| Strophe: 929 | ||
| Line: 12 Verse: a | მოვიდნენ სამნივ მეფეს წინ, | მათ მოახსენეს: "ძლიერო, |
| Line: 13 Verse: b | ხელმწიფევ მზის შარავანდო, | უმჯობევ, უნათლიერო, |
| Line: 14 Verse: c | უფროსო ხმელთა მპყრობელთა, | ღვთისაგან თქვენ მადლიერო, |
| Line: 15 Verse: d და | გიხილავს თქვენ სპათ სიკეთე, | მძლეველო შენ მათ მიერო. |
| Strophe: 930 | ||
| Line: 16 Verse: a | იპოებიან შენს ჯართა | არსად არ წინააღმდგომი, |
| Line: 17 Verse: b | ბრძანე ხორასანს ლაშქრობა, | უნახოთ მათი სადგომი, |
| Line: 18 Verse: c | სახელი შენი განვჰფინოთ, | არ ვიყვნეთ ცუდად დამდგომი; |
| Line: 19 Verse: d და | ვინ დაგემონოს, ვიყურნეთ | და დაგიმონოთ გამდგომი." |
| Strophe: 931 | ||
| Line: 20 Verse: a | დაემორჩილა მეფეცა | რჩევასა მასთა მონათა, |
| Line: 21 Verse: b | განათლდა პირი მთვარისა, | სულ არე-მარე მონათა, |
| Line: 22 Verse: c | სიტყვა აღმოთქვა სიბრძნისა | ყოვლთათვის გასაგონათა, |
| Line: 23 Verse: d და | არ საწუნარი ბრძანება, | ყოველთა მოსაწონათა. |
| Strophe: 932 | ||
| Line: 24 Verse: a | მოუწოდა წარჩინებულთ | და ყოველთა დიდებულთა. |
| Line: 25 Verse: b | ჰკითხა რჩევა მხარგრძელთაგან | მათ მამაცად დადებულთა. |
| Line: 26 Verse: c | სთნდა ყოველთა მათი საქმე | თავბოლომდის კიდებულთა. |
| Line: 27 Verse: d და | დაასკვნეს წასვლა ყოველთა | ჯერ ნუზლ არ აკიდებულთა. |
| Strophe: 933 | ||
| Line: 28 Verse: a | შემოიყარა მეფემა | თბილის[ს], არ საქულბაქეთა, |
| Line: 29 Verse: b | ანაკოფიას მოღმართი | და დარუბანდთა აქეთა, |
| Line: 30 Verse: c | ხორასანსა და ერანზედ | სარბევლად მუნ სალაშქრეთა. |
| Line: 31 Verse: d და | თუ საქნელად კი კმა-იყო, | თქვენც ჩემებრ კარგა აქეთა. |
| Strophe: 934 | ||
| Line: 32 Verse: a | ხორასანს მეფემ ალაშქრა | ზაქარია და ივანე, |
| Line: 33 Verse: b | მეც მათ თან ვახლდი, ვიშოვნე | მრავალი, აწ გაგიმჟღავნე. |
| Line: 34 Verse: c | ტყუილი მეთქვას, დამარქვი | თქვენ დათო, თქვენი მდივანე! |
| Line: 35 Verse: d და | თუ სახლს ეძებ და წაბძანდი, | იქ მიდი, იქ დაივანე. |
| Strophe: 935 | ||
| Line: 36 Verse: a | შემოკრბენ არეს სთვლისასა | ყოველნი აბჯარ-კვეთილად. |
| Line: 37 Verse: b | ნახა მეფემან, ეკეთა, | ჰქონდა მას მისად წადილად. |
| Line: 38 Verse: c | უქო მის ყმათა სიმხნისა | ვით ხმალი ებათ კვეთილად. |
| Line: 39 Verse: d და | უბრძანა: "წადით ხოხორასანს, | დღეს აემზადეთ სადილად." |
| Strophe: 936 | ||
| Line: 1 Verse: a | პირ-ბედნიერმან დალოცა | დროშა, ლაშქარი ყოველი: |
