Ա́ՅՍ ԵՆ ՊԱՏԳԱՄՔ՝ ԶՈՐ խօսեցաւ մովսէս ը(նդ) ա(մենայ)ն ի(սրաէ)լի յայնկոյս յորդանանու յանապատին յարեւմուտս՝ մերձ ՛ի ծովն կարմիր, ՛ի մէ́ջ փառանտիփողայ, եւ ղոբանայ, եւ հանգրուանացն եւ ոսկեկայ,
մետասանօրեա́յ ճանապարհ ՛ի քորեբայ ցլեա́ռն սէիր մինչեւ ցկադէսբառնեայ։
Եւ եղեւ ՛ի քառասներորդո́ւմ ամի, յամսեանն մետասաներորդում, որ օր մի́ էր ամսոյն։ Խօսեցա́ւ մովսէս ընդ ա(մենայ)ն որդիսն ի(սրաէ)լի. ըստ ա(մենայ)նի ո(ր)պ(էս) պատուիրեաց նմա տ(է)ր առ ն(ո)ս(ա).
յետ հարկանելո́յ զսեհոն արքայ ամովրհացւոց զբնակեալն յեսեբոն, եւ զովգ՝ արքա́յ բասանու զբնակեալն յաստարո́վթ եւ յեդրային.
յա́յն կոյս յորդանանու յերկրին մովաբու. սկսաւ մովսէս մեկնե́լ զօրէնս զայսոսիկ՝ եւ ասէ։
Տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր խօսեցա́ւ ընդ մեզ ՛ի քորէբ՝ եւ ասէ. շա́տ լիցի ձեզ բնակելդ ՛ի լերինս յայսմ.
դարձարուք եւ չուեցէ́ք դուք աստի, եւ մտանիցէք ՛ի լեառնն ամովրհացւոց, եւ առ ամենեսին որ շուրջ բնակեա́լ իցեն զարաբացւովք ՛ի լերինս եւ ՛ի դաշտս, ընդ հարա́ւ եւ ընդ ծովեզրն քանանացւոց, եւ յաներն լիբանանու՝ մինչեւ ցգե́տն մեծ ցգետն եփրատ։
Տեսէ́ք զի ահա մատնեցի առաջի ձեր զերկիրն, մտէ́ք ժառանգեցէ́ք զերկիրն՝ զոր երդուայ ես հարցն ձերոց, աբրահամու եւ սահակայ եւ յակոբայ. տա́լ ն(ո)ց(ա) եւ զաւակի ն(ո)ց(ա) յետ ն(ո)ց(ա) զերկիրն՝ որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր։
Եւ խօսեցայ ընդ ձեզ ՛ի ժամանակին յայնմիկ՝ եւ ասեմ։
Ո́չ կարեմ միայն հանդարտել ձեզ. տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր բազմացոյց զձեզ. եւ ահաւասիկ է́ք դուք այսօր իբրեւ զաստեղս երկնից բազմու(թեամ)բ։
տ(է)ր ա(ստուա)ծ հարցն մերոց յաւելցէ́ ՛ի ձեզ ե́ւս քան որչափ էքդ հազարապատիկ, եւ օրհնեսցէ́ զձեզ՝ ո(ր)պ(էս) եւ խօսեցաւ ընդ ձեզ։
Եւ զի՞արդ կարիցեմ միայն կրել զաշխատու(թ)ի(ւն) ձեր, եւ զաղխս ձեր, եւ զհակառակու(թ)ի(ւն)ս ձեր։
արդ՝ տո́ւք ՛ի ձէնջ ձեզ արս իմաստունս, եւ խորհրդականս, եւ հանճարեղս ՛ի վ(ե)ր(այ) ցեղից ձերոց. եւ կացուցի́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր իշխանս ձեզ։
Եւ պատասխանի́ տուեալ ասացէք ցիս. բարւո́ք է բանդ զոր խօսեցար առնել։
Եւ առի́ ՛ի ձէնջ զցեղապետսն, արս իմաստունս եւ հանճարեղս, եւ խորհրդականս. եւ կացուցի զն(ո)ս(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր, առաջնո́րդս, հազարապե́տս, եւ հարիւրապետս, եւ յիսնապե́տս, եւ տասնապետս, եւ ատենադպիրս դատաւորացն ձերոց։
Եւ պատուիրեցի դատաւորացն ձերոց ՛ի ժամանակին յա́յնմիկ՝ եւ ասեմ։ Լուարո́ւք ատենի ՛ի մէջ եղբարց ձերոց. եւ դատեցարո́ւք արդարու(թեամ)բ ՛ի մէջ առն եւ եղբօր իւրոյ. եւ ՛ի մէջ եկին իւրոյ.
