TITUS
Kaixosro, Omainiani
Part No. 36
Previous part

Chapter: XXXV 
Strophe/Paragraph: T 
Verse/Line: 87/30    აქა ხუთის წლის დაკარგულის ომაინის ინდოეთს
Verse/Line: 87/31    მისვლა და დედმამისაგან დიდი გახარება


Strophe/Paragraph: A 
Verse/Line: 87/32       სიბნელის ჟამს მოვიდა და ასრე გარდახდა, რომე ვერავინ შეიტყო
Verse/Line: 87/33    და თავის საწოლის კარს მივიდა. ვითა პირველად მისი საწოლი მას
Verse/Line: 87/34    დაეგდო, ეგრევე გარიგებული დახვდა: ოქროს სასანთლითა სანთელი
Verse/Line: 87/35    გაბრწყინვებული, სტავრის ფარდაგით მოხვეული და ტურფის საგებელით
Verse/Line: 87/36    მოფენილი და სურნელების სულითა სავსე. რა ქალი ხატაელთა
Verse/Line: 87/37    დახატულსა სახლსა შიგან შევიდა, მეტად მოეწონა და მას ღამეს აღარა
Verse/Line: 88/1    ბრძანა რა. რა გათენდა, ომაინ-ჭაბუკი თავის საწოლისა კარსა გამოდგა
Verse/Line: 88/2    და მისის სამსახურის მონანი არავინ მოშლილიყო. რა ამა მონათა
Verse/Line: 88/3    თავისი პატრონი იცნეს, გაუკვირდათ და ზარმან აიხვნა, ფერხთა ეხვეოდეს
Verse/Line: 88/4    და ღმერთსა ადიდებდეს. ომაინ მეფისა და დედოფლის ამბავი
Verse/Line: 88/5    იკითხა. მათ მოახსენეს: "რა თქვენ წასულხართ, მზის სინათლე არ
Verse/Line: 88/6    უნახავს და ვაებასა შიგან არიან." ომაინ ერთსა უფროსსა მონასა
Verse/Line: 88/7    უბრძანა: "წადი და ხელმწიფეს ჩემი მოსვლა აცნობე და ესრეთ ჰკადრე:
Verse/Line: 88/8    "ხელმწიფის წინაშე შემცოდე ვითა ვართ, მაგრამე ბოლოს ღვთისა სახელითა
Verse/Line: 88/9    კარგად იქნა, რომე მისრეთის ხელმწიფის ქალი მოვიყვანე
Verse/Line: 88/10    ეზომის საჭურჭლითა და დიდებითა, რომე კაცის გონება ვერ მისწვდების.
Verse/Line: 88/11    აწე, რადგან შემცოდენი ვიყვნეთ, მაშინცა ბრძანებასა
Verse/Line: 88/12    ველით."

Strophe/Paragraph: B 
Verse/Line: 88/13       რა მეფემან მონა სირბილით მისული ნახა, გაუკვირდა ეგეთი
Verse/Line: 88/14    მონის მიმავლობა, რომე კვლავ ნიადაგ მტირალი ენახა. რა ახლოს
Verse/Line: 88/15    მივიდა, დაუჩოქა და ომაინის მოსვლა და მისი ნათქვამი ყველა მოახსენა.
Verse/Line: 88/16    მეფე ფიცხლავ სადედოფლოს შევიდა და დედოფალს ახარა, და
Verse/Line: 88/17    ორნივე ომაინის სანახავად ფეხშიშველანი77* მირბოდეს. იგი მონა ფიცხლავ
Verse/Line: 88/18    წავიდა და ომაინს აცნობა, ვითა: "მამათქვენი და დედათქვენი
Verse/Line: 88/19    ქვეითად მოდიან წინანდელი ჭირი აღარ მოიგონეს." რა ომაინ
Verse/Line: 88/20    ესე მოისმინა, ფიცხლავ ლომივით გამოემართა. რა მეფე დაინახა,
Verse/Line: 88/21    ღმერთსა დიდება მისცა და მუხლსა მოეხვია. მამამან შვილსა თავ-პირი
Verse/Line: 88/22    გარდაუკოცნა. მუნით დედა შვილს ყელს მოეხვია, თუ სთქვა: მზე
Verse/Line: 88/23    და მთვარე ერთად შეიყარნეს. და მეტი სიხარულით ყველას თვალთა
Verse/Line: 88/24    ცრემლი სდიოდათ.






