TITUS
Nemesios of Emessa, De natura hominum
Part No. 30
Previous part

Chapter: 29(30)  
Page: 127  
Line: 1 
თავი XXX
Line: 2 
უნებლიითისა-თჳს


Paragraph: 1  
Line: 3    უნებლიითისაჲ რომელი-მე იძულებით არს, ხოლო რომელი-მე
Line: 4    უმეცრებით. არამედ იძულებითისაჲ აწ უნებლიითი მოქმედებაჲ
Line: 5    დასაბამ[ი]სა გარეგნით მქონებელ არს; ხოლო სხუაჲ არს მიზეზი
Line: 6    იძულებისაჲ და არა თჳთ ჩუენ. რომლისა-თჳსცა საზღვარი იძულებით-უნებლიითისაჲ
Line: 7    ესე არს, ვითარმედ -- რომლისა დასაწყისი გარეგნით
Line: 8    და არარაჲთ თანმეწადე თჳსითა ნებითა მაიძულებელსა მისდა.
Line: 9    დასაწყისად უკუჱ თქუმულ არს აწ აქა მიზეზი შემოქმედობითი.
Line: 10    იძიების და ესეცა, თუ რად-მე ნეფსითვე არს, ვითარ იგი დაბნევაჲ
Line: 11    ტჳრთთაჲ, ვითარ ჰყოფენ მენავ.ენი, ოდეს რაჲ ღელვათა
Line: 12    შთაცჳვენ, გინათუ ჟამიერესობად* რაჲსავე საქმე თავს იდვას ვნებად,
Line: 13    გინათუ ქმნად ცხორებისა-თჳს, გინათუ მამულისა-თჳს? ჰგვანან ვინაჲვე
Line: 14    ესენიცა უფროჲს ხოლო ნეფსით მოქმედად; რომლისა- თდსცა
Line: 15    ამის-თჳს მდებარე არს საზღვარსა-შორის უნებლიითისასა, ვითარმედო
Line: 16    "არარაჲთ თანმწე თჳსითა თნებითა მისდა მაიძულებელისა". არამედ
Line: 17    ვინაჲთგან ესევითართა-შორის თჳთ ნეფსით მისდრეკენ მოქმედებითთა

Page: 128  
Line: 1    ორღანოთა და ასოთა და ესრეთ შთააბნევენ ზღუად
Line: 2    ტჳრთსა; ესრეთვე და რომელნიცა უბადოსა, გინათუ საძნაურსა ითმენდენ
Line: 3    -- უფროსთა კეთილთა-თჳს, ვითარ იგი ზინონ, რომელმან მოჲჭამა
Line: 4    თჳთ თჳსი ენაჲ და ჰნერწყუა მძლავრსა დიონჳსიოსს არგამოცხადებისა-თჳს
Line: 5    რაჲთურთით საიდუმლოთა[ჲ]სა; მსგავსადვე და ანაქსარხოსცა
Line: 6    ფილოსოფოსმან ითმინა ტანჯვანი ნიკოკორეოჲს-გან მძლავრისა
Line: 7    არგანცემისა-თჳს თჳსთა მოყუარეთაჲსა.
Paragraph: 2  
Line: 8       საყოველთაოდ უკუჱ ითქუმოდედ, რაჟამს ანუთუ შიშისა-თჳს
Line: 9    უმეტესთა ძჳრთაჲსა აღირჩიოს უდარესი ძჳრი, გინათუ სასოებითა
Line: 10    უმეტესთა კეთილთაჲთა თავს იდვას ვინ უდარესი ძჳრი, არამედ
Line: 11    არა არს სხუჱბრ ამისი წარმართებაჲ, რამეთუ არავინ-მე უნებლიითად
Line: 12    ითმენს საქმესა, გინათუ ვნებასა, რამეთუ იქმს თჳსითა წადილითა და
Line: 13    წინააღრჩევითა, რომლისა-თჳსცა და ვიდრე-მე არიან საწადელ და
Line: 14    თანსათნო, ხოლო ოდეს თჳთ თავსა-შორის თჳსსა იქმნებოდინ, არა
Line: 15    ვინაჲვე საწადელ არიან; არამედ არიან თანშეზავებულ ნეფსითისა და
Line: 16    უნებლიითისა-გან: უნებლიითად უკუჱ თჳთ საკუთრებით, ხოლო ნეფსითად
Line: 17    -- მაშინ, მის განსაცდელისა-თჳს; რამეთუ თჳნიერ განსაცდელისა
Line: 18    არასადა ვინ ითნოს ქმნად ამისდა, რათამცა ივნო; ვითარ იგი
Line: 19    საცხადო ჰყოფს ამათ ესევითართა საქმეთა-თჳს ქებაჲ, გინა-თუ ძაგებაჲ,
Line: 20    რომელ ნეფსითნი ვინაჲ-მე არიან; რამეთუ უნებლიითთა საქმეთა-თჳს
Line: 21    არცა ქებაჲ ვიდრე-მე და არცა ძაგებაჲ იყოს. არამედ არა
Line: 22    არს ადვილად განსარჩეველ, თუ რომელი რომლისსა სანაცვლოდ
Line: 23    აღ ირჩიოს, ვითარ იგი უზომოჲთა წადილითა აღირჩიოს საძნაური
Line: 24    და ძჳრი სიბორგილესა ბოროტთასა, ვითარ იგი სოსანნა და იოსეფ
Line: 25    ქმნეს და კუალად სამთა ყრმათა და მაკაბელთა და ყოველთა წმიდათა
Line: 26    მოწამეთა*. რომლისა-თჳსცა ესრეთ არა არს ადვილ ამათ ესევითართა
Line: 27    გაცნობაჲ.

