Եւ ասէ տ(է)ր ցյեսու. մի́ երկնչի́ր եւ մի́ զանգիտիցես. ա́ռ դու ընդ քեզ զա(մենայ)ն արս պատերազմողս, եւ յարուցեալ ելցես ՛ի գայի. ահա ե́ս տա́մ ՛ի ձեռս քո զթագաւորն գայեայ եւ զժողովուրդ ն(ո)ր(ա), եւ զքաղաք ն(ո)ր(ա) եւ զերկիր ն(ո)ր(ա).
եւ արասցե́ս ընդ գայի եւ ընդ թագաւորն ն(ո)ր(ա), զոր օրինակ արարեր ընդ երիքով եւ ընդ թագաւորն ն(ո)ր(ա). եւ զաւար ն(ո)ր(ա) եւ զանասուն ն(ո)ր(ա) ածցե́ս յաւարի։ եւ կացուսցե́ս քեզ դարանամուտս քաղաքին զկնի ն(ո)ր(ա)։
Եւ յարեա́ւ յեսու՝ եւ ա(մենայ)ն ժողովուրդն պատերազմող, ելանել ՛ի գայի. եւ ընտրեաց յեսու երեսուն հազար արանց զօրաւորս զօրու(թեամ)բ, եւ առաքեաց զն(ո)ս(ա) զցայգ։
Եւ պատուիրեաց ն(ո)ց(ա) եւ ասէ. տեսէ́ք, զի դուք դարանամո́ւտ լինիցիք յետուստ քաղաքին, եւ մի́ կարի հեռի լինիջիք ՛ի քաղաքէն. եւ կացջիք պատրա́ստք ամենեքին։
եւ ես եւ ա(մենայ)ն ժողովուրդն որ ընդիս՝ մօտեսցուք ՛ի քաղաքն. եւ եղիցի յորժամ ելանիցեն բնակիչքն գայեայ ընդդէմ մեր իբրեւ զառաջինն, փախիցո́ւք յերեսաց ն(ո)ց(ա).
եւ իբրեւ ելցեն զկնի մեր, մեկնեսցուք զն(ո)ս(ա) ՛ի քաղաքէ անտի. եւ ասիցեն թէ փախեա́ն յերեսաց մերոց իբրեւ զառաջինն։
Եւ իբրեւ փախիցուք յերեսաց ն(ո)ց(ա), դուք յարիջի́ք ՛ի դարանէ անտի, եւ մտջիք ՛ի քաղաքն, եւ հարջի́ք զքաղաքն. եւ տացէ́ զն(ո)ս(ա) տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրաէ)լի ՛ի ձեռս մեր։
Եւ եղիցի յորժամ առնուցուք զքաղաքն, այրեսջի́ք զնա հրով. ըստ ա́յսմ օրինակի առնիջիք՝ ահա պատուիրեցի́ ձեզ։
Եւ առաքեա́ց զն(ո)ս(ա) յեսու, եւ գնացին ՛ի դարանն, եւ մտին ղօղեցան ՛ի մէջ բեթելայ եւ ՛ի մէջ դանայ ՛ի ծովակողմանէն գայեայ։ եւ ագա́ւ յեսու զայն գիշեր ՛ի մէջ ժողովրդեանն։
Եւ կանխեալ յեսու ընդ առաւօտն արար հանդէս ժողովրդեանն. եւ ե́լ ինքն եւ ծերքն ի(սրաէ)լի առաջի ժողովրդեանն ՛ի վ(ե)ր(այ) գայեայ։
