| Strophe: 3866_[3783] | ||
| Verse: a | მოვიდა, ცხენით გარდმოჴდა, | ჴელმწიფესა დალოცვიდა, |
| Verse: b | პირი მიწას გააერთა, | თქვა, რაც იცის, ამბავი და; |
| Verse: c | აფრასიობ გაიგონა, | ლომივითა გაგულისდა. |
| Verse: d და | ფირან უთხრა: ბარზუ" და ჩვენ | მოვიჭირვოთ დღეს ომი და. |
| Strophe: 3867_[3784] | ||
| Verse: a | დღეს მოედანს მოვიჭირვოთ, | ვნახოთ -- იქნების რა კარგა, |
| Verse: b | საქმე გავსინჯოთ ბარზუსი, | ბეჭ-მკერდი, მკლავი უვარგა, |
| Verse: c | ვეჭობ, ზაალის შვილია, | როსტომ, მოკვდების იმისგა, |
| Verse: d და | მან თავი ცასა ასწოროს, | მტვერს ვადენ ხოსროვისაგა". |
| Strophe: 3868_[3785] | ||
| Verse: a | აფრასიობისგან ფირანს | რა ეს ესმა ნაუბარი, |
| Verse: b | მივიდა და ბარზუს უთხრა: | "შენიმც სული ნათლად არი; |
| Verse: c | საქმე შენზედა ჰკიდია, | ჩვენი თვალი შენზედ არი, |
| Verse: d და | ჴელმწიფეთა ჴელმწიფისა | საქმე ყველა შენს ჴელთ არი. |
| Strophe: 3869_[3786] | ||
| Verse: a | საქმისაგან გული მეწვის, | ქუმსი, ფახფურ, ხაყანისი, |
| Verse: b | იგი იყვნენ უსწორონი, | იმ კარისა საკადრისი; |
| Verse: c | ტახტ-გვირგვინის შესაფერნი, | გულოვანნი კაცნი ისი, |
| Verse: d და | ამისთანა არვის სჭირდეს | წყალობა აფრასობისი. |
| Strophe: 3870_[3787] | ||
| Verse: a | ბედი შენი მაღალია, | მეფე შენი მორჩილია"; |
| Verse: b | ფირანისგან გაგულისდა | ბარზუ, ვით ხვადი ლომია. |
| Verse: c | ფირან უთხრა: "ჴამს ეძებო | დღეს ვეფხისა სახელია"; |
| Verse: d და | ამას ჰგვანდა, ლომი იყოს | ვეშპისა შემპყრობელია. |
| Strophe: 3871_[3788] | ||
| Verse: a | კაცსა ჭკუა მით წაუვა, | მთის ოდენ ცხენი არისა, |
| Verse: b | ცხენს რაში ჰქვიან სახელად, | ის კაცი როსტომ არისა; |
| Verse: c | ყველა ჭირი და წუხილი | ჩვენზედა მისგან არისა, |
| Verse: d და | ბარზუმ თქვა: "კაცი სით არის, | დროშა რარიგი არისა?" |
| Strophe: 3872_[3789] | ||
| Verse: a | მარცხენასა მჴარსა მოვა, | მითხარ, ანუ მარჯვენასა, |
| Verse: b | ყველა წვრილად დამარიგე, | საომარი ჴელთ რა აქვსა? |
| Verse: c | უთხრა: ერან-" თურანშიგან | მისი სწორი არვინ არსა, |
| Verse: d და | რას ვამსგავსო, ჰგავს, რომ ოდენ | ნაზარდი ალვის ხე არსა. |
| Strophe: 3873_[3790] | ||
| Verse: a | ბეჭ-მკერდ პრტყელია, ჯავშანი | ტანსა აცვია ლომისა, |
| Verse: b | ვით მზე, ლაშქართა აშვენებს, | მანათობელი ღამისა; |
| Verse: c | გაგულისდების, ლომსა ჰგავს, | გმირი მთის მსგავსი არისა, |
| Verse: d და | საგდებლით მბრძოლს მოიტაცებს, | არწივ კაკაბზე არისა. |
| Strophe: 3874_[3791] | ||
| Verse: a | მოიტაცებს მეომარსა, | ჴელთ ლახტი აქვს ზროხა-სახე, |
| Verse: b | ჴმელზედ ვეფხი ვერ დაუდგამს, | მებრძოლი ჰყავს მოვაგლახე; |
| Verse: c | ზღვის ნიანგნი ემალვიან, | მას მოუდგამს მისთვის მახე, |
| Verse: d და | მის ნაკრავსა ვერ დაუდგამს | სპილო, აწ ის ლომი ნახე". |
| Strophe: 3875_[3792] | ||
| Verse: a | ლომმან ბარზუმ ყმათ უბრძანა: | "ბიდრანგი შემიკმაზეთა, |
