Եւ մատեան իշխանք ցեղի որդւոցն գաղաադու որդւոյ մաքիրայ՝ որդւոյ մանասէի ՛ի ցեղէ որդւոցն յովսեփու. եւ խօսեցան առաջի մովսիսի, եւ առաջի եղիազարու քահանայի, եւ առաջի իշխանաց տանց նահապետաց որդւոցն ի(սրաէ)լի,
եւ ասեն. Տեառնդ մերում հրամա́ն ետ տ(է)ր, տա́լ զերկիրն ժառանգութե(ան) վիճակ որդւոցն ի(սրաէ)լի, եւ տեա́ռնդ հրաման ետ տ(է)ր՝ տալ ժառանգութի(ւն) դստերացն սաղպաադու եղբօր մերում։
Եւ արդ՝ եթէ լինիցին միո́ւմ ցեղիցն ի(սրաէ)լի կանայք. եւ բառնայցէ՞ վիճակ ն(ո)ց(ա) ՛ի կալուածոց հօրն իւրեանց. եւ յաւելուցու ՛ի ժառանգու(թ)ի(ւն) ա́յնր ցեղի որոց լինիցին կանայք. եւ ՛ի վիճակէ ժառանգութե(ան) մերոյ բառնայցէ՞։
եւ եթէ լինիցի թողութի(ւն) որդւոցն ի(սրաէ)լի, յաւելուցու ժառանգութի(ւն) ն(ո)ց(ա) ՛ի ժառանգութի(ւն) ցեղի, որոց լինիցին կանայք. եւ ՛ի ժառանգու(թեն)է ցեղի ազգիս մերոյ բառնայցէ ժառանգութի(ւն) ն(ո)ց(ա)։
Եւ պատուիրեաց մովսէս որդւոցն ի(սրաէ)լի հրամանաւ տ(եառ)ն՝ եւ ասէ. առ ա́յն զոր ասաց ցնա ցեղ որդւոցն յովսեփայ։
Ա́յս բա́ն է զոր հրաման ետ տ(է)ր դստերացն սաղպաադու, եւ ասէ։ Որոց հաճոյ թուեսցի յաչս ն(ո)ց(ա)՝ եղիցին նոքա կանայք. բայց ՛ի ցեղէ հօրն իւրեանց եղիցին կանայք։
Եւ մի́ փոխեսցի ժառանգու(թ)ի(ւն) որդւոցն ի(սրաէ)լի ցեղէ ՛ի ցեղ. զի յիւրաքանչիւր ժառանգութի(ւն) հայրենի ցեղի իւրոյ յարիցեն որդիքն ի(սրաէ)լի։
Եւ ա(մենայ)ն օրիորդ մերձաւոր ժառանգութե(ան) ՛ի ցեղից որդւոցն ի(սրաէ)լի միո́ւմ ումեք յագականէ հօր իւրոյ լինիցի կին. զի մերձաւորեցուսցեն որդիքն ի(սրաէ)լի զիւրաքանչիւր հայրենի ժառանգութի(ւն) իւր։
Եւ մի́ փոխեսցի վիճակ ՛ի ցեղէ յա́յլ ցեղ. այլ իւրաքանչիւր յի́ւր ժառանգութի(ւն) յարիցեն որդիքն ի(սրաէ)լի։
Եւ որպէս հրաման ետ տ(է)ր մովսիսի, ա́յնպէս արարին դստերքն սաղպաադու։
Եւ եղեն թերսա, եգղա, եւ մեղքա, եւ նուա, եւ մաաղա, դստերքն սաղպաադու՝ հօր եղբարց որդւոց իւրեանց կանայք։
՛ի ցեղէն մանասէի որդւոցն յովսեփայ եղեն կանայք։ եւ եղեն ժառանգութի(ւն)ք նոցա յազգատոհմի հօրն իւրեանց։
Ա́յս են պատուիրանք եւ իրաւո́ւնք եւ դատաստա́նք զոր պատուիրեաց տ(է)ր ՛ի ձեռն մովսիսի, յարեւմուտս մովաբու, առ եզերբ յորդանանու յանդիման երեքոյի։
