TITUS Texts: Ioseb-Zilixaniani (anon.)

TITUS
Ioseb-Zilixaniani (anon.)
Part No. 21

Chapter: 20
20. აქა ბაზიყასაგან გამართვა მისრს თავის რჩომით ზილიხასთან.

Strophe: 275
Line of ed.: 1 Verse: a	275. ბრძანა: "რაცა მყავს, მამისხით	აქლემი და ცხენ-ჯორია".
Line of ed.: 2 Verse: b	საჭურჭლენი გამოზიდნეს,	დადგეს ზედაზედ გორია,
Line of ed.: 3 Verse: c	მუნადები დააძახა:	"მისრეთს მივალ, არ ჭორია".
Line of ed.: 4 Verse: d და	დიდებულნი იკითხევდენ:	"ნეტარ ესე ნამორია?"

Strophe: 276
Line of ed.: 5 Verse: a	276. თან წაიყვანა მან ქალმა	სამასი ცხენოსანია,
Line of ed.: 6 Verse: b	"მე ვარ, მე ვარ "-ის მხსენები	და დიდროვანი ხანნია,
Line of ed.: 7 Verse: c	მისრეთის გზაზე წავიდეს,	იარეს დიდი ხანია,
Line of ed.: 8 Verse: d და	ქალაქსა მოეჯრებოდენ,	დალივეს შორნი გზანია.

Strophe: 277
Line of ed.: 9 Verse: a	277. ქალაქსა არა შევიდა,	დადგა სამის დღის სავალსა,
Line of ed.: 10 Verse: b	იქიდამ კაცი გაგზავნა,	მეფეს უგზავნის მრავალსა
Line of ed.: 11 Verse: c	იაგუნდსა და ფეროზსა,	ლალ-მარგალიტსა მრავალსა:
Line of ed.: 12 Verse: d და	-- "თხოვნა მაქვს საკურველისა,	შორის გზით მე მომავალსა".

Strophe: 278
Line of ed.: 13 Verse: a	278. მეფესა ჰკადრეს: "მოსულა,	ბაზიყა ჰქვიან ქალსაო,
Line of ed.: 14 Verse: b	ურიცხვსა გაძლევს ოქროსა,	თვალ-მარგალიტსა, ლალსაო,
Line of ed.: 15 Verse: c	თქვენ რომე ყული ივაჭრეთ,	მისი სურვილი ჰკლავსაო".
Line of ed.: 16 Verse: d და	ბრძანა: "მე რომე ვითხოვე,	რად არ ირთავდა ქმარსაო?"

Strophe: 279
Line of ed.: 17 Verse: a	279. ბრძანა: "თუ თეთრი მდომოდა,	ყულსა ვიყიდდი არადო,
Line of ed.: 18 Verse: b	სითაცა მობრძანებულა,	იქივ წაბძანდეს წყნარადო,
Line of ed.: 19 Verse: c	უთიოდ ამად მოსულა,	გვეჩვენოს დაუმჭკნარადო,
Line of ed.: 20 Verse: d და	ჩვენს ჯარში თუ ვინმე უნდა,	არა მშურს მისად ქმარადო".

Strophe: 280
Line of ed.: 21 Verse: a	280. ადგა და საწოლს შევიდა,	ზილიხას ეუბნებოდა:
Line of ed.: 22 Verse: b	"მე რომ ბაზიყა მეთხოვნა,	მას თურე გაჰკვირვებოდა,
Line of ed.: 23 Verse: c	`როგორა, მე უთხოვნივარ!'	-- ჩემზედა თურე წყრებოდა,
Line of ed.: 24 Verse: d და	აწე აწივე, შენც გნახოს,	ისი რომ არა მყვებოდა".

Strophe: 281
Line of ed.: 25 Verse: a	281. რა ცნა ზილიხამ, მოსულა	ბაზიყა შორის გზითაო,
Line of ed.: 26 Verse: b	მიმგებებელნი გაგზავნა	ურიცხვის საჭმელითაო,
Line of ed.: 27 Verse: c	აბუჰაიათ და მანგი	თავადთა ცოლებითაო:
Line of ed.: 28 Verse: d და	-- "ქალაქად შემოიყვანეთ	იგი მზე ციმციმითაო".

