| Strophe: 2619_[2521] | ||
| Verse: a | დღესა ერთსა თავის წინა | როსტომ იჯდა შეჭირვებით, |
| Verse: b | მას მოუნდა ნადირობა, | ცხენსა შეჯდა თავის ნებით, |
| Verse: c | წელთ კაპარჭი შემოირტყა, | წამოვიდა არ ყმა-ხლებით. |
| Verse: d და | ნახა ველი კანჯრით სავსე, | მას იამა გახარებით. |
| Strophe: 2620_[2522] | ||
| Verse: a | გაეხარნეს უსაზომოდ, | აუყუ̂ავდა ვარდი ღაწვი, |
| Verse: b | ფიცხლავ რაშით შეუტივა, | ლახტით უყო მჴეცთა ლაწი, |
| Verse: c | ცეცხლი შექნა შესაწველად, | დააყარა ეკალ-ნაძვი, |
| Verse: d და | მან -- "კანჯარი შამფურზედან", | -- თავსა უთხა: "კარგა შეწვი!" |
| Strophe: 2621_[2523] | ||
| Verse: a | შეჭამა და არას ეყო, | ძვალთა ტვინი გამოსდინა, |
| Verse: b | რაშსა მისცა საძოვარი, | ჴრმალ-კაპარჭი ედვა წინა, |
| Verse: c | მან დაიგო მოლი ქუ̂ეშე, | -- არსად უჩნდა მტერი ვინა, -- |
| Verse: d და | სასთაულად უნაგირი. | დაწვა, ამოდ დაიძინა. |
| Strophe: 2622_[2524] | ||
| Verse: a | მერმე მიხუ̂დნეს შვიდნი თურქნი, | მისთა მკუ̂ლელთა დაემგზავსნეს, |
| Verse: b | ნახეს რაში ჭალაშიგან, | შეიპყრეს და წაიყუ̂ანეს, |
| Verse: c | როსტომ ძილი მოიქარვა, | რაშისათვის თვალნი არნეს, |
| Verse: d და | ნახა, ცხენი აღარა ჰყუ̂ა, | თუ სთქუ̂ა, სულნი გაეყარნეს. |
| Strophe: 2623_[2525] | ||
| Verse: a | თქუ̂ა თუ: "სავსე აუგითა, | შერცხვენილი სად წავიდე?!. |
| Verse: b | ჴრმალ-ქარქაშსა, მძიმეს ლახტსა, | უპატიოდ ვით ვზიდვიდე?! |
| Verse: c | აწ რა უყო უნაგირსა, | მისად ნაცუ̂ლად ვის შევდგმიდე, |
| Verse: d და | რას იტყუ̂იან ფალავნები, | -- წაუღია ვისმე კიდე?! |
| Strophe: 2624_[2526] | ||
| Verse: a | სჯობს, მირჩევნია სიკუ̂დილი | სიცოცხლეს აუგიანსა!" |
| Verse: b | მჴას უნაგირი შეიცვა | ტან-აბჯარ-დარაკიანსა, |
| Verse: c | რაშისა კუ̂ალსა წაუდგა, | ვლის ღამე, დღესა მზიანსა, |
| Verse: d და | იარნა დღენი მრავალნი | მინდორსა ქუ̂იშა-წყლიანსა. |
| Strophe: 2625_[2527] | ||
| Verse: a | სამანგანის ჴელ-მწიფემან | ბრძანა თუ: "არს მღთისა ნება!" |
| Verse: b | შეიყარნა დიდებულნი, | როსტომს წინა გაეგება, |
| Verse: c | ერთმანერთსა ესალამნეს, | პილოტანსა ჰკადრა ქება: |
| Verse: d და | "მიკუ̂ირს, რაში რად ვის მიეც, | თქუ̂ენი მომრე ვინ შეგება?!" |
| Strophe: 2626_[2528] | ||
| Verse: a | როსტომს ჰკადრეს: "ვართ მონანი, | ბრძანებისა არ ორგული, |
| Verse: b | შენთჳს გვინდა საქონელი, | თავი, შვილი, ჩუ̂ენი სული!" |
| Verse: c | მან ტკბილითა საუბრითა | დაუამა როსტომს გული: |
| Verse: d და | -- "არ მინახავს მეომარი, | ჩემთჳს ომად მოკაზმული. |
| Strophe: 2627_[2529] | ||
| Verse: a | ვიყავ მჴეცთა სანადიროდ, | მჴეცნი მოვსრენ მინდორს მია, |
