Եւ ապա մտին մովսէս եւ ահարոն առաջի փարաւոնի, եւասեն ցնա. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրաէ)լի. արձակեա́ զժողովուրդ իմ, զի արասցեն ինձ տօն յանապատի։
Եւ ասէ փարաւոն. ո՞վ է նա, որում լուայց ձայնի ն(ո)ր(ա) արձակել զորդիսն ի(սրաէ)լի։ ո́չ գիտեմ զտ(է)րն՝ եւ զի(սրա)էլ ո́չ արձակեմ։
Եւ ասեն ցնա. ա(ստուա)ծն եբրայեցւոց կոչեաց զմեզ առ ինքն. արդ՝ երթիցուք երից աւուրց ճանապարհ յանապատն, զի զոհեսցուք տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերում. գուցէ պատահիցէ մեզ մա́հ կամ սպանումն։
Եւ ասէ ցնոսա արքայն եգիպտացւոց. ընդէ՞ր դու մովսէս եւ ահարոն խափանէք զժողովուրդն ՛ի գործոյ իւրեանց. երթա́յք յիւրաքանչիւր գործ իւր։
Եւ ասէ փարաւոն. ահա բազմանայ յոյժ ժողովուրդն յերկրիս. արդ՝ մի́ հանդարտեցուսցուք զնոսա ՛ի գործոյ։
Եւ հրամայեաց փարաւոն յաւուր յայնմիկ գործավարաց ժողովրդեանն, եւ դպրաց նորա, ասէ.
մի́ եւս յաւելուցուք տալ յարդ ժողովրդեանն յաղիւսարկութի(ւն), որպէս յերէկն եւ յեռանտ։ ինքեա́նք երթիցեն եւ ժողովեսցեն իւրեանց յարդ։
եւ զսակ աղիւսարկին որպէս գործէին հանապազ՝ արկէ́ք ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա). մի́ հատանիցէք ինչ անտի. զի դատարկացան, եւ վ(ա)ս(ն) այնորիկ աղաղակէին՝ եւ ասեն. երթիցուք զոհեսցուք ա(ստուծո)յ մերում։
ծանրասցի́ գործ մարդկանն, եւ ա́յնմ հոգասցեն. եւ մի́ հոգասցեն ՛ի բանս տարապարտս։
Եւ ստիպէին զնոսա գործավարք ժողովրդեանն՝ եւ դպիրք ն(ո)ր(ա). եւ խօսէին ընդ ժողովրդեանն եւ ասէին. ա́յսպէս ասէ փարաւոն, ո́չ եւս տաց ձեզ յարդ.
դուք ձեզէն երթա́յք ժողովեցէք ձեզ յարդ՝ ուստի եւ գտանիցէք. զի ո́չ թողասցի ձեզ ՛ի սակէն ձերմէ՝ եւ ո́չինչ։
Եւ սփռեցա́ւ ժողովուրդն ընդ ա(մենայ)ն երկիրն եգիպտացւոց ժողովել եղէգն՝ առ ՛ի յարդ։
Եւ գործավարքն ստիպէին զն(ո)ս(ա) եւ ասէին. բովանդակեցէ́ք զգործն ձեր ըստ հանապազորդ սակին, ո(ր)պ(էս) մինչ յարդն տային ձեզ։
Եւ տանջեցան դպիրք ազգի որդւոցն ի(սրաէ)լի, որ կային ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա)՝ ՛ի վերակացուացն փարաւոնի։ զի ասէին, թէ ընդէ՞ր ոչ բովանդակեցէք զսակ աղիւսոյն ձերոյ ո(ր)պ(էս) յերէկն եւ յեռանտ՝ եւ զա́յսր աւուրդ։
Եւ մտեալ դպրաց որդւոցն ի(սրաէ)լի՝ բողո́ք կալան առաջի փարաւոնի եւ ասեն. ընդէ՞ր առնես ա́յսպէս ը(նդ) ծառայս քո։
Յարդ ո́չ տան ծառայից քոց, եւ զաղիւսն հրամայեն մեզ գործել. եւ ահա ծառայք քո ՛ի տանջա́նս են. բո́ւռն առնես ժողովրդեան քում։
Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). դատա́րկ էք պարապո́րդ էք. վ(ա)ս(ն) այնորիկ ասէք՝ երթիցուք զոհեսցուք ա(ստուծո)յ մերում։
արդ՝ երթա́յք գործեցէ́ք. քանզի յարդ ո́չ ոք տայ ձեզ։ եւ զսակ աղիւսոյն բովանդա́կ տայցէք։
Տեսանէին դպիրք որդւոցն ի(սրաէ)լի զանձինս իւրեանց ՛ի չարչարանս՝ եւասէին. ո́չ ոք թողու մեզ զսակ հանապազորդ աղիւսաթուին։
Պատահեցին մովսիսի եւ ահարոնի, զի գային հանդէպ ն(ո)ց(ա) ելեալք յերեսաց փարաւոնի.
եւ ասեն ցնոսա. տեսցէ́ ա(ստուա)ծ, եւ դատեսցի́ զձեզ. զի գարշեցուցէք զհոտ մեր առաջի փարաւոնի, եւ առաջի ծառայից ն(ո)ր(ա). տա́լ սուր ՛ի ձեռին ն(ո)ր(ա) կոտորել զմեզ։
Դարձաւ մովսէս առ տ(է)ր՝ եւ ասէ։ Տ(է)ր, ընդէ՞ր չարչարեցեր զժողովուրդն քո. եւ ընդէ՞ր առաքեցեր զիս։
եւ յորմէ հետէ մտի առ փարաւոն խօսել յանուն քո, չարչարեաց զժողովուրդն։ եւ փրկելով ո́չ փրկեցեր զժողովուրդ քո։