Strophe: 282
Line of ed.: 29 Verse: a	282. აბუ-ჰაიათ, სხვანიცა	თავადთა ჯალაბებია
Line of ed.: 30 Verse: b	ბაზიყას წინ მიეგებნეს,	ნახეს მზის მოვანებია,
Line of ed.: 31 Verse: c	მიუძღვეს იქი საჴდომლად	სასტუმრო-სასახლებია,
Line of ed.: 32 Verse: d და	გარდაჴდენ იქი სასვენოდ	ქალი და მისი ბებია.

Page of ed.: 41

Strophe: 283
Line of ed.: 1 Verse: a	283. ზილიხასთან შემობრუნდენ	ქალის წინა-მიმგებელი,
Line of ed.: 2 Verse: b	მოახსენეს: "ბაღს გარდაჴდა	მზისა შუქთა ამგდებელი,
Line of ed.: 3 Verse: c	რამცა გკადროთ მისი ქება,	ან სიხშირით საგდებელი,
Line of ed.: 4 Verse: d და	სევდითა და მიჯნურობით	დია არის თავ-მდებელი".

Strophe: 284
Line of ed.: 5 Verse: a	284. ქალმა უთხრა: "მანგი, წადი,	ალვას ჰკადრე ტანი აროს,
Line of ed.: 6 Verse: b	უკაცრაოდ ნუ დავრჩებით,	ჩვენსა სახლსა მოიაროს,
Line of ed.: 7 Verse: c	მზემა ფუქცია შესაყრელად	ციმციმითა თავი აროს,
Line of ed.: 8 Verse: d და	ინდოთ ჯარი შესაბმელად	მოჰყვეს, თუმცა არ აწყნაროს".

Strophe: 285
Line of ed.: 9 Verse: a	285. რა მოისმინა ბაზიყამ,	ზილიხას დაუძახნია,
Line of ed.: 10 Verse: b	თქვა, თუ: "მას ვნახავ უცილოდ,	ვისთვი მაქვს მე ვაგლახნია,
Line of ed.: 11 Verse: c	უცილოდ მამცემს აწ მასა,	ვინ მაზედ გამოვსახნია,
Line of ed.: 12 Verse: d და	იგიცა ვნახო, აზიზსა	როგორი შეუნახნია?

Strophe: 286
Line of ed.: 13 Verse: a	286. გამოემართა ბაზიყა,	ზილიხას სახლსა ეწვივა,
Line of ed.: 14 Verse: b	იგი მზე ტახტსა ზედა ჯდა,	ადგა და გარდაიწვივა,
Line of ed.: 15 Verse: c	დარბაისელთა ჯალაბნი,	ვინც იყო, ზემორ იწვიმა,
Line of ed.: 16 Verse: d და	ნადიმი წინ გაიშალა,	მემუთრიბენი აწვივა.

Strophe: 287
Line of ed.: 17 Verse: a	287. ტახტზედა მჯდომსა ზილიხას	მდარი ვინ მისცა ჴმელზეა!
Line of ed.: 18 Verse: b	ბაზიყა მუჴლთა ეხვევის:	"მიჩვენე იგი პირმზია!"
Line of ed.: 19 Verse: c	ბრძანა, თუ: "შემოიყვანეთ,	ვის შუქი ადგა პირზია".
Line of ed.: 20 Verse: d და	რა შემოვიდა ბაზიყა,	ვერა ჯდა ერთსა ნირზია.

Strophe: 288
Line of ed.: 21 Verse: a	288. მან მზემა თავი შემოყო,	ჴელთა სურაჰი ეჭირა,
Line of ed.: 22 Verse: b	გაჩათრულს რასმე ქუდზედა	შალი ზე გარდაეჭირა,
Line of ed.: 23 Verse: c	ორთა ქიშვართა მამული	ბრძოლითა მას დაეჭირა,
Line of ed.: 24 Verse: d და	ასრე შეყრილთა ინდოთგან	ვინ დარჩეს, არ დაეჭირა?

