TITUS
Kaixosro, Omainiani
Part No. 47
Previous part

Chapter: XLVI 
Strophe/Paragraph: T 
Verse/Line: 108/10    აქა კეისრისაგან ომაინ ჭაბუკის ქების გაგონება


Strophe/Paragraph: A 
Verse/Line: 108/11       რა ის მოციქული კოსტანტინეპოლს93* მივიდა, კეისარმან ვეზირნი
Verse/Line: 108/12    გვერც დაისხა და იგი მოციქული იხმო, ამბავი ჰკითხა. "და ესრეთ
Verse/Line: 108/13    მოგახსენათ: "თქვენ უფროსი და ჩვენ უმცროსი, და, რაც თქვენი
Verse/Line: 108/14    ბრძანება იქნების, დია, ღმერთო, თავსა გვიძეს." კეისარი მეცნიერობით
Verse/Line: 108/15    სავსე იყო და უცხოს ამბვის სმენა იამებოდა, მას მოციქულს
Verse/Line: 108/16    უბრძანა: "თუ რამ უცხო სანახავი რამე გენახოს, გვიამბე."
Verse/Line: 108/17    მან მოახსენა: "ხელმწიფეო, ინდოთა ხელმწიფის შვილი მოვიდა, მაგრამ
Verse/Line: 108/18    თვით ხაყანჩინ94* მის საქმეს გაეკვირა, რომე მისებრივ სხვა
Verse/Line: 108/19    კაცი არავის უნახავს არცა თვალად და შვენიერებითა, არცა ტანად
Verse/Line: 108/20    და სისრულითა, არცა გულად და მეომრობითა, არცა გონიერებითა,
Verse/Line: 108/21    ყოვლის სიბრძნითა და მსწავლულობითა, თვით სადავეთა
Verse/Line: 108/22    მხმარებელი -- არვის უნახავს. მისი ქება კაცის ენისაგან არ ითქმის.
Verse/Line: 108/23    და ღვთის სიტყვით შემკობილი არის. მისსა მჭვრეტელს სიკვდილი
Verse/Line: 108/24    აღარ მოეგონების." კეისარმა უბრძანა: "მაგისთანა საქებარი კაცი
Verse/Line: 108/25    რის მიზეზისათვის მოსულა?" მან მოახსენა: "სახელად ომაინ-ჭაბუკი
Verse/Line: 108/26    ჰქვიან, და ჩინ-მაჩინის ხელმწიფესთან სარი-დევ მოვიდა და მისი ამბავი
Verse/Line: 108/27    მან მოახსენა. მეც გვერც ვახლდი. პირველად დიდგვარობა,
Verse/Line: 108/28    შვიდთა სრულთა სამეფოთა ინდოეთის მეფეთ მეფის, ტარიელის
Verse/Line: 108/29    შვილის, სარიდანის, შვილობა და მერმე ზღვათა მეფის, შვილისაგან,
Verse/Line: 108/30    მისრეთის ხელმწიფის ქალის სახის მოცემა. ომაინისაგან მაზედ გამიჯნურება
Verse/Line: 108/31    და ტილისმის ცხენით წასვლა; ზავარ ფალავანის სიკვდილი
Verse/Line: 108/32    და მისრეთის ხელმწიფის ქალის მარტოსაგან მოყვანა; მერმე თეთრის
Verse/Line: 108/33    დევის სიკვდილი; მისის საპატრონოს დაჭირვა; დევთა იმ ქვეყნიდან
Verse/Line: 108/34    ერთად გაყრა -- რაც გაეგონა და ენახა, ყველა მოახსენა.
Verse/Line: 108/35    რა ამბავი დაასრულა, იგი პირმთვარე დევისაგან მოპარული
Verse/Line: 109/1    ქალი სთხოვა თურანის ხელმწიფესა, და ქალი მისცა. შვილი გაგზავნა,
Verse/Line: 109/2    დაჰპატიჟა. მას სიმდაბლე ექნა და სიმამრის სანახავად მოვიდა.
