| Strophe: 4553_[4470] | ||
| Verse: a | დაპირისპირდეს, შეიბნეს, | იბრძოდეს მთა და ბარია, |
| Verse: b | დია ჰგავს ჯარი ისრისა | ღრუბელი საწვიმარია; |
| Verse: c | შეიღებოდა სისხლითა | ჯაჭვი და ბარგისტანია, |
| Verse: d და | ვით იტყვის ენა კაცისა, | ეყარა მკვდრისა ჯარია?! |
| Strophe: 4554_[4471] | ||
| Verse: a | იტყოდეს: "თუ საღამომდის | ასრე ომი გაგრძელდების, |
| Verse: b | უცილოა, რომ ჩვენზედა | აღსასრული შეიქნების; |
| Verse: c | თურანელი რაცა არის, | ერთი მთელი არ მორჩების", |
| Verse: d და | "ღონე რამე მოვიგონოთ", | ფირან ლოაქს ეუბნების. |
| Strophe: 4555_[4472] | ||
| Verse: a | ფარშევად და თურქი ლოაქ | საღალატოდ წამოვიდა |
| Verse: b | სცნა გოდერძიმ, ფიცხლავ აჯერს | გივსა წინა გაგზავნიდა; |
| Verse: c | გივი ფიცხლავ გამობრუნდა, | ვითა ქარი წამოვიდა, |
| Verse: d და | რაზმსა შიგან შემოიჭრა, | ბაბრაბსა და ჯაჭვსა სჭრიდა. |
| Strophe: 4556_[4473] | ||
| Verse: a | გივსა როინ გამოექცა, | მამა უჭვრეტს ნაღვლიანი, |
| Verse: b | მოეწივა, ოთხი კაცი | კიდევ მოკლა ჯავშნიანი; |
| Verse: c | ფირან მშვილდსა გარდაუცვა, | ისარს ისვრის ჯავრიანი, |
| Verse: d და | ვერ დაკოდა, დარაკასა | იფარებდა გულოვანი. |
| Strophe: 4557_[4474] | ||
| Verse: a | "ხედავ, ცხენი აღარ გიზამს", | გივსა შვილი ეუბნების, |
| Verse: b | მე მასმია ფირანისგან, | მეომრისგან არ ევნების; |
| Verse: c | ცოტა არის საქმე მათი, | სული დიდხანს არ გაჰყვების, |
| Verse: d და | რომ მასმია, იმისი დღე | გოდერძისგან გათავდების". |
| Strophe: 4558_[4475] | ||
| Verse: a | ფირან თქვა: ლუაქ," რასა იქ? | ფარშევად გიახლებისა, |
| Verse: b | იბრძვის ლომ-გული გოდერძი, | წინ ვერვინ დაუდგებისა; |
| Verse: c | ჩვენზედ გაშავდა საწუთრო, | თუ გივი არ მოკვდებისა, |
| Verse: d და | ეს არის სახელისათვის | დღე ჩვენი მოჭირვებისა". |
| Strophe: 4559_[4476] | ||
| Verse: a | ფარშევად და გმირი ლუაქ | გივსა სცემდეს ორნი ჴმლითა, |
| Verse: b | შუბით ჯაჭვი გაუტეხეს, | ვერა ავნეს გივსა ღვთითა; |
| Verse: c | გაფიცხდეს და მას ორნივე (!) | გარე სცემდენ საომრითა, |
| Verse: d და | გმირი ომით ვერ გააძღეს, | ვითა სპილო საგდებლითა. |
| Strophe: 4560_[4477] | ||
| Verse: a | ბეჟან ფარშევადს ჴმალი ჰკრა, | დალეწა მუზარადია, |
| Verse: b | აჯერ ანდერმანს -- ისარი, | გმირულად დასაქადია; |
| Verse: c | უნაგირშიგან გაავლო, | მასთან ქეჯიმი ბადია, |
| Verse: d და | თავს უთხრა: "ცხენსა რას ვაქნევ? | გიჯობს, ქვეითი წადია". |
| Strophe: 4561_[4478] | ||
| Verse: a | მათ იბრძოლეს საღამომდის, | ვით მართებდა, სისხლი ღვარნეს, |
| Verse: b | ნაომარნი მოღალულნი | ერთმანერთსა გაეყარნეს; |
| Verse: c | დგას გოდერძი ზებადზედა, | თურქთ ქათაბათს თავნი არნეს, |
| Verse: d და | კარგი ეტლი დაინახეს, | ერანელთა გაიხარნეს. |
| Strophe: 4562_[4479] | ||
| Verse: a | გივი იტყვის: ფირან" ვნახე, | ფიცხლავ შუბით შეუტივე, |
| Verse: b | დადგა ცხენი, ვეღარ დავსძარ, | საჴმლოდ რახანც მოვეწივე; |
| Verse: c | ბეჟან მითხრა: "დაიჯერე, | სიჩქარესა მოერივე, |
| Verse: d და | ეგ მოკვდების გოდერძისგან, | დღეს იმისთვის ვერა სძლივე". |
| Strophe: 4563_[4480] | ||
| Verse: a | აგრე უთქვამს მეცნიერთა: | გოდერძიმ" თქვა მართალია: |
| Verse: b | "ნაომართა ლხინი ვნახოთ, | დღეს აბჯარსა გავიჴდია; |
| Verse: c | საქმე ჩვენის ნებისად ჩანს, | ღმერთსა ვმადლობ მისთვის დია, |
| Verse: d და | ვითა ფრიდონ ტოაქს უთხრა, | იმისებრივ გამოსცდია. |
