TITUS
Proclus Diadochus, Institutio theologica georgice
Part No. 221

Paragraph: 2     
Line: 22       რამეთუ გონებისაჲ არს ცნობაჲ მყოფთაჲ და გაგონებასა შორის
Line: 23    აქუს სისრულე თჳსი და ურჩეულესი თჳსი; ხოლო ღმრთისაჲ წინაჲთვე
Line: 24    განგებაჲ და აღვსებაჲ ყოველთაკეთილთაჲ. ხოლო თანმიცემაჲ იგი და
Line: 25    აღვსებაჲ შეერთებისა მიერ იქმნების აღმავსებელთა და პირველთაჲსა,
Line: 26    რომელსა და გონებაჲცა ჰბაძავს, ერთ სახედ განაგებს გონიერთა.
Line: 27    ხოლო თუ განაგებს, ღმერთი, პირველ გონებისა მოქმედებათა
Line: 28    განგებისა დგომითა. ვინაჲცა და ყოველთავე თან მისცემს თჳთებათა
Line: 29    თჳსთა, ვითარ ღმერთი; არამედ არ ყოველთადა წარმოდგომილ

Page: 83 
Line: 1    არს, ვითარ გონებაჲ. ხოლო რომელთადმი ვერ კმა ეყოფვის გაწუთომად
Line: 2    სიმარჯუე გონებრივი, მათ ზედა მიეფინების მოქმედებაჲ
Line: 3    ღმრთეებრი. და არა არსთაცა ჰგულავს განგებაჲ და რაჲსავე კეთილობისა
Line: 4    ზიარებაჲ. ხოლო ესე რომელ გონებასა არ ყოველი იწადებს
Line: 5    და არცა შემძლებელნი ზიარებად, ხოლოკეთილობისა მიმართ
Line: 6    ყოველი, წადნოჲს და ისწრა/ფის მიმთხუევად.




Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 20.5.2001. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.