Strophe: 675_[675] | ||
Verse: a | მახარობელსა უბოძეს | უზომო მისაცემელი, |
Verse: b | წადგა და მადლსა იჴდიდა | წინა თაყუ̂ანის მცემელი, |
Verse: c | კუ̂ლა გააფიცხეს ქოსისა | და ნაღარისა მცემელი, |
Verse: d და | ჩანგისა ძალთა მოზიდეს, | იმღერდეს გარდამცემელი. |
Strophe: 676_[676] | ||
Verse: a | ფალავანი მას ღამესვე | დაეთხოვა წასასვლელად, |
Verse: b | კუ̂ლა ქიშვადცა მოახსენა: | საამს" მინდა გავყუ̂ე ველად!" |
Verse: c | გაუშვნა და საჩუქარი | მათ უბოძა უშურველად, |
Verse: d და | ცხენთა შესხდეს, წამოვიდეს | მხიარულნი, უჭირველად. |
Strophe: 677_[677] | ||
Verse: a | გავაზი და შავარდენი | თან იახლა ავაზები, |
Verse: b | შექცევით და ნადირობით | წაიარეს რაცა გზები, |
Verse: c | ქიშვადს საამ ტკბილად უმზერს, | -- მოყუ̂არულნი, ვით მძახლები, |
Verse: d და | ჯერანსა და ქურციკებსა | მათ ადეუ̂ნეს ავაზები. |
Strophe: 678_[678] | ||
Verse: a | წამოვიდეს ლხინითა და | შექცეუ̂ითა თავნი არნეს, |
Verse: b | წინა კაცი გაიძღვანეს, | რა ზაულსა მიეჯარნეს, |
Verse: c | ზაულელნი მოეგებნეს, | გაღანამცა გაეხარნეს. |
Verse: d და | მივიდეს და გარდამოჴდეს, | სავარდეშიგ შეიყარნეს. |
Strophe: 679_[679] | ||
Verse: a | მუნ დასხდეს, სადა დიოდა | სარაჯად ვარდის წყალია, |
Verse: b | სუფრა გაშალეს, მოასხეს | ტურფა მუტრიბთა ქალია, |
Verse: c | მუშაითები იმღერდეს, | მომართეს ჩანგის ძალია, |
Verse: d და | სამსა დღესა და ღამესა | ძილით არ დადვეს თვალია. |
Strophe: 680_[680] | ||
Verse: a | საამ უძღვნა ამა ზედა | ტურფა ბეუ̂რი უსაზომო, |
Verse: b | უთხრა: "სულნიც არა მშურა | შენთვის, ძმაო, ლომთა-ლომო! |
Verse: c | ქიშვად მადლი გარდიჴადა, | -- "ტინს დაამხვრევ", -- მოინდომო, |
Verse: d და | ერანელთა გვირგვინი ხარ, | მოარულსა მთასა მჯდომო!" |
Strophe: 781_[681] | ||
Verse: a | რა გათენდა, ქიშვად შეჯდა, | ხორასნისკე გაემართა, |
Verse: b | საამ მივა სადედოფლოს, | ვით ჭანდარი, აემართა; |
Verse: c | შევიდა და ცოლი ნახა, | -- პირი მზეებრ ეწაღმართა! |
Verse: d და | ბრძანა: -- "ვაჟი მოიყუ̂ანეთ", | მაგრამ ძიძამ ვერ შემართა. |