TITUS
Archil, Archiliani
Part No. 160
Previous part

Chapter: 16-44  
Line: 5  აქა ზურაბ ერისთვის სიკვდილი






Strophe: 714  
Line: 6  Verse: a        ენის ძალი შენ გითქვამს და   ცოტა მეც რამ მოგახსენო,
Line: 7  Verse: b        ტკბილი ასპიტს მოამდოვრებს,   მწარე ძირში გარდახსენო.
Line: 8  Verse: c        თუ კარგგვარად გაგასინჯო,   მგონივ ავად არ მახსენო,
Line: 9  Verse: d     და   ავმა ენამ საქმე მიყო,   ავი, ღვთის მადლს, ჩამომხსენო!






Strophe: 715  
Line: 10  Verse: a        ენას აქვს გესლი ბოროტი   უმწარე ასპიტისაგან,
Line: 11  Verse: b        თვით დამიცდია აგრევე,   ვითა მასმია სხვისაგან.
Line: 12  Verse: c        წინასწარმეტყველთ ასე თქვეს   და მტკიცედ თვის და თვისაგან.
Line: 13  Verse: d     და   მათი მესმინა, მიჯობდა,   ეწვართა ავს ავისაგან.






Strophe: 716  
Line: 14  Verse: a        ენა მლიქნელი გონებას   მყუდროსა, მშვიდად დებულსა,
Line: 15  Verse: b        გულსა განმსჭვალავს და ღვიძლსა   გააპობს, სიბრძნით ქებულსა;
Line: 16  Verse: c        ანაზდათ აღსძრავს რისხვასა,   შეიქს ცეცხლ-მოკიდებულსა,
Line: 17  Verse: d     და   აღდუღებს ნაღველს ცეცხლთაებრ,   ცნობაზედ ზედ მიწებულსა.






Strophe: 717  
Line: 18  Verse: a        ყურსა ლახვრულად ეცემა,   უმაგრეს გვრდემლ ნაკრავისა,
Line: 19  Verse: b        თვალსა აამღვრევს წმინდასა,   ხედვიდეს ავს არ ავისა,
Line: 20  Verse: c        თმათ აშლის, ხელ-ფეხთ ფრჩხილებსა   გასწვავს ცეცხლ-განაკრავისა,
Line: 21  Verse: d     და   შფოთს ააყოლებს ვინც ისმენს,   უმშვიდეს იყოს კრავისა.






Strophe: 718  
Line: 22  Verse: a        თუ ვინ ჩავარდეს წყალსა და   აღმოხდეს დაუსველებლად?
Line: 23  Verse: b        წიაღში მკვრელი ცეცხლისა   ვით დარჩეს დაუმწველებლად?
Line: 24  Verse: c        ან ბადეს ვინღა განერეს,   აცლიდეს გამოსადებლად?
Line: 25  Verse: d     და   ვინ ისმენს მლიქნელს ენასა,   აე უნდა ცუდად სადებლად.






Strophe: 719  
Line: 26  Verse: a        ვისცა არ უნდა აყოლა   სიტყვა ავისა, ცუდისა,
Line: 27  Verse: b        ვით ნაკვერცხალი კალთასა   დაგეცეს, შეშა უდისა,
Line: 28  Verse: c        ანაზდად თუ არ გარდაგდებ,   ნატისუს ალი უდისა.
Line: 29  Verse: d     და   აგრევე ენას თუ უსმენ,   დაგრჩება, დაიბუდისა.






Strophe: 720  
Line: 30  Verse: a        რადგან ეს ვიცი, რად აცჰყევ   ენას ავისა მბობელსა,
Line: 31  Verse: b        ლბილისა გამსალებელსა,   ფოლადის დამადნობელსა,
Line: 32  Verse: c        უცებთა შეუტყობარსა,   ბრძენთაცა ძლივ საცნობელსა,
Line: 33  Verse: d     და   ყელშიგან წამჭირებელსა,   საბელსა დამარჩობელსა?






Strophe: 721  
Line: 34  Verse: a        რას მიშველა, ვინანი და   ღმერთს ვიაჯი მოტევებას,
Line: 35  Verse: b        მაგრამ ძნელად გაეძლების   ყმის პატრონზედ აზვავება.
Line: 36  Verse: c        ორივ ერთად შემეყარა,   ამად ვერ ვიქ ჯავრთა ვსებას
Line: 37  Verse: d     და   ავი ენა, იგ ამაყი,   ასრე შემიქს მე დავსებას.


Page: 84  




Strophe: 722  
Line: 1  Verse: a        სჯობდა, თუ ორივ დამეთმო   ღვთის წინ და ამ სოფლისადა,
Line: 2  Verse: b        ვირე ცოცხალ ვარ, ვინანი,   სამუდმოდ ცრემლი მდისა და...
Line: 3  Verse: c        რად მოვჰკალ, ვით შემოვიკალ,   შვილის უმჯობე, ძმისა და,
Line: 4  Verse: d     და   ნამსახური და კვლავ სიძე,   სიკეთე აქვს მოდგმისადა?!






Strophe: 723  
Line: 5  Verse: a        ღვთისა მეშინის, კაცთაგან   მრცხვენის ამისსა მყოფელსა,
Line: 6  Verse: b        გული გაშმაგდეს და ხელნი   შემხმეს მის ლახვრის მყოფელსა!
Line: 7  Verse: c        სახელმწიფონი ოხრად მიჩნს,   რას ვაქნევ მე საყოფელსა?
Line: 8  Verse: d     და   იმ სოფელს ნუმც მეკითხება,   გარდამხდეს ამავ სოფელსა!






Strophe: 724  
Line: 9  Verse: a        ამისგან უგრძედ ამის თქმა   ავია, ამად გაუშო.
Line: 10  Verse: b        გვერდს მიჯდა, ვბრძანე სიკვდილი,   სისხლი მან ჩემს წინ გაუშო,
Line: 11  Verse: c        დედამ მისთანა თავადსა   შვილი ვეღარ ვისღა უშო.
Line: 12  Verse: d     და   რადგან ის მოვჰკალ ამაყი,   არმმართებს სხვაღა აუშო.





Next part



This text is part of the TITUS edition of Archil, Archiliani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 22.8.2016. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.