| Strophe: 302 | ||
| Line of ed.: 13 Verse: a | 302. მეედანშიგა ყიოდა: | "ბაზიყა მქვიან ამ ქალსა, |
| Line of ed.: 14 Verse: b | იოსებს თავს შემოვავლებ | ამ საქონელსა, ლარ-თვალსა, |
| Line of ed.: 15 Verse: c | ვისცა ღმერთი გწამს, აიღეთ, | გეტყვი მართალსა ყოველსა, |
| Line of ed.: 16 Verse: d და | ამას ყველასა სხვას მივსცემ, | თავსა დავირქვამ აბდალსა". |
| Strophe: 303 | ||
| Line of ed.: 17 Verse: a | 303. მუნადი ყივის ბაზარში: | "უყურეთ ნაბუქარსაო!" |
| Line of ed.: 18 Verse: b | მოედანშიგა ნაყარსა | ყველა ხვეტდიან ლარსაო, |
| Line of ed.: 19 Verse: c | თავის მხლებელთა უბრძანა: | "მიმართეთ თქვენსა გვარსაო, |
| Line of ed.: 20 Verse: d და | ჩემიც ყველასა უამბეთ | დარბაისელთა ჯარსაო". |
| Strophe: 304 | ||
| Line of ed.: 21 Verse: a | 304. "თუ ჩემსა რასმე იკითხვენ, | თავი მოვიკალ ნებითა, |
| Line of ed.: 22 Verse: b | სამეფო მივეც ფეშანგსა, | ყველაი მას ესევდითა, |
| Line of ed.: 23 Verse: c | მორჩსა უშურვოდ მისცემდეთ | და ურჩსა მოცაჰკლევდითა, |
| Line of ed.: 24 Verse: d და | ობოლ-ქვრივს ბევრსა მისცემდეთ, | ყველასა დაჰკაზმევდითა!" |
| Strophe: 305 | ||
| Line of ed.: 25 Verse: a | 305. ვერ გაძლებს ვერა მიჯნური | სევდისა არ დაჩენასა, |
| Line of ed.: 26 Verse: b | მოველი, ლექსთა მკითხველნო, | თქვენგან ამისა სმენასა, |
| Line of ed.: 27 Verse: c | შეაშთობს, კიდეც შეარცხვენს, | არ უზამს თუცა ლხენასა, |
| Line of ed.: 28 Verse: d და | რაზომ გაძლებას ეცადოს, | გული არა იქს სმენასა". |
| Strophe: 306 | ||
| Line of ed.: 1 Verse: a | 306. რა ბაზიყას დაემართა | ესე საქმე არ ნანახი, |
| Line of ed.: 2 Verse: b | თუ რამ ჰქონდა, გარდააგო | პაპათ-მამათ შენანახი, |
| Line of ed.: 3 Verse: c | ვინცა ნახა, ამას ჰძრახავს, | საქმე ქნაო არ ნანახი, |
| Line of ed.: 4 Verse: d და | რაზე შეცდა, რომ შემოსნა | სტავრებითა მონა-გლახი? |
| Strophe: 307 | ||
| Line of ed.: 5 Verse: a | 307. "ვინ გაუკეთა" -- მოსთქვემდა | -- "მაგ პირსა შენაქნილობა? |
| Line of ed.: 6 Verse: b | ვინ მისცა ტბასა გარეშე | ინდოთა შემოყრილობა? |
| Line of ed.: 7 Verse: c | ვინა ქნა მარგალიტთ წყობა, | მაზედა ლალთა ცილობა? |
| Line of ed.: 8 Verse: d [და] | ვინ მისცა შაქარს მაგდენი | პირშია. ნეტარ, ტკბილობა?" |
| Strophe: 308 | ||
| Line of ed.: 9 Verse: a | 308. რომელს მხატვარსა უხატავს, | თვალო, პირისა არენი? |
| Line of ed.: 10 Verse: b | რომელს მებაღეს მოუცავს | გიშრითა ჰავაზთ გარენი? |
| Line of ed.: 11 Verse: c | რომელს მარწყველსა მოურწყავს, | ტურფაო, ალვის არენი? |
| Line of ed.: 12 Verse: d [და] | რომელს უჩაგრავს პირისა | ციმციმით მზე და მთვარენი?" |
| Strophe: 309 | ||
| Line of ed.: 13 Verse: a | 309. "სად უსწავლია, ნეტარ მე, | ასეთი რება საროსა? |
| Line of ed.: 14 Verse: b | სად განაზდილა ეგრე რა, | მზემ ვარდი არ ამჭკნაროსა? |
| Line of ed.: 15 Verse: c | სად გაგონილა, ენამა | შაქარი გაამწაროსა? |
| Line of ed.: 16 Verse: d [და] | სად გაჴელმწიფდა ასრე ტბა, | რომ არვინ არ აწყნაროსა?" |
| Strophe: 310 | ||
| Line of ed.: 17 Verse: a | 310. "შენმცა მრისხვი, თუ მენახოს | შენისთანა სხვა ნაბადი, |
| Line of ed.: 18 Verse: b | შენმცა მრისხვი, დავიძრახო | შენთვის გაჭრა ანაბადი, |
| Line of ed.: 19 Verse: c | შენმცა მრისხვი, თავს სარჯელი, | ტანს უშურო ა ნაბადი, |
| Line of ed.: 20 Verse: d [და] | შენმცა მრისხვი, არ ვეწყალო, | ვინმცა მნახოს მე ნაბადი" |
| Strophe: 311 | ||
| Line of ed.: 21 Verse: a | 311. "მამკალ, თუ ვისმე ენახოს | ჩემებრი სხვა საწყალები, |
