და მოახლებულ იყო დღესასწაული იგი უცომოებისა. რომელსა ჰრქჳან პასქა.
და ეძიებდეს მას მღდელთმოძღუარნი იგი და მწიგნობარნი, რაჲთამცა მოკლეს იგი, ხოლო ეშინოდა ერისა მის.
და შეუჴდა ეშმაკი იუდას, რომელსა ერქუა ისკარიოტელ. და იყო იგი რიცხჳსაგან ათორმეტთასა.
და მივიდა, და ეზრახა მღდელთმოძღუართა. და მწიგნობართა და ერისა წინამძღუართა, ვითარმცა იგი მისცა მათ.
ხოლო მათ განიხარეს და აღუთქუეს მას ვეცხლი მიცემად.
და აღუვარა მათ და ეძიებდა ჟამსა მარჯუესა, რაჲთა მისცეს იგი მათ თჳნიერ ერისა.
მოიწინეს დღენი იგი უცომოებისანი, ოდეს ღირდა პასქა იგი დაკლვად.
და წარავლინნა პეტრე და იოანე და ჰრქუა მათ: წარვედით და მომიმზადეთ ჩუენ პასქა, რაჲთა ვჭამოთ.
ხოლო მათ ჰრქუეს: სადა გნებავს, და მოგიმზადოთ?
ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: აჰა ეგერა შესლვასა ოდენ თქუენსა ქალაქად შეგემთხჳოს თქუენ კაცი, რომელსა ლაგჳნი წყლითა ზე ედგას, შეუდეგით მას სახიდ, ვიდრეცა შევიდეს.
და არქუთ სახლისა უფალსა მას: გეტყჳს შენ მოძღუარი: სადა არს სავანე, რომელსა პასქა ესე მოწაფეთა ჩემთა თანა ვჭამო.
და მან გიჩუენოს თქუენ ქორი დაგებული დიდი; მუნ მზა-მიყავთ ჩუენ.
და წარვიდეს და პოვეს ეგრე, ვითარცა-იგი ჰრქუა მათ, და მოუმზადეს პასქა იგი.
და ოდეს იყო ჟამი, დაჯდა, და ათორმეტნი მოციქულნი მის თანა.
და ჰრქუა მათ: გულის სიტყჳთ გული მითქმიდა პასექსა ამას ჭამად თქუენ თანა ვიდრე ვნებადმდე ჩემდა.
ხოლო გეტყჳ თქუენ: არღარა ვჭამო ამიერითგან, ვიდრემდე აღესრულოს სასუფეველსა შინა ღმრთისასა.
და მოიღო სასუმელი და ჰმადლობდა და თქუა: მიიღეთ და განიყავთ თავისა თქუენისა.
ხოლო გეტყჳ თქუენ: ამიერითგან არღარა ვსუა ნაყოფისაგან ვენაჴისა, ვიდრემდე სასუფეველი ღმრთისა მოვიდეს.
და მოიღო პური, ჰმადლობდა და განტეხა და მისცა მათ და თქუა: ესე არს ჴორცი ჩემი თქუენთჳს მიცემული, ამას ჰყოფდით მოსახსენებელად ჩემდა.
ეგრეთვე სასუმელი შემდგომად სერობისა და თქუა: ესე სასუმელი -- ახალი შჯული სისხლისა ჩემისა თქუენთჳს დათხეული.
ხოლო აჰა ჴელი განმცემელისა ჩემისა ჩემ თანა ტაბლასა ზედა.
ძე სამე კაცისა, მსგავსად განჩინებულისა მისისა, წარვალს, ხოლო ვაჲ არს კაცისა მის, ვის მიერ მიეცემის იგი!
და მათ იწყეს გამოძიებად ურთიერთას: ვინმე არს მათგანი, რომელსა ეგულვების ესე ყოფად.
და იყო ცილობაცა მათ შორის, ვითარმედ: ვინმე იყო დიდი მათ შორის.
ხოლო თავადმან ჰრქვა მათ: მეფენი წარმართთანი უფლებენ მათ ზედა, და რომელთა ჴელმწიფება აქუნ მათ ზედა, ქველისმოქმედ ჰრქჳან.
ხოლო თქუენ არა ეგრე იყვნეთ, არამედ უდიდესი იგი თქუენ შორის იყავნ მრწემ, და წინამძღუარი იგი -- ვითარცა მსახური.
