Strophe: 2644_[2546] | ||
Verse: a | რა ცხრა თვე გავლო თუმიან, | ღ(მრ)თისაგან დაწესებული, |
Verse: b | მნათობი ვაჟი აშენა, | ვით მთუ̂არე პირ-გავსებული, |
Verse: c | მაშინ თქუ̂ეს: "არის ნარიმან, | ან საამ სახელ-დებული!" |
Verse: d და | როსტომს უგვანდა მკერდ-მკლავი, | ნახიან დაბადებული. |
Strophe: 2645_[2547] | ||
Verse: a | მათ ძეობა გარდიჴადეს, | -- არ უნახავს კაცთა თვალსა! -- |
Verse: b | თუმიანის პირი გვანდა | მთუ̂არეს ახლად მამავალსა, |
Verse: c | შვილსა ზურაბ დაცაარქუ̂ა | ერთ-თვე-შვიდ-წელ მამავალსა, |
Verse: d და | ბეჭ-მკლავი და მჴარ-კისერი | როსტომს უგავს ფალავანსა. |
Strophe: 2646_[2548] | ||
Verse: a | რა შვიდისა წლისა იყუ̂ის, | ბურთობდის და ნადირობდის, |
Verse: b | მან შეიპყრა კაცთა გული, | ლომი მისგან მოკუ̂დებოდის, |
Verse: c | რა ათისა წლისა იქმნა, | ლხინობდის და ნადიმობდის, |
Verse: d და | არ გამოჩნდის ჴორციელი, | ომად წინა დახუ̂დომოდის. |
Strophe: 2647_[2549] | ||
Verse: a | დღესა ერთსა დედას ჰკიხა, | "აწ მიამბე, მართლად ითქოს: |
Verse: b | რადგან სწორთა უმაღლე ვარ, | ფალავანნი ჩემგან ითხოს, |
Verse: c | თავი ცათა მიმიწუ̂დების, | ვინცა მნახავს, გვარად ვინ თქოს, |
Verse: d და | აწ მიამბე, მე რა უთხრა, | მამაჩემი ვინცა მკითხოს!? |
Strophe: 2648_[2550] | ||
Verse: a | არ მინახავს მამაჩემი, | მით ვარ ვარდი დანასრულად, |
Verse: b | თუ არ მეტყუ̂ი, ღ(მრ)თისა შიშმან, | არ დაგარჩენ, მოგკლავ სრულად!" |
Verse: c | დედამ აგრე მოახსენა: | "თუ გიც, შვილო, დანაგულად, |
Verse: d და | მამაშენი როსტომ არის, | მოისმინე მხიარულად! |
Strophe: 2649_[2551] | ||
Verse: a | თავი ცათა მიგიწუ̂დების, | შენ ხარ შვილი ფალავნისა, |
Verse: b | ნარიმანის ნათესავი, | შვილის შვილი საამისა, |
Verse: c | არ ყოფილა სხვა მათებრი, | სად მისწუ̂დების სიმგუ̂რგუ̂ლე ცისა, |
Verse: d და | ცხენოსნად და სიჩაუქით | ვერ უსწორებს ეტლი მზისა! |
Strophe: 2650_[2552] | ||
Verse: a | ზურაბ თქუ̂ა თუ: "აქანამდის | რადგან ჴამდა მისი ფარვა, |
Verse: b | გმირნი როსტომს აჴსენებე | და მტერთა აქუ̂ს მისი მალვა, |
Verse: c | არ მეკითხა, რად მალევდი, | გმირმან შემქნა რადგან ალვა? |
Verse: d და | წავალ, თუ ვით შევეყრები | მე ამისთჳს მმართებს არ "ვა". |