TITUS
Shahname 1 and 2: Metrical parts
Part No. 267
Previous part

Chapter: 184 
აქა ქაიხოსროსაგან ჯანის ხოიშანი და ხელმწიფედ დალოცვა







Strophe: 4929_[4846] 
Verse: a       ჯანი" მომგვარეთ", -- ერთს დღესა   ჴელმწიფემან კაცს უბრძანა;
Verse: b       აფრასიობის შვილია,   -- მას რკინითა დაეჭედნა.
Verse: c       იგი ნახა, შეებრალა,   მეფეს მიხვდა გულის ტკენა,
Verse: d    და   მიწას დაემჴო, აკოცა.   "დისწულთ შემცოდე ვართ ჩვენა".






Strophe: 4930_[4847] 
Verse: a       იგი მტირალი ისრევე   ფერჴთზედ აემართა ვითა,
Verse: b       ქაიხოსრო დაინახა,   სულთქნა მისის სურვილითა;
Verse: c       დედის ნათესაობამან   გააჴურვა ცეცხლივითა,
Verse: d    და   შეებრალა და ატირდა,   ცრემლი მოსდის თვალებითა.






Strophe: 4931_[4848] 
Verse: a       მრავალჯერ სახელოვანი   მან აფრასიობ აჴსენა;
Verse: b       ბრძანა: "თუმც ჩემის სისხლითა   ჴელები არ დაებანა,
Verse: c       თეთრს წვერს სისხლით არ დასვრიდა,   და არცა სიცოცხლისგანა;
Verse: d    და   უიმედოდ არ გავჰჴდიდი,   მოუსმენდი, -- რაც ებრძანა.






Strophe: 4932_[4849] 
Verse: a       შენ ჴელმწიფედ გაჴსენებდი!"   სოფლის საქმე ასრე არი:
Verse: b       ხან ტკბილს უზამს, ხან მწარესა,   -- ყოვლს კაცზედა მოვა ქარი.
Verse: c       ჯანს ჴელმწიფის პირისაგან   ესმა ესე საუბარი,
Verse: d    და   გულის ადგილს გული დადვა,   ქება ჰკადრა მრავალგვარი:






Strophe: 4933_[4850] 
Verse: a       "ნუმცა ტახტია უშენოდ,   ნუმცა გვირგვინი არია,
Verse: b       ქვეყანა უშენოს კაცის   ბრძანებით ნუმცა არია!"
Verse: c       რა ეს ესმა, ფეჴზედ ადგა,   დიდი ჴელმწიფე არია,
Verse: d    და   სტაცა ჴელი, ტახტს დაისვა,   -- სითაც მარჯვენა მჴარია.






Strophe: 4934_[4851] 
Verse: a       მოიკითხა: "ბედმან ახლა   გპოვა" -- უთხრა, --"მოისვენე!
Verse: b       გვირგვინს მოგცემ და თურანსა,    ქიშვადიცა მოიჴსენე;
Verse: c       ფეშანგის შვილის შვილი ხარ,   ფრიდონისა მონათესნე,
Verse: d    და   შენს ფესვსა არ ამოვაგდებ,   დღეის უკან მოილხინე!






Strophe: 4935_[4852] 
Verse: a       სისხლი ხარ ჩემი და ტომი,   რაცა გითხრა, დაიჯერე!
Verse: b       ჩემს ბრძანებას ნუ გარდახვალ,   თვარა მამას შეეფერე:
Verse: c       მამა თქვენმა ავის ქნითა   თქვა: "საწუთრო შევაჯერე"
Verse: d    და   შენცა იცი, -- ტახტ-გვირგვინი   წაიხდინა მან, -- სიბერე.






Strophe: 4936_[4853] 
Verse: a       ჩემისა მოწიფულობით   მე მას სისხლი ვაზღვევინე,
Verse: b       ვით ჩიტსა თავი მოვჰკვეთე,   თმა-წვერი შევაღებვინე:
Verse: c       არცარავინ ავატირე,   არცვინ. მაზედ ვაგლოვინე,
Verse: d    და   ავის მქნელს რა დაემართა,   -- ზააქს ჴელმწიფეს, -- ისმინე!






Strophe: 4937_[4854] 
Verse: a       თურიმ რომ ძმანი დაჴოცა,   ზააქ ფრიდონ დაიჭირა,
Verse: b       ორმოსა შიგან ჩაჰკიდა,   თავს დიდი ლოდი დაჰხურა;
Verse: c       ერანით ჩინეთს წავიდა   სისხლის ძებნად მანუჩარა,
Verse: d    და   ღვთის ბრძანებით, თურის თავი   მან ტანითა მოაშორა!






