TITUS
Nemesios of Emessa, De natura hominum
Part No. 28
Previous part

Chapter: 27(28)  
Page: 120  
Line: 1 
თავი XXVIII
Line: 2 
სულის-კუჱთისა-თჳს


Paragraph: 1  
Line: 3    და სულის-კუჱთაჲცა სულითთავე საქმეთა არს მოქმედებაჲ;
Line: 4    რამეთუ თაგუნი-მყესნი არიან განმღებელ მკერდის-თავთა საკუთართა
Line: 5    სულის-კუჱთისა ორღანოთაჲსა, -- და იჩქითი და სულთქმითი სულის-კუჱთაჲ,
Line: 6    დიდთა-ზედა წუხილთა ქმნილი, აჩუჱნებს სულითთა მოქმედებათა.
Line: 7    არამედ ჩუენ-მიერვე საჴმართა-ებრ და სულის-კუჱთათაცა შეცვალებაჲ;
Line: 8    რამეთუ, ოდეს რაჲ ვილმობოდეთ რომლისავე სულის-კუჱთი[თ]თა
Line: 9    ნაწილთა-განსა, გინათუ რომელთა-მიერ ნაწილნი იგი შედგმულ
Line: 10    იყუნენ, გინათუ ღჳძლსა, გინა შუასაძგიდსა, გინა ფაწალსა,
Line: 11    გინა მუცელსა და წურილადთა ძარღუთა, გინათუ დასაჯდომელსა, --
Line: 12    მცირედ და წუთ-წუთ სულ-ვიკუჱთთ: მცირედ უკუჱ, რათა არა უფიცხლესად
Line: 13    მოვწყლათ ტკივნეული იგი ასოჲ, ხოლო წუთ-წუთად -- რათა
Line: 14    სიდიდისა-გან დაკლებული წუთ-წუთმან სულის-კუჱთამან აღმოუვსოს.
Line: 15    და რამეთუ თეძოსაცა, ოდეს იგი გუტკიოდის, მცირედ განვიმ[ა]რტებთ
Line: 16    მას, ოდეს ვაბიჯებდეთ, მათვე მიზეზთა-თჳს, რომლითა
Line: 17    სულის-კუჱთასა; ვითარცა იგი ბიჯებაჲ სულითი არს, და ეგრეთვე
Line: 18    სულის-კუჱთაჲცა. არამედ, ოდეს რაჲ დაწყნარებულ ვიყვნეთ და არ
Line: 19    ვაბიჯებდეთ, მრავალჟამ შეუძლებთ ცხორებად, ხოლო სულის-კუჱთასა
Line: 20    არცათუ მეათესა ჟამის ნაწილსა დათმენად შემძლებელ ვართ, არამედ
Line: 21    მოვიშთობვით ჩუენ-შორისისა მჴურვალ[ებ]ისა-გან, რამეთუ [ლიღნი-ოთა]-გან
Line: 22    დაშრტების და მსწრაფლ სიკუდილსა მომივლენს ჩუენ. და

