Եւ կատարեա́ց մովսէս խօսե́լ զա(մենայ)ն զբանս զայսոսիկ առ ա(մենայ)ն որդիսն ի(սրաէ)լի։
Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). հարիւր եւ քսա́ն ամաց եմ ես այսօր, եւ ո́չ եւս կարեմ ելանել եւ մտանել. քանզի տ(է)ր ասաց ցիս, թէ ո́չ անցանիցես ը(նդ) այդ յորդանան։
Տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո երթայ առաջի երեսաց քոց. նա́ սատակեսցէ զազգսն զայնոսիկ յերեսաց քոց, եւ ժառանգեսցե́ս զն(ո)ս(ա). եւ յեսո́ւ երթայ առաջի երեսաց քոց՝ ո(ր)պ(էս) խօսեցաւ տ(է)ր։
Եւ արասցէ տ(է)ր ը(նդ) ն(ո)ս(ա) ո(ր)պ(էս) արար ը(նդ) սեհոն եւ ը(նդ) ովգ, ը(նդ) երկոսին թագաւորսն ամովրհացւոց որ էին յայնկոյս յորդանանու, եւ ը(նդ) երկիր ն(ո)ց(ա).
ո(ր)պ(էս) սատակեցաք զն(ո)ս(ա)։ Եւ մատնեսցէ́ զն(ո)ս(ա) տ(է)ր առաջի ձեր. եւ արասջիք ը(նդ) ն(ո)ս(ա) ո(ր)պ(էս) պատուիրեցի́ ձեզ։
Քա́ջ լեր եւ զօրացի́ր, մի́ երկնչիր եւ մի́ զանգիտեր, եւ մի́ զարհուրեսցիս յերեսաց ն(ո)ց(ա). զի տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո ինքնի́ն է որ երթայցէ յառաջագոյն ընդ ձեզ ՛ի միջի ձերում. ո́չ թողցէ զքեզ՝ եւ ո́չ ը(նդ) վայր հարկանիցէ։
Եւ կոչեա́ց մովսէս զյեսու՝ եւ ասէ ցնա առաջի ա(մենայ)ն ի(սրաէ)լի. քա́ջ լեր եւ զօրացի́ր. քանզի դո́ւ մտանելոց ես առաջի երեսաց ժողովրդեանդ այդորիկ, յերկիրն զոր երդուաւ տ(է)ր հարցն ձերոց տալ ն(ո)ց(ա). եւ դո́ւ ժառանգեցուսցես զն(ո)ս(ա)։
եւ տ(է)ր որ երթալո́ց է ընդ քեզ, ո́չ թողցէ զքեզ, եւ ո́չ ընդ վայր հարցէ. մի́ երկնչիր եւ մի́ զանգիտեր։
Եւ գրեա́ց մովսէս զա(մենայ)ն բանս օրինացս այսոցիկ ՛ի մատենի. եւ ետ զայն ցքահանայսն ցորդիսն ղեւեայ, որ բառնայի́ն զտապանակ ուխտին տ(եառ)ն, եւ ցծերս որդւոցն իսրայէլի։
Եւ պատուիրեաց նոցա մովսէս յաւուր յայնմիկ եւ ասէ։ յետ եւթն ամի ժամանակի տարւոյն թողու(թ)ե(ան) ՛ի տօնի տաղաւարահարացն,
՛ի գումարել ա(մենայ)ն ի(սրաէ)լի յանդիման լինելոյ առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ, ՛ի տեղւոջն զոր ընտրեսցէ տ(է)ր՝ ընթերնուցուք զօրէնս զայս առաջի ի(սրաէ)լի յականջս ն(ո)ց(ա),
եկեղեցացուցեալ զժողովուրդն, զա́րս եւ զկանայս եւ զմանկունս, եւ զեկն որ ՛ի քաղաքս ձեր. զի լուիցեն, եւ ուսանիցին երկնչել ՛ի տ(եառն)է ա(ստուծո)յ մերմէ. եւ ուսցին առնե́լ պատգամս օրինացս այսոցիկ։
Եւ որդիք նոցա որ ոչ գիտիցեն, լուիցե́ն եւ ուսցին երկնչե́լ ՛ի տ(եառն)է ա(ստուծո)յ մերմէ զա(մենայ)ն աւուրս որչափ եւ կեցցեն նոքա ՛ի վերայ երկրին՝ յոր դուք անցանելոց էք ընդ յորդանան ժառանգել զնա։
Եւ ասէ տ(է)ր ցմովսէս. ահա մերձեցա́ն աւուրք մահուան քոյ. կոչեա́ զյեսու՝ եւ կացէ́ք առաջի դրան խորանին վկայութե(ան), եւ հրաման տաց նմա։ Եւ գնացին մովսէս եւ յեսու ՛ի խորանն վկայու(թ)ե(ան), եւ կացին ՛ի դրան խորանին վկայութե(ան)։
եւ էջ տ(է)ր սեամբ ամպոյ, եւ եկաց առ դրան խորանին վկայութե(ան). եւ եկաց սիւն ամպոյն առ դրան խորանին։
Եւ ասէ տ(է)ր ցմովսէս. ահաւասիկ դու ննջեսցես ընդ հարս քո. եւ յարուցեալ ժողովուրդդ այդ պոռնկեսցի́ զհետ աստուածոց օտարաց երկրին յոր մտանիցէ դա́ ՛ի նոսա, եւ թողուցուն զիս. եւ ցրիցե́ն զուխտն իմ զոր ուխտեցի ընդ դոսա։
Եւ բարկացա́յց դոցա սրտմտութ(եամ)բ յաւուր յայնմիկ, եւ լքի́ց զդոսա, եւ դարձուցի́ց զերեսս իմ ՛ի դոցանէ, եւ եղիցին կերակո́ւր թշնամեաց, եւ գտցեն զդոսա չարի́ք բազումք եւ նեղութի(ւն)ք. եւ ասասցեն յաւուր յայնմիկ. քանզի չէ́ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր ընդ մեզ, գտին զմեզ չարիքս այսոքիկ։
Եւ ես դարձուցանե́լով դարձուցից զերեսս իմ ՛ի նոցանէ յաւուր յայնմիկ. վասն ա(մենայ)ն չարեացն զոր արարին. զի դարձան յաստուածս օտարոտիս։
Եւ արդ գրեցէ́ք զբանս օրհնութե(ան)ս այսորիկ. եւ ուսուսջի́ք զդա որդւոցն ի(սրաէ)լի, եւ արկջի́ք զդա ՛ի բերան ն(ո)ց(ա)։ զի եղիցի ինձ օրհնութի(ւն)դ այդ ՛ի վկայու(թ)ի(ւն) ՛ի մէջ որդւոցդ ի(սրաէ)լի.
