Strophe: 3894_[3811] | ||
Verse: a | ბარზუს უთხრა: "ლომის მსგავსო, | გმირო, მკვლელო ლომისაო, |
Verse: b | რად შეებმი, ვისგანც ხაყან | გულმტკივანად არისაო? |
Verse: c | ამ მინდორში სუდრად მოგცე | შენ აბჯარი ტანისაო, |
Verse: d და | მძიმის ლახტით კინწსა მოგტეხ, | დაგანარცხებ მიწასაო". |
Strophe: 3895_[3812] | ||
Verse: a | ბარზუმ უთხრა: "ფალავანო, | ჭკვიან, ომგარდასრულიო, |
Verse: b | რასა გაგულისებულ ხარ? | შენ დამწვარი გაქვს გულიო; |
Verse: c | მკლავ-კისერსა მინდობიხარ, | ცივს სიტყვასა რად მეტყვიო? |
Verse: d და | არა ხარ გოდერძიანი, | არც როსტომ, ზა̄ლის (?) შვილიო". |
Strophe: 3896_[3813] | ||
Verse: a | ცეცხლი არა ხარ მგზებარი, | მე კაჭაჭი რომე დამწოს, |
Verse: b | უყაბი არ ხარ, მე ბუზი, | შენთან ფრენა არ შემეძლოს; |
Verse: c | ჟამ-ნახულო, უნდა ვაჟმან | შენგან ზნეობა ისწავლოს, |
Verse: d და | შენ პირსა ანძლი ამოგდის, | ეგ საქმე როდის გეკადროს?" |
Strophe: 3897_[3814] | ||
Verse: a | ესე თქვა და ერთმანერთსა | მათ ისარი დაასხესა, |
Verse: b | სიკვდილი შვაზედა უდგა, | მათს ნაკრავსა გაჰკვირდესა, |
Verse: c | ხუფთანი და ბარგისტანი | ორთავ სისხლით აავსესა, |
Verse: d და | ორნივ ლაშქარნი უჭვრეტდეს, | მათსა ომსა გაჰკვირდესა. |
Strophe: 3898_[3815] | ||
Verse: a | კაპარჭი ისრით დაცალეს, | ლახტებსა ჴელი მიჰყვესა, |
Verse: b | ვითა მჭედელი გრდემლზედა, | ერთმანერთს თავზედ სცემდესა; |
Verse: c | მეტის ცემისგან ლახტები, | ვითა მშვილდები, დადრკესა, |
Verse: d და | გამარჯვება არცერთგნით ჩანს, | გაიყარნეს, უკუდგესა. |
Strophe: 3899_[3816] | ||
Verse: a | იგ ერთმანერთსა უმზერდეს, | შეისვენეს, შეუტევდეს, |
Verse: b | შეეჭიდნენ ერთმანერთსა, | სარტყლებსა ჴელი ჩაუგდეს, |
Verse: c | მათ ორთავე ფალავანთა | სარტყლები ვერ დაუდგემდეს, |
Verse: d და | მეტის მიჭირვებისაგან | ორთავ სარტყლები დაწყვიდეს. |
Strophe: 3900_[3817] | ||
Verse: a | ორთავ ფრჩხილთ სისხლი წავარდა, | აწ ლახტები დამართესა, |
Verse: b | ბარზუს რკინის ხე ჴელთ ჰქონდა, | ერთმანერთს შეუტივესა; |
Verse: c | როსტომ თავს ფარი იფარა, | გაგულისებით სდივესა, |
Verse: d და | ბარზუმ თავს ლახტი შემოჰკრა, | ფარს მოახვედრა და ბეჭსა. |
Strophe: 3901_[3818] | ||
Verse: a | როსტომს ემწვავა, გულს უთხრა: | "უკუღმა მექცა ბედია"; |
Verse: b | ამ საქმისაგან გმირს როსტომს | ჩამოუვარდა ჴელია; |
Verse: c | ჴელის მოტეხა შეიტყო, | პილოტანს ეკრთო ფერია, |
Verse: d და | იმან ნაკრავსა დაუდგნა, | ბარზუ უჭვრეტდა, ერია. |
Strophe: 3902_[3819] | ||
Verse: a | ბარზუმ თქვა: "ამისი მბრძოლი | კაცი არ გამოჩნდებისა; |
Verse: b | როსტომს ჴელი არ ერჩოდა, | სიცოცხლე დამწარდებისა; |
Verse: c | ვითა გველი მოიდრიკა, | იგ ბარზუს ეუბნებისა: |
Verse: d და | "ჩვენ დავიჴოცნეთ, სპათ რა ქნან, | მინდორი აივსებისა. |