Strophe/Paragraph: 427 **
Verse/Line: a       დედოფალმან ღმერთსა მადლი   მისცა მეტად დიდებისა,
Verse/Line: b       იტყვის: "მოგვცა მოწყალებით   განქარვება ცეცხლთ დებისა,
Verse/Line: c       ლხინი გვმართებს, ჟამი არის   საგლოველთა დადებისა,
Verse/Line: d    და   დავრდომილთა ხმა მიუგდონ   საჭურჭლისა ქადებისა."





Strophe/Paragraph: 428 **
Verse/Line: a       მეფემან ბრძანა: "მოგვხედა   კვლავცა ყოვლისა მპყრობელმან,
Verse/Line: b       ხუთ წელ ვიტირე უღონოდ,   ყოვლგნით ხელ-აუპყრობელმან,
Verse/Line: c       ჩემი ძე ვნახე მოსული   მამამან, მისმან მშობელმან,
Verse/Line: d    და   საჩვენოდ სძლია კეთილმან,   ბოროტთა დამამხობელმან."78*

Strophe/Paragraph: C 
Verse/Line: 88/33       დიდსა ინდოეთის ქვეყანასა გაისმა ამბავი, ვითა: ხუთი წლის დაკარგული
Verse/Line: 88/34    ომაინ-ჭაბუკი მოსულა და მისრთა ხელმწიფე ქალი ცოლად
Verse/Line: 88/35    მოუყვანია. ყოველნი ნახვად და მოლოცვად წამოვიდეს და თავს ოქრო
Verse/Line: 89/1    და გუარი გადააყარეს და გამარჯვება მიულოცეს. მერმე ომაინის
Verse/Line: 89/2    სადგომს მეფე-დედოფალი ეწვიათ. რა პირმთვარე მისრთა ხელმწიფემან
Verse/Line: 89/3    ეს ნახა, მზისაებრ შუქთა ფენითა და ტურფითა ქცევითა ხელმწიფურად
Verse/Line: 89/4    წინ მოეგება, მეფეს ხელს აკოცა და დედა შვილი ყელს
Verse/Line: 89/5    მოეხვია. მაგრამე ქალის შვენებას მეტად გაჰკვირდეს, და ეგრევე
Verse/Line: 89/6    ქალსა დედოფალი მოსწონდა. ომაინის საწოლად დასხდეს, და სურნელის
Verse/Line: 89/7    სულისაგან მკვდარი გაცოცხლდებოდა. შეიქნა ქოსთა ცემა,
Verse/Line: 89/8    ბუკთა ყვირილი. მეფემან ოქროქსოვილი ტანსა ჩაიცვა და, სადაც
Verse/Line: 89/9    სახლთა ზედან შავი იყო გადაკრული, აჰხადეს. ქალაქი სამოთხის
Verse/Line: 89/10    მსგავსად მოჰკაზმეს. და იგინი სამსა დღესა ტურფათა ჩანგის მცემელთა
Verse/Line: 89/11    და მომღერალთა თანა ლხინით გაისვენეს. მეოთხეს დღეს
Verse/Line: 89/12    ჯალაბი გაიყარა. ხალვათად დასხდეს, და ომაინ თავისი სარჯელი
Verse/Line: 89/13    და ქალის შოვნა და ზავარ-ფალავანის ომი ყველა მოახსენა. მეფემან
Verse/Line: 89/14    და დედოფალმან იმ დღის მნახავთ ღმერთს დიდი მადლი შესწირეს
Verse/Line: 89/15    და მათსა ეგზომ სარჯელსა აღარად მოიგონებდეს, და გლახაკთათვის
Verse/Line: 89/16    მრავალი სამადლობელო საჭურჭლე გასცეს და ტყვე და პატიმარი
Verse/Line: 89/17    ააზატეს და ღმერთს შემადლეს.