քանզի տարա́յց զդոսա յերկիրն բարի զոր երդուայ հա́րց ն(ո)ց(ա), երկիր որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր, եւ կերիցեն եւ լցեալ յագեսցի́ն. եւ դառանյցեն յաստուածս օտարոտիս, եւ պաշտիցե́ն զնոսա, եւ զայրացուցանիցեն զիս. եւ ցրիցեն զուխտն իմ զոր ուխտիցի ն(ո)ց(ա).
եւ ընդդէ́մ կացցէ ն(ո)ց(ա) օրհնու(թ)ի(ւն)դ այդ՝ յանդիմա́ն լինել վկայ։ եւ մի́ մոռասցի ՛ի բերանոց ն(ո)ց(ա), եւ ՛ի բերանոյ զաւակի ն(ո)ց(ա). քանզի գիտեմ զչարու(թ)ի(ւն) ն(ո)ց(ա) զոր արարին աստ այսօր, յառաջ քան զտանելն իմ զն(ո)ս(ա) յերկրին բարութե(ան) զոր երդուայ հարցն նոցա։
Եւ գրեա́ց մովսէս զօրհնութի(ւն)ս զայս յաւուր յայնմիկ, եւ ուսոյց զսա որդւոցն ի(սրաէ)լի։
Եւ պատուիրեաց մովսէս յեսուայ որդւոյ նաւեայ՝ եւ ասէ. քա́ջ լեր՝ եւ զօրացի́ր. զի դո́ւ տանելոց ես զորդիսն ի(սրաէ)լի յերկիրն զոր խոստացաւ տա́լ ն(ո)ց(ա) տ(է)ր, եւ նա եղիցի ընդ քեզ։
Եւ իբրեւ կատարեա́ց մովսէս գրել զա(մենայ)ն զբանս օրինացս այսոցիկ ՛ի մատենի մինչեւ իսպառ։
եւ պատուիրեաց ղեւտացւոցն որ կրէին զտապանակ ուխտին տ(եառ)ն. ասէ։
Առեալ զմատեա́ն օրինացդ այդոցիկ՝ դնիցէ́ք ՛ի կողմանէ տապանակի ուխտին տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ. եւ եղիցի́ անդ ը(նդ) քեզ ՛ի վկայու(թ)ի(ւն)։
Զի ես գիտեմ զհեստութի(ւն) քո եւ զխի́ստ պարանոց քո. զի մինչդեռ ես ը(նդ) ձեզ կենդանի́ եմ այսօր, դառնացուցիչք էք ա(ստուա)ծակողմանն, ո՞րպէս ոչ ապաքէն եւ յե́տ մահուան իմոյ։
Արդ ժողովեցէ́ք առիս զցեղապե́տս եւ զծերս ձեր, եւ զդատաւորս ձեր, եւ զատենադպիրս ձեր. զի խօսեցա́յց յականջս ն(ո)ց(ա) զա(մենայ)ն զբանս զայսոսիկ. եւ կալայց ձեզ վկա́յ զերկինս եւ զերկիր։
Քանզի գիտեմ եթէ յետ վախճանի իմոյ անօրինելո́վ անօրինիցէք, եւ խոտորիցիք ՛ի ճանապարհէն զոր պատուիրեցի ձեզ. եւ պատահիցե́ն ձեզ չարիքն ՛ի վախճանի աւուրց։ քանզի առնիցէք չա́ր առաջի տ(եառ)ն, բարկացուցանե́լ զնա գործովք ձեռաց ձերոց։
Եւ խօսեցաւ մովսէս յականջս ա(մենայ)ն եկեղեցւոյն ի(սրաէ)լի զբանս օրհնութե(ան)ս այսորիկ մինչեւ ՛ի սպառ։
