TITUS
Archil, Archiliani
Part No. 157
Previous part

Chapter: 16-41  
Line: 9  აქამოურავმა იმერელთ მეფეს გიორგის შვილი სთხოვა ქართლს საბატონოდ. და
Line: 10 
მეფემ მამუკა ბოქაულთუხუცესი, ამილღაბარააბაშიძე და ზემომხრის ლაშქარი მოსცა,
Line: 11 
და ათაბაგმა საფარფაშამაც ლაშქარი აშველა; და ქართველნიც მას ახლდენ,
Line: 12 
ზურაბ ერისთვისა და იოთამ ამილახორის მეტი. მოუხდა მოურავი და რაზმით
Line: 13 
შეიბნეს ბაზალეთს.






Strophe: 680  
Line: 14  Verse: a        აწ დაუწყო მეფეს თხოვნა   შვილს ქართლისა საბატონოდ,
Line: 15  Verse: b        აჰყვა მეფეც, დაიყოლა,   ბრძანა, არ აქვს დასაღონოდ.
Line: 16  Verse: c        ათაბაგსაც ჯარი სთხოვა   ქრთამით რასმე მოსაწონოდ.
Line: 17  Verse: d     და   ორთავ მოსცეს მას ლაშქარი   ჩემად სამტროდ არ საყოვნოდ.






Strophe: 681  
Line: 18  Verse: a        მოვიდა, დუშეთს მოგვიხდა   ქართველთ და სხვას ამ ჯარითა,
Line: 19  Verse: b        საკვდავად გამოგვიმეტა   გულითა საომარითა.
Line: 20  Verse: c        უთხარ ზურაბს და ჩემს კახთა:   "ერთს ომად თჴვენცა ჰკმარითა,
Line: 21  Verse: d     და   მე ჩემი ქრისტე შემწედ მყავს,   არ ვიბრძვი მე ომარითა."






Strophe: 682  
Line: 22  Verse: a        ზურაბ თქვა და ერთპირ კახთა:   "ვიცით, ღმერთი გყავს მფარველად,
Line: 23  Verse: b        ყმას პატრონზედ გაემარჯოს,   არ გვასმია ესე ძველად!
Line: 24  Verse: c        თქვენს წინ თავი სასიკვდილოდ   დაგვიც, იდვას მძორი ველად,
Line: 25  Verse: d     და   ღმერთმან ქნას და სამართალმა,   გაგემარჯოს ძოღანდელად."






Strophe: 683  
Line: 26  Verse: a        ედიშამ თქვა: "ღვთის მადლს, კახნო,   ეცადენით, მას ვინ მოხვდეთ,
Line: 27  Verse: b        საქართველოს ის როგორ რევს,   სხვანი ეგრე როგორ წავხდეთ?!
Line: 28  Verse: c        თუ ვინ მოხვდეთ მამაცურად,   კარგად გმართებს, რომ მას დახვდეთ,
Line: 29  Verse: d     და   თუ ცოცხალი გარდვიგრჩება,   კიდევ გაგვრჯის, უნდა ვახდეთ.






Strophe: 684  
Line: 30  Verse: a        თუმც არიან უმრავლესნი   ეგრე დგ[ი]ან ვითა ტევრი,
Line: 31  Verse: b        ღვთის წინაშე სწორი არის   შავი ზღვა და ისერ ძევრი;
Line: 32  Verse: c        ბევრს ხუვილსა მოერევის,   ჟამერთ გალეწს ერთი კევრი,
Line: 33  Verse: d     და   ერთმან სძლიოს ასეულსა,   ორმან მოსრას ბევრის-ბევრი."






Strophe: 685  
Line: 34  Verse: a        რა მოვიდენ, ბაზალეთსა   დაუკიდეს მათ ცეცხლები,
Line: 35  Verse: b        ავი დარი დასცემოდა,   დახუთოდათ მათ ხელები.
Line: 36  Verse: c        დავინახეთ, მსწრაფლ მივმართეთ   ჩვენ სახლებსა ნათბილები,
Line: 37  Verse: d     და   შეჭურვილთა მეომართა   ცხენი გვყვანდა ფიცხელები.


