TITUS
Svan Poetic Texts
Part No. 27
Previous part

Text: 25a/Bch. 
ჲერუ ლახვბა კიბოლანარ (ვიცბილ-მა̈ცბილ) -- ორი ძმა კიბოლანი (ვიცბილ-ვაცბილი)


Page: 74  Verse: 1    [ჲეცერ-ცხჷმა̈რს]   [ეცერ-ცხუმარს]

Verse: 2    ჩუ ოთღალტახ დოლ ი ჰებუდ,   დაუღალატებიათ ღოლი და ჰებუდი,

Verse: 3    ჩუ ოთღალტახ, ბაზი ლეთი   დაუღალატებიათ ამაღამ

Verse: 4    სგა ხაცადახ მეზგა̈ლთეჲსგა.   შეჰპარვიან მოსახლეებს.

Verse: 5    "ხიად, ხოჩა ლახვბა! .."   "გენაცვა, კარგო ძმებო!.."

Verse: 6    ჟახად ხეჟხანხ ვიცბილ-მა̈ცბილ.   სახელად ერქვათ ვიცბილ-მაცბილი.

Verse: 7    ალჲა̈რ ოთჩა̈დხ სოფლი მჷქაფ (ცხეკთე),   ესენი გაექცნენ სოფლის ნაცვლად (ტყეში),

Verse: 8    სამ ზავ ჟა̈გ-ფინდიხს იმარახ,   სამ წელს ტყვია-წამალს იმზადებდნენ,

Verse: 9    მეშთხვამ ზავჟი სგა ათცადახ   მეოთხე წელს შეჰპარიან

Verse: 10    მურყვამთეჲსგა ლა̈დლერ ლექვა̈ნ.   ციხეში ლადრერის ქვემოთ

Verse: 11    მერმამ ლეთის სგა გვაგენახ.   მეორე ღამეს მოგვდგომიან

Verse: 12    თხუმ ლიჟო̈ღის მა̈გ იწჰალდახ.   წინამძღოლობას ყველა უარობდა.

Verse: 13    - თხუმ მუჟო̈ღიდ ჲა̈რ ხეჩო̈ნიხ?   - წინამძღოლად ვინ ემჯობინება?

Verse: 14    - მართა̈ლ გაგულს და̈რ ხეჩო̈ნიხ.   - მართალ გიგულს არავინ ემჯობინება.

Verse: 15    [ლახვბად] ძა̈ხილ ლახდეხ მურყვამხა̈ნქა   [ძმებმა] შესძახეს ციხიდან

Verse: 16    [მართა̈ლ გაგულს]: "ა̈გის დო ჯად ლირდე ხოჩა,   [მართალ გაგულს]: "შინ არ გერჩია კარგი ყოფნა,

Verse: 17    ლჷირ-ლჷნქეჭ ხეხვმი ლიყვრე!   ნახატწარბა ცოლის წოლა!

Verse: 18    ალა ნა̈ჲი აშ ნიხალდა:   ეგ ჩვენც კი ვიცოდით:

Verse: 19    ნამჷრთალოშ თხუმ ლა̈ჯჴა̈დჷნ ...   გულუბრყვილოდ თავში მოჰხვდი ...

Page: 76  Verse: 20    ლარტყანჷნჟი თვეფს დემ ჯატყციდ,   წელს ზემოთ თოფს არ მაგარტყამთ.

Verse: 21    ლარტყანჷნჩუ დეშ ჯაზარედ!"   წელს ქვემოთ ვერ დაგზოგავთ!"

Verse: 22    ბაზი ლეთი (ლაშგა̈რ) ქა გვიყიჩა,   ამ ღამეს (ლაშქარი) მოგვიგერებია,

Verse: 23    მერმა ლეთის სგად ლაგვტეხახ.   მეორე ღამეს კვლავ შემოგვბრუნებიან.

Verse: 24    თხუმ ლიჟო̈ღი დას ათნებე   წინამძღოლობა არავის დაანება

Verse: 25    ... (ლჷქა̈დ ავლა̈ყდ).   ... (ამპარტავანმა ავლაყმა).

Verse: 26    "ა̈გის დო ჯად ლირდე ხოჩა,   "შინ არ გერჩია კარგი ყოფნა,

Verse: 27    ლჷირ-ლჷნქეჭ ხეხვმიშ ლიყვრე!   ნახატწარბა ცოლის წოლა!