Strophe: 3903_[3820] | ||
Verse: a | მზე ამაღლდა, ოფლისაგან | დაცხა, თვალთ აღარ გვიჩანსა, |
Verse: b | შენ შენსა წადი, მე ჩემსა, | მოვისვენოთ ცოტას ხანსა". |
Verse: c | ბარზუმ უთხრა: "ჩემსა მოდი | ხვალ, მოგინდეს რაცა წამსა, |
Verse: d და | ამ მინდორში გამომცადე", | დაასკვნიდეს კვლავე ომსა. |
Strophe: 3904_[3821] | ||
Verse: a | როსტომ უთხრა: "ცალკე-ცალკე | ვნახოთ ჩვენი შარიარი, |
Verse: b | ხვალ მოუჴდეთ ერთმანერთსა, | ეს მინდორი ბარი არი; |
Verse: c | გავაჴშიროთ ჩვენი რკენა, | ვისიც ბედი მწარი არი, |
Verse: d და | ერთს ტახტი გვხვდეს, ფალავნობა, | ერთს სამარე გარი-არი". |
Strophe: 3905_[3822] | ||
Verse: a | ეს გაიგონა, ჴელმწიფის | აფრასიობს წინ მივიდა, |
Verse: b | მიწას აკოცა, დალოცა | საწუთროს შემნახავი და; |
Verse: c | თქვა: "იმა ლომ-კაცის მეტი | ჩემი მებრძოლი არვინ და, |
Verse: d და | მისი სახელი რა არის, | მისებრ მინახავს არვინ და. |
Strophe: 3906_[3823] | ||
Verse: a | ცხენ-კაცს ათასი ისარი | ვჰკარ, ვისი ნათესავია? |
Verse: b | მისგან არ ევნო ლახტითა | და ჴმლითა გამოვსცადია; |
Verse: c | ვერა ვავნე რა, ყოვლითა | საქმითა გამოვსცადია, |
Verse: d და | მე არ მინახავს მისებრივ | ლომ-გული, მოცამარდია. |
Strophe: 3907_[3824] | ||
Verse: a | აწე ორნივე ომისგან | მაშვრალნი გავიყარენით, |
Verse: b | არ ვიცი -- საქმე რასა იქს, | მიწას ვინ მოვეფარენით". |
Verse: c | მას ჴელმწიფემან უბრძანა: | "აბჯარი აიყარენით! |
Verse: d და | ყური მომიგდეთ, მის ამბავს | წვრილად გიამბობ ამ ენით. |
Strophe: 3908_[3825] | ||
Verse: a | სახელოვანი საგდებლით | იგ ლომ-კაცი როსტომ არის, |
Verse: b | ზაალის შვილი, ჴმელზედა | მისი სწორი არვინ არის"; |
Verse: c | ბრძანა: "სუფრა მოიტანეთ, | სმა და ნადიმობა არის". |
Verse: d და | აწ როსტომ წავა, ვით ქარი, | მივა, სადაც ხოსრო არის. |
Strophe: 3909_[3826] | ||
Verse: a | მას ჴელი დაშავებოდა | და პირი ჩაჰყვითლებოდა, |
Verse: b | სული მტკივნეულად ჰქონდა, | ბაგე მტვერით ავსებოდა. |
Verse: c | ქაიხოსროს წინ მივიდა, | ცხენითგან ჩამოჴდებოდა, |
Verse: d და | ბრძანა: "თუ ზავარ მოვიდეს, | ჩემი მას შესჭირდებოდა". |
Strophe: 3910_[3827] | ||
Verse: a | უთხრა: "ჩემი მონაღვლე ხარ, | ტანს აბჯარი ამჴადია"; |
Verse: b | ფიცხლავ ჴელი ამოუყვეს, | მას მკლავსა უნახვიდია. |
Verse: c | ხოსროს ჰკადრა: "მეომარი | მე მინახავს ბევრი დია, |
Verse: d და | თეთრის დევისა გულ-ფილტვი | ხანჯლით დავფრიწე მე დია. |
Strophe: 3911_[3828] | ||
Verse: a | კვლავ ღვთისაგან ჩემი გული | არ ყოფილა უიმედოდ, |
Verse: b | ქუმსის და ხაყანის ომი | ამ ომთან მჩნდა სათამაშოდ; |
Verse: c | მე მრავალჯერ თურანელნი | გამოვსცადე არ თამაშოდ, |
Verse: d და | ამას ჴმალიც ვჰკარ, ლახტიცა, | ვერც ისარი ვადე სავნოდ. |