Strophe: 4938_[4855] 
Verse: a       ვინც უბრალოს კაცს თავს მოჰკვეთს,   ბრძანებაა ესე ღვთისა:
Verse: b       იმას ღმერთი არ შეარჩენს,   -- მასცა მოეკვეთებისა!"
Verse: c       ჯანმან ესე გაიგონა   ნაბრძანები ჴელმწიფისა,
Verse: d    და   ჰკადრა: --"თავ ამაღლებულო,   -- მე ყმა ვარ თქვენის ნებისა!






Strophe: 4939_[4856] 
Verse: a       არც გვირგვინს ვღირსვარ, არც ტახტსა,   თურანს გამგზავნე მლოცველად,
Verse: b       ვიქნები ყოელს წელიწადს   ხარაჯის გამამგზავნელად;
Verse: c       სამსახურით თავს შეგაწყენ,   -- მე მოვალ სადარბაზველად".
Verse: d    და   ტახტისა ფეჴსა აკოცა,   -"აჯა მაქვს გასაგონელად:






Strophe: 4940_[4857] 
Verse: a       ჩემი შვილები და დანი   მიბოძოს, -- თურანს წავასხა".
Verse: b       ჴელმწიფემ რა გაიგონა,   მანცა სიტყვა უპასუხა;
Verse: c       რაც ქაიანთ წესი იყო,   -- მანაშურით დაუწერა,
Verse: d    და   რა რიგადაც ფრიდონს ჰქონდა,   ისევ მისცა, დაუმკვიდრა.






Strophe: 4941_[4858] 
Verse: a       ტანს ჩააცვეს საჴელმწიფო,   თავს გვირგვინი დახურესა,
Verse: b       შვილთა და დათა აჩუქეს,   საკადრისად მიასხესა;
Verse: c       "მხიარულად წა თურანის    ქვეყანასა!" ჯანს ჰკადრესა. --
Verse: d    და   "სრულად თემი დაათვალე!"   -- გოსტამს წიგნი მისწერესა.






Strophe: 4942_[4859] 
Verse: a       "ყველა ჴელთა დაათვალე,   ნუღარას ეცილებია".
Verse: b       შუაღამ ჯანის კარზედა   ქოსსა ჴმა ამაღლებია;
Verse: c       ცხენს შეჯდა, თურანს წავიდა,   მას ჭირნი დავიწყებია,
Verse: d    და   გოსტამთან კაცი გაგზავნა,   რა ქალაქს მისწურვებია.






Strophe: 4943_[4860] 
Verse: a       თქვა: "რაც ჴელმწიფეს ებრძანოს,   ყველა უამბე გოსტამსა!"
Verse: b       რა გაგზავნილი მივიდა,   წიგნი მიართვა იმასა;
Verse: c       რა ჯანის მისვლა შეიტყო,   წინ მიეგება მას წამსა,
Verse: d    და   თურანის ტახტი მოკაზმეს,   მუტრიბნი ჰჴმობენ კარგ ჴმასა.






Strophe: 4944_[4861] 
Verse: a       ჯანი ქალაქად შევიდა,   გზაზედ სტავრასა უფენდეს,
Verse: b       აფრასიობის ტახტს დაჯდა,   თავსა გუარსა აყრიდეს;
Verse: c       მტკივნეულთ გული გამრთელდა,   ჯერ გოსტამს არ გაუშვებდეს,
Verse: d    და   ორსა კვირასა ალხინა,   აჩუქა, გამოუშვებდეს.






Strophe: 4945_[4862] 
Verse: a       სალაროსა კარი გაჴსნა,   გოსტამს ყველა მოაბარა,
Verse: b       ჴელმწიფესა გაუგზავნა,   თქვა: --"ბრძანება იქნება რა";
Verse: c       ალხინა და ბევრი მისცა,   მხიარულად ასტუმარა,
Verse: d    და   ერანელთა ფალავანთა   წინ მოკითხვა დააბარა.






Strophe: 4946_[4863] 
Verse: a       გოსტამს წინა მოეგებნეს,   ჴელმწიფისა კარს მოვიდა,
Verse: b       მას ღამესა ლხინი ნახეს,   ხოშ-გუარსა ღვინოს სმიდა;
Verse: c       ყველა ნახა ჴელმწიფემან,   რაც ჯანისგან მოუვიდა,
Verse: d    და   ტახტსა დაგდა მხიარული,   გაცემასა ვინ დასთვლიდა?!






Next part



This text is part of the TITUS edition of Shahname 1 and 2: Metrical parts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 26.4.2014. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.