TITUS
Gurgani, Vis u Ramin
Part No. 85
Previous part

Chapter: 85  
پاسخ دادن ويس رامين را


Strophe: 1  
Verse: a   سمن ويس گريان بر لب بام
Verse: b  
لب بام از رخش گشته وشى فام

Strophe: 2  
Verse: a  
نشد سنگين دلش بر رام خشنود
Verse: b  
که نقش از سنگ خارا نستر زود

Strophe: 3  
Verse: a  
اگر چه دلش بر رامين همى سوخت
Verse: b  
زرشك رگته کين دل همى توخت

Strophe: 4  
Verse: a  
چو برزد آتش مهر از دلش تاب
Verse: b  
بيامد رشك و بر آتش فشاند آب

Strophe: 5  
Verse: a  
بدو گفت اى فريبنده سخن گوى
Verse: b  
در افگندى به ميدان سخن گوى

Page of edition: 449 
Strophe: 6  
Verse: a  
به خواهش باد را نتوان گرفتن
Verse: b  
فروغ خور به گل نتوان نهفتن

Strophe: 7  
Verse: a  
اگر رفتى ز مهر من به گوراب
Verse: b  
بسان تشنه جويان در جهان آب

Strophe: 8  
Verse: a  
برفتى تا نبينى خشم و نازم
Verse: b  
ببردى کبگ مهر از پيش بازم

Strophe: 9  
Verse: a  
گهى جستن ز رويم يادگارى
Verse: b  
گهى جستى ز هجرم غمگسارى

Strophe: 10  
Verse: a  
نبودت چاره اى جز يار ديگر
Verse: b  
گرفتى تا شدت اندوه کمتر

Strophe: 11  
Verse: a  
گرفتم کاين سراسر راست گفتى
Verse: b  
نه خوش خوردى نه بى تيمار خفتى

Strophe: 12  
Verse: a  
چرا آن بيهده نامه نبشتى
Verse: b  
چرا گفتى مرا در نامه زشتى

Strophe: 13  
Verse: a  
چرا بر دايه خشم آلود بودى
Verse: b  
مرو را آن همه خوارى نمودى

Strophe: 14  
Verse: a  
که فرمودت که پيش دشمنانش
Verse: b  
ز پيش خويش همچون سگ برانش

Strophe: 15  
Verse: a  
ترا پندى دگم گر گوش دارى
Verse: b  
به دانش بشنوى گر هوش دارى

Strophe: 16  
Verse: a  
چو بنمايى ز دل پنداشتى را
Verse: b  
بمانى جاى لختى آشتى را

Strophe: 17  
Verse: a  
به جنگ اندر خردمند نکو راى
Verse: b  
بماند آشتى را لختکى جاى

Strophe: 18  
Verse: a  
ترا ديو آنچنان کين در دل افگند
Verse: b  
که تخم آشتى از دلت بر کند

Strophe: 19  
Verse: a  
تو نشنيدى که دو ديو ژيانند
Verse: b  
هميشه در تن مردم نهانند

Strophe: 20  
Verse: a  
يکى گوين بکن اين کار و منديش
Verse: b  
کزو سودى بزرگ آيد ترا پيش

Strophe: 21  
Verse: a  
چو کرده بيايد آن دگر يار
Verse: b  
بدو گويد چرا کردى چنين کار

Strophe: 22  
Verse: a  
ترا آن ديو پيشين کرد نادان
Verse: b  
کنون ديو پسين کردت پشيمان

Strophe: 23  
Verse: a  
نبايست از بنه آزار جستن
Verse: b  
کنون اين پوزش بسيار جستن

Page of edition: 450 
Strophe: 24  
Verse: a  
گنه نا کردن و بى باك بودن
Verse: b  
بسى آسان از پوزش نمودن

Strophe: 25  
Verse: a  
ز خورد ناسزا پرهيز کردن
Verse: b  
به از پس داروى بسيار خوردن

Strophe: 26  
Verse: a  
ترا گر اين خرد آن گاه بودى
Verse: b  
زبانت لختکى کوتاه بودى

Strophe: 27  
Verse: a  
> مرا نيز ار خرد بودى ز آغاز
Verse: b  
نبودى گاه مهرم چون تو انباز <

Strophe: 28  
Verse: a  
چنان چون تو پشيمان گشتى اکنون
Verse: b  
پشيمان گشت جان من هميدون

Strophe: 29  
Verse: a  
همى گويم چرا روى تو ديدم
Verse: b  
و گر ديدم چرا مهرت گزيدم

Strophe: 30  
Verse: a  
کنون تو همچو آبى من چو آتش
Verse: b  
تو بس رامى و من بس تند و سر کش

Strophe: 31  
Verse: a  
نباشم زين سپس با تو هم آواز
Verse: b  
نباشد آب و آتش را به هم ساز


Next part



This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.