| Strophe: 3612_[3529] | ||
| Verse: a | "ვინ ხარ ქუმსის შემპყრობელი, | აწ მე მნახე, ჯანგაშ მქვიან, |
| Verse: b | ზოგჯერ ისრვი საგდებელსა, | ზოგჯერ ისარს სისხლი სცხიან; |
| Verse: c | ლომთა ომი მე გასწავლო, | სამარესა შენთვის სთხრიან, |
| Verse: d და | ნურც სახელსა დამიმალავ, | მე მიამბე -- რაცა გქვიან!". |
| Strophe: 3613_[3530] | ||
| Verse: a | როსტომ თქვა: "მეძებ, მიპოე | მშვილდოსან-საგდებლოსანი!" |
| Verse: b | რაშსა ჯდა, ლახტი ჴელთა აქვს, | შვენოდა ჯავშანოსანი. |
| Verse: c | ჯანგაშ დაასხა ისარი, | იბრძოდა იგ ცხენოსანი. |
| Verse: d და | როსტომ დარაკა იფარა, | იკვირვებს ბაბრაბოსანი. |
| Strophe: 3614_[3531] | ||
| Verse: a | ჯანგაშ როსტომ გაიცადა, | გადრკა, ცხენი გააჭენა, |
| Verse: b | ცხენსა ძუა შეუტაცა, | ვით უსულო დააყენა. |
| Verse: c | გლახ უჭვრეტენ მას მოყვასნი, | პილოტანმა მათ აჩვენა; |
| Verse: d და | თურქი აღარ ამაყობდა, | სახვეწარი დაძრა ენა. |
| Strophe: 3615_[3532] | ||
| Verse: a | თავი მოჰკვეთა, წავიდა, | ლაშქართა ეკვირვებოდა, |
| Verse: b | ჴელთა მნათობი შუბი აქვს, | რაზმს წინა იარებოდა. |
| Verse: c | ხაყან ჩინელი შეშინდა, | იგ ომანს ეუბნებოდა: |
| Verse: d და | "ჩვენზედა მიწა შევიწრდა, | ვიცოდი -- ეს მოჴდებოდა! |
| Strophe: 3616_[3533] | ||
| Verse: a | არა ვიცით -- ვინ მოსულა, | იმ კაცისა, თუ ვინ არი"; |
| Verse: b | ომან ეტყვის: "ახლა წავალ, | საკრძალავი ჩემგან არი, |
| Verse: c | ქუმსი შეკრა საგდებლითა, | წაიტანა, ვითა მკვდარი, |
| Verse: d და | მიწის პირზედ არსად იყო | იმისთანა მეომარი". |
| Strophe: 3617_[3534] | ||
| Verse: a | ომან სხვა ფერი ჩაიცვა, | შიში აქვს უზებარისა; |
| Verse: b | მიდგა და როსტომს შეჰხედა, | თქვა: "პილოტანი არისა". |
| Verse: c | ჰკადრა: "მიბრძანე სახელი, | ვინ ხარ, ვისისა გვარისა? |
| Verse: d და | სხვა სულიერი შენებრივ | ერანს არავინ არისა!" |
| Strophe: 3618_[3535] | ||
| Verse: a | როსტომ ბრძანებს: "მიკვირს შენგან, | რად მოსულხარ ჩემთან რბულად? |
| Verse: b | თუ ზავს ითხოვ, არ ეგების, | -- ჩვენ გვედების ცეცხლი გულად, |
| Verse: c | ჩვენ სიაოშ მოგვეგონა, | ალვა ედემს დანერგულად, |
| Verse: d და | მასთან ძენი გოდერძისა | დაჴოცილან ახლა სრულად". |
| Strophe: 3619_[3536] | ||
| Verse: a | "მათი ჯოგი, საქონელი, | მომეც, ჩემგან შეგენდობის, |
| Verse: b | შეგახვეწებ ქაიხოსროს, | დღეს თურქეთი არ წაჴდების; |
| Verse: c | გარსევაზ და გროვი ჰქვიან, | მათიმც თესლი ამოსწყდების, |
| Verse: d და | აფრასიობ მოატყუეს, | ვისგან გული ჩვენ გვეწვების. |
| Strophe: 3620_[3537] | ||
| Verse: a | ვიცი, ფირანს არ უნდოდა, | იგ ყოფილა ცრემლთა დენით, |
| Verse: b | გქონდეს გული იადგარად, | რაცა გითხრა, იგი ქენით: |
| Verse: c | ფარშევად და ომან, ლუაქ, | გულბად, ნოსტენ შეიპყრენით, |
| Verse: d და | ბოლო შევქნათ მტერობისა, | მჴარ-შეკრულნი მომისხენით. |
