| Page: 42 Verse: 1 | ბეჩვილარე ინზორალეხ, | ბეჩოელები იკრიბებიან, |
| Verse: 2 | ლა̈თხვიართე ინზორალეხ, | სანადიროდ იკრიბებიან. |
| Verse: 3 | თხუმ მუჟვეღის ხეთხელვალეხ, | წინამძღოლს ეძებენ, |
| Verse: 4 | ეშდიორი ბეჩვი̄ ლჷთიშ; | ბეჩოს თორმეტი რჩეული: |
| Verse: 5 | თხუმ მუჟვეღი ა̈ლბეგ ხე̄რიხ, | წინამძღოლად ალბეგი ეყოლებათ, |
| Verse: 6 | ა̈ლბეგ ხე̄რიხ გიოშე̄რა. | გიოანთ ალბეგი ეყოლებათ. |
| Verse: 7 | აშ ხობინახ ლიზ-ლიჩედი, | ასე დაუწყიათ სვლა-წასვლა, |
| Verse: 8 | სგავ ხაგენახ თვეთნა კოჯას, | შესდგომიან თეთრ კლდეს, |
| Verse: 9 | ღვაშა-კვიცრა ჩუ სგვეჯიდახ; | შუნ ჯიხვები ბრძანდებოდნენ; |
| Verse: 10 | ალჲა̈რს ა̈ლბეგ სგა̄ვ ხაჴვესგა, | ამათ ალბეგი მიჰპარვია, |
| Verse: 11 | ა̈ლბეგს ღვაშა ჩუ ხათხე̄ნა, | ალბეგს ჯიხვი ჰშოვებია, |
| Verse: 12 | ამის ნა̈ი ჟივ ლასედად. | ამას ჩვენ შევრჩენილვართ. |
| Verse: 13 | ეჩქად ქაშგა̈რ გვეყა̈რულეხ, | მანამდე ჩერქეზები გვიდარაჯებენ, |
| Verse: 14 | ლისედ ლჷქდუს მად ხოშგედახ. | დარჩენა ამაყებს არ უკადრებიათ. |
| Verse: 15 | ქა̄ვ გვაცხეპიხ სამ ორკეციდ, | გარს გვარტყიან სამკეცად, |
| Verse: 16 | სემი მარე ჩუვ ლაჩედად. | სამი კაცი გავქცევივართ. |
| Verse: 17 | ეჯჲა̈რ ბეჩვი ლჷთიშ ირიხ, | ისინი ბეჩოს რჩეულნი იქნებიან, |
| Verse: 18 | ფუსდა გუშგვეჲ, აზნაური, | ბატონი ჩვენი, აზნაური, |
| Verse: 19 | აზნავირ ბახსანს სგვეჯდა, | აზნაური ბახსანში ბრძანდებოდა, |
| Verse: 20 | სგავ ხაჴჷ̄რახ სემი მარე. | შეხვეწნია სამი კაცი. |
| Verse: 21 | - მა̈ჲ ეჯწჷხჷნხ მარა̈ლს მიშგვა? | - რა გაგიჭირდათ ჩემს კაცებს? |
| Verse: 22 | - ხამა ნა̈ი მა̈ჲ ენწჷხჷნ? | - როგორ თუ რა გაგვიჭირდა ჩვენ |
| Verse: 23 | მარა̈ლ ისგუ ქაშგა̈რს ესვყად! | შენი კაცები მივყავართ ჩერქეზებს! |
| Verse: 24 | - დედეს მია ქა ლა̈ხვჭვედნი: | - მე დედას შევეკითხები: |
| Verse: 25 | მოლე ლამეშდ, დედე მიშგუ! | ცოტა მიშველე, დედაჩემო! |
| Verse: 26 | - მა̈ჲ ეჯწჷხჷნ, დედე ღვარა? | - რა გაგიჭირდა, დედას გაფიცებ? |
| Verse: 27 | - ხამა მია მა̈ჲ ემწჷხჷნ? | - როგორ თუ რა გამიჭირდა? |
| Verse: 28 | მარა̈ლ მიშგუ ქაშგა̈რს ესყახ! | ჩემი კაცები ჩერქეზებს მიჰყავთ! |
| Verse: 29 | - ნომ ა̈თსო̄ყენ, დედე ღვარა, | - ნუ გაგიჟდი, დედას გაფიცებ, |
| Verse: 30 | ეჯღა სია ნომ ფეშენი! | იმისთვის შენ ნუ შეწუხდები! |
| Verse: 31 | - დედე, შგვირი სი ლაჯსედნი! | - დედა, სირცხვილი შენ შეგრჩება! |
| Verse: 32 | ჰილულდს მია ხვიჰჷნგჷრი .. | ჯორს მე დავადგამ უნაგირს ... |
| Verse: 33 | ლუჯი სგიმჟი სგვებინ ესვხვიდ, | ლუჯის ვეძასთან წინ დაუხვდა, |
| Verse: 34 | მა̈ნკვი ლილგაცა̈ლ ლოხვბინე: | ჯერ ხუმრობა დაუწყო: |
| Verse: 35 | - ოდ, ბუშვარე, ო, ქაშგარე, | - ო, არამზადებო, ო, ჩერქეზებო, |
| Verse: 36 | იმთე ეჯყახ მა̄რა̈̄ლ მიშგუ? | საით მიგყავთ ჩემი კაცები? |
| Page: 44 Verse: 37 | - მა̈ჲ ისგუ გვეშ ლი, ოჲ, აზნაურ? | - რა შენი საქმეა, ო, აზნაურო? |
| Verse: 38 | - ხამა მიშგუ გვეშ მა̈ჲ ირი?! | - როგორ თუ რა ჩემი საქმე იქნება?! |
| Verse: 39 | ხანგა̈რ მიშგუ ნომ ამკიდვნად! | ხანძარი ჩემი არ ამომაღებინათ! |
| Verse: 40 | ჟივ ხოშგურა მიჩა ხანგა̈რ, | უშიშვლებია მისი ხანგარი, |
| Verse: 41 | არამ-ჩხარამ იკულთხა̈ნი, | რვა-ცხრას ჰბორკავს, |
| Verse: 42 | არამ-ჩხარამ კინჩხა̈რს ხოშდე, | რვა-ცხრას თავს აყრევინებს, |
| Verse: 43 | ეშხუ მუმბვიდ მა̄დ ხოფიშვდა, | ერთიც მოამბედ არ გაუშვია, |
| Verse: 44 | მა̄რა̈ლ მიჩა შვიდებდ ა̈ნტიხ. | თავისი კაცები მშვიდობით დაიბრუნა. |
| Verse: 45 | სემი მარე სგა ხონჴერიხ, | სამი კაცი თან ახლავს, |
| Verse: 46 | ჟი ხანჴერახ თანაღვ-ზაგარვ. | თან ხლებია მთა-გადასავლამდის. |
| Verse: 47 | თვითა ლუღვინ ფირვს ხაჭრა̈ჟიხ, | თითო ხბოიან ძროხას აძლევენ, |
| Verse: 48 | ეჯა ეჯას მად ხოშგედა. | (მაგრამ) ის მას არ უკადრებია. |