Strophe: 3912_[3829] | ||
Verse: a | მეშინიან, ჩემი მთვარე | ღრუბელშიგ არ დაბნელდესა, |
Verse: b | ერანელში ვერვის ვჰხედავ, | მისსა ომსა დაუდგესა; |
Verse: c | მე ვერ შევსძელ მისი ომი, | სხვა ვერავინ შეიძლებსა, |
Verse: d და | იგი გაგულისებული | ზღვასა ჰგავსო მღელვარესა. |
Strophe: 3913_[3830] | ||
Verse: a | ამას ჰგავს, თუ იგი კაცი | ცას ჩამოიღებს ჴმელზედა, |
Verse: b | მის სწორსა ვერვის ვერ ვჰხედავ, | ვერცა ნიანგსა ზღვაზედა; |
Verse: c | ვინც კაცმან მისად საომრად | მინდორს მიმართოს, ველზედა, |
Verse: d და | იმავე წამსა საწუთრო | გამოიტიროს თავზედა. |
Strophe: 3914_[3831] | ||
Verse: a | თუმცა აქ იყოს ფარემუზ, | ლომ-გული, ჩემი შვილია, |
Verse: b | მისად საომრად ეგების | იმან შეირტყას ჴმალია; |
Verse: c | მან ცოტას ხანსა დაუდგნოს, | თვარა არც ისი შემძლია, |
Verse: d და | ინდოეთს არის საომრად, | ორის თვისა სავალია. |
Strophe: 3915_[3832] | ||
Verse: a | როსტომ ეს თქვა, ერანელნი | ხის ფურცლივით ათრთოლდესა; |
Verse: b | უბრძანებდა დიდებულთა, | ქაიხოსრომ ნახა ესა. |
Verse: c | "ამ მინდორში რად მოხვედით, | ომი გწადდათ არავისა, |
Verse: d და | გეგონათ, თუ საწუთრომან | თურქთა ფესვი მოგლიჯესა". |
Strophe: 3916_[3833] | ||
Verse: a | გოდერძიმ თქვა: "გულოვანნო, | გულით შიში გარდაუშვით, |
Verse: b | მზე ამოვიდეს, დავაწყოთ, | ჩვენ შევქნათ ორპირი რაზმით; |
Verse: c | ვნახოთ, საქმე ვიზედ დარჩეს, | უკუღმართი ვისი ბედით, |
Verse: d და | სადაც ჴელმწიფე შეიბმის, | სირცხვილია არ შევიბმით. |
Strophe: 3917_[3834] | ||
Verse: a | მზე ამოვა, აფრასიობს | ჯეონს ვადენ სისხლისაგან, |
Verse: b | შიში და რიდი რა არის | თქვენგან ერთის თურქისაგან? |
Verse: c | ყოვლი კაცი გასწორდების | მიწასთანა განგებისგან, |
Verse: d და | ერანსაც ის სჭირს, თურანსაც | აწ საჴადელი ღვთისაგან". |
Strophe: 3918_[3835] | ||
Verse: a | ქაიხოსრომ გაიგონა | გოდერძისგან ნაუბარი, |
Verse: b | ვითა ვარდი გაიშალა, | მეფე მხიარულად არი; |
Verse: c | გოდერძი ტკბილად დალოცა: | "საწუთრომცა შენი არი" |
Verse: d და | ზავარ კვეხნა გაიგონა, | ძმასთან მოვა სადაც არი. |
Strophe: 3919_[3836] | ||
Verse: a | ხოსრომ გოდერძის ფალავანთ, | როსტომს ჰკადრა ნაუბარი, |
Verse: b | გულ-მტკივნეულს როსტომს ესმა | თავადთაგან საუბარი; |
Verse: c | თქვა: "ნუ სჯერხარ საუბარსა, | მიდი სად სისტანი არი, |
Verse: d და | ვიცი, ერანსა დაამჴობს, | ასეთი მებრძოლი არი. |
Strophe: 3920_[3837] | ||
Verse: a | არ ვიცი სპათ თავს რა მოვა, | ხოსროს რა დაემართების, |
Verse: b | ამ ფალავნისა ჴელითა | ერთიცა არვინ მორჩების; |
Verse: c | ერანისა შარიერსა | საქმე უკუღმა მოჰჴდების, |
Verse: d და | ცხენი მომგვარე, ზედ შემსვი, | აწ ზაალს მიემართების". |