| Strophe: 3621_[3538] | ||
| Verse: a | ამას არა იქთ, რადა ვთქვა, | იცით ამბავი ჩემია, |
| Verse: b | მე ვარ ნაზარდი ომშიგა, | მტერი ჭირს მიმიცემია". |
| Verse: c | ომან ათრთოლდა შიშითა, | თავს ოფლი გარდასცემია, |
| Verse: d და | ჰკადრა: "ლომ-გულო, უცხო ვარ, | მკითხე ამბავი ჩემია! |
| Strophe: 3622_[3539] | ||
| Verse: a | მე ვარ შვილი ბესფაზისა | და სახელად ქოშაგ მქვიან, |
| Verse: b | თუ მიბრძანებ შენს სახელსა, | მიამების, მიხარიან; |
| Verse: c | რაცა მითხრა, არ დავმალავ, | მე ლაშქარნი მიმელიან, |
| Verse: d და | ხაყანს ყველას მოვაჴსენებ, | თურანელნი ვინც არიან". |
| Strophe: 3623_[3540] | ||
| Verse: a | როსტომ ბრძანა: ფირანისთვის | " გული მტკივის, მებრალების, |
| Verse: b | გამოგზავნე აქა, მნახოს, | ვინ იცის -- თუ რა მოჴდების!" |
| Verse: c | აქა ომან შემოიქცა, | ქარვის ფერად გაყვითლდების, |
| Verse: d და | რაც ასმოდა, ფირანს უთხრა: | "ავი საქმე გარდაგვჴვდების; |
| Strophe: 3624_[3541] | ||
| Verse: a | რაც უთხარ, ყველა ისმინა, | სიაოშისთვის ჩიოდა, |
| Verse: b | სახელი მითხრა ყველასი, | ვისგანცა გული სტკიოდა, |
| Verse: c | ჩემი ამბავი იკითხა, | სთქვა, თვალთა ცრემლი სცვიოდა, |
| Verse: d და | რაცა მომკვდარა ომშიგან, | ნარგისთათ ცრემლი სდიოდა. |
| Strophe: 3625_[3542] | ||
| Verse: a | უჴმიხარ და წადი, ნახე, | შენ სცნობ, რაცა ესაქმების, |
| Verse: b | ჴელთ შუბი აქვს შეჭურვილსა, | რაზმსა წინა იარების, |
| Verse: c | რაშს უბია ბარგისტანი, | დიდსა მთასა ემსგავსების". |
| Verse: d და | ფირან იტყვის: "მეშინიან, | მგონ ჩემი დღე გათავდების!" |
| Strophe: 3626_[3543] | ||
| Verse: a | ატირდა და წამოვიდა, | ხაყან ჩინელს ეუბნების: |
| Verse: b | "ჴელმწიფეო, ნუღარ ზეშთობ, | ჩვენი საქმე გარდაჰჴდების, |
| Verse: c | როსტომ არის რკინისა მთა, | თურანს ცეცხლი მოედების, |
| Verse: d და | ამ ლაშქართგან ერთი კაცი | მას ცოცხალი არ მორჩების. |
| Strophe: 3627_[3544] | ||
| Verse: a | თვით აფრასიობ მოვიდეს, | წინ მარტო მიეგებისა, |
| Verse: b | ზურგის შექცევა ომშიგა | არც სიზმრად ეზმანებისა; |
| Verse: c | ათასი გმირი მასთანა | ერთ კაცად გამოჩნდებისა, |
| Verse: d და | რომ მარტო იყოს, ჩვენზედა | საწუთრო შევიწრდებისა". |
| Strophe: 3628_[3545] | ||
| Verse: a | ხაყან იტყვის: "წადი, ნახე, | ნუ იყოვნი, რას მოელი, |
| Verse: b | ზავი სთხოვე, რაცა უნდა, | შეაძლივე საქონელი; |
| Verse: c | მოიჭირვე დანდობასა, | იყავ ჴელის მიმცემელი, |
| Verse: d და | თუ არა ქნას, მოვიჭირვოთ, | ჩვენ მივაპყროთ ჴმალსა ჴელი. |
| Strophe: 3629_[3546] | ||
| Verse: a | თვითან ასრე დაიჭირე, | რკინასა და ქვასა სჭამდეს, |
| Verse: b | ზუფინი და ჴმალი, ლახტი | მისი ჴორცსა არ ავნებდეს, |
| Verse: c | ყველა ჩვენი მეომარი | მარტო როსტომს გარე სცემდეს, |
| Verse: d და | ტინი კლდეცა ვერ დაუდგამს, | დიდსა მთასა დააქცევდეს". |
