| Strophe: 4901_[4818] | ||
| Verse: a | ერთი კაცი, ღვთის მოსავი, | იყო გვარი ფრიდონისა, |
| Verse: b | მას სახელად უმი ერქვა, | გონიერი, მქნელი ჭკვისა, |
| Verse: c | იგ უდაბნოს ილოცვიდა, | ვით წესია მონოზნისა, |
| Verse: d და | შუა დამე ჴმა შეესმა | მოთქმისა და ტირილისა: |
| Strophe: 4902_[4819] | ||
| Verse: a | ჩინელთა" და მაჩინელთა | ჴელმწიფეთა ჴელმწიფეო, |
| Verse: b | სადა შენი მორჭმულობა, | ტახტ-გვირგვინი, საჭურჭლეო, |
| Verse: c | გმირობა და ჯომარდობა, | შენთ ლაშქართა სიმრავლეო? |
| Verse: d და | აწ სენაკსა შემწყვდეულხარ, | -- სიკვდილისა მონატრეო!" |
| Strophe: 4903_[4820] | ||
| Verse: a | უმმა იცნა აფრასიობ | თურქულითა საუბრითა, |
| Verse: b | მიუჴდა და ჴელი მიჰყო, | მეომარმან ლომმან ვითა; |
| Verse: c | ფიცხლავ მჴართა მოუჭირა, | მაგრა შეკრა იგ სარტყლითა; |
| Verse: d და | გონიერად გაიგონე, | კიდევ რა ქნა ილეთითა! |
| Strophe: 4904_[4821] | ||
| Verse: a | არა სჯობს რა სიკეთესა, | იქცეოდეთ სამართლითა, |
| Verse: b | თვარ გასინჯეთ, აფრასიობ | რა კარგი ქნა სიავითა; |
| Verse: c | ერთ სენაკსა დააჯერა | ღმერთმან სავსე საჭურჭლითა, |
| Verse: d და | ვერ შეიტყო, თუ იგიცა | დააბემდა, ბადე ვითა. |
| Strophe: 4905_[4822] | ||
| Verse: a | უმსა უთხრა: "ღვთისა კაცო, | რას საქმესა შეგისწრივარ! |
| Verse: b | ერთი ბერი, ღვთის მოსავი, | სალოცავად აქა ვზივარ: |
| Verse: c | ჩემი გვარი არვინ იცის, | -- დაკარგული ღარიბი ვარ, |
| Verse: d და | აპას სული ამომივა, | -- ასრე რიგად შეგიკვრივარ!" |
| Strophe: 4906_[4823] | ||
| Verse: a | უმმა უთხრა აფრასიობს: | "შენ მკვლელი ხარ ნოდარისა! |
| Verse: b | სიაოშის სისხლთა მღვრელი, | -- შენის ძმისა აღზვართისა; |
| Verse: c | შარიართა მესისხლეო, | ქონა გმართებს სენაკისა, |
| Verse: d და | არ შენისა ნებისად ხარ, | ბოლო ჰპოე ავის ქნისა! |
| Strophe: 4907_[4824] | ||
| Verse: a | იყო წერილი ღვთისაგან, | მე რაცა დავაშავია, |
| Verse: b | აწ შემიბრალე, ღვთის კაცო, | ფრიდონის ნათესავია! |
| Verse: c | ხარ მინდობილი სულისა, | უწყალოება ავია, |
| Verse: d და | მოვკვდი მე, სრულად შემკვეთა | შენმან სარტყელმან მკლავია!" |
| Strophe: 4908_[4825] | ||
| Verse: a | უმმან უთხრა: "დაწყევლილო, | სიავისა შენ ხარ მზღვარი. |
| Verse: b | არას გარგებს, (რას ირჯები | ჭრელად?) ჩემი საუბარი. |
| Verse: c | ჟამმან მომცა, ვით გმართებდა, | პირველ შენი ავ-ნაქმარი. |
| Verse: d და | შენის საქმის გარდამწყვეტი | ქაიხოსროს ჴმალი არი". |
| Strophe: 4909_[4826] | ||
