Իբրեւ լուան ա(մենայ)ն թագաւորքն ամովրհացւոց որ յայնկոյս յորդանանու՝ որ լեռնայինք եւ որ դաշտայինք, եւ որ յա(մենայ)ն ծովեզեր ծովուն մեծի. եւ որք առ լիբանաներբն,, եւ քետացիքն՝ եւ ամովրհացիք՝ եւ գերգեսացիք՝ եւ քանանացիք՝ եւ փերեզացիք՝ եւ խեւացիք՝ եւ յեբուսացիք.
եկին ՛ի միասին տա́լ պատերազմ ընդ յեսուայ եւ ընդ ի(սրաէ)լի՝ ամենեքին առ հասարակ։
Եւ բնակիչքն գաբաւոնի լուան՝ զոր ինչ արար յեսու ընդ իրիքո́վ եւ ընդ գայի։
արարին նոքա խորամանկութ(եամ)բ՝ եկեալք պաշարովք եւ պատրաստութ(եամ)բ։ առին քուրձս հնացեալս ՛ի վերայ ուսոց իւրեանց, եւ տիկս գինւոյ հնացեա́լս եւ պատառատունս կարկատեալս.
եւ անկանուրդք կօշկաց ն(ո)ց(ա)՝ հողաթափք իւրեանց հնացեալք եւ կարկատեալք յոտս իւրեանց. եւ հանդերձք իւրեանց հնացեալք զանձամբք իւրեանց. եւ հաց պաշարի իւրեանց չորացեալ եւ ճըճեկեր.
եւ եկին առ յեսու ՛ի բանակն ի(սրաէ)լի ՛ի գաղգաղա։ Եւ ասեն ցյեսու եւ ցա(մենայ)ն ի(սրա)էլ. յերկրէ́ հեռաստանէ եկեալ եմք, եւ արդ՝ դիք ը(նդ) մեզ ուխտ։ Եւ ասեն որդիքն ի(սրաէ)լի ցքոռացին.
տե́ս՝ գուցէ́ առիս բնակեալ իցես, եւ զիա՞րդ դնեմք ընդ քեզ ուխտ։
Եւ ասեն ցյեսու. ծառա́յք քո եմք։ եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) յեսու, ուստի՞ էք դուք, եւ ուստի՞ եկեալ էք։
եւ ասեն ցնա. յերկրէ́ հեռաստանէ յոյժ եկին ծառայք քո յանուն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ. զի լուաք զանո́ւն ն(ո)ր(ա), եւ զոր ինչ արար ընդ եգիպտոս,
եւ զոր ինչ արար ընդ երկուս թագաւորսն ամովրհացւոց որ էին յայնկոյս յորդանանու, ընդ սեհոն թագաւորն եսեբոնի, եւ ընդ ովգ թագաւորն բասանու՝ որ բնակեալէր յաստարովթ եւ յեդրային։
Եւ խօսեցա́ն ընդ մեզ ծերքն մեր, եւ ա(մենայ)ն բնակիչք երկրին մերոյ եւ ասեն. առէ́ք ձեզ պաշար ճանապարհի՝ եւ երթա́յք ընդառաջ ն(ո)ց(ա), եւ ասասջիք ցնոսա, ծառա́յք ձեր եմք, եւ արդ դի́ք ընդ մեզ ուխտ։
զի զհա́ցս զայս մեր, ջե́րմ առաք պաշար ՛ի տանց մերոց յաւուր յորում ելաք ՛ի տանց մերոց եւ եկաք առ ձեզ. եւ արդ՝ չորացաւ եւ եղեւ ճըճեկեր։
եւ տիկքս զոր լցաք գինւով ՝ նո́րք էին՝ եւ պատառեցան, եւ ձո́րձք մեր եւ կօշիկք մաշեցան, ՛ի բազում երկայն ճանապարհէն։
Եւ առին իշխանքն զպաշա́ր ն(ո)ց(ա)՝ եւ զտ(է)ր ո́չ հարցին։