Strophe/Paragraph: 429 **
Verse/Line: a       ქალმან ჰკადრა: "დედოფალო,   თუ გაგსაჯა ჩემმა ბედმან,
Verse/Line: b       უბრალო ვარ, დია, იცის   ყოვლისავე მაღლით მხედმან,
Verse/Line: c       თქვენც გასმია, რად გაწყინოს   ცუდ სიტყვამა დანაყბედმან.
Verse/Line: d    და   თქვენთა ფერხთა ნატერფალი   იდიადოს ჩემმან ქედმან.(?)





Strophe/Paragraph: 430 **
Verse/Line: a       ესე მოყმე უცხო ვინმე   მისრეთს შიგან ღარიბობდა,
Verse/Line: b       მეფემ ნახა, შეუყვარდა,   ვითა მამა შეიტკბობდა.
Verse/Line: c       ჩემსა წინა შიშისაგან   კაცთ სახელსა ვინმც ამბობდა?
Verse/Line: d    და   მე გავსირე სახელმწიფო,   სპა მრავალი არაბობდა.





Strophe/Paragraph: 431 **
Verse/Line: a       ბედმან გვიყო -- არ ვემდურვით   თავსა ჩვენსა დანაწერსა,
Verse/Line: b       რადგან გნახეთ მხიარულნი,   მით ვადიდებ სახიერსა,
Verse/Line: c       არ გასწირავს უპატრონოდ   ესოდენსა დიდსა ერსა.
Verse/Line: d    და   კვლავ გამოჩნდა შვილი თქვენი   ქვეყანასა მეცნიერსა."79*

Strophe/Paragraph: D 
Verse/Line: 89/30       სამს დღეს შვილის სახელად ლხინი იყო და მეოთხეს დღეს ომაინ
Verse/Line: 89/31    და მისრეთის ხელმწიფე ქალი დედოფალმან თავის სრას აწვია. პირველს
Verse/Line: 89/32    მისვლაზედ სამასი პირმთვარე მხევალი და ორასი ოქროს სარტყლოსანი
Verse/Line: 89/33    ხადუმნი უძღვნა. მერმე ხატაური ტურფანი მრავალი რიდენი
Verse/Line: 89/34    და ყაბარ-ჩანი,80* ანუ თვალი და ობოლი მარგალიტი, ანუ სტავრა და
Verse/Line: 90/1    ნახლი, ანუ მაღრიბული ოქრო, ანუ კარავნი და ოთაღნი, ანუ დიბაჩათმისა
Verse/Line: 90/2    და ფერად-ფერადის ატლასისა და ფარდაგნი, ანუ ტურფანი
Verse/Line: 90/3    საფენელნიდა, -- რასა ვაგრძელებდე -- რაც სახელმწიფო წესი იყო,
Verse/Line: 90/4    ვაჟს სამეფო და ქალს სადედოფლო ეგზომი მიართვა, რომე ანგარიში
Verse/Line: 90/5    აღარ შეიგებოდა. ხუთს დღეს ლხინით გაისვენეს და მეექვსეს დღეს
Verse/Line: 90/6    თვით ხელმწიფეთა თავმან -- სარიდან -- ტარიელის ძემან. მისი შვილი,
Verse/Line: 90/7    ომაინ, სახელმწიფოსა ტახტზედ დასვა; იგი უებრო სახელმწიფო
Verse/Line: 90/8    გვირგვინი თავისის ხელით თავსა დაადგა და საჭურჭლეთა და ციხე
Verse/Line: 90/9    ქალაქთა კლიტენი მიართვა და ხელმწიფობა მიულოცა და თავსა
Verse/Line: 90/10    გუარი გარდაყარა. და მერმე თავადნი და დიდებულნი მოდგეს, და
Verse/Line: 90/11    ათ დღეს ესრეთ მოლოცვა იყო. მერმე დედოფალმან ტახტსა ზედა
Verse/Line: 90/12    შვილს მეფობა მიულოცა. მერმე იგი თვე მოვიდა, რომე ხელმწიფე
Verse/Line: 90/13    ერთს თვეს კარვით დადგების. კარავთა და ოთაღთა დადგმა ბრძანეს
Verse/Line: 90/14    და ქორწილობის საქმეს გააჩენდეს. ჳდა მოედანი ფერად-ფერადის
Verse/Line: 90/15    კარვითა და საფენელით მოჰკაზმეს, რომე იგი ადგილი სამოთხესა
Verse/Line: 90/16    ჰგვანდა. ოქროს ტახტი კარავთა შუა დადგეს. სარიდან მეფემ ომაინს
Verse/Line: 90/17    ხელი მოჰკიდა და იმ პატიოსანსა ტახტსა ზედან დასვა. ეგრევე დედოფალმან
Verse/Line: 90/18    ბურნე-მელიქ მეორეს ტახტზედ დასვა და ორნი მნათობი
Verse/Line: 90/19    იაგუნდის გვირგვინი თავისის ხელით თავს დაადგეს. ჳდა მერმე თავადთა
Verse/Line: 90/20    და დიდებულთა სასხდომნი გააჩინეს, ზოგთათვის ოქროსი და
Verse/Line: 90/21    ზოგთათვის ვერცხლისა და თავთავის ადგილს გარდაიწვიეს. ჩანგის
Verse/Line: 90/22    მცემელთაგან მეტი ხმა ისმოდა, ქოსთა ხმისაგან ყურთა ხმა აღარ
Verse/Line: 90/23    ისმოდა. ჳდა შეიქნა ჭამის რიგი და სუფრის გაგება. რვას დღეს ქორწილი
Verse/Line: 90/24    იყო. ჲმეცხრეს დღეს აიყარნენ. ომაინ ხელმწიფე თავისთვის
Verse/Line: 90/25    წავიდა და დედოფალი დედოფალთან დარჩა და სარიდან მეფემ თავადთა
Verse/Line: 90/26    და დიდებულთა ზედან საბოძვარი გასცა, და ლაშქარნი დიდის
Verse/Line: 90/27    საბოძვარით აივსნენ. ღა მეფეთა ამისაგან მოიცალეს, ნადირობდეს
Verse/Line: 90/28    და იშვებდეს.