| Verse: b | დავშვერ, ვჭამე ცოტა რამე, | დამეძინა ერთი დღია, |
| Verse: c | რაშსა მივეც საძოვარი, | უნაგირი ავიღია, |
| Verse: d და | წამოვიდა გამოპარვით, | აწ აქ კუ̂ალი მამიღია. |
| Strophe: 2628_[2530] | ||
| Verse: a | ფიცხლავ მონახე, იპოე, | შენ საქმე გაგიკეთდების, |
| Verse: b | ჰპოებ, კარგითა შემოგზღავ, | რაც შენგან შემეკუ̂ეთების, |
| Verse: c | რაშსა არ ვნახავ, მანამდის | გული ჯავრითა მენთების, |
| Verse: d და | მრავლად თავადთა თავები | დღეს ჩემგან მოიკუ̂ეთების". |
| Strophe: 2629_[2531] | ||
| Verse: a | როსტომს ჰკადრა ჴელ-მწიფემან: | "საუბარი მოიხსენე! |
| Verse: b | მაგ საქმესა ვინ იკადრებს?! | სახლსა ჩემსა მოისვენე, |
| Verse: c | ჩემსა გმართებს მაემანი, | ღამე ლხინით გაითენე, |
| Verse: d და | ყუ̂ელა კარგად მოვა ღ(ვ)თითა, | რაში შენი შენ გიჩვენე!" |
| Strophe: 2630_[2532] | ||
| Verse: a | ჴელ-მწიფისა საუბრითა | როსტომ ჭირნი ისუბუქნა, |
| Verse: b | შინა წასვლა დააპირა, | მოყუ̂არულად მონაბუქნა, |
| Verse: c | თუ̂ალ-შავნი და ღაწუ̂-წითელნი | მეჩანგენი ქალნი უჴმნა, |
| Verse: d და | ტკბილად მორთეს ჩანგის ძალნი, | მან მეჯლიში კარგი უქმნა. |
| Strophe: 2631_[2533] | ||
| Verse: a | მას მოუნდა მოსვენება, | როსტომ გაძღა ღვინის სმითა, |
| Verse: b | ოქროს ტახტი მოუკაზმეს | მუშკითა და ანბარითა, |
| Verse: c | მაშიგ დაწვა, მოისვენა, | დამაშუ̂რალსა მართებს ვითა, |
| Verse: d და | კარსა ზედა მონა მოდგა, | გაეღვიძნეს რა ძილითა. |
| Strophe: 2632_[2534] | ||
| Verse: a | მონა მოდგა როსტომს წინა, | სანთელ-მუშკი ჰქონდა ჴელსა, |
| Verse: b | ქალი მოსდევს პირად მთუ̂არე, | ანათობდა სრულად ჴმელსა, |
| Verse: c | წარბი შავსა მშვილდსა უგავს, | თმა დაკეცით საგდებელსა, |
| Verse: d და | მნათობთაგან გამოსულა, | ჰგავს ალვასა, -- საროს ზრდილსა. |
| Strophe: 2633_[2535] | ||
| Verse: a | გულ-ლომი როსტომ გაჰკუ̂ირდა, | ახსენა ღ(ვ)თისა სახელი, |
| Verse: b | ჰკითხა თუ: "აქა რასა იქს | შუქი -- მზე მონასახენი!" |
| Verse: c | ქალმან თქუ̂ა: სამანგანელსა | " ჰყავს მტერნი მოვაგლახენი, |
| Verse: d და | ასული უხუცესი ვარ, | თუმიან მე მძეს სახელი. |
| Strophe: 2634_[2536] | ||
| Verse: a | გული ორად გამპობია | მზის შუქისა სურვილითა, |
| Verse: b | ნაძლევი ვარ, საწუთროსა | სხვა ჩემებრივ ჰყუ̂ანდეს ვლითა! |
| Verse: c | ჯერეთ კაცთან პირი ჩემი | არ უხილავს საუბრითა. |
| Verse: d და | მე სიტურფით მზესა ვგევარ, | შენ ნიანგთა მოსრავ ჴრმლითა! |
| Strophe: 2635_[2537] | ||
| Verse: a | როს ბრძენთაგან შენი ქება | გავიგონე, ჴრმლითა ქუ̂ელად |
| Verse: b | თურანისა ქუ̂ეყანასა | იარები მარტო ველად, |
| Verse: c | ისადილებ, არ გეყოფის | შენ კანჯარი შესაჭმელად, |
