TITUS
Ammonius, In Aristotelem commentaria
Part No. 35
Subchapter: 4
Line: 16
ხოლო
უკუეთუ
ნათესავისა
განმჩენელთა
სახისაჲ
Line: 17
მოვიჴსენეთ
მეტყუელთა
,
ვითარმედ
"მრავალთად
Line: 18
და
განყოფილთა
სახითა
რაჲარსობის
შორის
Line: 19
შესმენილი
"
და
სახისა
განმასაზღვრებელნი
კუალად
Line: 20
ნათესავსა
მოვიჴსენებთ
მეტყუელნი
:
"სახე
Line: 21
არს
განჩენილი
ნათესავისაგან
".
Paragraph: 1
Line: 22
ხოლო
ნუვინ
მაბრალობს
,
რამეთუ
ჭეშმარიტებით
მეტყუელი
ამათი
პორფირიოს
Line: 23
საგონებელ
არს
მჴუმეველად
ურთიერთასმჩუენებლობისად
1
.
ხოლო
Line: 24
ურთიერთასიმჩუენებლობაჲ
საგიობელ
არს
ფილოსოფოსთა
მიერ
,
ვითარცა
მათივე
Line: 25
პირველებცა
და
მეორეებ
2
მყოფელი
და
შემრეველი
წესსა
პროტასეოთა
Line: 26
და
სიმპერაზმათასა
,
რამეთუ
შეიქმს
მეორესა
უკუე
პირველად
,
ხოლო
პირველსა
Line: 27
მეორედ
და
მათვე
/მათთასავე
უცხადესადცა
შეიქმს
და
უცხადოდცა
.
Line: 28
ვითარ-იგი
მრქუას
თუ
ვინმე
,
ვითარმედ
:
"სული
უკუდავ
არს
",
ვიტყჳ
,
ვითარმედ
Line: 29
თუ
:
"ვითარ
?"
ვითარმედ
სული
თჳთმოძრავ
,
თჳთმოძრავი
მარადის
Line: 30
მოძრავ
3
*
2
...
უკუდავ
;
სული
სადმე
უკუდავ
არს
.
ხოლო*
3
უკუეთუ
მრქუას
:
Line: 31
"ვინაჲ
ცხად
,
ვითარმედ
თჳთმოძრავ
არს
სული
?"
მერმე
ამისდა
ჩუენებად
Line: 32
მნებებელმან
ვთქუა
,
ვითარმედ
:
"სული
უკუდავ
არს
,
უკუდავი
მარადის
მოძრავ
,
Line: 33
მარადის
მოძრავი
თჳთმოძრავ
,
სული
სადმე
თჳთმოძრავ
"
4
.
ურთიერთასად
Line: 34
ითქუმის
ესევითარი
მჩუენებლობაჲ
,
რამეთუ
მნებავმან
ჩუენებად
,
ვითარმედ
Line: 35
"უკუდავ
არს
სული
",
მივიღე
პირველად
"თჳთმოძრავი
"
და
შევასრულე
Line: 36
"უკუდავი
"
5
.
ხოლო
მნებავმან
კუალად
ჩუენებად
,
ვითარმედ
"სული
Page: 59
Line: 1
თჳთმოძრავ
არს
",
მივიღე
პირველად
"უკუდავი
"
და
შევასრულე
"თჳთმოძრავი
",
Line: 2
პირველისა
უკუანაჲსკნელად
მყო/ფელმან
,
ვინაჲცა
ურთიერთასიჩუენებაჲ
Line: 3
არს
უპირველესისა
შესრულებად
შემქმნილი
და
შესრულებისაჲ
კუალად
Line: 4
უპირველესად
.
Paragraph: 2
Line: 5
რომლისათჳს
საგიობელცა
არს
,
რამეთუ
ყოველი
აღმოჩენაჲ
პროტასეოთა*
Line: 6
ვიდრემე
ცხადთა
და
აღსარებულთა
მიიხუამს
,
ხოლო
სჳმპერასმას
Line: 7
უცხადოდ
მყოფსა
განაცხადებს
და
საჩინო-ჰყოფს
პროტასეოთა
მიერ
.
სამართლად
Line: 8
სადმე
ღირს
გიობისა
არს
გარემოქცევაჲ
წესისაჲ
ამის
და
სჳმპერაზმაჲსაჲ
Line: 9
ვიდრემე
,
რომელი
პირველად
ვითარცა
უცხადოჲ
მოიღებვოდა
,
ცხად-ქმნაჲ
Line: 10
წესსა
შინა
პროტასეოჲსსა
მოღებითა
,
ხოლო
პროტასეოჲსა
,
რომელი
ვითარცა
Line: 11
აღსარებული
პირველ
მოიღებოდა
1
,
უცხადოდ
სჳმპერაზმად
შექმნაჲ
აწ
.
Paragraph: 3
Line: 12
კუალად
უკუეთუ
მნებავთა
ჩუენებად
,
ვითარმედ
ეგერა
სძე
აქუს
დედაკაცსა
,
Line: 13
ვთქუთ
2
:
"ეგერა
დედაკაცმან
შვა
,
მშობიარესა
სძე
აქუს
".