Strophe/Paragraph: N 
Verse/Line: n.p.88/17    ფეხშიშველანი] ქვეითად _ D, ქვეითნი _ L.^
Verse/Line: n.427/x    ეს ორი სტროფი (427, 428) შემონახულია მხოლოდ D და L-ში.^
Verse/Line: n.428/x    ეს ორი სტროფი (427, 428) შემონახულია მხოლოდ D და L-ში.^
Verse/Line: n.429/x    ეს სამი სტროფი (429, 430, 431) დაცული აქვთ მხოლოდ D და L-ს. D-ში ამათ მოსდევს კიდევ ორი ახალი სტროფი:^






Verse/Line: a       მისრთ მეფეს წინა დასწერა   სირცხვილი თავსა დებისა,
Verse/Line: b       "მამა დავაგდე, ჩემგანაც   თავსა სახმილი დებისა,
Verse/Line: c       აწ გული თქვენი ჩვენისა   გაპარვით დაჭმუნდებისა,
Verse/Line: d    და   ორთავე ერთად გვიბოძეთ   ფარმანი შეცოდებისა".




Verse/Line: a       რა ქალისაგან ისმენდეს   სიტყვასა განაწყობილთა,
Verse/Line: b       ჟამ ოდნად გამოაჩენდის   მუნ თეთრთა კბილთა წყობილთა,
Verse/Line: c       მაშინვე ჰგვანდეს საერთოდ   გულტკბილად შენაწყობილთა.
Verse/Line: d    და   ჭირი დაეცა გარემო   ინდოთა შეუწყობილთა.


Verse/Line: n.p.89/34    ყაბარჩანი] ყაბაჩნი _ D, ყაბაჩნნი _ L.^



Next part


This text is part of the TITUS edition of Kaixosro, Omainiani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.