| Verse: d და | ჴრმლით აერსა აატირებ, | გაქუ̂ს ლომ-ვეფხთა დასაჭრელად. |
| Strophe: 2636_[2538] | ||
| Verse: a | ნიანგნი და უზებარნი | შიშით ზღუ̂ასა ჩაგიცვივდეს, |
| Verse: b | შენი ჴრმალი თუ ფასკუნჯმან | ნახოს, ფრთენი ჩამოსცვივდეს, |
| Verse: c | შუბის პირი ცასა ხევდეს | და ღრუბელი სისხლსა წვიმდეს, |
| Verse: d და | ქება მესმა აქანამდის | და სურვილით ცეცხლი მწვიდეს! |
| Strophe: 2637_[2539] | ||
| Verse: a | რა მამეგონი, ავტირდი, | ბაგეს ვიკბინი კბილითა, |
| Verse: b | ვინატრი შენი შეხვევნა | ბეჭ-მკლავთა მკერდით რბილითა, |
| Verse: c | აწ გნახე ლომი საჩემოდ, | გმირი ტანითა ზრდილითა, |
| Verse: d და | მე ამას იქით შენი ვარ, | მზე კუბოსა ვჯდი ჩრდილითა. |
| Strophe: 2638_[2540] | ||
| Verse: a | ჭკუ̂ა შემიცვალა სურვილმან, | მე ნაკლულად ვარ ცნობითა, |
| Verse: b | დამბადებელმან ყმა-შვილი | მიბოძოს მე წყალობითა, |
| Verse: c | ძალად და გულად შენ გგვანდეს, | მე -- ტურფა თვალადობითა, |
| Verse: d და | ჴმა მისი სჯობდეს კრონოსსა, | რაში გიპოვნო ცნობითა. |
| Strophe: 2639_[2541] | ||
| Verse: a | რა შეიტყო რაშის პოვნა, | როსტომ მიხუ̂და სიამესა, |
| Verse: b | ღაწუ̂ნი მისნი გაიცადნა, | გვანდეს მზისა სინათლესა, |
| Verse: c | დაუმადლა, ტახტსა ზედა | დასვა მისსა სიახლესა, |
| Verse: d და | ქნეს წადილი მათ გულისა, | ერთად იყუ̂ნეს მას ღამესა. |
| Strophe: 2640_[2542] | ||
| Verse: a | გათენდა და საგდებელი | მზემან ეტლით გამოაგდო, |
| Verse: b | პილოტანსა მძივი ება | ძვირფასისა, არ დასაგდო, |
| Verse: c | შეიჴსნა და ქალსა მისცა, | მისეულად მან დააგდო, |
| Verse: d და | ეგრე უთხრა: "დაორსულდი, | ცოდვაშიგან არ ჩამაგდო! |
| Strophe: 2641_[2543] | ||
| Verse: a | ქალი თუ იყოს, შეაბი, | თმათა ნათხზენთა აგებდეს, |
| Verse: b | ვაჟი თუ, -- ჰგვანდეს ნარიმანს, | ვის სრულად ჴმელნი აქებდეს, |
| Verse: c | ფალავანს მკლავსა შეაბი, | ღრუბელთა სულსა აფრქუ̂ევდეს, |
| Verse: d და | ჩამოიყუ̂ანდეს ფასკუნჯსა, | ნიანგსა მძლავრად დახევდეს. |
| Strophe: 2642_[2544] | ||
| Verse: a | სამანგანის ჴელმწიფესა | მაშინ მიხუ̂და დღეთა თხოვნა, |
| Verse: b | პილოტანსა ეთაყუ̂ანა, | მოახსენა რაშის პოვნა, |
| Verse: c | ფალავანსა გაეხარნეს | უსაზომოდ მისი შოვნა, |
| Verse: d და | როსტომ ჴელი გარდაავლო, | -- "რად დააგდე რაშო, ძოვნა!" |
| Strophe: 2643_[2545] | ||
| Verse: a | შეჰკაზმა და ზედა შეჯდა, | ჰგავს თუ, ორბთა მჴართა ფრთოდეს, |
| Verse: b | ერთის თვისა დაყოვნილსა, | მოვა, ქარი ვერ უსწრობდეს, |
| Verse: c | ქაოზთანა მოცავიდა, | სადა სპანი ნადირობდეს, |
| Verse: d და | გაუკუ̂ირდა ერთობილთა, | მარტოს წასულს აბრალობდეს. |