եւ ա(մենայ)ն զօր պատերազմօղ ելի́ն ը(նդ) ն(ո)ս(ա), եւ գնացին ելին եկին հանդէպ քաղաքին յարեւելից կողմանէ, եւ դարանամուտք քաղաքին ՛ի ծովակո́յս կողմանէ, եւ բանակեցան ՛ի հիւսւսոյ գայեայ. եւ ձո́ր ընդ մէջ ն(ո)ց(ա) եւ գայեայ։
Եւ ա́ռ հինգ հազար արանց, եւ եմոյծ զն(ո)ս(ա) ՛ի դարան՝ ընդ բեթա́ւն եւ ընդ ծովն գայեայ։
եւ արկ զժողովուրդն եւ զա(մենայ)ն բանակն ՛ի հիւսւսոյ քաղաքին, եւ վերջ ն(ո)ց(ա) ՛ի ծովակողմն քաղաքին. եւ անց յեսու զգիշերն զայն ընդ էջ ձորոյն։
Եւ եղեւ իբրեւ ետես թագաւորն գայեայ, փութացաւ կանխեաց եւ ել ընդդէմ ն(ո)ց(ա). եւ արք քաղաքին երթային հանդէպ ն(ո)ց(ա) ՛ի պատերազմ. ինքն եւ ա(մենայ)ն ժողովուրդ իւր ՛ի ժամանակին յանդիման արաբայ. եւ ինքն ո́չ գիտէր եթէ դարան գործեալ իցէ նմա յետուստ քաղաքին։
Իբրեւ ետես յեսու՝ դարձա́ւ անդրէն ընդ կրուկն, եւ ա(մենայ)ն ի(սրա)էլ յերեսաց ն(ո)ց(ա) փախեա́ն ընդ ճանապարհ անապատին։
Եւ ստիպեաց ա(մենայ)ն ժողովուրդ երկրին երթա́լ զհետ նորա. եւ պնդեցան երթալ զկնի որդւոցն ի(սրաէ)լի. եւ նոքա մեկնեցան ՛ի քաղաքէ անտի։
եւ ո́չ մնաց ՛ի գայի եւ ՛ի բեթէլ՝ որ ո́չ պնդեցաւ զհետ ի(սրաէ)լի. եւ թողին զքաղաքն ՛ի բա́ց, եւ յարձակեցան զհետ ի(սրաէ)լի։
Եւ ասէ տ(է)ր ցյեսու. ձգեա́ զձեռն քո գայիսոնաւդ որ ՛ի ձեռին քում ՛ի վերայ քաղաքին, զի ՛ի ձե́ռս քո մատնեցի զնա. եւ դարանակալքն ելցե́ն վաղվաղակի ՛ի տեղւոջէ իւրեանց։ Եւ ձգեաց յեսու զգայիսոնն եւ զձեռս իւր ՛ի վերայ քաղաքին։
եւ դարանակալքն յարեա́ն վաղվաղակի ՛ի տեղւոջէ իւրեանց՝ եւ ելի́ն իբրեւ ձգեաց զձեռնն, եւ մտին ՛ի քաղաքն՝ եւ առին զնա. եւ փութացեալ այրեցին զքաղաքն հրով։
Եւ հայեցեալ բնակչացն գայեայ ՛ի թիկունս իւրեանց, տեսանէին զի ելանէ́ր ծուխ քաղաքին մինչեւ յերկինս. եւ ո́չ եւս ուրեք գոյր ն(ո)ց(ա) փախուստ՝ այսր կամ անդր. եւ ժողովուրդն որ թաքուցեալ էր յանապատն՝ յարեա́ն ՛ի վերայ հետամտացն։
Եւ յեսու եւ ա(մենայ)ն ժողովուրդն իբրեւ տեսին թէ առին դարանակալքն զքաղաքն, եւ զի ելանէ́ր ծուխ քաղաքին մինչեւ յերկինս. դարձա́ն անդրէն ընդ կրուկն, եւ հարին զարսն գայեայ.