| Line of ed.: 22 Verse: b | მამკალ, თუ ვისმე სდენოდეს | ჩემს უფრო თვალთა წყალები, |
| Line of ed.: 23 Verse: c | მამკალ, ცოცხალმა შევიშრო | ვარდზედა სისხლ-რე წყალები, |
| Line of ed.: 24 Verse: d [და] | მამკალ, რა ვისღა გეწყალვი | ღვთისაგან შეუწყალები!" |
| Strophe: 312 | ||
| Line of ed.: 25 Verse: a | 312. "მაჯნუნის მსგავსად დავიწყებ | კარ და-კარ დაყუდებასა, |
| Line of ed.: 26 Verse: b | ტარიელს დავესახები, | ველსა ვიქ ხშირად ბნედასა, |
| Line of ed.: 27 Verse: c | ავთანდილსავით ვარსკვლავთა | უამბობ ჩემსა სევდასა, |
| Line of ed.: 28 Verse: d და | ტანსა ცხვრის ტყავსა დავიკრავ, | თავსა დავირქვამ დედასა!" |
| Strophe: 313 | ||
| Line of ed.: 29 Verse: a | 313. "ჯიმშითის მგზავსად გავიჭვრი, | ნადირთა შევენახები, |
| Line of ed.: 30 Verse: b | ხოსროსვით ხვეწნას დავიწყებ, | შირინსა არ ვეწყალები, |
| Line of ed.: 31 Verse: c | თავსა ამაზე წავაგებ, | არა ვჰთქვა: `მამას რას ვები', |
| Line of ed.: 32 Verse: d და | სისხლსა წერაქვზე გარდვასხამ, | ფარჰადსა დავესახები" |
| Strophe: 314 | ||
| Line of ed.: 1 Verse: a | 314. თავსა და ტანსა სამოსი | ყველაი გარდეეხვია, |
| Line of ed.: 2 Verse: b | სტავრა-ნაქსოვის ალაგად | ნაბადი შემოიხვია, |
| Line of ed.: 3 Verse: c | ზურგზედა ტყავი დაიკრა, | თავს არაფერი იხვია, |
| Line of ed.: 4 Verse: d და | წელთა ქეშკული შეიბა, | მაზედა თოკი იხვია. |
| Strophe: 315 | ||
| Line of ed.: 5 Verse: a | 315. "სევდა მწვავს, სევდა მაბრუნებს, | სევდასა ასრე ჩავარდი, |
| Line of ed.: 6 Verse: b | აწ რაღას ვაქნევ სოფელსა, | წაველ და ველად გავარდი, |
| Line of ed.: 7 Verse: c | ვაჲ, სამოთხისა მომლოდნე, | აწ ჯოჯოხეთსა ჩავარდი, |
| Line of ed.: 8 Verse: d და | ლალი, ბროლი და აყიყი | ქარვისა ფერად დავარდი!" |
| Strophe: 316 | ||
| Line of ed.: 9 Verse: a | 316. სოფელი ასრე მოსძულდა, | საჭირო სახლი აიგო, |
| Line of ed.: 10 Verse: b | ნავღლისა კარი შეაბა, | ქვეშ ნაცარ-მტვერი დაიგო, |
| Line of ed.: 11 Verse: c | ჴელმწიფობისა სანაცლოდ, | უყურეთ, თუ რა მოიგო! |
| Line of ed.: 12 Verse: d და | გული-გონება წართმული, | ვაჰ, წაჴდა, სული წაიგო! |
| Strophe: 317 | ||
| Line of ed.: 13 Verse: a | 317. მას სახლსა მეტად ბნელესა | კარიცა ამოუგლისა, |
| Line of ed.: 14 Verse: b | დაჯდა მაშიგა საბნელოდ, | კარშიგაც არა ვლიდისა, |
| Line of ed.: 15 Verse: c | კაცსაცა აღარ უჩვენის, | ჰქონდის ხალისი მალვისა, |
| Line of ed.: 16 Verse: d და | ტირილითა და ყვირილით | ვინც მიდგის, შეეწყალისა. |
| Strophe: 318 | ||
| Line of ed.: 17 Verse: a | 318. ზილიხამა გაუჩინა | იოსების ჴელით ჯირა, |
| Line of ed.: 18 Verse: b | მიუტანის, და ანახვის | სარკმლიდამა ვარდის პირა, |
| Line of ed.: 19 Verse: c | მას საწყალსა მისის ნახვით | მოემატოს უფრო ჭირა, |
| Line of ed.: 20 Verse: d და | გამოართვის, ვერა ჭამის, | სევდას ასრე დაეჭირა. |
| Strophe: 319 | ||
| Line of ed.: 21 Verse: a | 319. მის ქალისა გვერც მხლებელსა | ზილიხავე ინახვიდა, |
| Line of ed.: 22 Verse: b | ბებერასა ქალისასა | წვევითაცა მრავლ ნახვიდა, |
| Line of ed.: 23 Verse: c | მანგის ხშირ-ხშირ ქალთან გზავნის | და მოსვლასა შეუთვლვიდა, |
| Line of ed.: 24 Verse: d და | არც მოვიდის სანახავად, | რა მივიდის, არც ნახვიდა. |
| Strophe: 320 | ||
| Line of ed.: 25 Verse: a | 320. მან ქალმა გაშმაგებულმა | დაყვნა ცოტანი ხანანი, |
| Line of ed.: 26 Verse: b | ზაფრანის ფერად შეცვალა | ვარდისა მგზავსნი გვანანი, |
| Line of ed.: 27 Verse: c | ვეღარ გაუძლო სევდასა, | შეიქნა ჭირთა ნანანი, |
| Line of ed.: 28 Verse: d და | უყო არავის დამ-დობამ | მისნივე შესაგვანანი! |