եւ արար ընդ ն(ո)ս(ա) խաղաղութի(ւն) յեսու. եւ ուխտեաց ն(ո)ց(ա) ուխտ տարացուցանե́լ զն(ո)ս(ա). եւ երդուա́ն նոցա իշխանք ժողովրդեանն։
Եւ եղեւ յետ երից աւուրց զհետ ուխտելոյ ն(ո)ց(ա) զուխտն, լուան եթէ մօտաւորք են, եւ անդէն առ նոսա́ բնակեն։
Չուեցին որդիքն ի(սրաէ)լի՝ եւ ելին ՛ի քաղաքս ն(ո)ց(ա) յաւուրն երրորդի. եւ քաղաքք ն(ո)ց(ա) էին գաբաւոն եւ կեփիրոն եւ բերովթ, եւ քաղաքք յարիմայ։
Եւ ո́չ մարտեան ընդ նոսա որդիքն ի(սրաէ)լի. քանզի երդուա́ն նց ա(մենայ)ն իշխանք ժողովրդեանն ՛ի տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրաէ)լի։ եւ տրտնջեցին ա(մենայ)ն ժողովուրդն զիշխանացն։
Եւ ասեն ա(մենայ)ն իշխանքն ցա(մենայ)ն ժողովուրդն. մեք երդուա́ք նոցա ՛ի տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրաէ)լի, եւ ո́չ կարեմք ստել ն(ո)ց(ա)։
արդ՝ զա́յս արասցո́ւք նոցա ապրեցուցանե́լ զնոսա, եւ ստասցուք զն(ո)ս(ա). եւ մի́ եկեսցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր բարկութի(ւն) վ(ա)ս(ն) երդմանն զոր երդուաք ն(ո)ց(ա)։
Եւ ասեն ցն(ո)ս(ա) իշխանքն. կեցցե́ն, եւ լինիցին փայտաբերք եւ ջրակիրք ա(մենայ)ն ժողովրդեանդ։ եւ եղեն փայտակոտորք եւ ջրաբերք՝ ո(ր)պ(էս) եւ ասացին նոցա իշխանքն։
Եւ կոչեաց զն(ո)ս(ա) միահամո́ւռ յեսու, եւ խօսեցա́ւ ընդ ն(ո)ս(ա) եւ ասէ. ընդէ՞ր խաբեցէք զիս եւ ասացէք՝ հեռի́ եմք ՛ի ձէնջ յոյժ, եւ դու գաւառակա́նք էք բնակչացս որ ՛ի միջի մերում։
եւ արդ՝ անիծեալք էք. եւ մի́ պակասեսցէ́ ՛ի ձէնջ ծառա́յ փայտակոտոր եւ ջրկիր ինձ՝ եւ ա(ստուծո)յ իմում։
Պատասխանի ետուն եւ ասեն ցյեսու. ազդեցու(թեամ)բ ա́զդ եղեւ մեզ, զորինչ հրամայեաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո մովսիսի ծառայի իւրոյ, տալ ձե́զ զերկիրս զայս, եւ սատակել զմեզ եւ զա(մենայ)ն բնակիչս սորա յերեսաց ձերոց. եւ երկեաք յոյժ վ(ա)ս(ն) անձանց մերոց յերեսաց ձերոց, եւ արարա́ք զիրն զայն։
եւ արդ աւասիկ ե́մք ընդ ձեռամբ ձերով. ո(ր)պ(էս) հաճոյ է ձեզ եւ ո(ր)պ(էս) կամիք առնել՝ արարէք։
Եւ արարին ն(ո)ց(ա) այնպէս. եւ ապրեցո́յց զնոսա յեսու յաւուր յայնմիկ ՛ի ձեռաց որդւոցն ի(սրաէ)լի, եւ ո́չ կոտորեցին զնոսա։
Եւ կացոյց զն(ո)ս(ա) յաւուր յայնմիկ փայտակոտորս եւ ջրակիրս ա(մենայ)ն ժողովրդեանն՝ եւ սեղանոյն ա(ստուծո)յ մինչեւ ցայսօր ժամանակի. եւ ՛ի տեղւոջն զոր ընտրեսցէ տ(է)ր։