Page: 121  
Line: 1    რამეთუ, თუ ვინ ალი დაბუროს რომელსა-მე ჭურჭელსა-შინა, რომელსა
Line: 2    არა ჰქონდეს ღონე განსლვად, დაივსოს ვინაჲ-მე იგიცა
Line: 3    მშთვარი ლიღნიო[ჲ]სა-გან, რომელ არს ლერწობრი პოხიერი. და
Line: 4    ამათ უკუჱ საჭიროთა მიზეზთა-თჳს არაჲთ უდარეს მოქმედებს და
Line: 5    მაშინცა, ოდეს რაჲ გუჱძინოს ჩუენ; ვინაჲვე უკუჱ მებრ ამით ნაწილითა
Line: 6    სული მომდოვრდეს, გინათუ წუთცა მცონარ იქმნეს, განიხრწნების
Line: 7    ცხოველი. კუალად უკუჱ და აქაცა სულითი თანმეეთხზა ბუნებითსა.
Line: 8    და არტირიათა-მიერ, რომელ არიან აერის-საცავნი, იქმს
Line: 9    მოქმედებასა სულის-კუჱთიხასა, ბუნებითთა ორღანოთა და მარადის
Line: 10    მიმდრეკთაჲსა, რათა არაოდეს მოაკლდებოდის საქმე მისი, ვითარ
Line: 11    იგი და არცა სხუათა აერის-საცავთაჲ. ვინაჲ ვიეთ-მე ვერ გული-სხმა-ყვეს
Line: 12    და ბუნებით ჰგონეს სულის-კუჱთაჲ.
Paragraph: 2  
Line: 13       სამ ვიდრე-მე არს მიზეზი სულის-კუჱთისაჲ: საჴმარი, ძალი,
Line: 14    ორღანო. და საჴმარი უკუჱ -- ორსახე: ბუნებითი ვიდრე-მე შორის მინერგულისა
Line: 15    მჴუ რვალებისა და მზრდელობაჲ ფშჳნვითისა სულისაჲ.
Line: 16    არამედ დამცველი ვინაჲ-მე ბუნებითისა მჴურვალებისა-თჳს შეღმართ
Line: 17    და გამოღმართ სულის-კუჱთისა-მიერ განმტკიცებულ არს: რამეთუ
Line: 18    შეღმაკუჱთისა-მიერ სულისა განმაგრილობელად და ზომისა-ებრ მიმოაღმძრველად
Line: 19    მჴუერვალებისა, ხოლო გამოღმა სულის-კუჱთისა-მიერ --
Line: 20    ლორწოებრივთა გარემოთხევად გულისა-გან. ხოლო ზრდაჲ ფშჳნვითისა
Line: 21    სულისაჲ -- გებისა და კმაყოფისა-თჳს სულის-კუჱთისა, რამეთუ
Line: 22    მიიწბობს თჳსდად ნაწილსა* განღებისა-გან გულისა. ძალი ვინაჲვე --
Line: 23    სულითი, რამეთუ ესე უკუჱ არს რომელი დრეკს ორღანოთა სულის-კუჱთისათა
Line: 24    მყესთა-მიერ, და პირველსა -- მკერდის-თავსა და ამათვეთასა
Line: 25    მიდრკების სასულე და მსხჳლნი არტირიანი, რომელ არიან
Line: 26    აირის-საცავნი, რომელნი ნაწილცა არიან სასულისა; რამეთუ სხჳლისა

Page: 122  
Line: 1    არტირიისა, რომელ არს აირის-საცავი, უზრქესი უკუჱ არს ორღანო
Line: 2    ჴმისა, ხოლო უმენებრივნი მისნი -- საკრველ სასულისა აპკნი;
Line: 3    ხოლო ორთავე ამათ-გან -- თჳთ იგი არტირიაჲ, რომელ არს აირის-საცავი,
Line: 4    ჴმებრივთა ვიდრე-მე და სულის-კუჱთათა ორღანო.
Line: 5    არს უკუჱ სასულე ნათხზენ, თანშეკრებილ ოთხთა-გან: მსხჳლისა
Line: 6    არტირიისა და წყლტუობისა-გან და ძარღჳსა [და] პერულებრივისა სხეულისა
Line: 7    მისისა, რომელთა-გან თჳთ იგი არს სასელე, ვინაჲცა და სხელი
Line: 8    ვინაჲვე აღმოუვსებს მსგავსად ნამჭელთაჲსა საშუალსა ადგილსა
Line: 9    ნათხზენთასა ორთა მათ არტირიათასა და ძარღჳსასა, ვინაჲ სიმტკიცე
Line: 10    და საკრველ მათდა ქმნილი. შეჰკრებს ვიდრე-მე სხეული სასულისაჲ
Line: 11    ბუნებით სულსა, ვითარ იგი ღჳძლი -- მუცლისა-გან ბალღამსა;
Line: 12    და ამის-თჳსცა ვითარ იგი ღჳძლსა გობის-სახეთა მწუჱრვალთა-მიერ
Line: 13    გარეშეუცავს მუცელი, ეგრეთვე და სასულეცა საშუალ დაიპყ რობს
Line: 14    გულსა, მოქენე[სა] მის-მიერთა სულის-კუჱთათა-გან განგრილებად.
Line: 15    შეერთობის უკუჱ მსხჳლსა არტირ[ი]ასა ვრონხოჲ, რომელ არს ღაჭღაჭი
Line: 16    თანშედგმული სამთა-გან დიდთა ხონდროთა; და ამათ -- ჴორჴის-თავიცა
Line: 17    და მერმეღა -- პირი და ცხჳრი. რამეთუ ორთავე-მიერ მოვიწბობთ
Line: 18    გარეგნით ჰაერსა; არამედ მიეცემის ამიერითგან ითმოჲს-გუარისა-გან,
Line: 19    რომელ არს ცხავის-გუარი და ღრუბლის-გუარი ძუალი,
Line: 20    ვითარცა იგი ითქუა, რათა უზომოობასა-შინა ჰაერისა რომელობით
Line: 21    შეცვალებისასა არარაჲ თავის-შორისსა ტჳნსა ევნებოდის იჩქითად
Line: 22    სულისა მუნ შთაჭრისა-გან. თანმიიხმარა ცხჳრი სულის-კუჱთადცა და
Line: 23    ყნოსად შემოქმედმან, ვითარ იგი ენაჲ -- ჴმისადცა და გემო[ჲ]ს-ხილვისად
Line: 24    და ცოხნისად.
Paragraph: 3  
Line: 25       რათა სავნონი ნასხმანნი მყოფობისა თჳსისა და საჭიროთა სა-ჴმართა
Line: 26    სულისათა თანგანეყოფვოდინ ძალთა ვიდრე-მე სულისათა;
Line: 27    არამედ და თუცა დატევებულ იყოს რაჲვე თქუმულთა ამათ-გან, მაგრა
Line: 28    ეგრეცა კეთილშეწყობილვე არს*.