| Verse: b | ბარგისტანით შემიკმაზეთ, | ხედანგისა უნაგრითა"; |
| Verse: c | ფალაური ტანს ჩაიცვა, | გაგულოვნდა ლომივითა, |
| Verse: d და | ჴმალი წელთა შემოირტყა, | მუზარადი ბერძულითა. |
| Strophe: 3876_[3793] | ||
| Verse: a | მშვილდ-კაპარჭი შემოირტყა, | საგდებელი სახრტილს ბმითა, |
| Verse: b | ფარი ბეჭსა წამოიკრა, | შუბი ჰქონდა გამართვითა; |
| Verse: c | მინდორ შუა საომარად, | ჰგავს, ალვის ხე ამართვითა, |
| Verse: d და | იქით აქათ რბის, იხედავს, | სპილო არის მიმართვითა. |
| Strophe: 3877_[3794] | ||
| Verse: a | ერანელთ უთხრა: "რისათვის | თურანელთ ომსა ეძებთა? |
| Verse: b | თავში ჭკუა გამოგსვლიათ, | ასეთს საქმეს რატომ იქთა? |
| Verse: c | მეც მასმია, საქმე ეგე | სხვათ არ ექნას ჴელმწიფეთა, |
| Verse: d და | ესე მიკვირს, რას მოიგებს | ეგე პაპის სიკვდილითა? |
| Strophe: 3878_[3795] | ||
| Verse: a | უბრძანე შენთ სახელოვანთ, | მინდორს დამიდვან ომია"; |
| Verse: b | მისთ სახელოვანთ შეჰხედავს, | რა ხოსროს გაუგონია. |
| Verse: c | გოდერძი ჰკითხა: "ეს კაცი | ვინ არის გულოვანია? |
| Verse: d და | ქვეყანაზედა ვერ ვჰხედავ, | მისი შეეძლოს ომია. |
| Strophe: 3879_[3796] | ||
| Verse: a | თურანი სრულად მინახავს, | ჩემგან დათვლილი არია, |
| Verse: b | ამისთანა არ მინახავს, | ანუ გვარად ვინ არია; |
| Verse: c | მისი სახელი რა არის, | ვისის ლაშქრისა არია?" |
| Verse: d და | ტუსიმ ჰკადრა: "შარიერო, | სახელად ბარზუ არია. |
| Strophe: 3880_[3797] | ||
| Verse: a | ყოვლს ქვეყანას თავი უჩანს, | აქვს ქალაქი შანგონისა, |
| Verse: b | აფრასიობს ჰყმობს, ომი აქვს | ნიადაგ გმირსა ვეფხისა; |
| Verse: c | მწყურვალმან კაცმან წყალი სვას, | ომი სჩანს მას როსტომისა, |
| Verse: d და | მისის ჴელითა მოკვდების, | ვიცი, შვილი ზაალისა. |
| Strophe: 3881_[3798] | ||
| Verse: a | მოჰკლავს, იმისი სახელი | ცათამდის ამაღლდებისა; |
| Verse: b | ფარემუზს ჰკითხე, გიამბობს, | რა რიგი კაცი არისა: |
| Verse: c | მისი ჯავშანი მტვერითა | მისთაგან სავსე არისა, |
| Verse: d და | ასრე დაგვხადნა, მას ჰგვანდა, | ჯაჭვი სუდარი არისა. |
| Strophe: 3882_[3799] | ||
| Verse: a | მკლავ-გაშლილმა საგდებელი | ფარემუზს თავს გარდააცვა, |
| Verse: b | ცხენიდაღმა ჩამოაგდო, | მიწაზედან დია დასცა; |
| Verse: c | ორთავ ჴელები შეგვიკრა, | ჩალასავით მოგვიტაცა, |
| Verse: d და | წყალს ფურცელივით მივჰქონდით, | აფრასიობ იყო საცა". |
| Strophe: 3883_[3800] | ||
| Verse: a | რა ტუსისგან ქაიხოსროს | ესმა ესე საუბარი, |
| Verse: b | სულთქნა, პირი ჩაუშავდა, | არის გივის მოუბარი: |
| Verse: c | "ცხენსა შეჯე, სრა-სადგომსა | მიდი, სადაც როსტომ არი, |
| Verse: d და | მოაჴსენე: რა ეს გესმას, | გამოფრინდი ვითა ქარი". |
| Strophe: 3884_[3801] | ||
| Verse: a | რა ხოსრომ ესე უბრძანა, | გივი ჩქარად წამოვიდა, |
| Verse: b | ნახა როსტომ გივი, ჩქარად | მისვლა მისი გაუკვირდა, |
| Verse: c | ბრძანა: "მგონი ერანელთა | კარგნი დღენი გაუავდა", |