Verse/Line: 109/3    ხაყანჩინ დიდის სიხარულით ნახა. ბაბრები რომ დაეხოცა, იქ დავხვდი,
Verse/Line: 109/4    და აწ აქათ გამომგზავნეს."კეისარმან უბრძანა: "რას ეჭობ,
Verse/Line: 109/5    რომე იქ ხანი დაყოს რამე?" მან მოახსენა: "მისრეთის ასულიც თან
Verse/Line: 109/6    ახლავს და ხანის დაყოფისა არა ვიცი რა." მას კაცსა ეს ამბავი
Verse/Line: 109/7    მწვეთ დაუმადლა და საბოძვარი უბოძა, და ომაინის სიყვარულით
Verse/Line: 109/8    გული აევსო და მისის ნახვისათვის საეჭვოს ჩავარდა. მესამეს დღეს
Verse/Line: 109/9    კეისარმან შვიდი ვეზირი იხმო და ესრეთ უბრძანა, ვითა: "მწადიან,
Verse/Line: 109/10    რომე ცოტას ხანს ჩემის საპატრონოით წავიდე და უცხოს ალაგას
Verse/Line: 109/11    უცხო კაცნი ვნახო და თქვენის გამორჩევით ვქნა." ამაზედ ვეზირნი
Verse/Line: 109/12    დაღონდენ, და ვეზირთ უფროსმან მოახსენა: "ხელმწიფეო, ცას ქვეშ
Verse/Line: 109/13    მეოთხე წილი თქვენი არის, და სხვა მეფენიც თქვენს ფარმანს95*
Verse/Line: 109/14    ქვეშ არიან. სხვა ალაგას რა არის ასეთი, რომე შენს ქვეყანას არ
Verse/Line: 109/15    იყოს? აროდეს თქვენის გვარის მეფენი ამ ქალაქით არ გასულან,
Verse/Line: 109/16    არამთუ ჩვენ სხვაგან წასვლის ნება დაგვერთოს. ღმერთმან ნუ ყოს!"
Verse/Line: 109/17    სხვანიც დაემოწმენ. ხელმწიფე გაგულისდა და ესრეთ უბრძანა: "ჩემი
Verse/Line: 109/18    მამა-პაპანი ამ ქალაქისაგან არ გასულან, მაგრამე სიკვდილს მაშინც
Verse/Line: 109/19    ვერ მორჩომიან. თავმან ჩემმან, მაგგვარს ნუღარას მეტყვით, თვარადა
Verse/Line: 109/20    სიკვდილს ვეღარა მოგეფარებისთ რა!" ისინი შეშინდენ და ესრეთ
Verse/Line: 109/21    მოახსენეს: "ჩვენ მონანი ვართ." ამაზედ უფროსი შვილი მოიყვანა
Verse/Line: 109/22    და სახელმწიფოს ტახტზე დასვა, სამეფო ხმალი შემოარტყა და
Verse/Line: 109/23    გვირგვინი თავს დაადგა, ხელმწიფედ დალოცა, სახელმწიფო და საჭურჭლე
Verse/Line: 109/24    მიაბარა და ესრეთ უთხრა: "რომ კიდეც მოვიდე, ხელმწიფობას
Verse/Line: 109/25    მაშინც აღარ შეგეცილები." შვილმა მამას ფერხთა აკოცა.
Verse/Line: 109/26    მესამეს დღეს სამი ათასის კაცით და ხელმწიფურის წესით გამოემართა.
Verse/Line: 109/27    რა თავის ქვეყანას გამოსცილდა, სპარსთა ქვეყანას მოვიდა
Verse/Line: 109/28    დიდის მორჭმულობითა.


Strophe/Paragraph: N 
Verse/Line: n.p.108/11       კონსტანტინეპოლეს] კოსანდიპოლეს _ A, კონსტანტინოპოლის _ C, კონსტანტინუპოლის _ K.^
Verse/Line: n.p.108/18    ხაყანჩინ] საყანჩინ _ C, D.^
Verse/Line: n.p.109/13    ფარმანს] ფარვანს _ A, C.^



Next part


This text is part of the TITUS edition of Kaixosro, Omainiani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.