TITUS
Archil, Archiliani
Part No. 156
Previous part

Chapter: 16-40  
Line: 16  აქა მოურავისა და ზურაბის დაქიშპება და მოურავის უკუდგომა






Strophe: 673  
Line: 17  Verse: a        ასრე სჭირს საქართველოსას   დიდებულთ, გინა მცირეთა,
Line: 18  Verse: b        აზვავდებიან, იტყვიან:   "უჩემოთ ვინ იმღერეთა?"
Line: 19  Verse: c        დაბალს კაცს არ ახსენებენ,   იტყვიან: "დამიჭირეთა."
Line: 20  Verse: d     და   კაცი სჯობს საქმე კეთილი   ანგაარ, მოგულძვირეთა.






Strophe: 674  
Line: 21  Verse: a        ზურაბ და შიოშის-შვილი   იყვნეს სიძე_ ცოლის ძმანი,
Line: 22  Verse: b        გაეზარდა მოურავსა,   ყოფილიყვნეს ვით მამანი.
Line: 23  Verse: c        აწ დაქიშპდეს უსაზომოდ,   შუა დასვეს მათ სამანი,
Line: 24  Verse: d     და   დაემტერნეს ერთმანერთსა,   აღარ მისცეს წამსა მანი.






Strophe: 675  
Line: 25  Verse: a        მოურავი უფროსობდა   მასზედა და ქართველთაზე,
Line: 26  Verse: b        თუ ეტყოდა, დასხდებოდენ,   თვარ იდგნიან სულ ყველა ზე.
Line: 27  Verse: c        ქვეშიკშიგაც უწვებოდეს   თავითაც და სხვა შუაზე.
Line: 28  Verse: d     და   ვინც შესცოდის, ყველამ უთხრის:   დაჰკარგეო, გალალა ზე.






Strophe: 676  
Line: 29  Verse: a        მე ზურაბსა მოურავმა   დამამოყვრა, გამიერთა,
Line: 30  Verse: b        თქვა: "უბოძეთ ზურაბს ქალი,   გაიგონეთ სრულ ამერთა."
Line: 31  Verse: c        მოიყვანა მუხლს მაკოცა   და გამყარა იმიერთა.
Line: 32  Verse: d     და   მაშინდელთა იმათს საქმეს   სულ ვერ დავსწერთ, ცუდათ ვსწერთა.






Strophe: 677  
Line: 33  Verse: a        რას უშველა, გარდიკიდნენ,   მე ზურაბსა მიმიყენა,
Line: 34  Verse: b        სულ ქართველნი შემომძარცვა,   ერთიც აღარ მომიყენა;
Line: 35  Verse: c        ზურაბს უთხრა: "შინ წაბძანდი,   ამ სიტყვასა ნუ მიწყენა."
Line: 36  Verse: d     და   პირველ იგი გაისტუმრა   და მეც უკან წამიყენა.


Page: 79  




Strophe: 678  
Line: 1  Verse: a        მე ეს მითხრა: "ღმერთმან იცის,   ქართლი მოგეც, ჩემი თავიც,
Line: 2  Verse: b        მაგრა რა ვჰქნა, არ განდომეს   ჩემი თავი, მით ვარ ავიც;
Line: 3  Verse: c        მაგით თავსა ვერ მოვიკლავ,   ან გულს დანა როგორ დავიც?
Line: 4  Verse: d     და   თქვენც წაბძანდი ზურაბთანა,   იქიც მოვალ მითქვამს და ვიც."






Strophe: 679  
Line: 5  Verse: a        აღარ იყო გაცლის მეტი   ღონე, სხვა რა მომეღონა?
Line: 6  Verse: b        გავეცალე ჯავრით სავსე,   მისმა საქმემ დამაღონა.
Line: 7  Verse: c        მიველ დუშეთს ზურაბისას,   იმანც თავი მომაწონა,
Line: 8  Verse: d     და   მითხრა: "ნახავ, ხელმწიფეო,   მათ ყველაზე არ მოწონა?"





Next part



This text is part of the TITUS edition of Archil, Archiliani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 22.8.2016. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.