Strophe: 289
Line of ed.: 25 Verse: a	289. იგი ყმა თუცა ფერჴზე დგა,	ზილიხასთანა ჯდებოდა,
Line of ed.: 26 Verse: b	შვიდთა ქიშვართა მამულის	მეფენი იჴოცებოდა,
Line of ed.: 27 Verse: c	იოსებც მასა ჰმსახურებს,	არ მონავარი დგებოდა,
Line of ed.: 28 Verse: d და	პატრონსა ვინმეღა ჰგვანდა,	თვარ ყმავე ედარებოდა!

Strophe: 290
Line of ed.: 29 Verse: a	290. მან ქალმა, შორით მოსულმა,	რა ნახნა მის ყმის სახენი,
Line of ed.: 30 Verse: b	თქვა, თუ: "შენთანა მენახოს,	შენ მრისხვი, რანიც ვნახენი,
Line of ed.: 31 Verse: c	ანუ სხვას ვისმე გიგვანდეს,	ტურფაო, ალვისა ხენი,
Line of ed.: 32 Verse: d და	დია, მწამს ვინცა გიქებდა,	თუ გედგა ესე სახენი!"

Page of ed.: 42

Strophe: 291
Line of ed.: 1 Verse: a	291. ზილიხას მუჴლთა ეხვევის:	-- "შენ ხარ ამპყრობი ჴელისა,
Line of ed.: 2 Verse: b	შენად წყალობად ჰკიდია	ამ თვალთა ცრემლთა მღვრელისა,
Line of ed.: 3 Verse: c	ნუ მამკლავ სევდის ჴელითა,	წამალი მამცენ ხელისა,
Line of ed.: 4 Verse: d და	საჭურჭლეს მოგცემ ულევსა,	თხოვნა მაქვ საკვირველისა".

Strophe: 292
Line of ed.: 5 Verse: a	292. "აწ მამცენ იგი უებრო,	ვინ ტანად ალვა ნორჩია,
Line of ed.: 6 Verse: b	ნუ თუ არ მოვკვდე, შენითა	წყალობით მეცა მოვრჩია.
Line of ed.: 7 Verse: c	თქვენ გადიდებდე ნიადაგ,	არა ვქნა თქვენი ურჩია,
Line of ed.: 8 Verse: d და	ან მამკალ, ან დამარჩინე,	ერთი ქენ ამა ორჩია!"

Strophe: 293
Line of ed.: 9 Verse: a	293. ტურფათ ჴელმწიფემ მიუგო	ტურფასა სიტყვა რასები:
Line of ed.: 10 Verse: b	"მაშ ცუდად მამის ჴელ[ითა]	არ იტყვი: `რატომ, რას ები'?
Line of ed.: 11 Verse: c	თუმც შენ ქებითა მამცდარხარ,	მე სიზმრად მქონდა, ვახ-ვები,
Line of ed.: 12 Verse: d და	სანამდი მეცა მემოსნეს	სევდის ჴელითა ფლასები?"

Strophe: 294
Line of ed.: 13 Verse: a	294. "არ იცი, მიჯნურობითა,	დაო, რას ჭირში ჩავარდი,
Line of ed.: 14 Verse: b	როშნევან მეფის ასული	მისრეთსა რადა მოვარდი,
Line of ed.: 15 Verse: c	ანუ როგორა ვირჯები	ბულბულისაგან მე ვარდი?
Line of ed.: 16 Verse: d და	პატრონო, ცუდად გარჯილხარ,	შენ თუ ამისთვი მოვარდი!"

