TITUS
Kaixosro, Omainiani
Part No. 46
Previous part

Chapter: XLV 
Strophe/Paragraph: T 
Verse/Line: 107/1    აქა ამბავი ომაინ ჭაბუკისაგან ბაბრთა დახოცისა


Strophe/Paragraph: A 
Verse/Line: 107/2       ჰკითხეს მას კაცსა: "რა იციო?" მან მოახსენა: "ხელმწიფეო,
Verse/Line: 107/3    ორი წელიწადია ჩვენსა ადგილს ორი ბაბრი გამოჩენილა და ქვეყანა ააოხრეს.
Verse/Line: 107/4    და ცოტა კაცი ვერ გამოუჩნდების და თუ ბევრნი წავალთ,
Verse/Line: 107/5    ერთი მაგარი ჩალა არის და იმაში დაიმალვიან. და ამ ჭირში ვართ."
Verse/Line: 107/6    ხელმწიფემ უბრძანა: "აქამდი რასთვის არ გვაცნობეთო?" მან მოახსენა:
Verse/Line: 107/7    "ჩვენს ქვეყანას ამბავი მოვიდა, რომე ერთს მარტო ჭაბუკს
Verse/Line: 107/8    თეთრი დევი მოუკლავს და აწე აქ მოსულა იმისის იმედით
Verse/Line: 107/9    მოვსულვარ." ომაინ პასუხი არ გასცა. მას დღეს ლხინით გაიხარეს
Verse/Line: 107/10    და მეორეს დღეს ერთი თავადი მოიხმო და ომაინ სიმამრს გაუგზავნა
Verse/Line: 107/11    და ესრეთ შეუთვალა: "გზის მცოდნე კაცი მიბოძე და ამ
Verse/Line: 107/12    ბაბართაგან ადრე მოვიცლი." ხელმწიფეს მეტად ეწყინა და ესრეთ
Verse/Line: 107/13    მოახსენა: "ეგ კაცნი ჩემი მოხარაჯენი არ არიან. შენ მაგაზედ ნურას
Verse/Line: 107/14    შეიწყენ." ომაინ არად მოისმინა და ფიცხლავ ბარგის აკიდება უბრძანა.
Verse/Line: 107/15    რა ხელმწიფემ შეიტყო, ეგრეთ შეუთვალა: "რადგან აღარ
Verse/Line: 107/16    მოიშლით, კაი სანადირო ადგილი არის, და მეც წამოვალ და ლხინით
Verse/Line: 107/17    წავიდეთ." როსცა წავიდნენ, ყოველთა დღეთა ნადირობა იყო. რა
Verse/Line: 107/18    იმ ქვეყანას მიახლოვდენ, წინ მოეგებნენ და მრავალი მოართვეს.
Verse/Line: 107/19    მერმე მხეცთა საქმე იკითხა. და ისინი კიდევ ბაბრთა საქმესა
Verse/Line: 107/20    მოახსენებდენ. ორი დღე დაყვეს და მესამეს დღეს ბაბრის სამყოფთა
Verse/Line: 107/21    მიმართეს. რა ახლოს მივიდნენ, ომაინ მეფეს მოახსენა: "თუ ამ
Verse/Line: 107/22    ლაშქართა ნახვენ, აღარ გამოვლენ. თქვენ დადექით და მე მარტო
Verse/Line: 107/23    წავალ და ნახეთ, თუ რა იქნების, შეწევნითა ღვთისითა." მეფე
Verse/Line: 107/24    მწვედ შეიჭივრებდა, მაგრამე ომაინ კაცი არ გაიტანა და მარტო
Verse/Line: 107/25    წავიდა. რა ბაბრთა ომაინ მარტო ნახეს, დიდის ჩალიდამ გამოვიდნენ
Verse/Line: 107/26    და ფიცხლავ ერთმან ბაბრმან შემოუტივა. რა ომაინ ბაბრი ნახა,
Verse/Line: 107/27    ცხენის გავა უჩვენა. ბაბრმან ცხენს ხელი ჰკრა და ცხენი მიწას
Verse/Line: 107/28    დასცა და ზედ შეაჯდა. ომაინ ხმალი ამოიღო და ბაბრსა ზურგსა
Verse/Line: 107/29    ჰკრა და მუცლამდი გაკვეთა. ბაბრმა ომაინთან ვეღარ მიაწია. ომაინ
Verse/Line: 107/30    კიდევ მოუცადა და მერმე ხმალი ჰკრა -- თავი ორად გაუპო. ამაზედ
Verse/Line: 107/31    იგი გაჯავრებული მეორე ბაბრი წამოვიდა, და ომაინ გულ-უშიშრად
Verse/Line: 107/32    მიუბრუნდა და ბაბრს წინ მოეგება. ფარი ბაბრს დაანება. ხმალი
Verse/Line: 107/33    მოუქნივა და მხარი გააგდებინა. ბაბრი შეშინდა და ჩალათვე წავიდა.
Verse/Line: 107/34    ომაინ უკან მიეწია, ზურგს ხმალი ჰკრა, ბაბრი ორად გაკვეთა. და
Verse/Line: 107/35    ორნივე დახოცა. ომაინ ლაშქართ ხმალი უელვა, და ცხენ-რბევით
Verse/Line: 107/36    მომართეს. ნახეს, რომე ომაინს ორნივე იგი ბაბრი უჭირველად დაეხოცნეს,
Verse/Line: 108/1    ღმერთს მადლი მისცეს. მეფე გარდახდა და ყელს მოეხვია
Verse/Line: 108/2    და ქებას შეასხამდეს და გამარჯვებას ულოცევდეს. ხუთს დღეს იქ
Verse/Line: 108/3    იყვნენ. მეექვსეს დღეს იმ ქვეყანას პატრონობისა და მოხარაჯობის
Verse/Line: 108/4    ფიცი და წიგნი გამოართვეს და იქაური თავადნი თან აიტანეს და
Verse/Line: 108/5    ს ესრეთ ბალხეთს წავიდნენ. ორნი თავადნი ამ ამბვის მახარობლად
Verse/Line: 108/6    დედოფალთან გაგზავნეს და თვითან ნადირობითა და შექცევით
Verse/Line: 108/7    მიდიოდნენ.

Strophe/Paragraph: B 
Verse/Line: 108/8       ამ ჟამად ურუმთ ხელმწიფის დიდის კეისრის მოციქული იქ იყო
Verse/Line: 108/9    და, რა ბალხეთს მივიდნენ, იგი მოციქული დიდის პატივით გაისტუმრეს.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Kaixosro, Omainiani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.