եւ նոքա ելին ՛ի քաղաքէ անտի ընդառաջ նոցա, եւ եղեն ՛ի մէ́ջ բանակին. նոքա անտի, եւ սոքա աստի՝ եւ հարին զն(ո)ս(ա) մինչեւ չմնալոյ ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ ապրեալ եւ փախստական։
Եւ զթագաւորն գայեայ ձերբակա́լ արարին կենդանւոյն, եւ ածի́ն առ յեսու։
Եւ իբրեւ դադարեցին որդիքն ի(սրաէ)լի ՛ի կոտորելոյ զա(մենայ)ն գայացիս, զորս ՛ի դաշտս, զորս ՛ի լերինս զառիվայրին մինչեւ հալածեցին զն(ո)ս(ա). եւ անկան ամենեքին ՛ի սո́ւր սուսերի մինչեւ ՛ի սպառ։ Եւ դարձա́ւ յեսու ՛ի գայի, եւ եհա́ր զնա սրով սուսերի։
եւ եղեն անկեալք յաւուր յայնմիկ յառնէ մինչեւ ցկին՝ երկոտասա́ն հազար, ա(մենայ)ն բնակիչքն գայեայ։
Եւ յեսու ո́չ դարձոյց զձեռն իւր զոր ձգեաց գայիսոնաւն՝ մինչեւ նզովեա́ց զա(մենայ)ն բնակիչսն գայացւոց.
բա́ց յանասնոյ եւ յաւարէ քաղաքին զոր աւարեցին որդիքն ի(սրաէ)լի ըստ հրամանի́ տ(եառ)ն՝ ո(ր)պ(էս) հրամայեաց տ(է)ր յեսուայ։
եւ այրեա́ց յեսու զքաղաքն հրով եւ արար զնա բլո́ւր հողոյ՝ անշէն յաւիտեան մինչեւ ցայսօր։
Եւ զթագաւորն գայեայ կախեա́ց զերկճի́ւղ փայտէ. եւ է́ր ՛ի վ(ե)ր(այ) փայտին կախեալ մինչեւ ցերեկոյ. եւ ընդ մտանել արեգականն հրամայեաց յեսու եւ իջուցին զնա ՛ի փայտէ անտի, եւ ընկեցին զնա ՛ի գո́ւբ առ դրան քաղաքին. եւ կուտեցին ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) կարկա́ռ քարանց մինչեւ ցա́յսօր։
Յայնժամ շինեաց յեսու սեղան տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ի(սրաէ)լի ՛ի լերինն գեբաղ
ո(ր)պ(էս) պատուիրեաց մովսէս ծառայ տ(եառ)ն որդւոցն ի(սրաէ)լի. զորօրինակ գրեալ է յօրէնսն մովսիսի. Սեղան յողջո́ց քարանց՝ յորս ո́չ մերձեալ իցէ երկաթ. եւ ա́նդ եհան ողջակէզ տ(եառ)ն եւ զո́հ փրկութե(ան)։
Եւ գրեա́ց յեսու ՛ի վ(ե)ր(այ) քարանցն զերկրորդումն օրինաց զօրէնսն մովսիսի, զոր գրեաց առաջի որդւոցն ի(սրաէ)լի։
Եւ ա(մենայ)ն ի(սրա)էլ, եւ ծերք ն(ո)ց(ա) եւ դատաւորք ն(ո)ց(ա)՝ եւ դպիրք ն(ո)ց(ա), երթային աստի անտի հանդէպ տապանակին. եւ քահանայքն ղեւտացիք բարձին զտապանակ ուխտին տ(եառ)ն, եւ եկն եւ բնակ։ Եւ էին կէսք ՛ի նոցանէ մե́րձ ՛ի լեառն գարիզին, եւ կէսք ՛ի նոցանէ մե́րձ ՛ի լեառն գեբաղ. որպէս պատուիրեաց մովսէս ծառայ տ(եառ)ն, օրհնե́լ նախ զժողովուրդն։
եւ ապա́ ընթերցաւ զա(մենայ)ն բանս օրինացս այսոցիկ, զօրհնու(թ)ի(ւն)ս եւ զանէծս՝ ըստ ա(մենայ)ն գրելոցն յօրէնսն մովսիսի։
Եւ ո́չ էր բան յա(մենայ)նէ զոր պատուիրեաց մովսէս յեսուայ՝ զոր ո́չ ընթերցաւ յեսու յականջս ա(մենայ)ն եկեղեցւոյն ի(սրաէ)լի, արանց եւ կանանց եւ մանկանց, եւ եկա́ցն յեցելոցն յի(սրա)էլ։
