TITUS
Gurgani, Vis u Ramin
Part No. 84
Previous part

Chapter: 84  
پاسخ دادن رامين ويس را


Strophe: 1  
Verse: a   دگر باره جوابش داد رامين
Verse: b  
بدو گفت اى بهار بربر و چين

Strophe: 2  
Verse: a  
جهان چون آسياى گرد گردست
Verse: b  
که دادارش چنين گردنده کردست

Strophe: 3  
Verse: a  
نماند حال او هرگز به يك سان
Verse: b  
گهى آذار باشد گه زمستان

Strophe: 4  
Verse: a  
من و تو هر دو فرزند جهانيم
Verse: b  
ابر يك حال بودن چون توانيم

Strophe: 5  
Verse: a  
تن ما نيز گردان چون جهانست
Verse: b  
که گاهى کودك و گاهى جوانست

Strophe: 6  
Verse: a  
گهى بيمار و گاهى تندرستست
Verse: b  
چو گاهى زورمند و گاه سستست

Strophe: 7  
Verse: a  
گهى با رخت باشد گاه بى رخت
Verse: b  
گهى پيروزبخت و گاه بدبخت

Strophe: 8  
Verse: a  
تن مردم صعيف و نا توانست
Verse: b  
که لختى گوشت و مشتى استخوانست

Strophe: 9  
Verse: a  
نه بر تابد ز گرما رنج گرما
Verse: b  
نه بر تابد ز سرما رنج سرما

Strophe: 10  
Verse: a  
چو گرما باشدش سرما بخواهد
Verse: b  
چو سرما باشدش گرما بخواهد

Strophe: 11  
Verse: a  
بجويد خورد کز خوردن ببالد
Verse: b  
پس آنگه او هم از خوردن ببالد

Strophe: 12  
Verse: a  
اگر چه آز بر وى سخت چيرست
Verse: b  
ز مستى چون نبيند زود سيرست

Strophe: 13  
Verse: a  
و گرچه او خوشى از کام يابد
Verse: b  
چو بيند کام خودرا بر نتابد

Strophe: 14  
Verse: a  
ز سستى کامها بر وى و بالست
Verse: b  
ازيرا در پى کامش ملالست

Strophe: 15  
Verse: a  
دلش چون بر مرادى چير گردد
Verse: b  
همان گه زان مرادش سير گردد

Page of edition: 446 
Strophe: 16  
Verse: a  
دگر باره چو کامى در نيابد
Verse: b  
از آز دل به کام دل شتابد

Strophe: 17  
Verse: a  
گهى در آز تيز و تند باشد
Verse: b  
گهى در کام سير و کند باشد

Strophe: 18  
Verse: a  
چو کام آيد نماند هيچ تندى
Verse: b  
چو آز آيد نماند هيچ کندى

Strophe: 19  
Verse: a  
نباشد هيچ کامى خوشتر از مهر
Verse: b  
که ورزى با رخى تابنده چون مهر

Strophe: 20  
Verse: a  
چنان در هر دلى خود کام گردد
Verse: b  
که دل بى دصبر و بى آرام گردد

Strophe: 21  
Verse: a  
به دست آز دل ديوانه گردد
Verse: b  
ز خواب و خرمى بيگانه گردد

Strophe: 22  
Verse: a  
> بسى سختى برد تا چيز گردد
Verse: b  
چو کام دل بيابد سير گردد <

Strophe: 23  
Verse: a  
نه بر تابد به وصلت ناز جانان
Verse: b  
نه بر تابد به دورى درد هجران

Strophe: 24  
Verse: a  
گهى جويد ز هجرانش جدايى
Verse: b  
گهى از خشم و ازارش رهايى

Strophe: 25  
Verse: a  
چو مردم هست زين سان سخت عاجز
Verse: b  
ندارد صبر بر يك حال هرگز

Strophe: 26  
Verse: a  
نگارا من يکى از مردمانم
Verse: b  
ز دست رستن چون توانم

Strophe: 27  
Verse: a  
هميشه گرد تو پرواز دارم
Verse: b  
کجا بر سر لگام آز دارم

Strophe: 28  
Verse: a  
ترا جستم چو بر من چيره بود آز
Verse: b  
همه زشتى مرا نيکو نمود آز

Strophe: 29  
Verse: a  
وزان پس چون توخشم و ناز کردى
Verse: b  
ز بد مهرى درى نو باز کردى

