TITUS
Kaixosro, Omainiani
Part No. 7
Previous part

Chapter: VI 
Strophe/Paragraph: T 
Verse/Line: 25/12  აქა ქალისაგან დედასთან საბრალოს წიგნის მიწერა


Strophe/Paragraph: A 
Verse/Line: 25/13       თვალცრემლიანმან ქალმან გონიერი მწერალი თავისი გამრზდელი
Verse/Line: 25/14    მოიხმო და წიგნის დაწერა უბრძანა. პირველად სახელი ღვთისა
Verse/Line: 25/15    ახსენეს და განგებულება მისი და მერმე დედოფალს დიდი ქება
Verse/Line: 25/16    შეასხეს და ესე ვითა: "ესედონი მოვყრილვარ,4* და თქვენგან მეტის
Verse/Line: 25/17    სათუთობით და ხელმწიფურად გაზრდილობით აროდეს ჩემი უნდომი
Verse/Line: 25/18    არ დამმართებია და არცა ჩემგნით ვისმე რამე სწყენია. აწე, ტკბილო
Verse/Line: 25/19    დედაო! რადგან შენ შეგცოდე და გაგარისხე, მე სიკვდილს
Verse/Line: 25/20    თავს აღარ დავარიდებ. ვიცი, რა თქვენ ხელმწიფე მამაჩემი და ძმა
Verse/Line: 25/21    ჩემზედ გამწყრალს გნახევდეს, იგინიც გაწყრებოდეს. მათსა ჩემზე
Verse/Line: 25/22    გაწყრომას ჩემი სიკვდილი სჯობს. რა მართალს შევიგნებ, რომე
Verse/Line: 25/23    თქვენ და იგინი სწყრებოდეთ, მე თქვენის წყრომით ჩვეულებას ვერ
Verse/Line: 25/24    მოვითმენ და თავს ამა მაღლის კოშკით გარდმოვიქცევ. დიდთა
Verse/Line: 25/25    ინდოთა დედოფალო! ღვთის სახელსა და თქვენს მზესა ვფიცავ, რომე,
Verse/Line: 25/26    თუ ერთის თქვენის გაზრდილის მონისათვის მიგეცი, თავს ვიდებდი, და
Verse/Line: 25/27    თქვენს სიტყვას არ გავაორებდი.5* აწე ესე მოყმე მოსულა, ვერც
Verse/Line: 25/28    თქვენ გიცნობს და არცა ჩემად თხოვნად მოსულა, მისრეთის მეფის
Verse/Line: 25/29    ქალის საშოვნელად წასულა; ვერც მეფისათვის და ვერც ქალისათვის
Verse/Line: 25/30    თავისი მისვლა ვერ შეუტყობინებია და ვერც გმირთა წესით ფალავნობა
Verse/Line: 25/31    რამე უქნია. ეს მოგახსენოთ: თუ მისრელთ თავი ესრეთ დაიჭირეს,
Verse/Line: 25/32    თქვენ რად დაიმცრობთ თავსა, რომე ნიადაგ მეფეთ მეფედ
Verse/Line: 25/33    ხსენებული ხართ? რა გინდა ავი ვიყო, სახელი თქვენის ასულობისა
Verse/Line: 25/34    მაქვს. რად მამცემთ ესრეთ უომარსა და გამოუცდელსა, სხვაგან სადმე
Verse/Line: 25/35    მოცთომილს კაცსა? თქვენის ჩემზედ აქამდის ღვთიულებრ მოწყალის
Verse/Line: 26/1    გულისაგან ველი, რომე ეს ჩემი ნათქვამი გაუწყრომლად მოისმინოთ".
Verse/Line: 26/2    რა წერა გათავდა,6* ქალი გამრზდელს პირს მოეხვია და ტირილით
Verse/Line: 26/3    უთხრა: "რაც მწადდა, ვერც ნაათალი დავსწერე და რაც შენ გმართებდეს,
Verse/Line: 26/4    გონიერის სიტყვით იგი შეაგონე". რა გამზრდელი მივიდა,
Verse/Line: 26/5    დედოფალს ქალის წიგნი მიართვა და ესრეთ მოახსენა: "ასე გვასმია,
Verse/Line: 26/6    რომე სიძე-სძლობა სიხარულით და სიამოვნით უნდა. თუ ქალს თავისი
Verse/Line: 26/7    ნების საქმე არ მიხვდების, ვიცი, თავი სასიკვდილოდ გაუმეტებია."
Verse/Line: 26/8    დედამ წიგნი წაიკითხა; მანცა მრავალი იტირა და თვალცრემლიანი
Verse/Line: 26/9    ხელმწიფესთან მივიდა, თავის ასულის წიგნი მიართვა. რა
Verse/Line: 26/10    წიგნი წაიკითხა, მერმე ქალის შესაბრალისი სიტყვა მოახსენა: მეფემ
Verse/Line: 26/11    ქალის სიყვარულით იტირა და ომაინ მოიხმეს, ქალის წიდნი ხელთ
Verse/Line: 26/12    მისცეს. რა წიგნი წაიკითხა, "ხელმწიფეო! რაც ჩვენ
Verse/Line: 26/13    გვმართებდა სათქმელად, ქალს იგი უთქვამს:7* რად მისცემთ
Verse/Line: 26/14    უომრად და გამოუცდელად პირველად თქვენს ასულს, და მერმე ესეთს სწორუპოვარს
Verse/Line: 26/15    მნათობსა? თუ თქვენი ბრძანება იყოს, ქალის ნათქვამს
Verse/Line: 26/16    ზღვათა მეფის შვილს ვეტყვი. თუ ჭაბუკი იყოს, ქალს მეომრობით
Verse/Line: 26/17    და ფალავნობით თავი გააჩვენოს. მეომარს მე უშოვნი, და თუ
Verse/Line: 26/18    ჭაბუკობის მძებნელი არ იყოს, თავის გზას წავიდეს და ჩემს დას
Verse/Line: 26/19    ქმარი არ დაელევის." ეს ნათქვამი მეფესა და დედოფალს მეტად იამა.


Strophe/Paragraph: N 
Verse/Line: n.p.25/16    ესოდენი მოვყრილვარ] ესოდენი გიყვარვარ _ F.^
Verse/Line: n.p.25/27    არ გავაორებდი] არ გავაორგულებდი _ C.^
Verse/Line: n.p.26/2    რა წერა გათავდა] რა გაათავა _ C.^
Verse/Line: n.p.26/13    იგი უთქვამს] იგი მოუხსენებია _ C.^



Next part


This text is part of the TITUS edition of Kaixosro, Omainiani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.