| Strophe: 911 | ||
| Line: 12 Verse: a | დგა თამარ მეფე გეგუთსა, | მხარგრძელნიც მასთან ხლებოდენ, |
| Line: 13 Verse: b | სცნა არდავლისა სულტანმა, | პაემანსა სცა ეგოდენ; |
| Line: 14 Verse: c | მხარგრძელთა ანის[ს] არუოფნა | მისთ სპათ ეიმედებოდენ, |
| Line: 15 Verse: d და | ანის[ს] მიუხდა დიდი-შაბათს, | არ ითქმის, რაც მათ ვნებოდენ. |
| Strophe: 912 | ||
| Line: 16 Verse: a | აღდგომა გათენდებოდა | ქრისტეს მეუფის მხსნელისა, |
| Line: 17 Verse: b | მოადგა ციხის გალავანს, | კარის გაღებას ელისა; |
| Line: 18 Verse: c | დარეკეს ცისკრის ზარებსა | შესაკრებელად ერისა, |
| Line: 19 Verse: d და | გაახვნეს ყოვლგნით გალავნის, | ვა ჯავრი, კართ გამხმელისა! |
| Strophe: 913 | ||
| Line: 20 Verse: a | შეკრბა ერი ეკლესიად, | ვით წესია ქრისტიანეთ, |
| Line: 21 Verse: b | ლაშქარიცა თანვე შეჰყვა, | იზახოდეს: "მიატანეთ, |
| Line: 22 Verse: c | რჯულ-მყრალებო, ამოგვწყვიტეთ, | ზოგი ცხენქვეშ დაგვატანეთ, |
| Line: 23 Verse: d და | გაგემარჯვათ ვით გინდოდათ, | ჩვენი სისხლი გაიტანეთ." |
| Strophe: 914 | ||
| Line: 24 Verse: a | ერთ-ბევრი და ორ-ათასი | კაცი ეკლესიას დაკლეს, |
| Line: 25 Verse: b | ქალაქსა და ფოლორცს შიგან, | ანუ გარეთ, ვინცა მოკლეს, |
| Line: 26 Verse: c | ჰეროდემ რომ ჩჩვილნი მოსრნა, | უფროსი ქმნეს, არ მოაკლეს. |
| Line: 27 Verse: d და | მაგრამ ლომი ზაქარია | პასუხს უზამს ჭკუა-მოკლეს. |
| Strophe: 915 | ||
| Line: 28 Verse: a | ახალ-კვირასა აცნობეს | მეფეს და მხარგრძელთ დასტურად, |
| Line: 29 Verse: b | დაჭმუნდა მეფეც, ყველანი, | მაგრა იგინი მეტურად; |
| Line: 30 Verse: c | ამზადდენ მათზედ სალაშქროდ | არ ცუდ-სომხურად, ტურტურად. |
| Line: 31 Verse: d და | ზაქარიამ თქვა: "სულტანო | ვერ გნახო, შემქენ ცოლ-ტურად." |
| Strophe: 916 | ||
| Line: 32 Verse: a | მხარგრძელთა ჰკადრეს მეფესა: | "გვეწივნეს საქმე ბოროტნი, |
| Line: 33 Verse: b | ჩვენის ცოდვის წილ მოისრნეს | მუნ მყოფნი, ვერსად მეოტნი." |
| Line: 34 Verse: c | თამამად გამოარჩივეს, | არ სიტყვა მიროტ-მოროტნი: |
| Line: 35 Verse: d და | "აწ სად წაგვივლენ არდავლით | სულტანნი ხრდალნი და ბოტნი. |
| Strophe: 917 | ||
| Line: 36 Verse: a | ვესავთ წყალობას ღვთისასა | და მერმე ცხოველსა ჯვარსა; |
| Line: 37 Verse: b | აწ შენ, მეფეო, უბრძანე | მზადება შენსა სულ ჯარსა, |
| Page: 107 Line: 1 Verse: c | მზას იყოს ყოვლი ლაშქარი, | ჩვენი სააჯო ეს არსა; |
| Line: 2 Verse: d და | რაჟამს გაცნობოთ, გვიბოძეთ, | როს დაგირეკოთ ჩვენ კარსა. |
| Strophe: 918 | ||
| Line: 3 Verse: a | ნაცვალი ვაგოთ, სიცრუვე | მათი მათზედა მიიქცეს; |
| Line: 4 Verse: b | თუ ბევრნი წავალთ, გვიგრძნობენ, | ვაი თუ სხვაგნით გაიქცეს; |
| Line: 5 Verse: c | როს რამაზანი დაუდგეს, | მთვარე სიახლედ მოიქცეს, |
| Line: 6 Verse: d და | მაშინ გვიბოძეთ ლაშქარი, | მეჩიტში სისხლი მოიქცეს." |
| Strophe: 919 | ||
| Line: 7 Verse: a | ისინი ანის[ს] წავიდენ, | აქ ლაშქართ იწყეს მზადება, |
| Line: 8 Verse: b | ასრე მზას დადგენ ყოველნი, | უნდა თუ ლაგმის ადება; |
| Line: 9 Verse: c | წასვლა გვიხარის, არ გვინდა | სირცხვილის თავსა დადება |
| Line: 10 Verse: d და | დაუდგათ რამაზანი და | ჩვენგან ცეცხლისა მოდება. |