Strophe: 30  
Verse: a  
برفتم تا نبينم خشم و نازت
Verse: b  
ببردم کبگ مهر از پيش بازت

Strophe: 31  
Verse: a  
دلى کام با تو راندى کامگارى
Verse: b  
هم از تو چون کشيدى خشم و خوارى

Page of edition: 447 
Strophe: 32  
Verse: a  
در آن شهرى که بودم شاه و مهتر
Verse: b  
هم اندر وى ببودم خوار و کهتر

Strophe: 33  
Verse: a  
گه رفتن چنان آمد گمانم
Verse: b  
که بى تو زيستن آسان توانم

Strophe: 34  
Verse: a  
ز بت رويان يکى ديگر بجويم
Verse: b  
بدو بندم دلى کز تو بشويم

Strophe: 35  
Verse: a  
نسوزه عشق را جز عشق خرمن
Verse: b  
چنان چون بشکند آهن به آهن

Strophe: 36  
Verse: a  
چو عشق نو کند ديدار در دل
Verse: b  
کهى را کم شود بازار در دل

Strophe: 37  
Verse: a  
درم هر گه که نو آيد به بازار
Verse: b  
کهى را کم شود در شهر مقدار

Strophe: 38  
Verse: a  
مرا چون دوستان گفتند يك سر
Verse: b  
نبرّد عشق را جز عشق ديگر

Strophe: 39  
Verse: a  
نداند عشق را جز عشق درمان
Verse: b  
نشايد کرد سندان جز به سندان

Strophe: 40  
Verse: a  
به گفت دوستان رفتم به گوراب
Verse: b  
بسار تشنه جويان در جهان آب

Strophe: 41  
Verse: a  
گهى جستم ز رويت يادگارى
Verse: b  
گهى جستم ز هجرت غمگسارى

Strophe: 42  
Verse: a  
گل گلبوى را در راه ديدم
Verse: b  
گمان بردم که تابان ماه ديدم

Strophe: 43  
Verse: a  
نه بت ديدم بدان شکل و بدان روى
Verse: b  
نه گل ديدم بدان رنگ و بدان بوى

Strophe: 44  
Verse: a  
دل اندر مهر آن بت روى بستم
Verse: b  
همى گفتم ز مهر ويس رستم

Strophe: 45  
Verse: a  
هنى خواندم فسونى بر فسونى
Verse: b  
همى شستم ز دل خونى به خونى

Strophe: 46  
Verse: a  
بسى کردم نهان و آشکارا
Verse: b  
به نر مى با دل مسکين مدارا

Strophe: 47  
Verse: a  
نديدم در مدارا هيچ سودى
Verse: b  
که دل هر ساعتى زارى نمودى

Strophe: 48  
Verse: a  
چنان آتش ز مهر افتاد بر من
Verse: b  
که تن در سوز بود و دل به شيون

Strophe: 49  
Verse: a  
نه دل را بود در تن هيچ آرام
Verse: b  
نه غم را بود نيز اندر دل انجام

Page of edition: 448 
Strophe: 50  
Verse: a  
ز بيرون گر به رامش مى نشستم
Verse: b  
نهانى بر فراقت مى گرستم

Strophe: 51  
Verse: a  
ز بيچاره تنم مانده روانى
Verse: b  
نه خوش خوردم نه خوش خفتم زمانى

Strophe: 52  
Verse: a  
چو بى تو رستخيز تن بديدم
Verse: b  
بجز باز آمدن چاره نديدم

Strophe: 53  
Verse: a  
توى نيك و بد و درمان و دردم
Verse: b  
توى شيرين و تلخ و گرم و سردم

Strophe: 54  
Verse: a  
توى کام و بلا و ناز و رنجم
Verse: b  
غم و شادى و درويشى و گنجم

Strophe: 55  
Verse: a  
توى چشم و دل و جان و جهانم
Verse: b  
توى خورشيد و ماه و آسمانم

Strophe: 56  
Verse: a  
توى دشمن مرا و هم توى دوست
Verse: b  
نکوبختى که هر چيز از تو نيکوست

Strophe: 57  
Verse: a  
بکن با من نگارا هر چه خواهى
Verse: b  
که تو بر من خداوندى و شاهى

Strophe: 58  
Verse: a  
به تو نالم که در دل آذرى تو
Verse: b  
هبه تو نالم که بر دل داورى تو


Next part



This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.