TITUS
Svan Poetic Texts
Part No. 28
Previous part

Text: 25b/Mlx. 
ვიცბილ-მაცბილ -- ვიცბილ-მაცბილი


Page: 78  Verse: 1    ხვილზიგალედ ლატლა̈რ ჰოკერ,   ვსახლობთ ლატალელების ბოლოს,

Verse: 2    ლალზიგალეს და̈რ გვაჩოდა.   სახლობს არავინ გვაცლიდა.

Verse: 3    ქა ლა̈ლქეხნიდ ლატლა̈რხა̈ნქა,   გადავსახლდებით ლატალელებისგან,

Verse: 4    ნაზუარეს ჩუ ელცვირედ.   (ჩვენს) კვალს დავტოეებთ.

Verse: 5    ეშდჲერუ ზა̈ჲ ქავ გვაჩედა,   თორმეტი წელი გაგვხდომია ("გაგვსვლია"),

Verse: 6    ტებდი დია̈რ დესა გვიმა;   თბილი პური არ გვიჭამია;

Page: 80  Verse: 7    ჲეშდჲერუ ზა̈ჲ ქავ გვაჩედა,   ... თორმეტი წელი გაგვხდომია,

Verse: 8    ქორ ი ლირდედ მად გვიზნანა;   სახლ-კარისთვის არ მოგვივლია;

Verse: 9    ჲეშდჲერუ ზა̈ჲ ქავ გვაჩედა,   თორმეტი წელი გაგვხდომია,

Verse: 10    მუჭხვი ლირდე დესა გვარა.   ტკბილი ცხოვრება არ გვქონია.

Verse: 11    ცოდვა გუშგვეჲ ნოვ ხაშდეხახ,   ცოდვა ჩვენი არ გამოლეოდეთ,

Verse: 12    მა̈ჲ ხაშონდახ ხეხვა̈რ გუშგვეჲდ?   რად ენანებოდათ ცოლები ჩვენთვის?

Verse: 13    ზურალ მერვა̈̄გ ხვა̈ჲ ხეთხოლდახ,   ქალი სხვაგანაც ბევრი ეშოვებოდათ,

Verse: 14    იმნა̈რ ხეკვა̈დხ ხეხვა̈რ გუშგვეჲ?   რად უნდოდათ ჩვენი ცოლები?

Verse: 15    სემი ზაილდ ქავ გვაჩედა,   სამი წელი გაგვხდომია,

Verse: 16    ჟა̈გს ი ფინდიხს ლემარალედ;   ტყვია-წამალს ვემზადებოდით;

Verse: 17    სემი ზა̈ილდ ქავ გვაჩედა,   სამი წელი გაგვხდომია,

Verse: 18    ეცერ-ცხჷმა̈რ უჴნა-ულაშვინდუვ გვიცვირა.   ეცერ-ცხუმარი უხნავ-უთესად დაგვიტოვებია.

Verse: 19    შერ ხაჴედახ ეცერ-ცხჷმა̈რს,   თავი მოჰბეზრებიათ ეცერ-ცხუმარს,

Verse: 20    ეჯ ბუშვარეს, უსუნდისა̈რს,   იმ ნაბიჭვრებს, უსინდისოებს,

Verse: 21    მა̈ჲ ხაწხჷნდახ ამჟი ყურივდ   რად სჭირდებოდათ ასე ყრუდ ("მალულად")

Verse: 22    ვოთარშერლეშ ლიკბალედი?!   ოთარაანთ (დადეშქელიანების) ლაქუცი?!

Verse: 23    მინს მად ხავშგედხ, ნა̈ტიალ ხა̈ქვა[ხ],   ისინი არ უკადრისობენ, ნეტავი მათ,

Verse: 24    სურუ მენშგვა გუვრეშ პატრო̈ნს:   მეტად რბილი გულის პატრონს:

Verse: 25    ხეხვას მინეშ ეჩავ ხოჴდეხ;   თავიანთი ცოლები იქით მიჰყავთ;

Verse: 26    მინს მად ხავშგედხ, ნა̈ტიალ ხა̈ქვახ,   მათ არ ჰრცხვენიათ, ნეტავი მათ,

Verse: 27    ბეგა̈რს მინე შჷნშვ ეჩავ ხოჴდეხ;   ბეგარა თავის ხელით იქით მიაქვთ:

