Page: 144 Verse: 1 | ვოჲ, საბრალე გუა̈ლ დედეშ! | ო, საბრალო გუალ დედისავ! |
Verse: 2 | ვებიშ ლა̈თხვჲართე ხიმარალე, | პარასკევს სანადიროდ ემზადები, |
Verse: 3 | იშგვიდღეთა̈შ აფხნეგ ჯინჴრი, | შვიდიოდე ამხანაგი გახლავს, |
Page: 146 Verse: 4 | იშგვიდ კვიცროლ ჩუ გვიდგარახ. | შვიდი შუნი მოგვიკლავს. |
Verse: 5 | ყორს ლახა̈გნი ლახვბას ისგვა: | კარს მიადექი შენს ძმებს: |
Verse: 6 | "დედე მიშგუ, ყორ ღენ ა̈მკა̈რ!" | "დედაჩემო, კარგი გამიღე!" |
Verse: 7 | ლახვბა მიჩა ტჷტას ხასგურხ. | მისი ძმები ნაცარს უსხედან. |
Verse: 8 | - ვოჲ, საბრალე ლახვბა მიშგუ! | - ო, საბრალო ჩემო ძმებო! |
Verse: 9 | მა̈ჲ ოგფეშვდენ ამგვა̈რილა? | რა დაგვემართებოდა ამისთანა? |
Verse: 10 | - ხამა მად ოგფეშვდენ, დედეშ, | - როგორ არ დაგვემართებოდა, დედისავ, |
Verse: 11 | ბიმურზოლდ მა̈ნოლ ადიე. | ბიმურზოლამ მანოლი წაიყვანა. |
Verse: 12 | - ეჩი ღედ სგა̈ჲ ნომა ჯარხ, | - იმისი ჯავრი თქვენ ნუ გაქვთ, |
Verse: 13 | ეჩას გუა̈ლ ჩუ ლა̈ჲწორე! | იმას გუალი ისისხლებს! |
Verse: 14 | აფხნეგა̈რ ლაჟარდ ნომ' აფუშდედ! | ამხანაგები არ მოაწყინოთ! |
Verse: 15 | ხობინაჲ ლიზ-ლიჩედი, | დაუწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 16 | ყორს ხაგნენა ბიმურზოლშერს; | კარს მისდგომია ბიმურზოლაანთ; |
Verse: 17 | ლამცივარა ლაჴვროლისგა: | შემიჭვრეტია სარკმელში: |
Verse: 18 | ბიმურზოლ ჩა̈ნგილდს აშმე, | ბიმურზოლა ჩანგს უკრავს, |
Verse: 19 | მა̈ნოლ გა̈ნხა̈ნ ხელექსჲალე. | მანოლი გვერდით ელექსება. |
Verse: 20 | "ვოჲ, საბრალე კუთხვა მიშგუ, | "ო, საბრალო კუთხვა ჩემო, |
Verse: 21 | სამჷრთა̈ლი გვიმა̈ზჷრა!" | სამართალი გვილოცავს!" |
Verse: 22 | კუთხვას ხოშა გჷრმუნ ლახად, | კუთხვამ ძლიერ იგრიალა, |
Verse: 23 | ბიმურზოლდ ჭიშხ ლაჲფხჷკნე. | ბიმურზოლამ ფეხები ფშიკა. |
Verse: 24 | ხობინაჲ ლიზ-ლიჩედი, | დაუწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 25 | სგა ხაგენა ლა̈მთილს მიჩა, | (კარზე) მისდგომია თავის ცოლოურს, |
Verse: 26 | ლოხცივარა ლაჴვროლისგა, | შეუჭვრეტია სარკმელში, |
Verse: 27 | ნაჭვლაშა̈ში შორულდჷდ ხარხ: | ნაჭვლაშის ხსენება აქვთ: |
Verse: 28 | - ბიმურზოლს ნაჭვლაშდ იმ ალკედნედ? | - ბიმურზოლას ნაჭვლაშად რას გამოვართმევთ? |
Verse: 29 | - ეშხუ ხოჩა უღვა ჴანა̈რს, | - ერთ საუკეთესო უღელ ხარებს, |
Verse: 30 | წჷრნი საღრილს ჟი ალქიმნიდ. | წითელ საღარს ზედ დავამატებინებთ. |
Verse: 31 | "ვოჲ, საბრალე კუთხვა მიშგუ, | "ო, საბრალო კუთხვა ჩემო, |
Verse: 32 | სამჷრთა̈ლი გუმაზჷრა!" | სამართალი გვილოცავს!" |
Verse: 33 | კუთხვას ხოშა გჷრმუნ ლახად, | კუთხვამ ძლიერ იგრიალა, |
Verse: 34 | სა̈მუნდ მიშგვა ჭიშხ ლაჲფხჷკნე. | ჩემმა ცოლისძმამ ფეხები ფშიკა. |
Verse: 35 | (ვოჲ), დიდა̈ბუ ხარ ლა̈მზჷრს მიშგვა! | (ოჲ), დიდება ჩემს სალოცავს! |
Verse: 36 | თხვიმილდ უწვრად მამ მამგჷნა. | თავი სისხლაუღებელი არ მგონია. |
Verse: 37 | მიბინაჲ ლიზ-ლიჩედი, | დამიწყია სვლა-წასვლა, |
Verse: 38 | ყორს ხვაგენა დედეს მიშგვა: | კარზე მივადექი დედაჩემს: |
Verse: 39 | "ვოჲ, საბრალე დედე მიშგუ, | "ო, საბრალო დედაჩემო, |
Page: 148 Verse: 40 | ყორ ღენ ა̈მკა̈რ! თხვიმილდ უწვრად მამ მამგჷნა; | კარი გამიღე! თავი სისხლაუღებელი არ მგონია; |
Verse: 41 | ეშხუ ხოჩა უღვა ჴანა̈რს ჩუ ა̈ჲსვინე, | ერთ ურელ კარგ ხარებს დავკლავ, |
Verse: 42 | მეზრა კეცილდს ჟი ლა̈ხვბინი, | სალოცავ ქვევრს თავს მოვხდი ("დავიწყებ"), |
Verse: 43 | სგა ხვა̈წჰინე ნა̈თივობას". | მოვიწვევ (მთელ) ნათესაობას". |