| Strophe: 920 | ||
| Line: 11 Verse: a | წარმოავლინეს მეფეს წინ | კაცი ლაშქრისა მთხოველი |
| Line: 12 Verse: b | სომხითარნი და სრულ მესხნი, | კახნი, არ დიდო ფთხოველი; |
| Line: 13 Verse: c | ქართველნი არ გაიტანეს, | იგრძნობსო, ამას მოველი. |
| Line: 14 Verse: d და | რაც მათ ეთხოვნა, გაგვგზავნეს | ჩვენ ჯარი იქით ყოველი. |
| Strophe: 921 | ||
| Line: 15 Verse: a | მივედით ანის[ს], იგინიც | დაგვიხვდენ მზას, და ვიარეთ. |
| Line: 16 Verse: b | ისწრაფდეს ადრე მისვლასა | და ჩვენცა არ ვიუარეთ, |
| Line: 17 Verse: c | გარდავ[ვ]ლეთ გელაქუნის მთა | ჩვენის სამზღვრითა მათ არეთ, |
| Line: 18 Verse: d და | განვედით ხაფურის ხიდსა, | არ გარე შემოუარეთ. |
| Strophe: 922 | ||
| Line: 19 Verse: a | რამაზნის მარხვა გავიდა, | გათენდა მათი აიდი. |
| Line: 20 Verse: b | არეზს აქათს რომ არბევდი, | გაბრძანდი, აბა, იქ მიდი! |
| Line: 21 Verse: c | ასრე მოვსწყვიტნე თათრები, | ხანსაც იმდენსა დაზმიდი! |
| Line: 22 Verse: d და | თუ ეს ჰქნა, ნაძლევი მოგცე, | რასაც გინდოდეს, მიზმიდი. |
| Strophe: 923 | ||
| Line: 23 Verse: a | ხმა ყო ქადაგმან ბილწისამ | ქადაგებისამ მათისამ, |
| Line: 24 Verse: b | გახშირდა მუყრთა ყივილი, | ბილწებო, ღმერთს რად არ ისამ? |
| Line: 25 Verse: c | მუნ ვესტუმრენით ასეთს დროს, | ვეღარ გააძღოს არისამ. |
| Line: 26 Verse: d და | სისხლი ადინოს ღვარული, | პასუხმან მათ საკმარისამ. |
| Strophe: 924 | ||
| Line: 27 Verse: a | შემოუტიეს მხარგრძელთა | და სრულ ერთპირად ლაშქართა, |
| Line: 28 Verse: b | ეცნეს ანაზდათ ქალაქსა, | სიფიცხე გვქონდა ვით ქართა. |
| Line: 29 Verse: c | როს გაუსწორდათ დღე-ღამე, | ამტვრევდენ, სჭამდენ შაქართა, |
| Line: 30 Verse: d და | აუკრეს ხელი მონათა | ლანგრებს, სინ_ მათ_ მინაქართა. |
| Strophe: 925 | ||
| Line: 31 Verse: a | იგდეს ქალაქი ხელთა და | თვითან სულტანი ცოლშვილით; |
| Line: 32 Verse: b | აივსნეს საშოვარითა | და ოქროს სრულის საჭურჭლით; |
| Line: 33 Verse: c | აფთხოფდა ზარი ჩვენისა | მაღლისა ხმისა ყივილით, |
| Line: 34 Verse: d და | ზოგს ცრემლნიც ჩამოსცვიოდა | მათის მოთქმისა ჩივილით. |
| Strophe: 926 | ||
| Line: 35 Verse: a | სულტანი მოკლეს, ცოლ-შვილი | ტყვე-ყვეს და წამოასხესცა; |
| Line: 36 Verse: b | მუნ ამოსწყვიტეს სიმრავლე, | სისხლი მიზგითას დასცხესცა. |
| Line: 37 Verse: c | მათი საჭურჭლე, ცოლ-შვილი | მათსავ ცხენებზედ ასცხესცა. |
| Line: 38 Verse: d და | იქ საშოვრისა სრულად თქმა | არ ძალუც ჩემს უხუცესცა. |
| Strophe: 927 | ||
| Line: 1 Verse: a | აღივსო ჩვენის ქვეყნისა | მცირეცა მონა ვერცხლითა, |
| Line: 2 Verse: b | შესამოსლითა ძვირითა, | სტავრა, სარასალ, ნახლითა, |
| Line: 3 Verse: c | თვალითა, მარგალიტითა, | ოქროს ხალასის ცეცხლითა. |
| Line: 4 Verse: d და | მეფეს მოართმენ სამისოს, | მადლს ბძანებს ენა-მერცხლითა. |
| Strophe: 928 | ||
| Line: 5 Verse: a | ციხე-ქალაქი მათ ბევრი | უბოძა, მეფე უხვია, |
| Line: 6 Verse: b | ზაქარიას და ივანეს | ხელთ მისცა, არ წაუხვია, |
| Line: 7 Verse: c | მხიარულითა პირითა, | არ არის გულით წუხია. |
| Line: 8 Verse: d და | სომხები თუ გამოექცეს, | რას გიკვირს, თხისგან-უთხია. |