Verse: 28    მინს მამ ხოშგურხ, ნა̈ტიალ ხა̈ქვახ,   მათ არ ჰრცხვენიათ, ნეტავი მათ,

Verse: 29    მინე ლაყა̈რს შჷნჟი ხაჰვდიხ;   თავიანთ საცემს ხელთ აძლევენ;

Verse: 30    მინს მამ ხოშგურხ, ნა̈ტიალ ხა̈ქვახ,   მათ არ ჰრცხვენიათ, ნეტავი მათ,

Verse: 31    ვოთარშერლეშ ლიფემალე.   ოთარაანთ (დადიშქელიანების) შინაყმობა.

Verse: 32    ნა̈ჲ ფაყვარე თხუმჟი ნეგნი,   ჩვენ ქუდები თავზე გვეხურება,

Verse: 33    ნებგვაჟი ნა̈ჲ სვინდის ნუღვა,   შუბლზე ჩვენ სინდისი გვაქვს,

Verse: 34    ხეხვა̈რ ნიშგვეჲ - ნიშგვეჲდ ნაკუ!   ცოლები ჩვენი ჩვენთვის გვინდა!

Verse: 35    ნა̈ჲ ოთდაგრიდ შგურეშ ბედჟი!   ჩვენ დავიხოცებით სირცხვილისათვის!

Verse: 36    სგავ გვაგენახ ლეჟა̈̄ნ-ლექვა̈̄ნ   მოგვდგომიან აღმოსავალ დასავლეთით

Verse: 37    ბეჩვი-ცხჷმა̈რ მა̈გ ლჷნჩჷდად;   ბეჩო-ცხუმარი ყველა შერეული;

Verse: 38    ლექვა̈შ ჯა̈რიშ მათხვმი ირა   ქვემოური ჯარის მეთაური იქნება

Verse: 39    ლჷქა̈დ ღაღულ, თვეთნე ლუვსა̈რ.   ამაყი ღაღული, თეთრჩოხიანი.

Verse: 40    ჩვა̈დბინავა̈ნხ ნიშგვეჲ ლექვა̈̄ნ,   დაბინავდნენ ჩვენ ქვემოთ,

Verse: 41    ქა ლოხვგჷრგა̈ლ მურყვამხა̈ნქა:   დაველაპარაკე ციხიდან:

Verse: 42    - ჲედ ჯიცხენდედს, ლჷქა̈დ ღაღულ,   - ან გერჩიოს, ამაყო ღაღულ,

Verse: 43    შვიდებდ ლიზი ისგვა ქორთე,   მშვიდობით წასვლა შენს სახლში,

Verse: 44    ჰე მოდეჲ ლჷქა̈დ ღაღულს   თუ არა და ამაყ ღაღულს

Page: 82  Verse: 45    თვეთნა ვოსა̈რს წჷრნი-წჷრნიდ ჩუ ლა̈ჯღა̈ფნედ,   თეთრ ჩოხას წით-წითლად შეგიღებავთ,

Verse: 46    მეშხა ლჷნქეჭ ხეხვას ისგვა   შავწარბა შენს ცოლს

Verse: 47    ეცრიშ ბუშვა̈რ ხელაყურნიხ!   ეცერის ნაბიჭვრები მიუწვებიან!

Verse: 48    ღაღულდ ამჩუ მუქარ ხა̈̄ქვე:   ღაღული აქ შეეჯიბრა:

Verse: 49    თვეფ ხოკვარა არა-ჩხარა.   თოფი გაუსროლია რვა-ცხრა(ჯერ).

Verse: 50    თვეფილდ ხატყვეფ გვამა̈რისგა,   თოფი მოარტყა მკერდში,

Verse: 51    თვეთნე ვოსა̈რ წჷრნიდ ლოხღა̈ფხ.   თეთრი ჩოხა წითლად შეუღებეს.

Verse: 52    ლაშგა̈რს გვი̄ლდ ქავ ხაქვეცა,   ლაშქარს გული დასწყვეტია,

Verse: 53    ლჷმა̈რცხდ ვეშგუდ ხოჭვენახ.   დამარცხებულნი უკან დაბრუნებულან.

Verse: 54    ბეჩვია̈შ ლაშგა̈რ ჯაგენახ.   ბეჩოს ლაშქარი მოგდგომიან.