| Verse: a | ეგრეც კიდევ შეებრალდა | მოუფოლხა ოდენ ჴელსა, |
| Verse: b | დააძრო და ზღვას ჩავარდა, | ვითა ჰმართებს გრძნების მქნელსა; |
| Verse: c | გოდერძიმ და გივმან ნახეს, | -- უმს სარტყელი ჰქონდა ჴელსა, |
| Verse: d და | იტყოდეს თუ: "უსათუოდ | ხედავს რასმე საკვირველსა!" |
| Strophe: 4910_[4827] | ||
| Verse: a | გოდერძიმ ჰკითხა: "ღვთის კაცო, | რა ნახე საკვირველია?!" |
| Verse: b | უთხრა თუ: "ამა მთაზედა | მაქვს ერთი მონასტერია; |
| Verse: c | იქ ვიყავ ღამით, მესმოდა | ტირილი საკვირველია, |
| Verse: d და | მე აფრასიობ ვიპოვე, | მაგრა შეუკარ ჴელია". |
| Strophe: 4911_[4828] | ||
| Verse: a | უმმან ყველა მოაჴსენა, | როგორაცა ყოფილიყო: |
| Verse: b | "შემებრალდა, ჴელს უფოლხე" | -- სთქვა"სიკვდილსა მისწურვიყო!" |
| Verse: c | ეწყინა და გაუკვირდა, | რა გოდერძიმ ყურად იღო, |
| Verse: d და | მისგან ავსა მოელოდა, | -- როგორაცა გრძნებით იყო. |
| Strophe: 4912_[4829] | ||
| Verse: a | რაცა ქნილა, მოაჴსენა | უიმ, ხოსროს ეუბნების: |
| Verse: b | "გვირგვინი და ტახტოსნობა | შენზედამცა გაგრძელდების!... |
| Verse: c | ვსცეთ გარსევაზ, მოვიყვანოთ, | მისთვის გული დაეწვების, |
| Verse: d და | სითაც არის, -- გამოჩნდების, | -- ცა მიწასაც დაეცემის!" |
| Strophe: 4913_[4830] | ||
| Verse: a | სცემდეს, გარსევაზ იძახდა, | არ დასცხრებოდა ვისაგან; |
| Verse: b | რა აფრასიობს შეესმა | საყვარელისა ძმისაგან, |
| Verse: c | მტირალმან, თვალ-ცრემლიანმან, | თავი ამოყო ზღვისაგან. |
| Verse: d და | თავის სიკვდილი ერჩივნა, | ან დაწვა საჴმილისაგან. |
| Strophe: 4914_[4831] | ||
| Verse: a | გარსევაზ მოსთქვამს: --"სად არის, | ძმავ, შენი შარიარობა?!" |
| Verse: b | მორჭმა, ტახტი და გვირგვინი, | ლაშქართა ნებიარობა, |
| Verse: c | მეომრობა და ძალ-გული, | მტერზედა ჭანგმახვილობა? |
| Verse: d და | აწ ზღვასა შიგან იმალვი, | ბედმან დაგიწყო მტერობა!" |
| Strophe: 4915_[4832] | ||
| Verse: a | ატირდა მაღლა ცრემლითა, | რა გაიგონა ძმისაგან: |
| Verse: b | "ყველგან მივმართე, არ მამრჩა | ადგილი ჴმელეთისაგან, |
| Verse: c | მაგრამ არ დამჴსნა სოფელმან | დიდისა სიმწარისაგან; |
| Verse: d და | მე გხედავ, -- გცემენ უწყალოდ, | შექნილსა ფეშანგისაგან!" |
| Strophe: 4916_[4833] | ||
| Verse: a | უბნობდეს ბედდაკარგულნი, | სიკვდილის მონატრენია; |
| Verse: b | "კუნძულზედ შემოეპარა | მას კაცი გონიერია, |
| Verse: c | თავს საგდებელი მოაბა, | შეიპყრა ვითა მელია, |
| Verse: d და | ზღვიდაღმან გამოითრივა, | მაგრა შეუკრა ჴელია. |
