Strophe: 3602_[3519] | ||
Verse: a | იძახოდა: "გამოვიდეს | ის ქვეითი მეომარი! |
Verse: b | გმირთა ომი თუ უნდოდა, | ვარ მასთანა უზებარი, |
Verse: c | აშქაფუშის ნაცვლად მოვკლა, | ვინადირო ვით კანჯარი!" |
Verse: d და | ვერვინ გაჰყვა მემუქარედ, | ბრუნავს ვითა ტანაჯორი. |
Strophe: 3603_[3520] | ||
Verse: a | ავლად ერქვა ზაულელსა, | როსტომსთანა იყო ზრდილი, |
Verse: b | მან მიაპყრა პირი ქუმსის, | გამოვიდა ჴმალ-მოწვდილი; |
Verse: c | ქუმსიმ წელთა შუბი შესცა, | მზისა ნაცვლად მისცა ჩრდილი, |
Verse: d და | ფიცხლავ მიწას დაანარცხა, | ცხენის ტერფით დაზელილი. |
Strophe: 3604_[3521] | ||
Verse: a | როსტომ გაჴდა შეჭირვებით, | მან შეიჴსნა საგდებელი; |
Verse: b | ქუმსის უთხრა: "ნუ იბერვი, | რათგან მკედი მქონდეს გრძელი; |
Verse: c | ამ მკედისა ჴელისაგან | ვერ მომრჩები, ვიცი, მთელი. |
Verse: d და | შენ ქაშანით მისთვის მოხველ, | რომ შეგიკრა ამით ჴელი". |
Strophe: 3605_[3522] | ||
Verse: a | ქუმსის ესმა როსტომისგან | ამაყური საუბარი, |
Verse: b | მიუჴდა და ჴმალი დაჰკრა | გულმესისხლედ მოსაკლავი; |
Verse: c | ვერა ავნო პილოტანსა, | რაშსა ეცვა ბარგისტანი |
Verse: d და | შემოსტყორცა საგდებელი, | გაიშალა გმირმან მჴარი. |
Strophe: 3606_[3523] | ||
Verse: a | წელთ მოაბა, გამობრუნდა, | როსტომ რაში ააფრინა; |
Verse: b | ქუმსი დადგა გულოვანი, | ავჟანდათა ჩააჭირნა, |
Verse: c | დაბნდა, ცხენით ჩამოვარდა, | მისნი მჭვრეტნი გააკვირნა, |
Verse: d და | მედგრად დასცა მიწაზედა, | მაგრა მჴართა მოუჭირნა. |
Strophe: 3607_[3524] | ||
Verse: a | ლაშქართა შიგან მოიდო, | არ დაჴსნა შეჭირვებასა: |
Verse: b | "ეს აპირებდა ამაყი | ერანის აოჴრებასა, |
Verse: c | ზაულისტანის დაწვასა, | ციხეთა მომტვერებასა, |
Verse: d და | ბერის ზაალის სიკვდილსა, | როსტომის განქარვებასა". |
Strophe: 3608_[3525] | ||
Verse: a | მედგრად დასცა მიწაზედა, | მერმე ლაშქართ დასჭრეს ჴმლითა, |
Verse: b | ჟამთა დიდი შეუძლია, | ეტლი ბრუნავს წლით და წლითა; |
Verse: c | ბალხელნი და ქაშანელნი | სტირან თავსა სიკვდილითა. |
Verse: d და | "აწ რაღა ვქნათ, ჩვენ ვიყვენით | ამისითა იმედითა!" |
Strophe: 3609_[3526] | ||
Verse: a | ფირან ომანს ეუბნების: | "ვიცი, გავძეხ სიცოცხლითა, |
Verse: b | იმისთანა მეომარი | როსტომ შეკრა საგდებლითა, |
Verse: c | ჩინელთა და მაჩინელთა | გვინადირებს ჩიტივითა". |
Verse: d და | ხაყანს წინა შეიყარნეს, | "ჩვენ რა გვმართებს, თქვენვე თქვითა! |
Strophe: 3610_[3527] | ||
Verse: a | ხაყან იტყვის: "მისი სწორი | მეომარი ვინ იქნების? |
Verse: b | ლომსა შეჰკრავს საგდებლითა, | მე ამისთვის მენაღვლების; |
Verse: c | მე თუ ქუმსი არ ვიძებნო, | ჩემი საქმე ვით იქნების? |
Verse: d და | მიწასთანა გავასწორებ, | ერანს წავალ თავის ნების". |
Strophe: 3611_[3528] | ||
Verse: a | "კაცი გავგზავნოთ, გვიამბოს | ჩვენ იმ კაცისა სახელნი, |
Verse: b | მე მმართებს მისი სიკვდილი", | ტიროდეს მოვაგლახენი; |
Verse: c | ჯანგაშ თქვა: "წავალ, თქვენც იცით | -- მაქვან საქმისა მახენი". |
Verse: d და | ცხენ-გაჭენებით წავიდა, | თქვა: "ნახეთ მოვაგლახენი!" |