| Line: 2 Verse: b | "შენ გაუმარჯვე ჩემს ჯარსა, | მე ამ წყალობას მოველი, |
| Line: 3 Verse: c | დამიმხევ მტერი ხილული, | უჩინო კვლავ სამოველი, |
| Line: 4 Verse: d და | მე, ქვე მეთრევი, გონების | თვალით წინ შენსა მოველი." |
| Strophe: 937 | ||
| Line: 5 Verse: a | შევედრა მასვე ვარძიას | ღვთისმშობელს დროშა, დალოცა: |
| Line: 6 Verse: b | შენ, სულგრძელისა მშობელო | და მოწყალისა მალოცა, |
| Line: 7 Verse: c | შენ თუ მამხედო წყალობით, | მტერი მყის დამიბოლოცა, |
| Line: 8 Verse: d და | რა გინდ ძნელს საქმეს შევმართო, | უცოდნი გამიკვალოცა." |
| Strophe: 938 | ||
| Line: 9 Verse: a | წავედით ნახჩუანის გზას, | გავლეთ, მივედით ჯუღასა. |
| Line: 10 Verse: b | სხვაჯერ არვის რა აწყინეს, | აზავრებს ჰხოცდეს ბუღასა. |
| Line: 11 Verse: c | ხან საქვეითო გზა მოგვხვდის, | ფეხთა ვიცმევდით წუღასა. |
| Line: 12 Verse: d და | სადაც მივიდით, იტყოდეს | სიტყვას ცრემლთ ასადუღასა. |
| Strophe: 939 | ||
| Line: 13 Verse: a | ხუთასს რჩეულსა გვიჩინეს | მთავრად თმოგველი თაყადინ: |
| Line: 14 Verse: b | "წინდაწინ ამბის შეტყობად | ვირემ ჩვენ ვსცნობდეთ მანამდინ, |
| Line: 15 Verse: c | თუ ვინმე დაგხვდეს, რას ჰქვიან, | შეებათ მოსვლად ჩვენამდინ?" |
| Line: 16 Verse: d და | თქვა ზაქარიამ: "უჩემოდ | ცხვირთა სისხლთაცა ნუ ადიან." |
| Strophe: 940 | ||
| Line: 17 Verse: a | მარანდის მთაზედ ავედით, | მარანდელთ გვითვალწუნესა. |
| Line: 18 Verse: b | ხუთასი კაცი ვიყავით, | გვიმცრეს, მით გვიძაბუნესა. |
| Line: 19 Verse: c | შემოგვიტიეს სასტიკად, | მათს მუსაფს ჩაუსუნესა. |
| Line: 20 Verse: d და | ხუთასთავ შუბი დავასვით | კაცთა და ზოგმა ჰუნესა. |
| Strophe: 941 | ||
| Line: 21 Verse: a | ვის შუბი ესვა, დავსტევეთ, | სხვათ უკან ვსდიეთ ხოცადო, |
| Line: 22 Verse: b | ამოსულიყვნეს ჩენნიცა | ლაშქარნი იქ არ მოცდადო; |
| Line: 23 Verse: c | ენახათ მკვდარი, ზედ სმოდათ | შუბი ოსდახუთ-ოცადო; |
| Line: 24 Verse: d და | ჩვენ მკვდარი, ვერცა ცოცხალი | ვერ გვპოეს, უჩნთ საოცადო. |
| Strophe: 942 | ||
| Line: 25 Verse: a | გაჰკვირვებოდა ლაშქარსა | ჩვენი ვერ პოვნა ვერც ერთის, |
| Line: 26 Verse: b | მუნ ზაქარია მხარგრძელი | მწუხარებასა შეერთის. |
| Line: 27 Verse: c | რა ჩვენ მივედით ნადევნი, | ჭირს სიხარული დაერთის, |
| Line: 28 Verse: d და | ჯერ გვიწყინა და მერმე თქვა: | წყალობა არის ესე ღვთის." |
| Strophe: 943 | ||
| Line: 29 Verse: a | მუნით წავედით: მივედით | ქალაქსა თავრეზის კარსა. |
| Line: 30 Verse: b | განჰკრთეს და ზარმან აიღო, | თრთოდეს, იტყოდეს: "ვინ არსა?" |
