TITUS
Svan Poetic Texts
Part No. 26
Previous part

Text: 24/Mst. 
ქავზა̈ჲ -- ქავზა


Page: 72  Verse: 1    საბრალ ქავზა̈ჲ, ლეჟრი ქავზა̈ჲ!   საბრალო ქავზა, საცოდავო ქავზა!

Verse: 2    შუკვა̈რ მიჩა ჴევას ლჷმა̈რხ.   მისი გზები ხევში ყოფილა.

Verse: 3    აშხვჟინ ნაჰოდს სუმინ ჰედვდახ,   ერთხელ განაყიდს სამჯერ ყიდნენ,

Verse: 4    მეშთხვამ ზავჟი ლატლა̈რ ხოთხა.   მეოთხე წელს ლატალელები უშოვია.

Verse: 5    მიჩა მუხვბემ თვეფს კა̈ჭ ქოხკიდ,   მისმა ძმამ თოფს ტალი (კაჟი) გამოუღო,

Verse: 6    აფხნეგ-მა̄რა̈̄ლ ლუშხვინ ხეყა̈̄დ.   ამხანაგები დამალული ჰყავდა.

Verse: 7    ეჯჲა̈რ ფუსდას ხემშერალეხ,   ისინი ბატონს შესჩივიან,

Verse: 8    მახვში მინეშ სგავ ხა̈ნჴრინახ.   მათი უფროსი თან ჰხლებიათ.

Verse: 9    ჟიბე იფა̈̄რხა̈ნ ჩვანღჷრიხ,   ზემო იფარიდან ჩამოდიაონ,

Verse: 10    მოღლა̈ტს მიჩა ქავზა̈ჲ ხეწა̈დ;   თავისი მოღალატე ქავზამ ნახა;

Verse: 11    ქავ ხაღვეჭა მოღლა̈ტს მიჩა,   გაჰკიდებია თავის მოღალატეს,

Verse: 12    სგავ ხაჰენა ელბეშისგა;   დასწევია ელბეშში:

Verse: 13    თვეფ ქა ესკიდ ი ხეთოფდა,   თოფი დაიღო და ესროდა,

Verse: 14    მარე კა̈ჭ დესა ხაღვენა,   მაგრამ ტალი (კაჟი) არა ჰქონია.

Verse: 15    თვეფი ეჯას მად ხაშყედა,   თოფი მას არ გავარდნია,

Verse: 16    ამნოვშ მოღლა̈ტ ქავ ხაჩედა.   ამის გამო მოღალატე გაჰქცევია.

Verse: 17    მოღლა̈ტდ ხაყე̄ნახ ლატლარე   მოღალატედ ჰყოლიათ ლატალელები

Verse: 18    მურგვა̈ლ სოფელს იფა̈̄რიში.   მთელს იფარის სოფელს.

Verse: 19    ქავზა̈ჲ წვირმითე ა̈დჩი̄ჟა̈̄ნ.   ქავზა წვირმში ჩაესიძა.

Verse: 20    მიჩა აფხნეგს ხეჟხა̈̄ნ ბობზიკ.   მის ამხანაგს ერქვა ბობზიკი.

Verse: 21    წვირმი̄ მახვში ყიფჲანარე,   წვირმის ბატონი ყიფიანები

Verse: 22    ეჯას ქავზა̈ჲ ხესისგოლე.   მას ქავზა სძულდა.

Verse: 23    ყიფჲანდ ჰილვ და̈ბთე სგა̄ფიშვდ,   ყიფიანმა ჯორი ყანაში შეუშვა,

Verse: 24    ალა ბობზიკდ დეშ ლა̈ჲსკჷდვნე.   ეს ბობზიკმა ვერ მოითმინა.("ვერ დაიტია").

Verse: 25    ეჯ დვრევს ყიფჲა̄ნა̈რ ხეშჲალეხ   იმ დროს ყიფიანები ეომებიან

Verse: 26    მჷლხა̈ ვარგა̈რ ქურდანარეს.   მულახის აზნაურ ქურდანებს.

Verse: 27    ბობზიკს ამბა̈ვ შის ხუღვა̈ნდა   ბობზიკს სიტყვა ჰქონდა-

Verse: 28    მჷლახიში ქურდანა̈რხა̈ნ.   მულახის ქურდანებისაგან.

Page: 74  Verse: 29     ქურდან ხაყლე მიჩა ბობზიკს:   ქურდანი ეუბნება თავის ბობზიკს.

Verse: 30    "ყიფჲანს სი ჩვე̄ მოშ ხადგა̈რი,   "ყიფიანს შენ თუ მოჰკლავ,

Verse: 31    ლა̈ზგა-ლარდას მი ლაჯჰვედი."   სახლ-კარს მე მოგცემ".

Verse: 32    ბობზიკს ყიფჲან ჩუვ ხოდგარა.   ბობზიკს ყიფიანი, მოუკლავს,

Verse: 33    ქურდანდ სარგა̈ ლა̈ლგმა̈̄რ ლახვე̄მ,   ქურდანმა წყაროსოან სასახლე მისცა,

Verse: 34    ეშდჲორი ლა̈დღი და̈ბი, -   თორმეტი დღიური ყანა,

Verse: 35    ალჲა̈რ საჩქვა̈რდ ქა̄ვ ხოჰოდა.   ესენი საჩუქრად მიუცია.

Verse: 36    ამნოვშ ქურდან იხჲადალე,   ამით ქურდანი ხარობს.

Verse: 37    იფა̈̄რ მურგვა̈ლ ქორს ხაყენა;   მთელი იფარი შინ ჰყლია;

Verse: 38    უბნა კეცი ჟი̄ვ ხობინა,   დაუწყებელი ქვევრი დაუწყია.

Verse: 39    ხოშა ჴა̈ნი ჩუ̄ვ ხოზიჰა,   დიდი ხარიც დაუკლავს,

Verse: 40    ლა̈ხჲადა̄ლ ხოჩა ხოჩვმინა   ზეიმი კარგი გადაუხდია

Verse: 41    ყიფიანა̈ში დაგრაღა.   ყიფიანის მოკვლისათვის.




Next part


This text is part of the TITUS edition of Svan Poetic Texts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 24.1.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.