Page: 123  
Line: 1    ვითარ იგი ყოველთა ქმნულთაჲ რომელი-მე თჳთ თავისა-თჳს
Line: 2    იქმნა, ხოლო რომელი-მე თავისა-თჳსცა და სხუათა-თჳს, ხოლო რომელი-მე
Line: 3    მხოლოდ სხუათა-თჳს და რომელი-მე მებრ შემთხუჱვით
Line: 4    წარმოდგა მყოფობად, ეგრეთვე ნაწილთაცა-ზედა ჰპოო ცხოელისათა
Line: 5    ამითვე სახითა. რამეთუ ყოველნივე ესე თქუმულნი, რომელნი არიან
Line: 6    სამთა დასაბამთა ორღანო და რომელნი განაგებენ ცხოელსა, თჳთ
Line: 7    თავისა-თჳს ქმნილ არიან; ხოლო ესენი უკუჱ პირველ და პირველთა-გან
Line: 8    მიზეზთა შემზადებულ არიან, რომელნი და ბუნებითცა საკუთრებით
Line: 9    ითქუმიან და საშოსავე-შინა თჳთ მის თესლისა-გან მიიღებენ
Line: 10    ქმნასა, ვითარვე და ძუალნიცა. ხოლო მწითური ნავღელი --
Line: 11    თჳთ თავის-თჳსცა და სხჳსა-თჳსცა, რამეთუ მოდნობასა თანშეეწევის
Line: 12    და მისდრეკს და გზა ექმნების განავალსა და იქმნების ამით ვინაჲ-მე
Line: 13    სახითა საზრდელ ნაწევართა-შორის; და არცა ესე მხოლოდ,
Line: 14    არამედ და სიმჴურვალეცა ვინაჲ-მე უ-ყრიეს სხეულთად, ვითარ იგი
Line: 15    ცხოველობითსა ძალსა; რამეთუ ამით ვინაჲ-ვე თჳთ თავის-თჳს იიჭუნეულების
Line: 16    შექმნად; არამედ, განწმედისა-თჳს სისხლისა, ადგილისათჳს
Line: 17    იიჭუნეულუბის ქმნაყოფად. და ტყირბიცა არა მცირედ შეეწევის
Line: 18    მოდნობისა-თჳს, რამეთუ მჟავე ვიდრე-მე არს და მომხავ ბუნებით,
Line: 19    რამეთუ განავალსა და ნამეტავსა შავისა ბალღმისასა მუცლად შთააბნევს.
Line: 20    და დაჰმუხავს მას, და ძალსცემს და მოდნობისა-მიმართ აღსძრავს;
Line: 21    ამასვე-თანა განსწმედს და ღჳძლსაცა, რომლისა-თჳსცა და ესე იიჭუნეულების
Line: 22    სისხლისა-თჳსვე ქმნად. და თირკუმელნიცა ვისაჲვე სისხლისა
Line: 23    განსაწმედელ არიან და მიზეზ წადილისა-თჳს შეერთებასაშინა
Line: 24    ქორწინებისასა; რამეთუ ძარღუნი, რომელთა ვიტყჳთ შტაჭრად
Line: 25    ტყუბთა-შორის, თე ძოთა-მიერ მთამოვლენ და მუნით მიიდინებენ
Line: 26    რომელსა-მე მკბენელობასა, რომელი აღუწადებდეს ნებასა, ვითარ იგი
Line: 27    ფხანასა ვინაჲვე ტყავის-შორისი კბენითი იქმს; რაჲზომ უკუჱ სხეული

