Strophe: 84 Verse: aکنونش گر چه هم اهواز خوانند Verse: bبه دفتر رام شهرش نام دانند
Page of edition: 527 Strophe: 85 Verse: aشهى خوش زندگى بودست خوش نام Verse: bکه خود در لطف ايشان خوش بود رام
Strophe: 86 Verse: aنه چون اوبد به شاهى سر فرازى Verse: bنه چون او بد به رامش رود سازى
Strophe: 87 Verse: aنگر تا چنگ چون نيکو نهادست Verse: bنکوتر زان نهادى که گشادست
Strophe: 88 Verse: aنشانست اين که چنگ بافرين کرد Verse: bکه او را نام چنگ رامين کرد
Strophe: 89 Verse: aچو بر رامين مقررگشت شاهى Verse: bز دادش گشت پرمه تا به ماهى
Strophe: 90 Verse: aجهان در دست ويس سيمتن کرد Verse: bمرو را پادشاه خويشتن کرد
Strophe: 91 Verse: aدو فرزند آمدش زان ماه پيکر Verse: bچو مالك خوب و چون بابك دلاور
Strophe: 92 Verse: aدو خسرو نامشان خورشيد و جمشيد Verse: bجهان در فر هر دو بسته اوميد
Strophe: 93 Verse: aزمين خاوران دادش به خورشيد Verse: bزمين باختر دادش به جمشيد
Strophe: 94 Verse: aيکى را سغد و خوارزم و چغان داد Verse: bيکى را شام و مصر و قيروان داد
Strophe: 95 Verse: aجهان در دست ويس دلستان بود Verse: bو ڵيکن خاصش آذربايگان بود
Strophe: 96 Verse: aهميدون کشور ارّان و ارمن Verse: bسراسر بد به دست آن سمن تن
Strophe: 97 Verse: aبه شاهى ساليان با هم بماندند Verse: bبه نيکى کام دل يکسر براندند
Page of edition: 528 Strophe: 98 Verse: aمهار عمر خود چندان کشيدند Verse: bکه فرزنان فرزندان بديدند
This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 10.12.2008.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.