Page: 129  
Line: 1    მერმეცა და ესე არს უძ-ჳრეს დადგრომაჲ თნებათა-ზედა; რამეთუ
Line: 2    არა მსგავსად განაცჳბრებენ საძნაურნი მოსალოდებელნი და ზედშემოსრულნი;
Line: 3    არამედ დახუდების ოდეს-მე, რომელ ჩუენ უმჯობესად
Line: 4    აღ-რაჲმე-ვარჩიოთ, არამედ ვიძლინეთ არჩეულისა-გან, ოდეს რაჲ
Line: 5    ძჳრთა მივეცნეთ, ვითარ იგი და შეცა-ვიეთმე-ემთხუა წამებასა-შინა;
Line: 6    რამეთუ დასაწყისსა ითმინეს და დასასრულსა, დაერთნეს ვინაჲ გამოცდასა-შორის
Line: 7    ძჳრთასა, ჩჩჳლ იქმნეს.
Paragraph: 3  
Line: 8       ნუმცა ვინ უკუჱ იჭუნეულობს გულის-თქუმასა სიძვისა და ლირწებისასა,
Line: 9    გინათუ გულის-წყრომასა, რათამცა უნებლიითთა ცოდვათა-განად
Line: 10     იყვნეს, ამისთჳს რომელ შემოქმედებითი დასაბამი გარეგნით
Line: 11    აქუს. ვითარ იგი მაშინ, ვინაჲვე, სიკეთემან მეძავისამან წადნელ ყო
Line: 12    სიძვად მხედველი და, რომელმან იგი განამწარა, აღძრა წყრომაჲ.
Line: 13    არამედ დაღათუ ამათ დასაბამი გარეგნით ვიდრე-მე აქუს, არამედ
Line: 14    ეგრეცა თჳთ თჳს-გნით და ორღანებრივთა ასოთა-მიერ მოქმედებენ,
Line: 15    ვინაჲვე და ამისთჳს არა შთაუვარდების საზღვარსა ვიდრე უნებლიითისასა,
Line: 16    ვინაჲთგან მიზეზი დასაბამი თჳთ თჳს-შორის უპყრ[ი]ეს მათ,
Line: 17    ლირწთა ნუჱულებათა-გან ვნებათა-მიერ ადვილად წარტყუჱნულთა.
Line: 18    იძაგებიან უკუჱ, რომელნი ამათ იქმოდინ, ვითარ ნეფსით ბოროტთა
Line: 19    მოთმენი. არამედ, რომელ ესე ნეფსით ვინაჲ-მე არს -- საუწყო არს,
Line: 20    რამეთუ ირცხჳან ვიდრე-მე საქმეთა-ზედა; არამედ უნებლიითი გამოჩნდა
Line: 21    საწუხად.
Paragraph: 4  
Line: 22       ხოლო იძულებით უნებლიითისა-თჳს ესრეთ; არამედ უმეცრებით
Line: 23    ქმნილისა-თჳს წინაჲთ ნაშთენ არს.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Nemesios of Emessa, De natura hominum.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 19.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.