Պատասխանի ետ մովսէս՝ եւ ասէ։ եթէ չհաւատայցեն ինձ, եւ ոչ լուիցեն ձայնի իմում, քանզի ասիցեն, թէ չի́ք երեւեալ քեզ ա(ստուծո)յ. զի՞նչ ասացից ցնոսա։
Ասէ ցնա տ(է)ր, զի՞նչ է այդ որ ՛ի ձեռին քում է։ եւ նա́ ասէ՝ գաւազան։
Եւ ասէ, ընկեա́ զդա ՛ի գետին։ եւ ընկէց զնա ՛ի գետին։ եւ եղեւ օձ, եւ փախեաւ մովսէս ՛ի նմանէն։
Եւ ասէ տ(է)ր ցմովսէս. ձգեա́ զձեռն քո՝ եւ բո́ւռն հար զտտանէն։ եւ ձգեաց մովսէս զձեռն իւր, եւ բուռն եհար զտտանէն. եւ եղեւ գաւազան ՛ի ձեռին ն(ո)ր(ա)։
զի հաւատասցեն քեզ՝ թէ երեւեալ է քեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ հարցն նոցա. ա(ստուա)ծ աբրաամու, եւ ա(ստուա)ծ սահակայ, եւ ա(ստուա)ծ յակոբայ։
Ասէ ցնա դարձեալ տ(է)ր։ ա́րկ զձեռն քո ՛ի ծոց քո։ եւ արկ զձեռն իւր ՛ի ծոց իւր, եւ եհան զնա ՛ի ծոցոյ իւրմէ, եւ եղեւ ձեռն ն(ո)ր(ա) բորոտ իբրեւ զձիւն։
Եւ ասէ ցնա՝ ա́րկ զձեռն քո ՛ի ծոց քո։ եւ արկ զձեռն իւր ՛ի ծոց իւր։ եւ եհան զնա ՛ի ծոցոյ իւրմէ, եւ դարձեալ անդրէն ՛ի նոյն հաստատեցաւ ՛ի գո́յն մարմնոյ իւրոյ։
Եթէ ոչ հաւատայցեն քեզ՝ եւ ո́չ լուիցեն ձայնի առաջնոյ նշանին, հաւատասցեն քեզ ձայնի երկրորդի́ նշանիդ։
Եւ եղիցի եթէ ո́չ հաւատասցեն երկոցունց նշանացդ այդոցիկ, եւ ո́չ լուիցեն ձայնի քում, առցես դու ՛ի ջրոյ գետոյն՝ եւ հեղցես ՛ի ցամաքի. եւ եղիցի ջուրն՝ զոր առնուցուս ՛ի գետոյն, արիւն ՛ի ցամաքին։
Եւ ասէ մովսէս ցտ(է)ր. աղաչեմ զքեզ տ(է)ր, չե́մ բաւական, որպէս թէ յերիկէ եւ յեռանտէ, եւ ո́չ յորմէհետէ սկսար խօսել ընդ խառայի քում. զի նրբաձա́յն եւ ծանրալեզո́ւ եմ ես։
Եւ ասէ տ(է)ր ցմովսէս. ո́վ ետ բերան մարդոյ, կամ ո́վ արար զխուլն եւ զհամր, զականին եւ զկոյր, ո́չ ապաքէն ե՞ս ա(ստուա)ծ։
եւ արդ՝ ե́րթ, եւ ե́ս բացից զբերան քո. եւ խելամո́ւտ արարից զքեզ՝ զոր պա́րտ իցէ խօսել։
Եւ ասէ, աղաչե́մ զքեզ տ(է)ր. ա́ռ քեզ ՛ի ձեռն զա́յլ ոք զօրաւոր՝ զոր առաքիցես։
Եւ բարկացաւ տ(է)ր սրտմտութ(եամ)բ ՛ի վերայ մովսիսի՝ եւ ասէ։ ո՞չ աւանիկ կայ ահարոն եղբայր քո ղեւտացի. գիտեմ զի խօսելո́վ խօսեսցի նա ընդ քեզ։ եւ ահա նա ելցէ ընդ առաջ քո, եւ՛ի տեսանելն զքեզ բերկրեսցի́ ՛ի միտս իւր։
եւ խօսեսցի́ս ընդ նմա, եւ տացե́ս զպատգամս իմ ՛ի բերան ն(ո)ր(ա). եւ ես բացից զբերան քո եւ զբերան նորա, եւ խելամո́ւտ արարից զձեզ՝ զի՞նչ առնիցէք։