եւ մի́ առնուցուս ակն ՛ի դատաստանի, ըստ փոքուն եւ ըստ մեծին դատիցիս. եւ մի́ խորշիցիս յերեսաց մարդոյ. զի դատաստանն ա(ստուծո)յ է. եւ բա́ն ինչ որ ծանրագոյն քան զձեզ իցէ, հասուսջի́ք առ իս՝ եւ լուայց։
Եւ պատուիրեցի ձեզ ՛ի ժամանակին յայնմիկ զա(մենայ)ն բանս՝ զոր առնիցէք։
Եւ չուեալ ՛ի քորեբայ շրջեցաք ընդ ա(մենայ)ն անապատն ընդ մե́ծ եւ ընդ ահագին, զոր դո́ւք իսկ տեսէք, զճանապարհ լերինն ամովրհացւոց. ո(ր)պ(էս) պատուիրեաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր մեզ, եւ եկաք մինչեւ ցկադէսբառնեայ։
Եւ ասացի ցձեզ. եկայք մինչեւ ցլեառն ամովրհացւոց՝ զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր տացէ́ ձեզ.
տեսէ́ք՝ զի տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր մատնեա́ց առաջի երեսաց ձերոց զերկիրն. ելէք եւ ժառանգեցէ́ք՝ ո(ր)պ(էս) ասաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ հարցն մերոց ձեզ. մի́ երկնչիցիք՝ եւ մի́ զանգիտիցէք։
Եւ մատեա́յք առիս ամենեքեան՝ եւ ասացէք. առաքեսցուք յառաջագոյն քան զմեզ ա́րս, եւ դիտեսցեն մեզ զերկիրն. եւ պատմեսցեն մեզ զհանգամանս ճանապարհին ընդ որ ելանիցեմք անդր, եւ զքաղաքացն յորս մտանիցեմք։
Եւ հաճո́յ թուեցաւ առաջի իմ բանն. եւ առի ՛ի ձէնջ երկոտասան այր, այր մի ը(ս)տ ցեղի։
եւ գնացին ելին ՛ի լեառնն, եւ հասին մինչեւ ՛ի ձո́րն ողկուզի, եւ լրտեսեցի́ն զնա.
եւ առին ՛ի ձեռս իւրեանց ՛ի պտղոյ երկրին, եւ իջին առ մեզ՝ եւ բերին մեզ զրո́յց. ասեն, բարի́ է երկիրն՝ զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ տալոց է մեզ։
Եւ ո́չ կամեցայք ելանել, եւ հեստեցէք բանին տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ.
եւ տրտնջեցէք ՛ի վրանս ձեր եւ ասացէք, առ ատելութե(ան) տ(եառ)ն եհան զմեզ յերկրէն եգիպտացւոց, մատնե́լ զմեզ ՛ի ձեռս ամովրհացւոց, սատակել զմեզ.
արդ՝ յո՞ ելանիցեմք։ Եւ եղբարք ձեր զանգիտեցուցին զսիրտս ձեր՝ եւ ասեն. ազգ մե́ծ եւ բազում, եւ զօրագո́յն է քան զմեզ, եւ քաղաքք մեծամեծք եւ պարսպաւորք մինչեւ յերկինս. այլ եւ որդիս սկայից տեսաք մեք անդ։
Եւ ասացի ցձեզ՝ մի́ զանգիտիցէք եւ մի́ զարհուրիք ՛ի նոցանէ.
տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր որ երթայ առաջի երեսաց ձերոց, նա́ տայ պատերազմ ընդ նոսա փոխանակ ձեր. ըստ ա(մենայ)նի զոր արա́ր ձեզ յերկրին եգիպտացւոց առաջի աչաց ձերոց.
եւ յանապատիս յա́յսմիկ զոր տեսէք։ զի սնո́յց զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո, ո(ր)պ(էս) սնուցանիցէ ոք զորդի իւր, ըստ ա(մենայ)ն ճանապարհին զոր գնայցէք՝ մինչեւ եկիք ՛ի տեղիս յայս։
Եւ ՛ի բանիս յայսմիկ ո́չ հաւատացէք տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ,
որ երթայ առաջի ձեր ՛ի ճանապարհիդ, ընտրել ձեզ զտեղին. առաջնորդել ձեզ հրո́վ ՛ի գիշերի, ցուցանել ձեզ ճանապարհ ընդ որ գնայցէք. եւ ամպով ՛ի տուէ։
Եւ լուաւ տ(է)ր զձայն բանիցն ձերոց. եւ բարկացեալ երդուաւ՝ եւ ասէ։
թէ́ տեսանիցէ ոք յարանցդ յայտցանէ զերկիրն բարի՝ զոր երդուայ տա́լ հարցն նոցա,
բայց քաղէբ որդի յեփոնեայ, նա́ տեսցէ զնա. եւ նմա́ տաց զերկին յոր եհաս եւ որդւոցն ն(ո)ր(ա), վ(ա)ս(ն) յարելոյ ն(ո)ր(ա) ՛ի տ(է)ր։
Եւ ի́նձ բարկացաւ տ(է)ր վ(ա)ս(ն) ձեր՝ եւ ասէ. եւ դու մի́ մտցես անդր.
այլ յեսու որդի նաւեայ սպասաւոր քո, նա́ մտցէ անդր. զնա́ զօրացո, զի նա́ ժառանգեցուսցէ զնա ի(սրաէ)լի։
Եւ ծնունդք եւ որդիք ձեր զորոց ասացէք թէ յափշտակութի(ւն) լինիցին, եւ ա(մենայ)ն մանուկ մատաղ որ ո́չ գիտիցէ այսօր զբարի կամ զչար, նոքա́ մտցեն անդր. եւ նոցա́ տաց զնա, եւ նոքա ժառանգեսցեն զնա։
Եւ դուք դարձարո́ւք եւ չուեցէք յանապատն ընդ ճանապարհ կարմիր ծովուն։
Եւ պատասխանի́ ետուք ինձ եւ ասացէք. մեղա́ք առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ. ելցո́ւք մեք՝ տացուք պատերազմ ո(ր)պ(էս) պատուիրեաց մեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր. եւ առեալ իւրաքանչիւր զգործի պատերազմի իւրոյ՝ գումարեցա́յք ելէք ՛ի լեառնն։
Եւ ասէ ցիս տ(է)ր. ասա́ ցն(ո)ս(ա), մի́ ելանէք եւ մի́ մարտնչիք՝ զի չե́մ ընդ ձեզ, գուցէ́ խորտակիցիք առաջի թշնամեաց ձերոց։
Եւ խօսեցա́յ ընդ ձեզ՝ եւ ո́չ լուարուք ինձ, եւ անցէք զբանիւ տ(եառ)ն. եւ անսաստեցէք ելէք ՛ի լեառնն։
Եւ ելեալ ամովրհացին՝ որ բնակեալն էր ՛ի լերինն յայնմիկ ընդդէմ ձեր՝ հալածեա́ց զձեզ, ո(ր)պ(էս) պատիցի մեղու, եւ խոցոտեցի́ն զձեզ ՛ի սէիրայ մինչեւ ցհերմա։
եւ նստեալ լայիք առաջի տ(եառ)ն. եւ ո́չ լուաւ տ(է)ր ձայնի ձերում, եւ ո́չ անսաց ձեզ։
Եւ նստայք ՛ի կադէս աւուրս բազումս. որչափ աւուրս երբեմն նստայք անդր։