Page: 80  




Strophe: 686  
Line: 1  Verse: a        მე მახლდენ ქართლით ესენი:   ზურაბ და ამილახორი,
Line: 2  Verse: b        ხან წამივიდის იოთამ,   ხან დამრჩის მწვე ნამსახური,
Line: 3  Verse: c        ზნე-კეთილი და საჭვრეტლად   სრულ კარგი, არ უსახური,
Line: 4  Verse: d     და   ხან ჯარით მახლდის, ხან ასრე,   თუ შერჩის ორი მსახური.






Strophe: 687  
Line: 5  Verse: a        მივედით, ორგნით შეიქნა   შეტევა, შემოტივილი,
Line: 6  Verse: b        ხმის ბაიბური არ იყო,   ზახილი, არცა კივილი.
Line: 7  Verse: c        დაუკოდელი ვეერ მოვრჩით,   იმ წამს არ იყო ტკივილი,
Line: 8  Verse: d     და   თუმც მაშინ ვერ შევიგნევით,   მერმე შეგვექნა ჩივილი.






Strophe: 688  
Line: 9  Verse: a        მოურავს რა დავენახე,   შეჰბრალოდა ჩემი კახნი:
Line: 10  Verse: b        "ჩემი_ ეთქვა_ უღირსი ძმა,   ამოსწყვიტნა მწიფით მკვახნი."
Line: 11  Verse: c        ღვთით ამათვე მუზარადნი   დაუმსხვრიეს, ვითა კვახნი,
Line: 12  Verse: d     და   დახოცნეს და ხელთ დაიპყრეს,   ის წავიდა ცუდ-მომკვახნი.






Strophe: 689  
Line: 13  Verse: a        გოგორისშვილს დაუთბეგსა   მისი კურტაკი ჩააცო,
Line: 14  Verse: b        თვისსავ ლურჯსა ცხენსა შესვა,   უთხრა: "აბა, კაი კაცო,
Line: 15  Verse: c        ზოგი შუბით ჩამოაგდე,   ზოდს ზუჩზედა ლახტი სტკაცო;
Line: 16  Verse: d     და   ვინ მოგიხდეს, კარგად დახვდი,   ვითა გმართებს შენ მამაცო."






Strophe: 690  
Line: 17  Verse: a        პირველზედვე შემეყარა   ეს დაუთბეგ, შუბ ხელთ-მქონსა,
Line: 18  Verse: b        შუბი ვჰკარით ერთმანერთსა,   მაგრამ ვერც ერთს დაგვიმონსა,
Line: 19  Verse: c        მერმე საამ კობიას ძე   მოგანებით შუბს მოსწონსა,
Line: 20  Verse: d     და   მოვიდა და გვერდს შემოსცა   მას, მორევის ჩემსა მგონსა.






Strophe: 691  
Line: 21  Verse: a        ვეღარც იმან ჩამოაგდო   და ცოტადრე გარდახარა,
Line: 22  Verse: b        მას კვლა ზურაბ შეუზახა:   "მოურაო, თქვი თუ ხარა?"
Line: 23  Verse: c        _ შიშველს ბარკალს ხმალი დაჰკრა_   ეგრე მაგრად რად სდგახარა?"
Line: 24  Verse: d     და   სრულ მოჰკვეთა, გარდააგდო,   იცოცხლაღა მან, გლახ, არა.






Strophe: 692  
Line: 25  Verse: a        მერმე შემხვდა აბაშიძე,   იგ ღონენა ქვიშხეთელი,
Line: 26  Verse: b        თავი ფარში ჩამოეყო,   მოეხარა ვითა თელი,
Line: 27  Verse: c        ფარის კუბოს შუბი მიკრა,   მაგრა ვერ მყო მიწის მთელი,
Line: 28  Verse: d     და   სამკლავეცა გამიტეხა   და დამკოდა მე ნათელი.