Եւ նա́ խօսեսցի առ ՛ի քէն ընդ ժողովրդեանն։ եւ նա եղիցի քեզ բերան. եւ դու եղիցես նմա յա(ստուա)ծակոյս կողմանէ։
եւ զգաւազանդ որ դարձաւ յօձ՝ առցե́ս ՛ի ձեռին քում, որով արասցես նշանս։
Գնա́ց մովսէս՝ եւ դարձաւ առ յոթոռ աներ իւր՝ եւ ասէ ցնա, դարձայց եւ երթայց առ եղբարս իմ որ յեգիպտոս, եւ տեսից, թէ տակաւին կենդանի՞ իցեն։ եւ ասէ յոթոր ցմովսէս, ո́ղջ երթ։
Եւ յետ աւուրցն բազմաց այնոցիկ վախճանեցա́ւ արքայն եգիպտացւոց։ եւ ասէ տ(է)ր ցմովսէս ՛ի մադիամ. գնա́ եւ երթ յեգիպտոս, զի մեռան ա(մենայ)ն արք որ խնդրէին զանձն քո։
Եւ առեալ մովսիսի զկին իւր եւ զմանկունս * իւր, եւ եհան զնոսա ՛ի գրաստս, եւ դարձաւ յեգիպտոս։ ա́ռ մովսէս զգաւազանն որ յա(ստուծո)յ՝ ՛ի ձեռին իւրում։
Եւ ասէ տ(է)ր ցմովսէս. յերթալդ քո եւ ՛ի դառնալդ յեգիպտոս. տեսջի́ր զա(մենայ)ն նշանս զոր ետու ՛ի ձեռս քո՝ արասցե́ս առաջի փարաւոնի. եւ ես խստացուցից զսիրտ ն(ո)ր(ա), եւ ո́չ արձակեսցէ զժողովուրդ իմ։
եւ դու ասասցեն ցփարաւոն. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր, որդի անդրանիկ իմ ի(սրա)էլ։
ասացի́ ցքեզ՝ արձակեա́ զժողովուրդ իմ, զի պաշտեսցեն զիս. ապաթէ ո́չ կամիցիս արձակել զդա, ե́ս եմ ապաքէն որսպանանիցեմ զորդի քո զանդրանիկ։
Եւ եղեւ ՛ի ճանապարհի յիջավանս, պատահեաց նմա հրեշտակ տ(եառ)ն, եւ խնդրէր սպանանե́լ զնա։
Եւ առեալ սեպփովրայի գայլախազ, թլփատեա́ց զանթլփատու(թ)ի(ւն) որդւոյն իւրոյ. եւ անկեալ առ ոտս ն(ո)ր(ա)՝ ասէ. ահա եկա́ց արիւն թլփատութե(ան) մանկան իմոյ։
Եւ գնաց հրեշտակն ՛ի նմանէ. քանզի ասաց՝ եթէ եկաց արիւն թլփատութեան մանկան իմոյ։
Եւ ասէ տ(է)ր ցահարոն, ե́րթ ընդ առաջ մովսիսի յանապատն։ եւ գնաց եւ պատահեաց նմա ՛ի լերինն ա(ստուծո)յ. եւ համբուրեաց զնա։
Եւ պատմեաց մովսէս ահարոնի զա(մենայ)ն պատգամսն, զոր առաքեաց զնա տ(է)ր. եւ զա(մենայ)ն նշանսն զոր պատուիրեաց նմա։
Գնացին մովսէս եւ ահարոն եւ ժողովեցին զա(մենայ)ն ծերակոյտ որդւոցն ի(սրաէ)լի։
եւ խօսեցաւ ահարոն զա(մենայ)ն պատգամսն՝ զոր խօսեցաւ տ(է)ր ընդ մովսիսի. եւ արար նշանս առաջի ժողովրդեանն։
Եւ հաւատա́ց ժողովուրդն եւ ուրա́խ եղեւ, զի արար ա(ստուա)ծ ա́յց որդւոցն ի(սրաէ)լի. եւ զի հայեծա́ւ ՛ի նեղու(թ)ի(ւն) ն(ո)ց(ա)։ խոնարհեցաւ ժողովուրդն՝ եւ երկի́ր եպագ։