| Strophe: 4564_[4481] | ||
| Verse: a | მე ჩემნი შვილნი მაჴსონდენ, | რად ელის დავიწყებასა? |
| Verse: b | ახლად აპირებს კიდევე | ღალატად მოტყუებასა; |
| Verse: c | უთხრა თუ: "გათვლით შევიბნეთ | ამითა მიზეზობასა". |
| Verse: d და | ღვთისა და ხოსროს ბედითა | მივსცემ ლახვართა სობასა. |
| Strophe: 4565_[4482] | ||
| Verse: a | პირველად გავალ მუქარად | ბერი, თავ-გათეთრებული, |
| Verse: b | გივი და როინ შეიბნენ, | ვით ლომი გაფიცხებელი; |
| Verse: c | რა ომან მოკლა ყმაწვილმან, | ვართ ღვთითა გამარჯვებული, |
| Verse: d და | ფირანის გული მას აქათ | ტირის ბედ-გაშავებული. |
| Strophe: 4566_[4483] | ||
| Verse: a | გაიგონეს გოდერძისგან, | ერანელნი დალოცვიდეს, |
| Verse: b | უმძიმს ომი სფაადრისა, | ტიროდეს და ცრემლსა ღვრიდეს; |
| Verse: c | "არის ბერი ფალავანი, | სამუქაროდ სად წავიდეს? |
| Verse: d და | ჩვენ სიცოცხლე ვისღა გვმართებს, | თუ ამისი დღე მოვიდეს?" |
| Strophe: 4567_[4484] | ||
| Verse: a | გოსტამს უბრძანა: "იფრთხილე, | ვინ იცის, რა მოჰჴდებისა?! |
| Verse: b | ტანს ნუ გაიჴდი აბჯარსა, | ძილად ნუ მოგცალდებისა; |
| Verse: c | ჩემზედა ჟამი შევიწრდეს, | ომი ნუ გესწრაფებისა, |
| Verse: d და | იცოდით, მეოთხეს დღესა | ჴელმწიფე მოგესწრებისა". |
| Strophe: 4568_[4485] | ||
| Verse: a | გოსტამს ცრემლი მოედინა, | ტირილითა მოაჴსენა: |
| Verse: b | "რაც გვიბრძანე, ფალავანო, | განაღამცა აგრე ვქენა, -- |
| Verse: c | აქანამდის თურანელნი | შეჭირვებით ავავსენა, |
| Verse: d და | თქვენ საომრად მარტო მიხვალ, | ვის ვიახლოთ აწე ჩვენა?" |
| Strophe: 4569_[4486] | ||
| Verse: a | ფირან უბრძანა ლაშქართა: | "თქვენ ნუ ხართ შეშინებული, |
| Verse: b | თუ ვნახეთ ერთხელ გოდერძი | ჩვენზედა გალაღებული, |
| Verse: c | გული გამართეთ საომრად, | ქვისებრივ გამაგრებული, |
| Verse: d და | არვინ ყოფილა ღვთის მეტი | ნიადაგ გამარჯვებული. |
| Strophe: 4570_[4487] | ||
| Verse: a | თუ გამოგყვნენ მუქარასა, | თავი გმირთა დაადარე, |
| Verse: b | ვით გმართებდეს, ჯომარდობა | ამათზედა მოიჴმარე; |
| Verse: c | შემოგებნან ჴელიერთად, | მათი სისხლი ხანჯლით ღვარე, |
| Verse: d და | სიკვდილი და შობისა დღე | ერთმანერთსა დაადარე".. |
| Strophe: 4571_[4488] | ||
| Verse: a | მოაჴსენეს: "ფალავანო, | მონანი ვართ ბრძანებისა, |
| Verse: b | არავინ ვართ უგუნურნი, | ჩვენი საქმე თქვენცა გრჯისა, |
| Verse: c | დასთმე ძმები საყვარელი, | ცეცხლი დაგწვავს შვილებისა, |
| Verse: d და | საქმე გაჴდა უბოლოვოდ, | რა ვინ ზავსა მოელისა. |
| Strophe: 4572_[4489] | ||
| Verse: a | შეჯდა ფირან, წამოვიდა, | მას ადგილსა საომარსა, |
| Verse: b | იგ გოდერძის მოაჴსენებს | საუბარსა მრავალ-გვარსა: |
| Verse: c | "შენ სიაოშს რატომ აწყენ? | ედემს არის შუა მზღვარსა, |
| Verse: d და | მიკვირს: ღმერთი ვით დაგითმობს | ამ ყველასა შენგან მკვდარსა? |
| Strophe: 4573_[4490] | ||
| Verse: a | ორნი შევიბნეთ მე და შენ, | ლაშქართა ნუ ემტერები, |
| Verse: b | გათვლით თავადნი ვინც გინდა, | მის-მისად შესაფერები; |
| Verse: c | ვისიცა ეტლი აჯობებს, | იქნების დასაჯერები, |
| Verse: d და | მართალი სამართალია, | ტყუილად არ გეფერები". |
| Strophe: 4574_[4491] | ||
| Verse: a | გოდერძიმ თქვა: "მაგ საქმესა | ვინატრიდი დია ღვთითა, |
| Verse: b | ჩემი შვილი გამოვგზავნე | იმისებრივ საუბრითა; |
| Verse: c | კვლა ლაშქარი შეგეყარა, | ზედ მოგვიჴე საომრითა, |
| Verse: d და | რადა ყოვნის ჟამი არის? | გარდავსწყვიტოთ აწვე ჴმლითა". |
