წელსა მეათხუთმეტესა ტიბერის კეისრისასა, მთავრობასა პონტიელისა პილატესა ჰურიასტანს და მეოთხედ მთავრობასა გალილეას ჰეროდესსა, ხოლო ფილიპეს, ძმისა მისისა, მეოთხედ მთავრობასა იტჳრეას და ტრაქონელთა სოფელსა და ლჳსანისსა მეოთხედ მთავრობასა აბილინესსა,
მღდელთმოძღურებასა ანნასსა და კაიაფასსა იყო სიტყუა უფლისაჲ იოანეს მიმართ, ძისა ზაქარიასსა, უდაბნოსა.
და მოვლიდა ყოველსა მას გარემო სოფლებსა იორდანისასა და ქადაგებდა ნათლის-ცემასა სინანულისასა მისატევებელად ცოდვათა.
ვითარცა წერილ არს წიგნსა მას სიტყუათა ესაია წინაწარმეტყუელისათა და იტყჳს: ჴმაჲ ღაღადებისა უდაბნოსა: განჰმზადენით გზანი უფლისანი და წრფელ ყვენით ალაგნი მისნი.
ყოველი ჴევნები აღმოივსოს, და ყოველნი მთანი და ბორცუნი დამდაბლდენ; და იყოს გულარძნილი იგი მართალ და ფიცხელი იგი გზად წრფელად.
და იხილოს ყოველმან ჴორციელმან მაცხოვარება ღმრთისაჲ.
და ეტყოდა განმავალსა მას მისა ერსა ნათლის-ღებაღ მისგან: ნაშობნო იქედნეთანო, ვინ გიჩუენა თქუენ სივლტოლა მერმისა მისგან რისხვისა?
ყავთ უკუე აწ ნაყოფი ღირსი სინანულისა და ნუ ჰგონებთ და იტყჳთ გულთა თქუენთა: მამა გჳვის ჩუენ აბრაჰამი. გეტყჳ თქვენ, რამეთუ ძალ-უც ღმერთსა აღდგინებად ქვათა ამათგან ნაშობად აბრაჰამისა.
რამეთუ აწვე ცული ძირთა თანა ხეთასა ძეს; ყოველმან ხემან რომელმან არა გამოიღოს ნაყოფი კეთილი, მოეკუეთოს და ცეცეხლსა დაედვას.
და ჰკითხვიდეს მას ერი იგი და ეტყოდეს: და რაჲმე უკუე ვყოთ?
მიუგო და ჰრქუა მათ: რომელსა აქუნდეს ორი სამოსელი, მიეცინ რომელსა არა აქუნდეს; და საზრდელიცა ეგრეთვე მსგავსად ყავნ.
მოვიდეს მისა მეზუერენიცა ნათლის-ღებად და ჰრქუეს მას: მოძღუარ, ჩუენ რამე ვყოთ?
ხოლო მან ჰრქუა მათ: ნურარას უფროს განწესებულისა თქუენისა იქმთ.
ჰკითხჳდეს მას მჴედრად განწესებულნიცა იგი და ეტყოდეს: და ჩუენ რამე ვყოთ? და მან ჰრქუა მათ: ნუვის აჭირვებთ, ნუცა ცილსა შესწამებთ და კმა გეყავნ როჭიკი თქუენი.
და ვითარცა მოელოდა ერი იგი და განიზრახვიდეს ყოველნი გულთა მათთა იოანესთჳს: ნუუკუე იგი არს ქრისტე,
მიუგო ყოველთა იოანე და ეტყოდა: მე ნათელ-გცემ თქუენ წყლითა; ხოლო მოვალს უძლიერესი ჩემსა, რომლისა არა ვარ ღირს ჴამლთა მისთა ტჳრთვად; მან ნათელ-გცეს თქუენ სულითა წმიდითა და ცეცხლითა,
რომლისა ნიჩაბი ჴელთა შინა მისთა, განწმიდოს კალო თჳსი და შეკრიბოს იფქლი საუნჯესა თჳსსა, ხოლო ბზე დაწვას ცეცხლითა უშრეტითა,
და ფრიად სხუასაცა მრავალსა ჰლოცვიდა და ახარებდა ერსა მას.
ხოლო ჰეროდე ოთხთა სამთავროთა მთავარმან, რამეთუ ამხილებდა მას ჰეროდიასთჳს, ცოლისა ფილიპეს, ძმისა მისისა, და ყოვლისა მისთჳს, რომელი ქმნა ბოროტი ჰეროდე,
შესძინა ესეცა მას ყოველსა ზედა და შეაყენა იოანე საპყრობილესა.
და იყო ნათლის-ღებასა მას ყოვლისა ერისასა და იესოცა ნათელ-იღო და ილოცვიდა, და განეხუნეს ცანი.
და გარდამოჴდა სული წმიდაჲ ჴორციელითა ხილვითა ვითარცა ტრედი მის ზედა, და ჴმა-იყო ზეცით და თქუა: შენ ხარ ძე ჩემი საყუერელი, შენ სათნო-გიყავ.
და თავადსა იესოს ეწყო ოდენ ყოფად მეოცდაათესა წელსა, რომელი საგონებელ იყო ძედ იოსებისა, (იაკობისა), ელისა,
მატათანისა, ლევისა, მელქისა, იანესა, იოსებისა.
მატათისა, ამოსისა, ნაომისა, ელისა, ნაგესა,
მაათისა, მატათისა, სემისა, იოსებისა, იუდასსა,
იოანანისა, რესასა, ზორაბაბელისა, სალათიელისა, ნერისა,
მელქისა, ადდისა, კოსამისა, ელმოდადისა, ერისა,
იოსისა, ელიეზერისა, იორამისა, მატტათისა, ლევისა.
სჳმეონისა, იუდასა, იოსებისა, იონანისა, ელიაკიმისა,
მელვასა, მაჲნანისა, მატათანისა, ნათანისა, დავითისა,
იესესსა, იობედისა, ბოოსისა, სალმონისა, ნაასონისა,
ამინადაბისა, არამისა, (იორამისა), ესრომისა, ფარეზისა, იუდასა,
იაკობისა, ისაკისა, აბრაჰამისა, თარასა, ნაქორისა,
სერუქისა, რაგავისა, ფალეგისა, ებერისა, სალასა,
კაინანისა, არფაქსადისა, სემისა, ნოესა, ლამექისა.
მათუსალასა, ენუქისა, იარედისა, მალელეილისა, კაინანისა,
ენოსისა, სეითისა, ადამისა და ღმრთისა.
