TITUS
Flavius Iosephus, Antiquitates Iudaicae I
Part No. 8
Previous part

Section: 8  
Paragraph: 1  
Line: 24       1) ხოლო უკუანაჲსკნელთა ჟამთა სიყმილისა ხანანიად მოწევნულობასა,
Line: 25    ავრამოს, კეთილბედნიერობასა ეგჳპტელთასა მსწავლელი, წარსლვად მათდა
Line: 26    მიმართ გულსმოდგინე იყო, მათ მიერისა ნაყოფთა იეფობისა ზიარებად წადიერი
Line: 27    და მღდელთაგან მნებებელი სმენად, რომელთა იტყოდეს ღმერთთათჳს. რამეთუ,
Line: 28    ანუ უმჯობესად პოვნილთა, შეუდგეს მათ, გინა გარდაიხუნეს იგინი უმჯობესისა
Line: 29    მიმართ, უმჯობესად მგრძნობმან. მიმყვანებელმან უკუე და სარრაჲსმანცა
Line: 30    და მოშიშმან ეგჳპტელთა ბორგნეულობისამან დედათა მიმართ, ნუ შუენიერებისათჳს
Line: 31    დედაკაცისა მეფემან მათმან მოაკუდინოს. ღონე ესევითარი მოიგონა. მისდა
Line: 32    ძმადყოფაჲ იჩემა და მას ამისი მთქუმელობაჲ ასწავა, ვითარ უმჯობესისა
Line: 33    მათთჳს. ხოლო ვითარ მივიდეს ეგჳტედ, შეემთხჳა ავრამოსს, ვითარ იჭუელობდა.
Line: 34    რამეთუ შუენიერებაჲ ცოლისა მისისაჲ განითუა, რომლისათჳს და ფარაოთის,
Line: 35    მეფე ეგჳტელთაჲ, არა კმა-ყოფილი მის ძლით თქუმულთა ზედა, არამედ და
Line: 36    ხილვადცა, მზა იყო შეხებად. გარნა დააყენა ღმერთმან უჯეროდ გულისთქუმაჲ
Line: 37    მისი სნეულებითა და განყენებითა საქმეთაჲთა. და კითხულსა განშორებისათჳს
Line: 38    რისხვისაგან ღმრთისა, ბოროტისა მოახლებასა მისდა აუწყებდეს მღდელნი,
Line: 39    რომელთათჳს ინება გინებაჲ ცოლისა უცხოჲსასა. და, შეშინებული, ჰკითხვიდა
Line: 40    სარრას, ვინ უკუე არს და ვისსა მომყვანებელ. ხოლო მსწავლელი ჭეშმარიტსა,
Line: 41    ავრამოჲსგან იჯმნიდა, რამეთუ მე\ჭუელი
Page: 108   Line: 1    დად და არა ცოლად მისდა, მოსწრაფე იყო მისა მიმართ მონათესვეობასა
Line: 2    ქმნად მნებებელი და არა გულისთქუმისაებრ მიმართებული. მიანიჭნა მას
Line: 3    უკუე მრავალნი საჴმარნი და ეგჳპტელთა თანა იყო უსიტყჳერესთა. ამიერ
Line: 4    სათნოებასა ზედა მისასა და მის ზედა დიდებასა უსაჩინოეს ქმნაჲ შეემთხჳა.

Paragraph: 2  
Line: 5       2) რამეთუ ეგჳპტელნი, განყოფილთა მთნებელნი წესთანი და სხუათა
Line: 6    მიერთა სჯულიერთა განმჴდელნი და ამისთჳს ბოროტად მქონებელნი, ურთიერთას
Line: 7    თანშემწყობმან თითოეულისა მათისამან და მნერწყუველმან სიტყუათამან,
Line: 8    რომელთა მოქმედებდეს თჳსთათჳს, ამაოდ და არაჲს ჭეშმარიტებისა მქონებელად
Line: 9    გამოაჩინნა, განკჳრვებულმან უკუე მათ მიერ ზრახვათა შინა, ვითარ ბრძენმან
Line: 10    და გამოცდილმან მამაკაცმან არა მოგონებად მხოლოდ, არამედ დარწმუნებადცა
Line: 11    მეტყუელმან, რომელთათჳს ჴელყოფდეს სწავლასა. მრიცხველობითი მიანიჭა
Line: 12    მათ და ვარსკულავთმრიცხველობისანი მისცნა, რამეთუ პირველ ავრამოჲს
Line: 13    მისლვისა ეგჳპტეს უმეცრებაჲ აქუნდა ამათი ეგჳტელთა, რამეთუ ხალდეველთაგან
Line: 14    მიიწივნეს ესენი ეგჳტედ, ვინაჲ იგი კუალად მიიწია ელლინთაცა მიმართ.

Paragraph: 3  
Line: 15       3) ხოლო ვითარ ხანანიად მიიწია, განეყო ლოტოსს ქუეყანასა, მწყემსთა
Line: 16    მათთა განდგომილებასა ადგილისათჳს, რომელსა შინა აძოვებდეს. და გამორევაჲ
Line: 17    უკუე და ნებებაჲ უბრანა ლოტოსს. ხოლო მან, მიმდებელმან მისგან დატევებულისა
Line: 18    მათისა ქუებისამან, დაიმკჳდრა ნავროს ქალაქსა შინა და ესე უძუელესი
Line: 19    არს წელიწდითა შჳდითა ტანიდიოჲს ეგჳპტისაჲ. ხოლო ლოტოსს ველისა მიერ
Line: 20    და მდინარისა იორდანისა მდებარე აქუნდა, არა2 შორს სოდომელთა ქალაქისაგან,
Line: 21    რომელი ოდესმე კეთილი იყო, ხოლო აწ უჩინოქმნილ არს განზრახვისაებრ
Line: 22    და რისხვისა ღმრთისა. ხოლო მიზეზი თჳსსა ადგილსა ვაუწყო.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Flavius Iosephus, Antiquitates Iudaicae I.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 19.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.