Strophe: 295
Line of ed.: 17 Verse: a	295. "მიმართე თქვენსა მამულსა,	სითაც მოსულხარ, შეიქეც,
Line of ed.: 18 Verse: b	შენ თუ სამეფო დააგდე,	დია ავ გვარად მოიქეც,
Line of ed.: 19 Verse: c	ქებითა რამე მოღორდი,	ანუ ქარვადა რად იქეც?
Line of ed.: 20 Verse: d და	მართ გარდაწყვეტით იცოდე,	წადი, ჭკვიანად შეიქეც".

Strophe: 296
Line of ed.: 21 Verse: a	296. "შენც მრისხვიხარ, თუ გმართებდა	თქვენ ამისი ჩემად თხოვა,
Line of ed.: 22 Verse: b	რად არ გიკვირს როშნევნისგან,	ქალი აზიზს მიათხოვა?
Line of ed.: 23 Verse: c	შენგან ქმარად ნაწუნები,	სახლსა შიგა ჩემი ტყოვა?
Line of ed.: 24 Verse: d და	მე მენახა სიზმარშიგა	საწადლისა აქა პოვა".

Strophe: 297
Line of ed.: 25 Verse: a	297. თქვენც გსმენოდეს, თუ რაზომი	მეფე იყო ჩემი მდომი!
Line of ed.: 26 Verse: b	ჩემთვის სადით სად მოვიდენ	ინდონი და აბაშ-რომი?
Line of ed.: 27 Verse: c	მე ამ თემსა რად მოვარდი	მამისაგან განაწყრომი?
Line of ed.: 28 Verse: d და	ნეტამცა, ვინ გაგაგონა,	სარჯელი ვქენ თუ რაზომი?

Strophe: 298
Line of ed.: 29 Verse: a	298. "მაქებელს რად დაუჯერე	ჴელმწიფე იყავ სვიანი?
Line of ed.: 30 Verse: b	შენ გარჯა არა გმართებდა,	თუმც ყოფილიყავ ჭკვიანი,
Line of ed.: 31 Verse: c	ვის ამარს აგდე საჯდომი,	მეფობა განგებიანი?
Line of ed.: 32 Verse: d და	აწ, თავმა შენმა, შებრუნდი,	არამცა გეცეს ზიანი".

Page of ed.: 43

Strophe: 299
Line of ed.: 1 Verse: a	299. "ღმერთი მყავს მოწმად, მეწყალვი,	მაგრა მეც მისთვინ ვხელდები,
Line of ed.: 2 Verse: b	ვითა სანთელი ვიწვები,	აროდეს არა ვნელდები,
Line of ed.: 3 Verse: c	აწ გარდასწყვიტე იმედი,	ამისთვინ ნუღარ ბნელდები,
Line of ed.: 4 Verse: d და	ამას ვერ მოგცემ, ჩემო დავ,	ამითა გაგიძვირდები".

Strophe: 300
Line of ed.: 5 Verse: a	300. "შენი არავინ შეიტყოს,	თუ ამ ცეცხლითა იდები,
Line of ed.: 6 Verse: b	სხვა ჴელმწიფეთა ესე ცნან,	მოსულხარ ამად, მედები,
Line of ed.: 7 Verse: c	ესე არა სჯობს, ხათუნო,	ანთებულს ცეცხლსა მედები?
Line of ed.: 8 Verse: d და	შებრუნდი, ჩვენ დავითვისნეთ:	მდობიხარ, მეცა გედები!"

Strophe: 301
Line of ed.: 9 Verse: a	301. რა მოისმინა მან ქალმა,	ადგა, გარიდა კარშია,
Line of ed.: 10 Verse: b	თვისსა სადგომსა მივიდა	ათრთოლებს, ვერხს ვით ქარშია,
Line of ed.: 11 Verse: c	რაც რამ ებადა, გაზიდა	ყველაი მან ბაზარშია,
Line of ed.: 12 Verse: d და	უკვირდა, ვინცა ნახვიდა:	"გაღება მინდორს რაშია?"

This text is part of the TITUS edition of Ioseb-Zilixaniani (anon.).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 22.8.2016. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.