Եւ անկեալ յովսեփայ ՛ի վերայ երեսաց հօր իւրոյ ելա́ց զնա, եւ համբուրեաց զնա։
Եւ հրաման ետ յովսէփ ծառայից իւրոց դիազարդաց, պատել զհայրն իւր։
եւ պատեցին դիապատիկքն զիսրայէլ։ եւ լացին զնա աւուրք քառասուն, զի ա́յնպէս թուէին աւուրք թաղելոց։ եւ սո́ւգ առ վ(ա)ս(ն) ն(ո)ր(ա) եգիպտոս աւուրս եւթանասուն։
Եւ իբրեւ անցին աւուրք սգոյն. խօսեցա́ւ յովսէփ ընդ իշխանսն փարաւոնի, եւ ասէ. եթէ գտի́ շնորհս առաջի ձեր, խօսեցարո́ւք ընդ փարաւոնի եւ ասացէք։
Հայր իմ երդմնեցո́յց զիս եւ ասէ, ահաւասիկ ես մեռանիմ. ՛ի շիրմի անդ զոր փորեցի ես ինձ յերկրին քանանացւոց, ա́նդ թաղեսցես զիս. արդ՝ ելեա՞լ թաղեցից զհայր իմ, եւ եկի́ց։
Եւ ասէ փարաւոն. ե́լ թաղեա զհայր քո, որպէս եւ երդմնեցոյց զքեզ։
Եւ ե́լ յովսէփ թաղել զհայր իւր. ելին ընդ նմա եւ ա(մենայ)ն ծառայք փարաւոնի, եւ ծերք տան նորա, եւ ա(մենայ)ն ծերք երկրին եգիպտացւոց։
եւ ա(մենայ)ն համօրէն տուն յովսեփայ, եւ եղբարք ն(ո)ր(ա). եւ ա(մենայ)ն հայրենի բնակու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա)։ եւ զազգատոհմ եւ զոչխար եւ զարջառ թողին յերկրին ՛ի գեսեմ։
Ելին ընդ նմա եւ կառք եւ հեծեալք, եւ եղեն բանակ մե́ծ յոյժ։
եւ հասին ՛ի կալն ատադայ, որ է յայնկոյս յորդանանու. եւ կոծեցան զնա անդ կոծ մեծ՝ եւ սաստիկ յոյժ։ եւ արար հօր իւրում սուգ զեւթն օր։
Տեսին բնակիչք երկրին քանանացւոց զսուգն ՛ի կալն ատադայ, եւ ասեն. սուգ մե́ծ է եգիպտացւոց. վ(ա)ս(ն) այնորիկ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) սո́ւգ եգիպտոսի. որ է յայնկոյս յորդանանու։
Եւ արարին նմա այնպէս որդիքն ի(սրաէ)լի, որպէս պատուիրեաց ն(ո)ց(ա)։
բարձին զնա, եւ թաղեցին զնա անդ. եւ տարան զնա որդիքն իւր յերկրին քանանացւոց. եւ թաղեցին յայրին կրկնում, զոր ստացաւ աբրաամ ՛ի ստացուածս շիրմի յեփրոնէ քետացւոյ՝ յանդիման մամբրէի։
Եւ դարձաւ յովսէփ յեգիպտոս, ինքն եւ եղբարք իւր, եւ ամենեքին որ ելեալ էին ընդ նմա թաղել զհայրն ն(ո)ր(ա)։
Իբրեւ տեսին եղբարքն յովսեփայ թէ մեռաւ հայրն նոցա. ասեն, գուցէ ո́խս ունիցի ընդ մեզ յովսէփ, եւ հատուցանիցէ մեզ հատուցումն զամենայն չարեացն զոր անցուցաք ընդ նմա։
Եկին առ յովսէփ եւ ասեն ցնա. հայր քո երդմնեցոյց զմեզ մինչ չե́ւ վախճանեալ էր նորա։
ասէ՝ ա́յսպէս ասասջիք ցյովսէփ. թողցե́ս դոցա զյանցանս եւ զմեղս իւրեանց. զի չարի́ս անցուցին ընդ քեզ։ եւ արդ՝ ներեա́ յանցանաց ծառայից ա(ստուծո)յ հօր քոյ։ Եւ ելաց յովսէփ վ(ա)ս(ն) բանիցն՝ զոր խօսեցան ընդ նմա։
Եւ եկեալ առ նա եղբարցն իւրոց՝ անկա́ն առաջի ն(ո)ր(ա) եւ ասեն. ահաւասիկ մեք ծառա́յք քո եմք։
Եւ ասէ ցնոսա յովսէփ. մի́ երկնչիք. քանզի եւ ես ա(ստուծո)յ եմ։
դուք՝ խորհեարուք զինէն ՛ի չարութի(ւն). եւ ա(ստուա)ծ խորհեցաւ վ(ա)ս(ն) իմ ՛ի բարութի(ւն). որպէս եղե́ւ իսկ յաւուրս յայսմիկ, զի կերակրեցի ժողովուրդ բազում։ Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա).
մի́ երկնչիք՝ ե́ս կերակրեցից զձեզ՝ եւ զտունս ձեր։ եւ մխիթարեաց զնոսա, եւ սփոփեա́ց զսիրտս ն(ո)ց(ա)։
Եւ բնակեաց յովսէփ յեգիպտոս, ինքն եւ եղբարք իւր, եւ ա(մենայ)ն համօրէն տուն հօր իւրոյ։ եւ եկեաց յովսէփ ամս հարիւր տասն. եւ ետես յովսէփ զորդիս եփրմի մինչեւ յերրորդ ազգ։ եւ որդիք մաքիրայ որդւոյ մանասէի ծնան յերանս յովսեփու։
Եւ խօսեցա́ւ յովսէփ ընդ եղբարս իւր՝ եւ ասէ։ ես՝ աւասիկ մեռանիմ։ այցելութ(եամ)բ ա́յց արասցէ ձեզ ա(ստուա)ծ, եւ հանցէ զձեզ յերկրէս յայսմանէ յերկիրն զոր երդուաւ ա(ստուա)ծ տալ հարցն մերոց աբրաամու սահակայ եւ յակոբայ։
Եւ երդմնեցոյց յովսէփ զորդիսն ի(սրաէ)լի՝ եւ ասէ։ յայցելութե(ա)ն յորում այց արասցէ ձեզ ա(ստուա)ծ՝ հանջիք եւ զի́մ ոսկերս աստի ընդ ձեզ։
Եւ վախճանեցա́ւ յովսէփ ամաց հարիւր եւ տասանց. եւ թաղեցին զնա, եւ եդին զնա ՛ի տապանի յեգիպտոս։