| Line: 31 Verse: c | დიდებულნი და ხოჯანი | გვძღვნობდეს ძღვენს დასამშვიდარსა, |
| Line: 32 Verse: d და | ოქროს და ვერცხლსა გვიყრიდეს | მათის სისხლისა მსყიდარსა. |
| Strophe: 944 | ||
| Line: 33 Verse: a | ძვირფასი თვალი მოჰქონდათ | და მარგალიტი მრავალი, |
| Line: 34 Verse: b | ცხენები ჯოგი-და-ჯოგი, | შორის გზისათვის სავალი, |
| Line: 35 Verse: c | სხვა ფარჩა, შესამოსელნი | მათი და სხვათა ნავალი, |
| Line: 36 Verse: d და | საზრდელი კმა-საყოფელი, | პირუტყვი ჩვენკე ნავალი. |
| Strophe: 945 | ||
| Line: 37 Verse: a | სხვა არა ავნეს, წავიდნენ, | მცველნი დაუგდეს ქალაქსა, |
| Line: 38 Verse: b | მცველთა უბრძანებს: "ნუ უჭერთ | სამართალთანა კვლა ბაქსა, |
| Line: 39 Verse: c | ანგარიშს გამოართმიდეთ | ზარბაბებსა და საბაქსა, |
| Line: 40 Verse: d და | ჩვენ წავალთ ხორასანზედა, | მათ ჩვენი ხმალნი მალ აქსა." |
| Strophe: 946 | ||
| Line: 1 Verse: a | წავედით და გავიარეთ | ადარბეგი, მივალთ მანსა. |
| Line: 2 Verse: b | ცნა მელიქმა მანისამა, | ვერ დავყოფო მეო ხანსა; |
| Line: 3 Verse: c | თავრეზელებრ მანც მშვიდობა | მოითხოვა, ჰყოფს ხვეწნასა, |
| Line: 4 Verse: d და | ოქრო-ვერცხლი, ქვანი ძვირნი | მოუმატა მან წინასა. |
| Strophe: 947 | ||
| Line: 5 Verse: a | მანიც დააგდეს მშვიდობით, | მივედით ქალაქს ზანგანსა, |
| Line: 6 Verse: b | ალიზის ზღუდე მაღალი | გარევლო არ ერთსა განსა. |
| Line: 7 Verse: c | გაგვიმაგრდენ და გვესროდენ | ისარსა, ვითა საგანსა. |
| Line: 8 Verse: d და | რაც რომ შეეძლოთ, ეცადნენ, | თავს გარდმოგვკრევდენ არგანსა. |
| Strophe: 948 | ||
| Line: 9 Verse: a | განყვეს თემ-თემად ქალაქი | ზღუდე გარშემო სათხარად. |
| Line: 10 Verse: b | კვლავ ზაქარია გაჯავრდა: | "მე გამიმაგრდა ეს თხა რად." |
| Line: 11 Verse: c | სამ კერძო იმერ-ამერნი | და მესხნი იყვნეს სამხარად. |
| Line: 12 Verse: d და | უწინ მესხთ ზღუდე შევჰხვრიტეთ | ნაშენი ხორად-და-ხორად. |
| Strophe: 949 | ||
| Line: 13 Verse: a | ვიწყეთ ხოცა მოქალაქეთ, | საშოვრითა დავიტვირთეთ. |
| Line: 14 Verse: b | კვლა სხვათაცა გადმოსტეხეს, | ხოცა ხოცას ზედ დაურთეთ; |
| Line: 15 Verse: c | დავაქციეთ სრულ ქალაქი, | ხორცი მათი უხვად ვფითეთ. |
| Line: 16 Verse: d და | სხვაგან თუ სამ გაგვაჯავრეს, | მათი საქმე დაუთითეთ. |
| Strophe: 950 | ||
| Line: 17 Verse: a | აქათ ვიარეთ, წარსრულთა | ყაზმინს მივედით დღე შვიდსა, |
| Line: 18 Verse: b | ვერ წინაღვიდგეს, ივლტოდეს, | არც ჩვენ ვყოფთ მათ დასამშვიდსა. |