Strophe: 3921_[3838] | ||
Verse: a | ზავარ მისნი დიდებულნი | იჴმო, გვერცა მოიყენა, |
Verse: b | "თქვენ წადით, სისტანს მიმართეთ", | გვერცა ცხენი მოუყენა, |
Verse: c | "წელთა ჴმალსა შემოვირტყამ", | თქვა: "დავდგები აქა მენა, |
Verse: d და | ჴელმწიფისა სამსახურად | ერანელნი რას იქმენა, |
Strophe: 3922_[3839] | ||
Verse: a | მტერს რარიგს პირს უჩვენებენ, | ან იმათ რა დააპირეს?" |
Verse: b | რა ერანელთ გაიგონეს, | ჴელმწიფეს წინ შეიყარნეს, |
Verse: c | როსტომისგან ესე ესმა, | წელთა ჴმლები შემოიჴსნეს, |
Verse: d და | სრულ ერანელთ ფალავანთა | როსტომს სირბილით მიმართეს. |
Strophe: 3923_[3840] | ||
Verse: a | ზახილით და ტირილითა | დროშა-კარვები გაუშვეს; |
Verse: b | "უსვეტო სახლი უშენოდ | ვართ", ფალავანს მოაჴსენეს; |
Verse: c | "ჩვენს ტანზედა ერთი თავი | არ მორჩების, ამად ივნეს, |
Verse: d და | არც, ჴელმწიფე, სპილოს სისხლით | ერანს მიწა ზღვად შეიქნეს. |
Strophe: 3924_[3841] | ||
Verse: a | ვითა უთაო ფრინველი, | ქორის ჭანგშიგა ვაბივართ, |
Verse: b | მტერისა ჴელი ჩვენზედა | დაგრძელდა, აღარ ვარგივართ". |
Verse: c | როსტომს თვალთ ცრემლი სდიოდა, | ერანელთ ჰკადრეს: "ასრე ვართ". |
Verse: d და | თქვა: "მტკივანს ჴელსა რა უყო, | ხვალისა მუქარანი ვართ. |
Strophe: 3925_[3842] | ||
Verse: a | ხვალ საომარს მინდორს მოვა, | მისი შუბი ღრუბელთ სწვდების, |
Verse: b | მე მიკითხოს სულ მტკივანმან, | არ მივმართო, გაჰკვირდების, |
Verse: c | რომე მკლავი არ მაბია, | რა უწამლო, რა მერგების? |
Verse: d და | აწე ასრე გასრული ვარ, | მისი ღონე რა იქნების? |
Strophe: 3926_[3843] | ||
Verse: a | როსცა ტანი მთელი მქონდა | და მკლავი მება მთელია, |
Verse: b | ბარზუს მე პირის-პირობა | მაშინ არ მწადდა, ომია; |
Verse: c | გაქცევა არა მწადიან, | არც ცრემლის დენა მდომია". |
Verse: d და | ამასობაშიგ შევიდა | ზავარ იგ, ვითა ლომია. |
Strophe: 3927_[3844] | ||
Verse: a | მას თან შეჰყვა ზაულელი | ლომ-გული ერთი კაცია, |
Verse: b | წიგნი ჴელთ ჰქონდა, მიართვა | იგ გმირთა დანალოცია; |
Verse: c | თქვა: ზაულელსა" ფარემუზს | გვერც ახლავს ასი კაცია, |
Verse: d და | ვით მონადირე ლომია, | მოვა იგ გმირი კაცია. |
Strophe: 3928_[3845] | ||
Verse: a | თავად შუაღამემდისინ, | გათენებამდის მოვლოსა, |
Verse: b | ფალავანთანა მოვიდეს, | მამალმან შემოჰყივლოსა; |
Verse: c | ჴელმწიფეთა ჴელმწიფისმან | ქოსმან ჴმა გამოიღოსა, |
Verse: d და | შენ თან გიახლოს, ეს სიტყვა | ყველამან მოიგონოსა". |
Strophe: 3929_[3846] | ||
Verse: a | რა ეს ესმა როსტომს, პირი | გაუნათლდა სიცილითა, |
Verse: b | ვითამც საწუთრო მისია, | ასრე იქნა სიამითა; |
Verse: c | როგორც მთვარე, ჩასვლად იყო, | ნახევარი იქნა დღითა; |
Verse: d და | ფარემუზ ცხენით ჩამოჴდა, | შინ შევიდა სირბილითა. |