Strophe: 29 Verse: aگروهى نعره بر رويش گشادند Verse: bگروهى در پى او اوفتادند
Strophe: 30 Verse: aگراز آشفته شد از بانگ و فرياد Verse: bبه لشکر گاه شاهنشه در افتاد
Strophe: 31 Verse: aشهنشه از سرا پرده بر آمد Verse: bبه پشت خنگ چو گانى در آمد
Strophe: 32 Verse: aبه دست اندريکى خشت سيه پر Verse: bبسى بدخواه را کرده سيه در
Strophe: 33 Verse: aچو شير نر بر آن خوگ دژم تاخت Verse: bسيه پر خشت پيچان را بيداخت
Page of edition: 519 Strophe: 34 Verse: aخطا شد خشت او وان خوگ چون باد Verse: bبه دست و پاى خنگ شه در افتاد
Strophe: 35 Verse: aبه تندى زير خنگ اندر بغريد Verse: bبزديشك و زهارش را بدريد
Strophe: 36 Verse: aبيفتادند خنگ و شاه با هم Verse: bچو بسته گشته چرخ و ماه با هم
Strophe: 37 Verse: aهنوز افتاده بد شاه جهانگير Verse: bکه خوك او را بزد يشکى روان گير
Strophe: 38 Verse: aدريد از ناف او تا زير سينه Verse: bدريده گشت جاى مهر و کينه
Strophe: 39 Verse: aچراغ مهر شد در دلش مرده Verse: bهميدون آتش کينه فسرده
Strophe: 40 Verse: aسر آمد روزگار شاه شاهان Verse: bسيه شد روزگار نيکخواهان
Strophe: 41 Verse: aچنان شاهى به چندان کامرانى Verse: bنگر تا چون تبه شد رايگانى
Strophe: 42 Verse: aجهانا من ز تو ببريد خواهم Verse: bفريب تو دگر نشنيد خواهم
Strophe: 43 Verse: aچو مهرت با دگر کس آزمودم Verse: bز دل زنگار مهر تو ز دودم
Strophe: 44 Verse: aترا با جان ما گويى چه جنگست Verse: bترا از بخت ما گويى چه ننگست
Strophe: 45 Verse: aبجاى تو نگويى تا چه کرديم Verse: bجز ايدر که دو تا نان تو خورديم
Strophe: 46 Verse: aنگر تا هست چون تو هيچ سفله Verse: bکه يك يك داده بستانى بجمله
Strophe: 47 Verse: aکنى ما را همى دو روزه مهمان Verse: bپس آنگه جان ما خواهى به تاوان
Strophe: 48 Verse: aنه ما گفتيم ما را ميهمان کن Verse: bپس آنگه دل چنان بر ما گران کن
Strophe: 49 Verse: aچه خواهى بى گناه از ما چه خواهى Verse: bکه ريزى خون ما بر بيگناهى
Strophe: 50 Verse: aترا گر هست گوهر روشنايى Verse: bچرا در کار تاريکى نمايى
Strophe: 51 Verse: aچرا چون آسياى گرد گردى Verse: bبياگنده به آب و باد و گردى
Page of edition: 520 Strophe: 52 Verse: aچو بختم را به چاه آندر فگندى Verse: bمرا زان چه که تو چونين بلندى
Strophe: 53 Verse: aترا گر جاودان بينم همينى Verse: bهمين چرخى همين آب و زمينى
Strophe: 54 Verse: aهمين کوهى همين دريا و بيشه Verse: bهمين زشتيت کار و خو هميشه
Strophe: 55 Verse: aهر آن مردم که خوى تو بداند Verse: bترا جز سفله و نا کس نخواند
Strophe: 56 Verse: aخداوندا ترا دانم ورا نه Verse: bبه هر حاجت ترا خوانم مرا به
Strophe: 57 Verse: aکجا دهر آن نيرزد کش بدانند Verse: bو يا خود بر زبان نامش برانند
This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 10.12.2008.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.