| Line: 19 Verse: c | ქარიზი ძაღლით აევსოთ, | არ წყალსა ვსვემდით სახიდსა. |
| Line: 20 Verse: d და | თვალ-მარგალიტსა შოებდენ | მრავალსა, არვინა ჰყიდსა. |
| Strophe: 951 | ||
| Line: 21 Verse: a | კაცს არ ავნეს, სრულა ტყვე ყვეს, | აწ ხორასანს წარემართნეს. |
| Line: 22 Verse: b | გურგენისა ქალაქამდის, | შენს მტერს მისცეს, რაც დამართეს; |
| Line: 23 Verse: c | მოაოხრეს, ამოსწყვიტეს, | ასე საქმე მოუმართეს. |
| Line: 24 Verse: d და | ქართველთაგან ძნელი არის | ხონთრისაგანც კმარა მართ ეს. |
| Strophe: 952 | ||
| Line: 25 Verse: a | ასრე ვიარეთ, ეს გზობა | ვერავინ წინა აღგვიდგა, |
| Line: 26 Verse: b | ვერ ხორასნისა სულტანი, | ვერ ერაყისა მოგვიდგა; |
| Line: 27 Verse: c | ქალაქთა გამაგრებულთა | და ვერცა ციხემ დაგვიდგა. |
| Line: 28 Verse: d და | რა წამოვედით, უკანა | მდევარი ვერ წამოგვიდგა. |
| Strophe: 953 | ||
| Line: 29 Verse: a | იქითგამო წამოვედით | ღვთითა ესრეთ გამარჯვებით, |
| Line: 30 Verse: b | საშოვრითა ურიცხვითა, | სახარულით, ლხინით, შვებით. |
| Line: 31 Verse: c | კაცი ვინმე მოსულიყო | მანს მელიქთან ხელ-ჩაშვებით: |
| Line: 32 Verse: d და | "ამოსწყვიტეს ქართველნიო, | აწ შეიქენ ცეცხლთა ვსებით. |
| Strophe: 954 | ||
| Line: 33 Verse: a | მოვიდა დიდი სულტანი | გილანით, წინ გარდაუდგა, |
| Line: 34 Verse: b | სულ ასრე მოსრნა ქართველნი, | აღარც ერთს სული არ უდგა." |
| Line: 35 Verse: c | რა მართალს ამბავს დასჯერდა, | ორნივე თვალნი დაუდგა, |
| Line: 36 Verse: d და | მან შეიჯერა მელიქი, | წინარ და წინარ წაუდგა. |
| Strophe: 955 | ||
| Line: 37 Verse: a | მელიქმა მცველნი დახოცნა, | რომელნი ჩვენ დაუდგინეთ, |
| Line: 38 Verse: b | ერთი მათგანი გადურჩა | დამალვით, აწ მას უსმინეთ. |
| Page: 111 Line: 1 Verse: c | აწ ჩვენ მივედით, მელიქი | წინაშე წარმოვიდგინეთ, |
| Line: 2 Verse: d და | თუ შევაჩნიოთ ტყუილი, | სულ ყველამ მას შეაგინეთ. |
| Strophe: 956 | ||
| Line: 3 Verse: a | ზაქარიამ მოიკითხა: | "მცველნი თქვენნი სად არიან?" |
| Line: 4 Verse: b | თქვეს, თუ : "თავრეზს წავიდენო, | ამად აქ აღარ არიან." |
| Line: 5 Verse: c | მან მოართვა შუა-ზამთარ | ყვავილები, ია, რიან: |
| Line: 6 Verse: d და | "ამად ვჰპოვე ამ დროს ესე, | დარი იყო აქათ მზიან." |
| Strophe: 957 | ||
| Line: 7 Verse: a | რომელი დამალულიყო, | მოვიდა კაცი ჩვენთანა, |
| Line: 8 Verse: b | ამხილა მელიქს ნაქმარი, | ვით დავითს მაშინ ნათანა: |
| Line: 9 Verse: c | "მცველნი დახოცნა ყოველნი, | მე მოვრჩი ერთი მათთანა, |
