Line: 6نهالى کى در چمنِ ملكِ شاهى رُسته باشذ و در رياضِ دولتِ پاذشاهى تربيت Line: 7يافته چون سحابِ افاصتِ علوم صحايفِ اوراقِ اشجار و انوار و ازهارِ Line: 8اورا از غبارِ غفلت و نسيان بشويذ، نسيمِ شميمِ او عالم را معطّر و مبخّر Line: 9گردانذ. پساز ملهء آن هزار فيلسوف هفت را اختيار کردند، و زمانِ اين Line: 10مهّم بکفايت و اناملِ تدبيرِ ايشان داذند، و اين هفت حکيم سه شبانروز Line: 11بنشستند و درين معنى خوض نمذند و در طالعِ ولادتِ شاه زاذه نظرى Line: 12کردند، هريك رأى مى نهاذند، هيچ کس شروع کردن اندرين باب صواب Line: 13نديذ و گفتند: چون در مدّتِ ده سال هچّيز از انواعِ علم و حکمت Line: 14نياموخت و طبعِ او تعليم و تلقين نفذيرفت، با آنك در بدوِ نشو و ابتداى نما Line: 15بوذ، و قريحتِ او بر تعلّمو تأدّب الف نگرفت و مؤدَّب و مرتاض نگشت اکنون Line: 16مستحيل است کى تعليم قبول کنذ، چون آهى کى در خاكِ نمگين بمانذ ژنگار Page: 46Line: 1بر آرذ و اگر ديرتر بمانذ تمامىِ جوهرِ او ژنگ بخورذ، و بعد ازان بآتش و دارو Line: 2اصلاح و اخلاص نپذيرذ، و همچنين نهالى کى کژ رُسته باشذ اگر در تقويمِ او زيادت Line: 3تکلّفى و تکليفى روذ بشکنذ و باطل گردذ، و رنجِ تعهّدِ او صايع شوَذ
This text is part of the TITUS edition of Zahiri Samarqandi, Sindbad-Name.
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 10.12.2008.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.