TITUS
Ammonius, In Aristotelem commentaria
Part No. 35

Subchapter: 4  
Line: 16  ხოლო უკუეთუ ნათესავისა განმჩენელთა სახისაჲ
Line: 17 
მოვიჴსენეთ მეტყუელთა, ვითარმედ "მრავალთად
Line: 18 
და განყოფილთა სახითა რაჲარსობის შორის
Line: 19 
შესმენილი" და სახისა განმასაზღვრებელნი კუალად
Line: 20 
ნათესავსა მოვიჴსენებთ მეტყუელნი: "სახე
Line: 21 
არს განჩენილი ნათესავისაგან".


Paragraph: 1  
Line: 22    ხოლო ნუვინ მაბრალობს, რამეთუ ჭეშმარიტებით მეტყუელი ამათი პორფირიოს
Line: 23    
საგონებელ არს მჴუმეველად ურთიერთასმჩუენებლობისად1. ხოლო
Line: 24    
ურთიერთასიმჩუენებლობაჲ საგიობელ არს ფილოსოფოსთა მიერ, ვითარცა მათივე
Line: 25    
პირველებცა და მეორეებ2 მყოფელი და შემრეველი წესსა პროტასეოთა
Line: 26    
და სიმპერაზმათასა, რამეთუ შეიქმს მეორესა უკუე პირველად, ხოლო პირველსა
Line: 27    
მეორედ და მათვე /მათთასავე უცხადესადცა შეიქმს და უცხადოდცა.
Line: 28    
ვითარ-იგი მრქუას თუ ვინმე, ვითარმედ: "სული უკუდავ არს", ვიტყჳ, ვითარმედ
Line: 29    
თუ: "ვითარ?" ვითარმედ სული თჳთმოძრავ, თჳთმოძრავი მარადის
Line: 30    
მოძრავ3*2... უკუდავ; სული სადმე უკუდავ არს. ხოლო*3 უკუეთუ მრქუას:
Line: 31    
"ვინაჲ ცხად, ვითარმედ თჳთმოძრავ არს სული?" მერმე ამისდა ჩუენებად
Line: 32    
მნებებელმან ვთქუა, ვითარმედ: "სული უკუდავ არს, უკუდავი მარადის მოძრავ,
Line: 33    
მარადის მოძრავი თჳთმოძრავ, სული სადმე თჳთმოძრავ"4. ურთიერთასად
Line: 34    
ითქუმის ესევითარი მჩუენებლობაჲ, რამეთუ მნებავმან ჩუენებად, ვითარმედ
Line: 35    
"უკუდავ არს სული", მივიღე პირველად "თჳთმოძრავი" და შევასრულე
Line: 36    
"უკუდავი"5. ხოლო მნებავმან კუალად ჩუენებად, ვითარმედ "სული
Page: 59 
Line: 1    
თჳთმოძრავ არს", მივიღე პირველად "უკუდავი" და შევასრულე "თჳთმოძრავი",
Line: 2    
პირველისა უკუანაჲსკნელად მყო/ფელმან, ვინაჲცა ურთიერთასიჩუენებაჲ
Line: 3    
არს უპირველესისა შესრულებად შემქმნილი და შესრულებისაჲ კუალად
Line: 4    
უპირველესად.

Paragraph: 2  
Line: 5    
რომლისათჳს საგიობელცა არს, რამეთუ ყოველი აღმოჩენაჲ პროტასეოთა*
Line: 6    
ვიდრემე ცხადთა და აღსარებულთა მიიხუამს, ხოლო სჳმპერასმას
Line: 7    
უცხადოდ მყოფსა განაცხადებს და საჩინო-ჰყოფს პროტასეოთა მიერ. სამართლად
Line: 8    
სადმე ღირს გიობისა არს გარემოქცევაჲ წესისაჲ ამის და სჳმპერაზმაჲსაჲ
Line: 9    
ვიდრემე, რომელი პირველად ვითარცა უცხადოჲ მოიღებვოდა, ცხად-ქმნაჲ
Line: 10    
წესსა შინა პროტასეოჲსსა მოღებითა, ხოლო პროტასეოჲსა, რომელი ვითარცა
Line: 11    
აღსარებული პირველ მოიღებოდა1, უცხადოდ სჳმპერაზმად შექმნაჲ აწ.