| Line: 10 Verse: d და | რად ამოგვწყვიტე, თათარო, | რა იყავ შენ მაგისთანა?" |
| Strophe: 958 | ||
| Line: 11 Verse: a | რა ისმინა ზაქარიამ, | საზარელად შემოჰყვირა, |
| Line: 12 Verse: b | შეუზახა: "შენ ძაღლ-რჯულო, | ესე ასე შენა ჰყვი, რა?" |
| Line: 13 Verse: c | _ გაგულისდა ასრე გვარად, | ყოვლი კაცი გააკვირა: |
| Line: 14 Verse: d და | "აწვე მოგსრა სახლეულით, | არ გადროო ერთი კვირა." |
| Strophe: 959 | ||
| Line: 15 Verse: a | ვეღარა თქვა რა შემცოდემ | მელიქმქ, ცრუმა, მანისა. |
| Line: 16 Verse: b | დაჰკიდეს ძელზედ, დაარჩვეს, | მას უყვეს შესაგვანისა. |
| Line: 17 Verse: c | სრულ მოაოხრეს ქალაქი, | უფრორე, რაც ვთქვით ანისა. |
| Line: 18 Verse: d და | ყოვლს დამნაშავეს მეფეთას | მაღალმან შეანანისა. |
| Strophe: 960 | ||
| Line: 19 Verse: a | მუნით ლარ-წამონაღებთა | არ იყო რიცხვთა შეგება. |
| Line: 20 Verse: b | ჩვენ სპარსნი ვერ შემოგვებნეს, | თქვენ ლეკიც ბევრჯელ შეგება. |
| Line: 21 Verse: c | თავს მაშინ უფრო იქებდი, | თუ ასე ხმალი შეგება. |
| Line: 22 Verse: d და | მაშინდელს საქმეს ვერ სწორავ, | ახლა კარგი ხარ ეგება. |
| Strophe: 961 | ||
| Line: 23 Verse: a | მასვე გზასა წამოვედით, | კვლავ გვძღვნობდიან უურიცხვეს, |
| Line: 24 Verse: b | ძლივ მოჰქონდა სრულ ლაშქართა, | გამორთმევა არ დაირცხვეს; |
| Line: 25 Verse: c | მასპინძლობის სიხარულით | პური უწინ გამოიცხვეს! |
| Line: 26 Verse: d და | ზოგთ მშვიდობა დაუტოვეს, | უფროსთ სისხლი ხმალთ მოიცხეს. |
| Strophe: 962 | ||
| Line: 27 Verse: a | რა მოვედით თბილის-ქალაქს, | მეფე დაგვხვდა მხიარული, |
| Line: 28 Verse: b | დაგვიმადლა გამარჯვება, | ეგზომ გრძელი სიარული; |
| Line: 29 Verse: c | ბუკ-დუმბულთა ზარისაგან | აღარ იყო თვალთა რული. |
| Line: 30 Verse: d და | დაჯდა ტახტსა, მიულოცეთ | ხმა-ნარნარი, კარგ-უსული. |
| Strophe: 963 | ||
| Line: 31 Verse: a | მოვიდენ ყოვლნი თავადნი, | დასხდეს მის წესით სელებსა. |
| Line: 32 Verse: b | მუნ არმაღანთა სიმრავლეს | ვინ იტყვის მაშინდელებსა? |
| Line: 33 Verse: c | მიიღებდიან წინაშე | უცხოსა თვალ-ნათელებსა. |
| Line: 34 Verse: d და | შუქნი ჰკრთებოდეს, ვით მზესა, | მას პირსა არ ნაბნელებსა. |
| Strophe: 964 | ||
| Line: 35 Verse: a | ღმერთსა ჰმადლობდეს გლახაკნი, | ყოველი მუნ პოვნიერი, |
| Line: 36 Verse: b | ლაშქარი გამდიდრებული, | აავსო მხნენი, ძლიერი; |
| Line: 37 Verse: c | უბოძა მის-მის საფერი, | საქმე ქნა მან მის-მიერი. |
| Line: 38 Verse: d და | შვება სამუდმო შეიქნა, | მეფე ზის პირ-მშვენიერი. |
