ԵՒ ԵՂԵՒ ՅԵՏ ՎԱԽՃԱՆԵԼՈՅՆ մովսիսի ծառայի տ(եառ)ն, խօսեցա́ւ տ(է)ր ընդ յեսուայ որդւոյ նաւեայ պաշտօնէի մովսիսի, եւ ասէ։
Մովսէս ծառայ իմ վախճանեցաւ. արդ յարուցեալ անցցե́ս ընդ այդ յորդանան՝ դու եւ ա(մենայ)ն ժողովուրդ քո յերկրին զոր ե́ս տաց որդւոցն ի(սրաէ)լի։
Յամենայն տեղիս յոր հասանիցեն գնացք ոտից ձերոց ձե́զ տաց զնա, որպէս խօսեցայ ընդ մովսիսի.
զանապա́տն, զլիբանաներն, մինչեւ ցգե́տն մեծ ցգե́տն եփրատ. զա(մենայ)ն երկիրն քետացւոց, մինչեւ ցծո́վն վերջին, ՛ի մտից արեւու՝ ձե́զ լիցին սահմանքն։
եւ ո́չ ոք կացցէ ընդդէմ ձեր զա(մենայ)ն աւուրս կենաց քոց։ Եւ ո(ր)պ(էս) էի ընդ մովսիսի, նո́յնպէս եղէց եւ ը(նդ) քեզ. եւ ո́չ թողից զքեզ՝ եւ ո́չ անտես արարից զքեզ.
զօրացի́ր եւ քաջ լեր։ զի դո́ւ բաժանեսցես ժողովրդեանդ այդմիկ երկրին զոր երդուայ հարցն քոց տա́լ դոցա։
Արդ զօրացի́ր եւ քա́ջ լեր յոյժ, պահե́լ եւ առնել ըստ ա(մենայ)ն պատուիրանացն ո(ր)պ(էս) պատուիրեաց քեզ մովսէս ծառայ իմ. եւ մի́ խոտորիցիս ՛ի նոցանէ յա́ջ կամ յահեակ, զի խելամո́ւտ լիցիս ա(մենայ)նի զինչ եւ գործեսցես։
Եւ մի́ մերժիցես զգիր օրինացս այսոցիկ ՛ի բերանոյ քումմէ, եւ խոկասցե́ս ՛ի դոսա ՛ի տուէ եւ ՛ի գիշերի. զի իմասցի́ս առնել զա(մենայ)ն գրեալսդ ՛ի դմա. եւ ապա́ աջողեսցիս եւ ուղղեսցես զճանապարհս քո, եւ ապա́ խելամուտ լինիցիս։
Ահա պատուիրե́մ քեզ. զօրացի́ր եւ քա́ջ լեր. մի́ զանգիտիցես. եւ մի́ երկնչիցիս. զի ընդ քե́զ է տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յա(մենայ)ն տեղիս ուր եւ երթայցես։
Եւ պատուիրեա́ց յեսու դպրաց ժողովրդեանն՝ եւ ասէ. մտէ́ք ՛ի մէջ բանակի ժողովրդեանդ, եւ հրաման տուեալ ժողովրդեանդ ասացէք։
Պատրաստեցէ́ք ձեզ պաշար. զի ա́յլ եւս երեք աւուրք, եւ անցանէ́ք դուք ը(նդ) այդ յորդանան, մտանել ունել զերկիրն զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ հարցն ձերոց տացէ́ ձեզ ՛ի ժառանգու(թ)ի(ւն)։
Եւ ընդ ռուբինի եւ ընդ գադայ եւ ընդ կիսոյ ցեղին մանասէի խօսեցա́ւ յեսու եւ ասէ։
Յիշեցէ́ք զբանն տ(եառ)ն զոր պատուիրեաց ձեզ մովսէս ծառայ ն(ո)ր(ա)՝ եւ ասէ. Տ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր զետեղեցո́յց զձեզ, եւ ետ ձեզ զերկիրս զայս.
կանայք ձեր եւ մանկունք ձեր եւ անասունք ձեր՝ բնակեսցեն յերկիրս զոր ետ ձեզ մովսէս յայսկոյս յորդանանու։ Բայց դուք զինեալք անցանիցէք յառաջագոյն քան զեղբարս ձեր, եւ ա(մենայ)ն զօրաւոր զօրութ(եամ)բ, եւ լինիցիք ն(ո)ց(ա) մարտակիցք.
մինչեւ զետեղեցուսցէ́ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր զեղբարս ձեր ո(ր)պ(էս) եւ զձե́զդ. եւ ժառանգեսցեն եւ նոքա́ զերկիրն՝ զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր տացէ́ ն(ո)ց(ա). եւ դառնայցէք յիւրաքանչիւր ժառանգութի(ւն). եւ ժառանգեցէ́ք զնա՝ զոր ե́տ ձեզ մովսէս ծառայ տ(եառ)ն յայսկոյս յորդանանու յարեւելից։
Եւ պատասխանի տուեալ ասեն ցյեսու. զա(մենայ)ն զոր միանգա́մ պատուիրես մեզ արասցո́ւք.
եւ յա(մենայ)ն տեղիս ուր առաքիցես զմեզ՝ երթիցո́ւք. եւ ըստ ա(մենայ)նի որպէս լսէաք մովսիսի՝ նո́յնպէս լուիցուք եւ քե́զ։ Բայց միայն տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր եղիցի ընդ քեզ՝ որպէս է́ր ընդ մովսիսի։
եւ այր որ անհնազա́նդ իցէ քեզ՝ եւ ո́չ լսիցէ բանից քոց, որպէս ինչ եւ հրաման տացես նմա՝ մեռցի́. բայց միայն զօրացիր եւ քա́ջ լեր։