Strophe: 693  
Line: 29  Verse: a        ედიშას თქმული გათავდა,   ეპოვნა მოურავია,
Line: 30  Verse: b        გულსრულად თურმე მოვიდა,   მან აღასრულა დავია,
Line: 31  Verse: c        უმუზარადოთ ომს შესვლა   კარგთა კაცთაგან ავია,_
Line: 32  Verse: d     და   ამანც შუბი ჰკრა, მაგრამე   მან კი გაუპო თავია.






Strophe: 694  
Line: 33  Verse: a        რა ედიშა ჩამოაგდო,   ადგა, უნდა მოეწვა და,
Line: 34  Verse: b        მან დაასწრო, თავსა დაჰკრა,   ხმალი ძლივღა მოეწვადა,
Line: 35  Verse: c        შუა პირი მოეხვედრა,   არ თუ მჯიღი მოეწვადა;
Line: 36  Verse: d     და   ეს მოკლა და გარდიხვეწა,   გლახ, გრძლად წყლული არ ეწვა და.






Strophe: 695  
Line: 37  Verse: a        ერთს ომს უფრო გასაჭირსა   მართ აღარსად დავხდომივარ,
Line: 38  Verse: b        ჩემს ჯარშიგა დაუკოდი   ზვირად მორჩა, და არც მე ვარ.
Page: 81   Line: 1  Verse: c        გამემარჯვა ღვთის ძალითა,   არ მოვჰკვეხდი, სულ ომში ვარ,
Line: 2  Verse: d     და   ყმანი მყვანდეს ნაომარნი,   ვით ამირანს მისი სავარ.






Strophe: 696  
Line: 3  Verse: a        მამილოცეს იმერელნი,   ქართველები, მერმე მესხით,
Line: 4  Verse: b        შეუზახე: "დიდებულნი,   რას საქმეზედ თავს დამესხით?
Line: 5  Verse: c        თქვენგან იყო რა საქნელი,   ჩემზედ იმას თქვენ მოესხით?"
Line: 6  Verse: d     და   ვბრძანე: "მანდა ნუღარ გიდგან,   ასრე აქეთ წამოასხით!"






Strophe: 697  
Line: 7  Verse: a        ხოსუა მაჭავარიანს,   მიყურე, რა მოვაწიო,
Line: 8  Verse: b        ყურებს დავსჭრი შიგ ძირშიგან,   ნუ ეჭვ ახლოს დავიწვიო,
Line: 9  Verse: c        შემეხვეწა: "სულ ნუ დამჭრი,   ცოტა იქით მიიწიო,"
Line: 10  Verse: d     და   როდეს დასჭრეს, შემომზახა:   "არ მეგონე გულპილწიო."






Strophe: 698  
Line: 11  Verse: a        მოურავი ვეღარ დადგა,   ახლა ხონთქარს მიაშურა,
Line: 12  Verse: b        ვერ კარგად ქნა ორგულობა,   ვერ ომი და ვერა შურა;
Line: 13  Verse: c        ზვანთქარმან სცა მწვედ პატივი   და წყალობა არ უშურა,
Line: 14  Verse: d     და   ერთს თავს-ვეზირს გარდაისად   მას წინ დგომით სხვად უშურა.






Strophe: 699  
Line: 15  Verse: a        ქაიხოსრო და იესე,   კვლა სხვა ბევრი ქართველები
Line: 16  Verse: b        თან გარდაჰყვნენ სააკაძეს,   თავადები ძირ-ძველები;
Line: 17  Verse: c        იქაც ბევრი სახელი ქნა,   მაგრამ თავს გარდავევლები,
Line: 18  Verse: d     და   იქ დახოცეს ქიშპობითა,   ვეზირმა ქნა ეს ნავნები.





Next part



This text is part of the TITUS edition of Archil, Archiliani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 22.8.2016. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.