ვინ არს უფროსი: რომელი ინაჴით ზის ანუ რომელი ჰმსახურებს? ანუ არა რომელი-იგი ინაჴით ზის? ხოლო მე ვარ შორის თქუენსა ვითარცა მსახური.
და თქუენ ხართ, რომელნი დაადგერით ჩემ თანა განსაცდელთა შინა ჩემთა.
და მე აღგითქუამ თქუენ, ვითარცა მე აღმითქუა მამამან ჩემმან სასუფეველსა,
რაჲთა შჭამდეთ და სუმიდეთ ტაბლასა ზედა ჩემსა და დასხდეთ ათორმეტთა საყდართა და შჯიდეთ ათორმეტთა ტომთა ისრაჱლისათა.
და თქუა უფალმან: სიმონ, სიმონ, აჰა ესერა ეშმაკმან გამოგითხოვნა თქუენ აღცრად, ვითარცა იფქლი.
ხოლო მე ვევედრე მამასა ჩემსა შენთჳს, რაჲთა არა მოგაკლდეს სარწმუნოება შენი, და შენ ოდესმე მიიქცე და განამტკიცენ ძმანი შენნი.
ხოლო მან თქუა: უფალო, მე შვნ თანა მზა ვარ საპყრობილედ და სიკუდილად მისლვად.
ხოლო თავადმან თქუა: გეტყჳ შენ, პეტრე: არღა ეყივლოს ქათამსა დღეს, ვიდრემდე სამგზის უვარ-მყო, ვითარმედ არა მიცი მე.
და ჰრქუა მათ: ოდეს-იგი წარგავლინენ თქუენ თჳნიერ ბალანტისა და ვაშკარანისა და ფერჴთა შესასხმელთა, ნუ გაკლდა რაჲ თქუენ? ხოლო მათ ჰრქუეს: არარაჲ გუაკლდა.
და მერმე ჰრქვა მათ: არამედ აწ რომელსა აქუნდეს საქუფთე, აღიღონ: ეგრეთვე მსგავსად ვაშკარანიცა; და რომელსა არა აქუნდეს, განყიდენ სამოსელი თჳსი და იყიდენ მახჳლი.
გეტყჳ თქუენ: ესე ხოლოღა წერილი ჯერ-არს ჩემ ზედა აღსრულებად, ვითარმედ: უშჯულოთა თანა შეირაცხა, და რამეთუ ჩემთჳს აღსასრული იყოს.
ხოლო მათ ჰრქუეს: უფალო, აჰა ესერა არიან აქა ორ დანაკ. ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: კმა არს.
და გამოვიდა მიერ და წარვიდა, ვითარცა ჩუეულება აქუნდა, მთასა მას ზეთისხილთასა, და მისდევდეს მას მოწაფენიცა მისნი.
და მი-რა-ვიდა ადგილსა მას, ჰრქუა მათ: ილოცევდით, რაჲთა არა შეხჳდეთ განსაცდელსა.
და თავადი განეშორა მათგან ვითარ ქვის სატყორცებელ ოდენ. და დაიდგნა მუჴლნი, ილოცვიდა.
და იტყოდა: მამაო, უკუეთუ გნებავს თანა წარსლვად სასუმელი ესე ჩემგან, ხოლო ნუ ნება ჩემი, არამედ ნება შენი იყავნ!
და ეჩუენა მას ანგელოზი ზეცით, განაძლიერებდა მას. და იყო იგი ღვაწლსა შინა, უმეტეს-ღა ილოცვიდა.
და იქმნა ოფლი მისი, ვითარცა ცვარი სისხლისა გარდამომავალი ქუეყანასა ზედა.
და აღდგა მიერ ლოცვისაგან და მოვიდა მოწაფეთა თჳსთა და პოვნა იგინი მძინარენი მწუხარებისა მისგან.
და ჰრქუა მათ: რასა გძინავს? აღდეგით, ილოცევდით, რაჲაა არა შეხვიდეთ განსაცდელსა.
და ვიდრე იგი ამას იტყოდა-ღა, აჰა ერი და რომელსა ერქუა იუდა ისკარიოტელი, ერთი ათორმეტთაგანი, წინაუძღოდა მათ და მიეახლა იესოს ამბორის-ყოფად მისა, რამეთუ ესე სასწაული მიეცა მათა. და ჰრქუა: რომელსა მე ამბორს-უყო, იგი არს.