Verse: 28    ხეხვის ისგვა ჲეცრიშ ბუშვა̈რ [ხელყურნიხ];   შენს ცოლს ეცერის ნაბიჭვრები (მოუწვებიან);

Verse: 29    თვეთნე ლჷსპენ ლერქვალს ისგვა   თეთრად დასაპნულ შენს ტანსაცმელს

Verse: 30    წჷრნიდ ლჷღა̈ფს ჭურ ლაჯტიხედ!"   წითლად შეგიღებავთ!"

Verse: 31    აშხვემ ხაჴიდ გვა̈მიშ ფიცა̈რს,   ერთმა მოარტყა გულის ფიცარს,

Verse: 32    მერმემ ლახტიხ ნებგვა̈შ გალვა̈ნს,   მეორემ შეუბრუნა შუბლის გალავანს,

Verse: 33    ლჷქა̈დ ავლა̈ყ ჟი ლოხგურნახ.   ამპარტავანი ავლაყი გაუგორებიათ.

Verse: 34    ბაზი ლეთის ქად ხოყიჩახ.   ამაღამ კვლავ მოუგერებიათ.

Verse: 35    ფისევ ხაბა მესმა ლეთის!   ფისიმც დასხმია მესამე ღამეს!

Verse: 36    ბოლა̈ ლეკედ სოლთმან გუშგვეჲ!   ძირამოსაგდები სოლთმანი ჩვენი!

Verse: 37    ლაშგა̈რ ლა̈ჲქიმ ჩუბე ჴევჲა̈შ,   ლაშქარი მიიმატა ქვემო ხევისა,

Verse: 38    ჟი მეჩედლიხ ცხეკიშ თხუმად.   ასულან ტყის თავამდე

Verse: 39    ლუნჩვრა̈ლს ა̈სყიდახ ზექმიშე,   (წვრილი) შეშის კონებს აკეთებდნენ,

Verse: 40    სგა̈შხა̈ნ ხონხენდახ მარალს,   შიგნით ატანდნენ კაცებს,

Verse: 41    სგა ხაცადახ მურყვმა̈შ ძირას,   შეჰპარვიან ციხის ძირს,

Verse: 42    ხუნვა̈რს ხოკდჷრახ მურყვამს,   საძირკვლებს უთხრიდნენ ციხეს,

Verse: 43    სოტა̈რს ხოგა̈მდახ მეგმიშე,   ხის სვეტებს უყენებდნენ,

Verse: 44    ხორევს ხაგა̈მდახ ზექმიშე.   შეშის საყადელს უდგამდნენ.

Verse: 45    ამის ჩუბუნჟი (ჟი) ლახბიდნეხ,   ამას ქვემოდან წაუკიდეს,

Verse: 46    მჷლა̈მ შდურუს ჟი ხაცადა.   ალი სათოფურებს შესწვდომია.

Verse: 47    ლახვბას ჭა̈ჭკულდ ჯასდან(და)ხ ჴაცმიშ,   ძმებს რული მოგეკიდათ ("გედვათ") დაღუპვისა,

Verse: 48    ნაღა̈ჟ ესღრი გვეშლა̈რ ლეჟა.   შუქი მიდის გვეშლარს ზემოთ.

Verse: 49    ხოშა ლუთხვიმ სოლთმან გუშგვეჲ   დიდთავიანი სოლთმანი ჩვენი

Verse: 50    ჩუ ბრეგენდა ბალკონ ჟიბენ,   დიდად ეყუდა აივანზე,

Verse: 51    ხოფჷლფჷნე ლექვაისგა;   თვალ-ყურს ადევნებს ქვემოდან;

Verse: 52    ... ლიცვმიშ გურჰუნ   ... სიცილის გრიალი

Verse: 53    ლექვა ისმი, გვეშლა̈რ ლექვა.   ქვემოთ ისმის, გვეშლარს ქვემოთ.

Verse: 54    თვითან ლახვბას ჟი ლახჲა̈ცხჷნხ,   თვითონ ძმებს გამოეღვიძათ,

Verse: 55    ვეფილდ ხეცხა̈პხ ნებგვას ჴაცმიშე.   დაღუპვის ოფლი ერტყათ შუბლზე.

Verse: 56    "ოტ, საბლუ ლახვბა! ..   "ო, საბრალო ძმებო!

