TITUS
Kaixosro, Omainiani
Part No. 24
Previous part

Chapter: XIII 
Strophe/Paragraph: T 
Verse/Line: 71/1    აქა მისრეთის ხელმწიფის ალი-ექბარ მეფისაგან თავისი ასულის
Verse/Line: 71/2    
ბურნე-მელიქის ხელმწიფედ დასმის გამორჩევა


Strophe/Paragraph: A 
Verse/Line: 71/3       ხელმწიფემ ზავარ-ფალავანი, ერთობილნი თავადნი და დიდებულნი
Verse/Line: 71/4    
იხმო და ვეზირნი გვერც დაისხა და ესრეთ უბრძანა, ვითა: "გონიერად
Verse/Line: 71/5    
გაიგონეთ: მოვიდა ჩემზედაც იგი ჟამი, რომე ქვეყანასა ზედან
Verse/Line: 71/6    
დაბადებულსა არ ასცილდების. ღვთისა განგებითა ჩემმან დღემან
Verse/Line: 71/7    
სიმხიარულესა შიგან წაიარა. აწე სიბერე გამომჩენია, და ვაჟკაცობისა
Verse/Line: 71/8    
დრო დამალულა. თქვენცა იცით, ქვეყნის გადიდების და
Verse/Line: 71/9    
მტერთა დახედვისათვის მრავალი კაცი მამიკლავს და სოფლის სიყვარულით
Verse/Line: 71/10    
ბევრსა ცოდვასა შიგან შევსრულვარ. აწე წესია, რომე
Verse/Line: 71/11    
ავნაქმართა ქვეყანის ხელმწიფეთაცა დიდითა სამსახურითა უნდა შენდობა.
Verse/Line: 71/12    
და თქვენგანაც ამას მოველი, რომე ჩემგან კარგნაქმარი მოიგონოთ
Verse/Line: 71/13    
და ამისი ნება დამრთოთ, რომე -- ჩემმან ასულმან ყოველი
Verse/Line: 71/14    
საქმე და მეფობის წესი ჩემგან უკეთ იცის -- და ხელმწიფედ იგი დავსვათ,
Verse/Line: 71/15    
და კარგი და ავი მან გააგოს".

Strophe/Paragraph: B 
Verse/Line: 71/16       
რა ლაშქართა მეფისაგან ესე მოისმინეს, ერთობით თავადთა
Verse/Line: 71/17    
ცრემლი სდიოდათ და ვერავინ რას იტყოდა და ყოველთა ზავარზედ თვალი
Verse/Line: 71/18    
ეჭირათ. ფალავანი ზე ადგა, ხელმწიფე დალოცა და მოახსენა:
Verse/Line: 71/19    
"მაღალო ხელმწიფეო! ამა ძნელმან გასაგონარმან ჩვენი გული და
Verse/Line: 71/20    
გონება შეკრა. ხელმწიფემ ხუთის დღის წყალობა გვიყოს, რომე გვაცალოს
Verse/Line: 71/21    
და მეექვსეს დღეს პასუხსა მოვახსენებთ".

Strophe/Paragraph: C 
Verse/Line: 71/22       
ეს ზავარის ნათქვამი მეფესა და თავადთა მწვედ მოეწონათ.
Verse/Line: 71/23    
მას დღეს ყველანი თავ-თავისთვის წავიდნენ და ხუთს დღეს ერთობილად
Verse/Line: 71/24    
ზავარ-ფალავნის სადგომს იყვნენ და რჩევა მუნ იყო. მეექვსეს დღეს
Verse/Line: 71/25    
ხელმწიფე და თავდნი მუნვე დასხდეს. ზავარ-ფალავანი წამოდგა და
Verse/Line: 71/26    
მოახსენა: "ხელმწიფეო! ლაშქართათვის დიდად საზარო სიტყვა არის
Verse/Line: 71/27    
თქვენის ნებისა დართვა და თქვენი აღარ-ხელმწიფობა. პირველად,
Verse/Line: 71/28    
ჯერეთ სიბერის ნიშანი თქვენგან შორს არის და მერმე, თქვენს ნათქვამს
Verse/Line: 71/29    
და ნაქმარს საქმეს სხვა ვერავინ იქმს. მაგრამე ღვთის წინაშე
Verse/Line: 71/30    
თავშეწირულს და ლოცვად გამზადებულს კაცს საქმე არ დაეშლების.
Verse/Line: 71/31    
დია, ღმერთო, თქვენი ბრძანება უნდა გათავდეს. ჩვენ, ლაშქართა, ნება
Verse/Line: 71/32    
დაგვირთავს. იგიცა თქვენი შვილი არის და მასცა თქვენი საქმე
Verse/Line: 71/33    
და ყოველი რიგი ეცოდინების, და ჩვენცა მისი დიდი სიბრძნე და
Verse/Line: 71/34    
მეტი სიკეთე გვასმია. მაგრამე ჩვენ, ლაშქართა, ესე საჭიროდ გვიძეს,
Verse/Line: 71/35    
რომე თქვენი ასული კაცთა არა ნახავს და არცა კაცთა ხმასა42*
Verse/Line: 71/36    
გაიგონებს, და მისნი მხევალნი მასთანა კაცისა სახელსა ვერ ახსენებენ.
Verse/Line: 72/1    
ამ წესით ესოდენი დიდი სამეფო და ესე უთვალავნი ლაშქარნი
Verse/Line: 72/2    
ვისგან გარიგდებიან?"

Strophe/Paragraph: D 
Verse/Line: 72/3       
ხელმწიფეს ესე ნათქვამი მწვედ მოეწონა და ესრეთ უბრძანა:
Verse/Line: 72/4    
"ჩემი საგონებელიც ეგ არის! მეც მეძნელების და ჩემს ასულს ვჰკითხავ
Verse/Line: 72/5    
და მერმე ლაშქართა პასუხს ვეტყვი."


Strophe/Paragraph: N 
Verse/Line: n.p.71/35    
ხმასა] სახელსა _ D.^



Next part



This text is part of the TITUS edition of Kaixosro, Omainiani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.