| Verse: d და | გივმან ჰკადრა: "მართლა ბრძანებ, | ხარ გმირთა ნათესავი და. |
| Strophe: 3885_[3802] | ||
| Verse: a | შენთან მოველ, შეეკაზმე, | რაში მოსე ბარგისტნითა; |
| Verse: b | ერანელთა მუქარას სთხოვს | ერთი კაცი თურანითა, |
| Verse: c | ოსტატისაგან გათლილი, | ჰგავს ზაალის ნათესავთა, |
| Verse: d და | ნახო, ბრძანებ: რკინის მთაა, | გაეყრების სული ჴორცთა. |
| Strophe: 3886_[3803] | ||
| Verse: a | რომ ნახო, მთვრალსა სპილოს ჰგავს | ორს ლაშქართ შუა ბრუნვითა, |
| Verse: b | გაგულისებით, წარბშესკვნით, | ნილოსის ზღვასა ღელვითა"; |
| Verse: c | როსტომ თქვა:.. ყური მომიგდე | და კარგად მისმინენითა: |
| Verse: d და | იმ ადგილს სასმლად ძმარია, | სადა წყაროა შორითა. |
| Strophe: 3887_[3804] | ||
| Verse: a | ცეცხლი მოედვას, გამოჩნდეს, | რომ წყალი შორს იახლოსა, |
| Verse: b | მასკვლავი მაშინ ანათობს, | რომ მთვარე არსად იყოსა; |
| Verse: c | ცხენს შევჯდე გაგულისებით, | რომ წარბი შემენასკვოსა, |
| Verse: d და | ნიანგმან, ვეფხმან ნაკრავსა, | მგონ, ჩემსა ვერ დაუდგნოსა". |
| Strophe: 3888_[3805] | ||
| Verse: a | ესე თქვა და შეეკაზმა, | მერმე რაშსა შეჯდებოდა, |
| Verse: b | ზაულელნი გვერც იახლნეს, | ზავარ როსტომს მიჰყვებოდა. |
| Verse: c | ბარზუ ცხენსა მჯდომი ნახა, | ვითა ცეცხლი ენთებოდა, |
| Verse: d და | "ამისთანა არ გვინახავს", | ზოგი შიშით გასქდებოდა. |
| Strophe: 3889_[3806] | ||
| Verse: a | პირ-მნათობი, მკლავ-კისრითა, | თავი ცათა მისწვდებოდა. |
| Verse: b | გმირმან როსტომ ესე ნახა, | შიშით გული მას უთრთოდა; |
| Verse: c | თქვა: "მკერდ-მკლავი ამისთანა | არ მინახავს", ჩაგუნებდა, |
| Verse: d და | როსტომსა გული შიშითა | ნაკვეთ-ნაკვეთად შეჰქნოდა. |
| Strophe: 3890_[3807] | ||
| Verse: a | ზავარ ჰკადრა: "ფალავანო, | პირი რატომ ჩაგიყვითლდა? |
| Verse: b | ეგ ჯავშანი აიჴადე, | ეს ჯავშანი ჩაიცვი და!" |
| Verse: c | როსტომ ეგრე მოაჴსენა: | "მან ღვთობამან ღვთისამან და, |
| Verse: d და | წელთა ჴმალი შემომირტყამს, | მტერთა გული მომიკლავს და. |
| Strophe: 3891_[3808] | ||
| Verse: a | ჩემს გულშიგან ამის მეტად | შიშის შესლვა არა აროს, |
| Verse: b | არ მინახავს ამისებრი, | ვა თუ აწ დღემ ჩამიაროს; |
| Verse: c | მას ვეჭობ, ჩემი საწუთრო | ამისთვის წამოეაროს, |
| Verse: d და | ამისსა მებრძოლს სარჯელმა, | მგონ, ცუდად ჩამოუაროს. |
| Strophe: 3892_[3809] | ||
| Verse: a | ერანის გზასა მიმართე, | სისტანს წა ცხენთა რბევითა, |
| Verse: b | დასტანს ანბავი მიართვი: | ტახტისგან ჩამოხედითა, |
| Verse: c | თაჯი, ქუდი და ქამარი | მიწასა დანარცხენითა; |
| Verse: d და | დედაჩემსა მოაჴსენეთ, | მიტიროს სისხლის დენითა. |
| Strophe: 3893_[3810] | ||
| Verse: a | მბრუნავმან ეტლმან გიზურგოს, | კარგად მოჴდეს ჩემი საქმე, |
| Verse: b | არა საკვირველი არის, | აგრე მოიქს ეტლის საქმე, |
| Verse: c | ხან გიმოყვრებს, ხან გიმტერებს, | ძველითა სჭირს ესე საქმე". |
| Verse: d და | ესე თქვა და რაშს შეჯლიჴა, | იმ ადგილსა მივა სადმე. |