Verse: 57    თხვიმილდს ეჯღაჲ დო ხილეჭედ!"   თავი მაინც დაიტირეთ!"

Page: 76  Verse: 58     (ილჭა̈ლხ): "ჲეშდჲერუ ზა̈ჲ მურყვამს ოგვად,   (მოსთქვამენ): "თორმეტი წელი ციხეში დაგვაყოვნდა,

Verse: 59    სგა ლებკა̈ნდად ჲეცერ-ცხჷმა̈რს,   გადავეკიდეთ ეცერ-ცხუმარს,

Verse: 60    ჲეშდჲერუ ზა̈ჲ ...   თორმეტი წელი ...

Verse: 61    უჴნა-ულაშვინდ გვიცვირახ.   უხნავ-უთესად დაგვიტოვებია,

Verse: 62    თხვიმი უწვრად მამა გვისიდ:   თავი უსისხლებლად არა გვრჩება:

Verse: 63    იშგვიდ კერა̈ჲ რიჩქვიანა̈რ   შვიდი ოჯახი რიჩქვიანები

Verse: 64    ნაგავ-ლჷტჷტდ (ლჷშიხ-ლჷტჷტდ) ჟი გვიკიდა.   ნაგავ-ნაცრიანად (ნახშირ-ნაცრიანად) ამოგვიწყვტია.

Verse: 65    ვეშგინპილიშ ლიშჲა̈ლ გვერა:   უკანასკნელი ომი გვექნება:

Verse: 66    თვით ჲერუ ლაზმა̈რ ჟა̈გ გვასიდდა,   ორ-ორი საწყაო წამალი დარჩენილი გვქონდა,

Verse: 67    თვით ჲერუ ცხვიილდ გვესა̈დდა.   ორ-ორი ისარი დაგვრჩა.

Verse: 68    ლჷქჷნთრინა გუშგვეჲ თოფა̈რს   ჩვენი გახურებული თოფები

Verse: 69    აშხვჟინ სგა ოლშჷდად,   ერთხელ დავტენოთ ("ჩავაყაროთ"),

Verse: 70    ჩველკუჰურად გვეშლა̈რ ლეჟა,   გამოეცადოთ გვეშლარისკენ (ზემოთ),

Verse: 71    ცხუვრე ჰერა̈ლს ჟ'ალსიმნა̈ვნიდ   ისრების ხმებს გავაგონებთ

Verse: 72    ხოშამ ლუთხვიმ სოლთმანს გუშგვეჲ!"   ჩვენს დიდთავიან სოლომანს!

Verse: 73    თვითჟინ ლახვბად ხოცადუნეხ:   ძმებმა სათითაოდ რიგ-რიგად ესროლეს:

Verse: 74    აშხვემ ხაჴიდ ნებგვა̈ გალვა̈ნს,   ერთმა მოარტყა შუბლის გალავანს,

Verse: 75    მერმემ ლახტიხ გვა̈მიშ ფიცა̈რს,   მეორემ შეუბრუნა გულის ფიცარს,

Verse: 76    ხოშა ლუთხვიმ სოლთმან გუშგვეჲ   ჩვენი დიდთავიანი სოლთმანი

Verse: 77    ჟი ლაჲგურნეხ ბალკონჟინენ.   გააგორეს აივანზე.

Verse: 78    ზისხ ესოზი წჷრნი-ყვითელ,   სისხლი მისდის წითელ-ყვითელი,

Verse: 79    სოლთმანს ში-ქვინ ხეთეშურალ,   სოლომანს სული და ხორცი ეყრება,

Verse: 80    ლახვბას მურყვამ ხეგიწალეხ;   ძმებს ციხე ერყეყათ:

Verse: 81    სოლთმანს ში-ქვინ ქა̈თთიშა̈ნ,   სოლთმანს სული და ხორცი გაეთიშა,

Verse: 82    ლახვბას მურყვამ ჩუ ათხვერახ.   ძმებს კი ციხე დანგრევიათ.

Verse: 83    ეშუ ღერბათ ჩოთმა̈ზჷრად   ასემც ღმერთს დაულოციხართ

Verse: 84    ამეჩუნა̈შ მერდე მარე!   აქ მყოფი ხალხი!




Next part


This text is part of the TITUS edition of Svan Poetic Texts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 24.1.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.