Verse: 55    ჯა̈რიშ მათხვმი ხოშა სორთმან   ჯარის მეთაური დიდი სორთმანი.

Verse: 56    ჩვა̈დბინავა̈ნ ლეჟა ფოყას.   დაბინავდა ზემო მხარეს.

Verse: 57    ვოდ, ჯიბინახ ლიშიალე,   ო, ომი დაგიწყიათ,

Verse: 58    ვიცბილ-მა̈ცბილს ცხას დეშ ხა̈ტმედ!   ვიცილ-მაცბილს ფრჩხილს ვერ აძრობთ!

Verse: 59    - დედეს ისგვა, ხოშა სორთმან,   - (ვაი) დედა შენს, დიდო სორთმან,

Verse: 60    იმ ნაჩვმა̈̄ვნე საბრა ლახვბას?   რას გვაქნევ სამრალო ძმებს?

Verse: 61    ქავ მეჩდელი დრო̈ვ ი ხა̈ნი,   გასულა დრო და ხანი,

Verse: 62    ჭა̈ჭკულდ ლაჯასდხ, ვოჲ, ჴაცა̈̄ში:   ძილი მოგივიდათ, ოჲ, დაღუპვისა:

Verse: 63    სგავ ჯაცადახ უსგვა ბუში,   შეგპარვიათ ექვსი, ნაბიჭვარი,

Verse: 64    ლა̈შხჲა̈რ ჩუქვანისგავ ხოდახ.   ცეცხლი ("საწვავი") ქვეშ შეუდიათ.

Verse: 65    ჟი ლაჲა̈ცხვნეხ ლემსგიშ მჷლა̈მდ,   გააღვიძა. ცეცხლის ალმა,

Verse: 66    თოფა̈რ ხადდახ ა̈თუ ა̈თუ.   თოფები ჰქონდათ გახურებული ("ცხელ-ცხელი").

Verse: 67    ატ, საბრელა ვიცბილ-მა̈ცბილ.   ო, საბრალო ვიცილ-მაცბილ,

Verse: 68    ლადეღ ჯერახ ვეშგიმპილჲა̈შ!   დღე გექნებათ უკანასკნელი!

Verse: 69    "ეჯა მადეჲ საბრალ ლახვბად   "ის კი არა და საბრალო ძმებმა

Verse: 70    თოფა̈რ გუშგვეჲ ჩვალკუჰურად!"   თოფები ჩვენ-გამოვცადოთ!"

Verse: 71    ქა ხოსგდინახ მურყვმა̈შ შდურქა:   გამოუხედავთ ციხის სათოფურიდან:

Verse: 72    ხოშა სორთმან ბალკონჟი სგურ;   დიდი სორთმანი აივანზე ზის:

Verse: 73    ეჩჩუნ ეჩიშ ლი̄ცუნალე   იქ მისი სიცილი

Verse: 74    ეშდჲარვ თანა̈ღს ეჩხა̈ნ ისმოლ.   თორმეტ მთას იქით ისმოდა.

Verse: 75    "ცოდვა ნიშგვეჲ ნოვ ჯაშდეხახ!   "ცოდვა ჩვენი ნუმც დაგლევიათ!

Verse: 76    იმ ნაჩვმა̈̄ვნად საბრალ ლახვბას?"   რას გვაქნევდით საბრალო ძმებს?"

Verse: 77    თვეფილდ ხოყრახ ნებგვაისგა,   თოფი მოურტყამთ შუბლში,

Verse: 78    ხოშა სორთმან ჟივ ხოგვრანახ.   დიდი სორთმანი გაუგორებიათ.

Verse: 79    სორთმანს ქვინილდ ხეჩედურა̈̄ლ,   სორთმანს სული ჰხდება,

Verse: 80    ლახვბას მურყვამ ხეხვერუნა̈̄ლხ;   ძმებს ციხე ენგრევათ:

Verse: 81    სორთმანს ქვინილდ ჟივ ხაჩედა,   სორთმანს სული ამოხდომია,

Verse: 82    ლახვბას მურყვამ ჩუვ ხახვერახ.   ძმებს ციხე დანგრევიათ.





Next part


This text is part of the TITUS edition of Svan Poetic Texts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 24.1.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.