TITUS
Gurgani, Vis u Ramin
Part No. 99
Previous part

Chapter: 99  
پاسخ دادن ويس رامين را


Strophe: 1  
Verse: a   سمن بر ويس دست رام در دست
Verse: b  
ز داغ عاشقى بيهوش و سرمست

Page of edition: 480 
Strophe: 2  
Verse: a  
> ز بس سرما تنش چون بيدلرزان
Verse: b  
ز نرگس بر سمن ياقوت ريزان <

Strophe: 3  
Verse: a  
همى گفت اى مرا چون ديده در خور
Verse: b  
شبم را ماهتابى روز را خور

Strophe: 4  
Verse: a  
ز روى دوستى شايسته يارى
Verse: b  
ز روى نام زيبا شهريارى

Strophe: 5  
Verse: a  
نه بى روى تو خواهم زندگانى
Verse: b  
نه بى کام تو خواهم کامرانى

Strophe: 6  
Verse: a  
بيازردم ترا نيکو نکردم
Verse: b  
بدين غم دست و بازو را بخوردم

Strophe: 7  
Verse: a  
مکش چندين کمان خشم و آزار
Verse: b  
ميندازم تو چندين تير تيمار

Strophe: 8  
Verse: a  
بيا تا هر دوان دل شاد داريم
Verse: b  
به نيکو يکدگر را ياد داريم

Strophe: 9  
Verse: a  
حديث رفته را ديگر نگوييم
Verse: b  
به آن مهر دلها را بشوييم

Strophe: 10  
Verse: a  
مشو دلتنگ از آن خوارى که ديدى
Verse: b  
وزآن گفتار ها کز من شنيدى

Strophe: 11  
Verse: a  
ترا خوارى بود از همبر تو
Verse: b  
نه از چون من نگار و دلبر تو

Strophe: 12  
Verse: a  
به گيتى نامورتر پادشايى
Verse: b  
ببوسد خاك پاى دلربايى

Strophe: 13  
Verse: a  
نه باشد در عتاب نيکوان جنگ
Verse: b  
نه اندر نازشان بردن بود ننگ

Strophe: 14  
Verse: a  
ببر نازم که جانم هم تو بردى
Verse: b  
مدارا کن که غارت هم تو کردى

Strophe: 15  
Verse: a  
چه ژواهى روز رستاخيز کردن
Verse: b  
که خون چون منى دارى به گردن

Strophe: 16  
Verse: a  
چه روز آيد مرا زين روز بدتر
Verse: b  
که نه دل بينم اندر بر نه دلبر

Strophe: 17  
Verse: a  
دلم بردى و اکنون رفت خواهى
Verse: b  
دل و دلدار را چند کاهى

Strophe: 18  
Verse: a  
اگر تو رفت خواهى پس مبر دل
Verse: b  
که آتش باردم زين درد بر دل

Page of edition: 481 
Strophe: 19  
Verse: a  
ترا چون دل دهد جستن جدايى
Verse: b  
ز روى من بريدن آشنايى

Strophe: 20  
Verse: a  
تو آنى کت همى خواندم وفادار
Verse: b  
کنون از من شدى يکباره بيزار

Strophe: 21  
Verse: a  
دريغا آن همه پيمان که بستى
Verse: b  
ببستى باز بيهوده شکستى

Strophe: 22  
Verse: a  
بسى دادم دل بيهوده را پند
Verse: b  
که با اين بى وفا هرگز مپيوند

Strophe: 23  
Verse: a  
دل خود کامم از پيمان برون شد
Verse: b  
که داند گفت حال او که چون شد

Strophe: 24  
Verse: a  
کنون ايدر مرا چندين چه دارى
Verse: b  
خمارين چشم من خونين چه دارى

Strophe: 25  
Verse: a  
اگر بر گشت خواهى زود بر گرد
Verse: b  
که سرما بر کشيد از جان من گرد

Strophe: 26  
Verse: a  
و گر تو بر نگردى اى سمنبر
Verse: b  
به همراهى مرا با خويشتن بر

Strophe: 27  
Verse: a  
منم با تو به دشوار و به اسان
Verse: b  
چو صد فرسنگ دورى از خراسان

Strophe: 28  
Verse: a  
و گر صد پرده را بر من بدرى
Verse: b  
به خنجر دستم از دامن ببرى

Strophe: 29  
Verse: a  
بگيرم دامنت با تو بيايم
Verse: b  
زمانى بى تو با موبد نپايم

Strophe: 30  
Verse: a  
کجا گر من دلى چون کوه دارم
Verse: b  
بر انديشيدن هجرت نيارم

Strophe: 31  
Verse: a  
بخواهى رفتن اى خورشيد تابان
Verse: b  
مرا فمره نباندن در بيابان

Strophe: 32  
Verse: a  
> بخواهى بردن اى ديباى صدرنگ
Verse: b  
زرويم رنگ وزتن زورو فرهنگ <

Strophe: 33  
Verse: a  
چه بى رحمى چه بى مهرى چه بى شرم
Verse: b  
کزين لابه نشد سنگين دلت نرم

Strophe: 34  
Verse: a  
همى گفت اين سخنها ويس دلبر
Verse: b  
همى راند از دو ديده رود بربر

Strophe: 35  
Verse: a  
دل رامين نشد زان لابه خشنود
Verse: b  
ز بس سختى تو گفتى آهنين بود

Strophe: 36  
Verse: a  
گرو بستند برف و خشم رامين
Verse: b  
که نه آن کم شود تا روز نه اين

Page of edition: 472 
Strophe: 37  
Verse: a  
> چو ويس و دايه نوميدى گرفتند
Verse: b  
ز رامين باز گشتند و برفتند <

Strophe: 38  
Verse: a  
بشد ويس و بشد ماه جهان تاب
Verse: b  
دلش پر آتش و ديده پر از آب

Strophe: 39  
Verse: a  
هم از سرما تنش لرزنده چون بيد
Verse: b  
هم از رامين دلش بر گشته نوميد

Strophe: 40  
Verse: a  
همى گفت و اى من زين بخت وارون
Verse: b  
که گويى هست با جان منش خون

Strophe: 41  
Verse: a  
که با من بخت من چندان ستيزد
Verse: b  
که روزى خون من ناگه بريزد

Strophe: 42  
Verse: a  
ز من ناکس تر اى دايه که دانى
Verse: b  
اگر زين بيش ورزم مهربانى

Strophe: 43  
Verse: a  
و گر باشم ازين پس مهر پرور
Verse: b  
بيار انگشت و چشم من بر آور

Strophe: 44  
Verse: a  
چنان بيچاره گشت اندر تنم جان
Verse: b  
که بى جان تن بريز خاك پنهان

Strophe: 45  
Verse: a  
تن من گر بدين حسرت بميرد
Verse: b  
به گيتى هيچ گورش نه پذيرد

Strophe: 46  
Verse: a  
کنون کز جان و از جانان بريدم
Verse: b  
چه خواهم ديد ازين ندتر که ديدم

Strophe: 47  
Verse: a  
به عشق اندر بلايى زين بتر نيست
Verse: b  
سياهى را زپس رنگى دگر نيست


Next part



This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.