Page: 124  
Line: 1    ტყუბთა უჩჩ[უ]ჱს ტყავისა არს, ეგეზომვე უფროჲს მკბენელობისა-გან
Line: 2    ბალღამთაჲსა მჭთოლარენი დამედგრებულსა ჰყოფენ განსჯასა-შორის
Line: 3    თესლთასა, ცხად არს, ვითარმედ ვინაჲვე გულის-თქუმასა.
Line: 4    ესევითარი, რომელი ვთქუთ, და სხუანი ესევითარ სახენი რომელნი-მე
Line: 5    თჳთ თავისა-თჳს შეიქმნნეს და სხუათა-თჳსცა; ხოლო ადენესნი
Line: 6    და სხეულნი -- სხუათა-თჳს ოდენ; რამეთუ ადენესნი სადგურ
Line: 7    და სიმტკიცე ჭურჭელთა არიან, რათა არა განსთქდენ ზეკიდებით ყვანებულნი
Line: 8    იძულუბითთა-შორის ძრვათა და მიდრეკათა; ხოლო სხეული
Line: 9    საბურავად შეიქმნა სხუათა ნაწილთა-თჳს, რათა და ზაფხულისცა
Line: 10    უგრილობდეს ცხოველსა ნოტიოთად შინად შევლენითად და ზამთრივ
Line: 11    მატყლურთა თელულ თა საჴმარებასა კმა ექმნებოდის. და ტყავი ვინაჲვე
Line: 12    საბურავად იქმნა ჩჩჳლისა ვიდრე-მე სხეულისა და სხუათა ყოველთა
Line: 13    შიგნითთაჲსა; არს უკუჱ ბუნებით ჴორცი, გარეშემცველისა
Line: 14    მისისა-გან და თანშეერთებულთა სხეულთა შებრძოლება. ხოლო ძუალნი
Line: 15    ყოველთა სხეულთა არიან სიმტკიცე, და უფროჲს ხოლო ზურგი,
Line: 16    რომელსაცა და ტროჰად უწოდენ ცხოველისა. არამედ ფრჩხილნი,
Line: 17    რომელთაცა ესხნენ, საზოგადოდ აღასრულებენ მეჴმარეობასა
Line: 18    ფხანისასა, და განთჳსვით უკუჱ თჳნიერ ამისსა სხუათა სხუად: რამეთუ
Line: 19    მრავალთა ცხოველთა საშინებელად მიეცნეს, ვითარ იგი ბრჭალ-დრეკილთა,
Line: 20    და არიან ვითარ რაჲ ორღანო გულის-წყრომითისა; ხოლო
Line: 21    მრავალთა საშინებლადცა და სიმტკიცედ მაბიჯებლობისა ერთბამად
Line: 22    მიეცნეს, ვითარ იგი ცხენთა და ყოველთა მხოლოტერფთა; ხოლო
Line: 23    კაცთა -- არა მხოლოდ ფხანისა-თჳს ოდენ და შეცვალებისა-თჳს
Line: 24    მომმოხველობისა ტყავისაჲსა, არამედ და წულილადთაცა მითუალვისა-თჳს;
Line: 25    რამეთუ ყოვლით-ურთ მცირეთა მათ-მიერ აღვიღებთ; და მწუჱრვალთა
Line: 26    უკუჱ თითთასა უკანაჲთ ძალსცემენ და განამტკიცებენ მიბრჯენასა-შინა
Line: 27    მათსა. ხოლო თმანი მებრ შემთხუჱვით წარმოჲჩინნეს;
Line: 28    რამეთუ ორთქლნი კუამლებრივნი და აღვლენილნი სხეულთა-გან და

Page: 125  
Line: 1    რომელსა-მე შედგომით მტკიცექმნასა მიმთუალველნი შემთხუჱვით
Line: 2    ვინაჲვე წარმოჲჩინნეს. არამედ არცა ესე ყოვლით-ურთ უჴმარად ვიდრე-მე
Line: 3    შექმნნა შემოქმედმან; არამედ დაღათუ და შემთხუჱვით ქმნილ
Line: 4    არიან, საბურველად უკუჱ და მაშუჱნებლად ცხოველისა-თჳს შეამზადნა:
Line: 5    საბურველად უკუჱ თხათა და ცხოვართა, ხოლო სამკაულად -- კაცთა-თჳს;
Line: 6    [რომელთა-მე] ვინაჲვე ცხოველთა -- საბურველადცა ერთბამად
Line: 7    და სამკაულად, ვითარ იგი ლომთა.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Nemesios of Emessa, De natura hominum.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 19.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.