| Strophe: 4917_[4834] | ||
| Verse: a | ხოსროს წინა მოიყვანეს, | უპატიოდ, მჴარ-შეკრული; |
| Verse: b | აფრასიობს მოეგონა | პირველადვე ზმანებული. |
| Verse: c | ზედ მიადგა, ეუბნების | შვილის შვილი ჴმალ-მოწვდილი: |
| Verse: d და | უბრძანებდა: "აწ თუ გაჴსოვს | აქანამდის შენგან ქმნილი?!" |
| Strophe: 4918_[4835] | ||
| Verse: a | დაიძახა: "რატომ მამკლავ | პაპას, ავო მესისხლეო? |
| Verse: b | გეხვეწები, მე ცოცხალსა | დედა თქვენი მიჩვენეო!" |
| Verse: c | ხოსრომ ესე უპასუხა: | "ძმისა მოკვლა გკითხო მეო, |
| Verse: d და | ნოდარ მოჰკალ ტახტოსანი, | აღზვართ ღვთისა მოყვარეო! |
| Strophe: 4919_[4836] | ||
| Verse: a | მამა მომიკალ უბრალო, | მისებრივ სახელდებული; |
| Verse: b | თვით იცი, რა ჰქენ ჩემზედა, | არ ვიყავ დაბადებული. |
| Verse: c | სიავისათვის მოგხვდების | სიავე დაწესებული!". |
| Verse: d და | ჴმალი ჰკრა, -- თეთრი თმა-წვერი | შეექნა გაწითლებული. |
| Strophe: 4920_[4837] | ||
| Verse: a | ვისცა უნდა ტახტოსნობა, | ნუ ეჩვევის სისხლთა ღვრასა, |
| Verse: b | კაცსა ღმერთი არ შეარჩენს | უსამართლოდ ავის ქნასა, |
| Verse: c | სამართლითა იქცეოდი, | მოერევი გონებასა. |
| Verse: d და | ეს გვირგვინმან თავსა უთხრა, | --"ვიქმოდეთ და ვსდიოთ მასა" |
| Strophe: 4921_[4838] | ||
| Verse: a | გარსევაზსცა მოიყვანეს | ბორკილითა დაჭედილი; |
| Verse: b | ქაიხოსრომ მოიგონა | მამაზედა მისგან ქნილი: |
| Verse: c | ხანჯალი და ოქროს ტაშტი, | სისხლი მისგან დათხეული. |
| Verse: d და | იგ გაკვეთეს შუაზედა, | თვით მოიმკო მისგან ქმნილი. |
| Strophe: 4922_[4839] | ||
| Verse: a | გულის ნება აუსრულდა, | სალოცავად წამოვიდა; |
| Verse: b | ვით მართებდა სიხარული, | ღმერთსა მადლსა შესწირვიდა. |
| Verse: c | მერმე დაჯდა ტახტსა ზედა, | ჴელმწიფურად კარგად ზმიდა, |
| Verse: d და | აღმოსავლით დასავლამდის | სწერს წიგნებსა, -- გაგზავნიდა: |
| Strophe: 4923_[4840] | ||
| Verse: a | "დაწყნარდა ყოვლი ქვეყანა, | არვინ ჩანს მაწყინარია; |
| Verse: b | მე ჴლმითა შუა გაკვეთე | ვეშაპი უჩინარია. |
| Verse: c | მუტრიბნი შეიყარენით, | გამოდით ციხით გარია, |
| Verse: d და | გლახაკთა ნუ შეაწუხებთ, | გიყვარდეს სამართალია!" |
| Strophe: 4924_[4841] | ||
| Verse: a | ქაოზ იტყვის: "აჰა ღმერთო, | მე ვარ შენი მინდობილი!.. |
| Verse: b | სიაოშის სისხლთა მზღველად | ვნახე ჩემი შვილისშვილი, |
| Verse: c | ას ორმოცდაათ წელ ვიყავ | მორჭმული და მოვლენილი, |
| Verse: d და | საროს ტანი მე შემქნია, | ვითა მშვილდი მოდრეკილი". |