Paragraph: 3  
Line: 12       
კუალად უკუეთუ მნებავთა ჩუენებად, ვითარმედ ეგერა სძე აქუს დედაკაცსა,
Line: 13    
ვთქუთ2: "ეგერა დედაკაცმან შვა, მშობიარესა სძე აქუს". ხოლო
Line: 14    
მნებავნი კუალად ჩუენებად, ვითარმედ შვა, ვიტყჳთ: "ეგერა დედაკაც/სა აქუს
Line: 15    
სძე და სძის მქონებელმან შვა, ეგერა სადმე დედაკაცმან შვა". ვინაჲ კუალად
Line: 16    
აქაცა იგინივე მათადვე უპირველესადცა მოვიხუენით და უშემდგომესადცა,
Line: 17    
და უცხადესად და უუცხადოესად, რამეთუ პირველად მოვიღეთ ცხადი უკუე
Line: 18    
და პირველი მშობლობაჲ, ხოლო უცხადოდ და უკუანაჲსკნელად _ სძის ქონებაჲ,
Line: 19    
ხოლო შემდგომად მოვიღეთ ცხადად ვიდრემე და პირველად სძის ქონებაჲ,
Line: 20    
ხოლო უცხადოდ და შემდგომად _ მშობელობაჲ, ვინაჲცა ესევითარსა
Line: 21    
ჩუენებასა შინა მათდადვე იგინივე პირველებად მოიხუმიან და შემდგომებად3,
Line: 22    
და უცხადესად და უუცხადოესად. ხოლო ყოველი გამოჩენაჲ ანუ უცხადოჲსაგან
Line: 23    
უცხადოსა აღმოაჩენს, ანუ უცხადოჲსაგან ცხადსა, ანუ ცხადისაგან
Line: 24    
უცხადოსა, ანუ კუალად უცხადოჲსაგან ცხადსა. და ცხად-არს, ვითარმედ მხოლოჲ
Line: 25    
საკუთარი ჩუენებაჲ არს ცხადისაგან მჩუენებელი უცხადოჲსაჲ, ვინაჲ
Line: 26    
/სხუანი სამნი საგიობ[ელ და არ]ცა რაჲთურთით ჩუენება არიან, რამეთუ არ
Line: 27    
შესატყჳს არს ცხადისაჲ უცხადოჲსაგან ჩუენებაჲ, არცა უცხადოჲსაჲ უცხადოჲსაგან,
Line: 28    
არამედ არცაცხადი ჩუენებისა4 მოქენე არს, რაჲთა სხჳსა ცხადისაგან
Line: 29    
გამოცხადნეს. ხოლო მრავლად უუადგილოეს არს უცხადოჲსაგან თქუმაჲ ჩუენებასა
Line: 30    
უცხადოჲსასა, ვინაჲცა ერთი არს საკუთარი ჩუენებაჲ: ცხადისაგან მჩუენებელი
Line: 31    
_ უცხადოსა. სამართლად სადმე ერთმანერთისამიერი საგიობელ არს
Line: 32    
ჩუენებაჲ ცხადთა და პირველთა უცხადო და უკუანაჲსკნელებ5 მყოფელი, და
Line: 33    
წინაუკმო, უცხადოთა და უკუანაჲსკნელთა _ ცხად და პირველებ.
Line: 34    
ვითარ უკუე ფილოსოფოსმან პორფირი შეაცნა თავსა თჳსსა ერთმანერთისმიერისა
Line: 35    
ჩუენებისა მჴუმეველობაჲ (რამეთუ ნათესავისაძლითსა მასწავლელობასა
Line: 36    
შინა შემოიღო სახე და სა/ხისძლითსა _ ნათესავი, რომელსა ნუუკუე
Line: 37    
აბრალამცა ვინმე), თჳთ სიტყუა-უგო6 სწორებით, რამეთუ თქუა, ვითარმედ7:
Line: 38    
ნათესავი სახისაჲ არს ნათესავი და სახე ნათესავისაჲ არს სახე. აწ უკუე
Line: 39    
საჭიროდ უჴმს მასწავლელსა ნათესავისათჳს მოჴსენებაჲ სახისაჲცა და სახისათჳს
Line: 40    
მეტყუელისა ჴსენებაჲ ნათესავისაჲ, რამეთუ რაჲსამემიმართებ და
Line: 41    
მყისთანად შემტკიცებულებ და მყისთანად გულისხუმისსაყოფელებ არიან. რამეთუ
Page: 60 
Line: 1    
ნათესავი ვისიმე არს ნათესავი, ესე იგი არს, სახისაჲ და შეუძლებელ
Line: 2    
არს ერთკერძოჲსა ამათისა თჳნიერ ერთკერძოჲსა შემეცნებაჲ, რომლისათჳს
Line: 3    
საჭირო არს ერთკერძოჲსა ამათისათჳს მასწავლელობასა მყოფელისად მოჴსენებაჲ
Line: 4    
სახისაჲცა, რამეთუ ერთისა რაჲსამიმართთაგანისა უმეცარმან არცა
Line: 5    
სხუაჲ იგი უწყის.






Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 20.5.2001. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.