ხოლო
Line: 14
მნებავნი
კუალად
ჩუენებად
,
ვითარმედ
შვა
,
ვიტყჳთ
:
"ეგერა
დედაკაც/სა
აქუს
Line: 15
სძე
და
სძის
მქონებელმან
შვა
,
ეგერა
სადმე
დედაკაცმან
შვა
".
ვინაჲ
კუალად
Line: 16
აქაცა
იგინივე
მათადვე
უპირველესადცა
მოვიხუენით
და
უშემდგომესადცა
,
Line: 17
და
უცხადესად
და
უუცხადოესად
,
რამეთუ
პირველად
მოვიღეთ
ცხადი
უკუე
Line: 18
და
პირველი
მშობლობაჲ
,
ხოლო
უცხადოდ
და
უკუანაჲსკნელად
_
სძის
ქონებაჲ
,
Line: 19
ხოლო
შემდგომად
მოვიღეთ
ცხადად
ვიდრემე
და
პირველად
სძის
ქონებაჲ
,
Line: 20
ხოლო
უცხადოდ
და
შემდგომად
_
მშობელობაჲ
,
ვინაჲცა
ესევითარსა
Line: 21
ჩუენებასა
შინა
მათდადვე
იგინივე
პირველებად
მოიხუმიან
და
შემდგომებად
3
,
Line: 22
და
უცხადესად
და
უუცხადოესად
.
ხოლო
ყოველი
გამოჩენაჲ
ანუ
უცხადოჲსაგან
Line: 23
უცხადოსა
აღმოაჩენს
,
ანუ
უცხადოჲსაგან
ცხადსა
,
ანუ
ცხადისაგან
Line: 24
უცხადოსა
,
ანუ
კუალად
უცხადოჲსაგან
ცხადსა
.
და
ცხად-არს
,
ვითარმედ
მხოლოჲ
Line: 25
საკუთარი
ჩუენებაჲ
არს
ცხადისაგან
მჩუენებელი
უცხადოჲსაჲ
,
ვინაჲ
Line: 26
/სხუანი
სამნი
საგიობ[ელ
და
არ]ცა
რაჲთურთით
ჩუენება
არიან
,
რამეთუ
არ
Line: 27
შესატყჳს
არს
ცხადისაჲ
უცხადოჲსაგან
ჩუენებაჲ
,
არცა
უცხადოჲსაჲ
უცხადოჲსაგან
,
Line: 28
არამედ
არცაცხადი
ჩუენებისა
4
მოქენე
არს
,
რაჲთა
სხჳსა
ცხადისაგან
Line: 29
გამოცხადნეს
.
ხოლო
მრავლად
უუადგილოეს
არს
უცხადოჲსაგან
თქუმაჲ
ჩუენებასა
Line: 30
უცხადოჲსასა
,
ვინაჲცა
ერთი
არს
საკუთარი
ჩუენებაჲ
:
ცხადისაგან
მჩუენებელი
Line: 31
_
უცხადოსა
.
სამართლად
სადმე
ერთმანერთისამიერი
საგიობელ
არს
Line: 32
ჩუენებაჲ
ცხადთა
და
პირველთა
უცხადო
და
უკუანაჲსკნელებ
5
მყოფელი
,
და
Line: 33
წინაუკმო
,
უცხადოთა
და
უკუანაჲსკნელთა
_
ცხად
და
პირველებ
.
Line: 34
ვითარ
უკუე
ფილოსოფოსმან
პორფირი
შეაცნა
თავსა
თჳსსა
ერთმანერთისმიერისა
Line: 35
ჩუენებისა
მჴუმეველობაჲ
(რამეთუ
ნათესავისაძლითსა
მასწავლელობასა
Line: 36
შინა
შემოიღო
სახე
და
სა/ხისძლითსა
_
ნათესავი
,
რომელსა
ნუუკუე
Line: 37
აბრალამცა
ვინმე)
,
თჳთ
სიტყუა-უგო
6
სწორებით
,
რამეთუ
თქუა
,
ვითარმედ
7
:
Line: 38
ნათესავი
სახისაჲ
არს
ნათესავი
და
სახე
ნათესავისაჲ
არს
სახე
.
აწ
უკუე
Line: 39
საჭიროდ
უჴმს
მასწავლელსა
ნათესავისათჳს
მოჴსენებაჲ
სახისაჲცა
და
სახისათჳს
Line: 40
მეტყუელისა
ჴსენებაჲ
ნათესავისაჲ
,
რამეთუ
რაჲსამემიმართებ
და
Line: 41
მყისთანად
შემტკიცებულებ
და
მყისთანად
გულისხუმისსაყოფელებ
არიან
.
რამეთუ
Page: 60
Line: 1
ნათესავი
ვისიმე
არს
ნათესავი
,
ესე
იგი
არს
,
სახისაჲ
და
შეუძლებელ
Line: 2
არს
ერთკერძოჲსა
ამათისა
თჳნიერ
ერთკერძოჲსა
შემეცნებაჲ
,
რომლისათჳს
Line: 3
საჭირო
არს
ერთკერძოჲსა
ამათისათჳს
მასწავლელობასა
მყოფელისად
მოჴსენებაჲ
Line: 4
სახისაჲცა
,
რამეთუ
ერთისა
რაჲსამიმართთაგანისა
უმეცარმან
არცა
Line: 5
სხუაჲ
იგი
უწყის
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 20.5.2001. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.