერუსალჱმისათა,
და მოაქციეს ჩემდა ზურგი და არა პირი მათი, და ვასწავე მათ, აღმსთობმან და მაასწავლელმან, და არა ისმინეს და არა ინებეს მიღებად სწავლაჲ.
და დასხნეს სიბილწენი მათნი სახლსა შინა, სადა წოდებულ არს სახელი ჩემი მის ზედა [35] შებილწებად მისსა არაწმიდებათა მიერ მათთა.
და უშენნეს ბომონნი ბაალსა ჴევსა შინა ძისა ენომისსა, გოდოლნი გევს შინა შეწირვისათჳს ძეთა მათთაჲსა და ასულთა მათთაჲსა მოლოქისა რომელნი არა ვამცენ მათ, არცა აღვიდა გულსა ზედა ჩემსა ქმნაჲ საძაგელებისაჲ ამის Page of ed. 1709: 106a საცოდველად იუდაჲსსა.
და აწ ესრეთ თქუა უფალმან ღმერთმან ისრაელისამან ქალაქსა ზედა, რომელსა შენ იტყჳ: არმიცემად ჴელთა მეფისა ბაბილონისათა მახჳლითა და სიყმილითა და განვლენითა.
აჰა მე შევკრიბნე იგინი ყოველთაგან ქუეყანათა, საღა განვსთესენ იგინი მუნ გულის-წყრომითა ჩემითა და რისხვითა ჩემითა და განძჳნებითა დიდითა, და მოვაქცინე იგინი ადგილს ამას და დავსხნე იგინი სასოებით.
და იყვნენ ჩემდა ერად, და მე ვიყო მათდა ღმრთად.
და მივსცე გული სხუაჲ, რაჲთა მეშინოდიან ყოველთა დღეთა, რაჲთა კეთილი იყოს მათდა და ძეთა მათთა მათ თანა.
და უანდერძო მათ ანდერძი საუკუნოჲ, რომელი არ მოვიქციო უკუანაგან მათსა, რაითა კეთილ უყო მე მათ და შიში ჩემი მოვსცე გულთა შორის მათთა არგანდგომისათჳს მათისა ჩემგან.
და მოვიძინე იგინი და ვიხარებდე მე მათ ზედა კეთილის ყოფასა შინა ჩემგან მათსა და დავჰნერგნე იგინი ქუეყანასა ამას ზედა ჭეშმარიტებითა და ყოვლითა გულითა ჩემითა და ყოვლითა სულითა ჩემითა.
და ესრეთ თქუა უფალმან ძალთამან, ღმერთმან ისრაელისამან: ვითარცა მოვაწიენ ერსა ამას ზედა ყოველნი ესე დიდნი ძჳრნი, ეგრეთ მოვაწინე მე მათ ზედა ყოველნი კეთილნი, რომელნი მე ვთქუენ მათ ზედა.
და მოიგნენ მერმეცა აგარაკნი ქუეყანას შინა, რომელსა შენ იტყჳ, ვითარმედ: უფალ არს კაცთაგან და საცხოვართა და განეცნეს ჴელსა ქალდეველთასა.
და მოიგნენ აგარაკნი ვეცხლითა. და დაიწეროს წიგნსა შინა და დაიბეჭდოს, და იწამებდენ მოწამეთა ქუეყანასა შინა ბენიამენისსა და გარემოჲს იერუსალემსა და ქალაქთა შორის იუდაჲსთა და ქალაქთა შორის მთისათა და ქალაქთა შორის სეფილაჲსთა და ქალაქთა შორის ნაგევისთა, რამეთუ მოვაქცინე განსახლვანი მათნი, თქუა უფალმან. Page of ed. 1709: 106b