ხოლო იესო ჰრქუა მას: იუდა, ამბორის-ყოფითა მისცემა ძესა კაცისასა?
იხილეს რა მის თანათა მათ საქმე ესე, ჰრქუეს მას: უფალო, უკუეთუ მოვსრნეთ ესენი მახჳლითა?
და სცა ვინმე მათგანმან ერთმან მონასა მღდელთმოძღურისასა და წარკვეთა ყური მისი მარჯუენე.
მიუგო იესო და ჰრქვა მათ: აცადეთ აქამომდე, და შეახო ჴელი ყურსა მისსა და განკურნა იგი.
ჰრქუა იესო მოსრულთა მათ მის ზედა მღდელთმოძღუართა და ერისთავთა ტაძრისათა და ხუცესთა: ვითარცა ავაზაკსა ზედა გამოსრულ ხართ მახჳლითა და წათებითა.
დღითი-დღე ვიყავ მე თქუენ თანა ტაძარსა მას შინა, და არა განყავთ ჴელი ჩემ ზედა; არამედ ესე არს ჟამი თქუენი და ჴელმწიფება ბნელისა.
და ვითარცა შეიპყრეს იგი, წარიყვანეს და შეიყვანეს სახლსა მღდელთმოძღურისასა. ხოლო პეტრე მისდევდა შორით.
და აღაგზნეს ცეცხლი შორის ეზოსა მას და გარე მოასხდეს იგინი; დაჯდა პეტრეცა შორის მათსა.
და იხილა იგი მჴევალმან ვინმე მჯდომარე ნათელსა მას, მიჰხედა მას და თქუა: ესეცა მის თანა იყო.
ხოლო მან უვარ-ყო და თქუა: დედაკაცო, არა ვიცი იგი.
და მცირედ-რე შემდგომად იხილა იგი სხუამან და თქუა: და შენცა მათ თანა ხარ, ხოლო პეტრე თქუა: კაცო, არა ვარ მათ თანა.
და ვითარცა წარჴდა ჟამი ერთი, სხუა ვინმე დაამტკიცებდა და იტყოდა: ჭეშმარიტად ესეცა მის თანავე იყო, და რამეთუ გალილეველ არს.
ხოლო პეტრე ჰრქუა მას: კაცო, არა ვიცი, რასა იტყჳ. და მეყსეულად ვიდრე იტყოდა-ღა იგი ამას, ქათამმან იყივლა.
და მოიქცა უფალი და მიხედა პეტრეს. და მოეჴსენა პეტრეს სიტყუა იგი უფლისაჲ, რომელ ჰრქუა მას, ვითარმედ: ვიდრე ქათმისა ჴმობადმდე სამ გზის უვარ-მყო მე.
და განვიდა გარე და ტიროდა მწარედ
ხოლო კაცთა მათ რომელთა შეეპყრა იესო, ეკიცხვიდეს მას და სცემდეს.
და დაჰბურეს მას თავსა და სცემდეს პირსა და ჰკითხვიდეს და ეტყოდეს: წინაწარმეტყუელებდ, ვინ არს, რომელმან გცა შენ?
და სხუასა მრავალსა სიტყუასა ჰგმობდეს და იტყოდეს მისთჳს.
და ვითარცა განთენა დღე, შეკრბეს მოხუცებულნი ერისანი, მღდელთმოძღუარნი და მწიგნობარნი და აღიყვანეს იგი საკრებულოსა მას მათსა.
და ეტყოდეს: უკუეთუ შენ ხარ ქრისტე, მითხარ ჩუენ. ჰრქუა მათ იესო: უკეთუ გითხრა თქუენ, არა გრწმენეს ჩემი;
და უკეთუ გკითხო თქუენ, ვერავე მომიგოთ მე გინა განმიტეოთ.
ამიერითგან იყო ძე კაცისა მჯდომარე მარჯუენით ძლიერებასა ღმრთისასა.
და ჰრქუეს მას ყოველთა: შენ უკუე ხარა ძე ღმრთისაჲ? ჰრქუა მათ იესო: უკეთუ გითხრა თქუენ, არა გრწმენეს ჩემი;
და მათ თქუეს: რასა-ღა გჳჴმან მოწამენი: რამეთუ ჩუენ თჳთ გუესმის პირისაგან მაგისისა.
